ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΚΑΙ ΧΑΟΣ ΣΤΑ ΕΔΑΦΗ ΤΟΥ ΧΑΛΙΦΑΤΟΥ




Η κατάσταση στη Μέση Ανατολή οδηγείται σε επικίνδυνα αδιέξοδα. Τα ξεκίνημα της εξέγερσης κατά του Ασσάντ στη Συρία είχε σαν κίνητρο αρχικά την απαλλαγή από μια καταπιεστική δικτατορία. Και την αποκατάσταση των ελευθεριών μιάς πλειοψηφίας σουνιτών μουσουλμάνων ώστε να ασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα δίχως κινδύνους και διώξεις. Σήμερα τα πράγματα έχουν οδηγηθεί σε μια άνευ προηγουμένου ανθρώπινη τραγωδία και σε ένα καθεστώς εκκαθαρίσεων, σκοτωμών και ατέλειωτων αλληλο-συγκρούσεων.

Αρχικά οι σουνίτες κάτοικοι της Συρίας πήραν τα όπλα ενάντια σε μια οικογενειακή δολοφονική μαφία που με στήριγμα κάποιες φυλετικές ομάδες αλαουιτών μουσουλμάνων ( υποδιαίρεσης του σιιτικού δόγματος) εκμεταλλεύονταν μονοπωλιακά την πολιτική εξουσία αλλά και σχεδόν ολόκληρο τον δημόσιο πλούτο της χώρας. Σταδιακά όμως οι εξεγερμένοι σουνίτες άρχισαν να διασπώνται και εσωτερικά με αφορμή τους ιδιαίτερους στόχους και επιδιώξεις της οργάνωσης Αλ-Νούσρα, παραρτήματος της Αλ Καέντα στην Συρία. Η γενική όμως ισχύς των σουνιτών στη χώρα, και η διαφαινόμενη αρχικά επικράτησή τους επί των κυβερνητικών δυνάμεων του Ασσάντ και των αλαουιτών υποστηρικτών του, άρχισε να προκαλεί τον ξεσηκωμό και την συμπαράσταση φιλικών σιιτικών δυνάμεων από τον γειτονικό Λίβανο και το Ιράν. Η διαφαινόμενη ισχυροποίηση της σιιτικής παράταξης – αλλά και των συγγενών τους κυβερνητικών δυνάμεων του Ασσάντ – ξεσήκωσε το ενδιαφέρον μιάς γενικότερης σουνιτικής κινητοποίησης.

Με πυρήνα του νέου ξεσηκωμού το γειτονικό Ιράκ και τις περιθωριοποιημένες και φιλικά διακείμενες προς το πρώην καθεστώς του Σαντάμ Χουσείν δυνάμεις καταπιεσμένων σουνιτών (από το εκδικητικό και σεχταριστικό σιιτικό καθεστώς Μαλίκι στη Βαγδάτη) γρήγορα οργανώθηκε το περίφημο Ισλαμικό Χαλιφάτο. Με κέντρο αρχικά επιχειρήσεων στο βόρειο Ιράκ το ISIS (Ισλαμικό Χαλιφάτο Ιράκ και Συρίας) επεκτάθηκε δυναμικά στην ερημική ενδοχώρα που αδυνατούσε να υπερασπίσει το καθεστώς Ασσάντ. Οι αντιμαχόμενες την Δαμασκό (τον Ασσάντ δηλαδή) σουνιτικές δυνάμεις της Συρίας άξαφνα βρέθηκαν να χωρίζονται σε τρία μέτωπα. Από την μια μεριά βρέθηκαν εκείνοι που ήθελαν απλά ελευθερίες και την αποτίναξη του καταπιεστικού ζυγού του στρατιωτικού καθεστώτος. Αυτούς θεωρητικά στήριζε η Δύση και όσοι απλά δεν ήθελαν από τον έξω κόσμο τον Ασσάντ. Οι θρησκευτικοί φανατικοί της Αλ- Νούσρα αποτελούσαν το άλλο μέτωπο. Και με τις δύο όμως αυτές ομάδες βρέθηκε απέναντι το Χαλιφάτο της ISIS με στόχο την εξόντωση κάθε αντιπάλου (σιίτη, σουνίτη, χριστιανού η Κούρδου) που δεν ασπαζόταν την δική του εκδοχή για την εφαρμογή της Σαρία.

Το χάος που ακολούθησε επέτεινε η παρέμβαση των σιιτικών παραστρατιωτικών οργανώσεων από Ιράν, Λίβανο και Ιράκ αλλά και, μετά την παραίτηση Μαλίκη, οι επίσημες –αλλά κατά βάση σιιτικές – Ιρακινές ένοπλες δυνάμεις όπως και Κούρδοι Πεσμεργκά. Αν σε όλα αυτά προστεθούν οι βομβαρδισμοί των συμμάχων κατά του ISIS (Δυτικοί και Αραβες), η περίεργη στάση της Τουρκίας (κατά Ασσάντ και υπέρ όλων των σουνιτών), η οικονομική ενίσχυση των δυνάμεων του Χαλιφάτου από Σαουδάραβες και Κατάρ αλλά και η εισροή χιλιάδων σουνιτών μουσουλμάνων από όλα τα σημεία της γής ( Τσετσενία, Πακιστάν, Αφγανιστάν, Ινδονησία, Σομαλία, Νιγηρία και χώρες της Δυτικής Ευρώπης) εύκολα γίνεται κατανοητή η σύγχυση και η αγωνία που επικρατεί σήμερα ανάμεσα στους κατοίκους των εδαφών αυτών. Ποιος είναι με ποιούς και κάτω από ποιες συνθήκες; Οσοι διαφεύγουν στην Τουρκία, έστω και για λίγο η για προσωρινή διάσωση, αντιμετωπίζουν τις αντιπαλότητες Κούρδων και Τούρκων, τις δυσκολίες συμβίωσης σουνιτών προσφύγων από Συρία με ντόπιους Τούρκους Αλαουίτες των περιοχών αυτών αλλά και η αγωνία των ντόπιων πληθυσμών, σουνιτικών κατά βάση που υποφέρουν όμως από το ISIS, για το τι θα αντιμετωπίσουν αν «απελευθερωθούν» από τις παραστρατιωτικές σιιτικές φιλο-ιρανικές δυνάμεις η από τους Κούρδους Πεσμεργκά.
Η δυστυχία των τοπικών πληθυσμών εξηγεί τις ροές προσφύγων προς κάθε κατεύθυνση αλλά και τους κινδύνους που ελλοχεύουν αν οι τζιχαντιστές σκόπιμα στέλνουν οργανωμένα, μυημένα στελέχη τους, ανάμεσα στους πρόσφυγες με στόχο την δημιουργία τρομοκρατικών πυρήνων στη Δύση.

Οι προκλήσεις είναι τεράστιες. Οφείλουμε όλοι να κατανοήσουμε πως οι ίδιοι οι μουσουλμάνοι κάτοικοι του Ιράκ και της Συρίας θα πρέπει να αναζητήσουν και να επιβάλουν τις λύσεις των προβλημάτων τους. Δική μας ευθύνη είναι η φροντίδα ώστε τα προβλήματα αυτά να μην ξεχειλίσουν και να πλημμυρίσουν και τις δικές μας κοινωνίες. Βέβαια οι λύσεις αυτές δεν μπορούν νε επιβληθούν μέσα από επιλογές σεκταριστικές που διαιωνίζουν τις εκδικήσεις και τις αντεκδικήσεις και που επιδιώκουν με νέους ποταμούς αίματος να ξεπλύνουν τους παλιούς. Οι σουνίτες λχ, και μόνο αυτοί μόνοι τους, μπορούν να λύσουν τις εκκρεμότητες ανάμεσα σε σουνίτες. Κι όχι οι Κούρδοι, οι Ιρανοί η άλλοι σιίτες. Δίχως αυτό να γίνει κατανοητό, το μέλλον, η ειρήνη αλλά και η ασφάλεια στην Δυτική Ευρώπη δεν φαίνεται εφικτή…

ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
5-3-2015
http://www.andrianopoulos.gr/0010001010/andrian.html