ΤΟΥΡΚΙΑ, κράτος τρομοκράτης με εξασφαλισμένη ατιμωρησία βομβαρδίζει Κούρδους και φυλακίζει Τούρκους.
(01) Ο Ερντογάν εισβάλει: Αδυναμία ΗΠΑ, κάλυψη από Μόσχα,
οι Κούρδοι πεθαίνουν, οι υπόλοιποι κοιμούνται.
(02) Πού αποβλέπει η τουρκική εισβολή στο Αφρίν.
(03)Τουρκία κράτος τρομοκράτης με εξασφαλισμένη ατιμωρησία βομβαρδίζει Κούρδους και φυλακίζει Τούρκους.
(04) Γιατί η Τουρκία “χτύπησε” τώρα τους Κούρδους και γιατί οι ΗΠΑ τους εγκαταλείπουν στην τύχη τους.
(05) Γενικός Στρατιωτικός Διοικητής των Κούρδων της Ροζάβα:
Η Ρωσία πρόδωσε τους Κούρδους της Συρίας και έδωσε άδεια στην Τουρκία να εισβάλει στο Αφρίν.
(06) Μα Γιατί οι Ρώσοι Επιτρέπουν την Τουρκική Επίθεση στο Αφρίν;
Ο Ρωσικός Αντίλογος.
(07) Ρωσικό «μαστίγιο και καρότο» για τους Κούρδους.
(08) Αρνούνται να πολεμήσουν οι μισθοφόροι του FSA τους Κούρδους:
«Στέλνουν εμάς στην πρώτη γραμμή και οι Τούρκοι πίνουν τσάι».
(09) Ερντογάν: «Ούτε βήμα πίσω» στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Αφρίν.
(10) Τι συμβαίνει στο Αφρίν.
(11) Τα πολλά μέτωπα του Ερντογάν
1.
Ο Ερντογάν εισβάλει:
Αδυναμία ΗΠΑ, κάλυψη από Μόσχα, οι Κούρδοι πεθαίνουν, οι υπόλοιποι κοιμούνται.
Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν το είχε προαναγγείλει. Έστειλε στη Μόσχα τον αρχιστράτηγο των ενόπλων δυνάμεων στρατηγό Ακαρ και τον αρχηγό της ΜΙΤ Φιντάν, έλαβε την ευλογία του Βλαντιμίρ Πούτιν και εισέβαλε στη Συρία.
Έστειλε προπομπούς τους χιλιάδες «κατσαπλιάδες» του λεγόμενοι «Ελεύθερου Συριακού Στρατού», που ούτε ελεύθερος, ούτε συριακός, ούτε στρατός είναι και τους υποστηρίζει με Τούρκους κομάντο, άρματα μάχης, πυροβολικό και αεροπορία.
Οι Κούρδοι επίσης δεν είναι στρατός. Πολιτοφυλακή είναι εφοδιασμένη με ελαφρύ οπλισμό και λίγα αμερικανικά βαριά όπλα.
Σε τακτικό επίπεδο αν οι Τούρκοι και οι σύμμαχοί τους συναντήσουν σοβαρή αντίσταση στο Αφρίν, μπορούν κάλλιστα να το περικυκλώσουν, να το πολιορκήσουν και μοιραία να το καταλάβουν.
Οι Κούρδοι της Συρίας γενικά είναι μόνοι και γεωγραφικά περικυκλωμένοι. Το κουρδικό κίνημα είναι ούτως ή άλλως διχασμένο. Οι Κούρδοι του Ιράκ ακόμα κι αν ήθελαν – που δεν θέλουν – δεν μπορούν πλέον μετά το ιρακινό χαστούκι που έφαγαν να βοηθήσουν. Ιράν, Ιράκ, Συρία, Τουρκία έχουν κοινά συμφέροντα στο κουρδικό και παρά τις περί του αντιθέτου αναφορές Δαμασκού και Τεχεράνης, η τουρκική επέμβαση μάλλον δεν δυσαρεστεί καθόλου τους Ιρανούς μουλάδες και το καθεστώς Άσαντ.
Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να βοηθήσουν ακόμα και να θέλουν, να κινηθούν, αν και πιθανότατα δεν θέλουν. Προσπάθησαν να αποτρέψουν τους Τούρκους, παραδίδοντας 70 περίπου αντιαρματικά TOW στους Κούρδους με στόχο την αποτροπή. Η κίνηση δεν απέδωσε και αυτό διότι η Μόσχα έδωσε το πράσινο φως. Ο Ερντογάν, δικαίως, δεν φοβήθηκε. Έχει περιθώριο να χάσει και επιλαρχίες ολόκληρες, ακόμα, αρμάτων, προκειμένου να κερδίσει το παιχνίδι ζωής ή θανάτου για την Τουρκία. Πέραν πάντως του όχι αδικαιολόγητου, στρατηγικά, φόβου των ΗΠΑ μη δουν την Τουρκία σύμμαχο της Μόσχας, υπάρχει και η καθαρά αντικειμενική δυσκολία επέμβασης και ενίσχυσης των Κούρδων.
Τι θα κάνουν οι Αμερικανοί; Θα δώσουν, άρματα, θα αναπτύξουν Patriot, ή θα στείλουν στρατιώτες τους, τινάζεται το ΝΑΤΟ στον αέρα, άμεσα; Θα δημιουργήσουν αερογέφυρα μέσω Ιορδανίας ή Ισραήλ ενισχύοντας τους Κούρδους με όπλα και άνδρες; Προφανώς αυτά δεν είναι εφικτά, εκτός κι αν ο Τραμπ αποφασίσει να ξεγράψει την Τουρκία, κάτι που στο ορατό μέλλον δεν φαίνεται εφικτό. Θα πιέσουν οι ΗΠΑ διπλωματικά ή οικονομικά την Τουρκία; Ε και! Μέχρι οι όποιες κυρώσεις να έχουν αποτέλεσμα οι Κούρδοι θα είναι απλώς ανάμνηση.
Ο μόνος παίκτης που θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα του παιχνιδιού είναι το Ισραήλ, αλλά αυτό συνεπάγεται σύγκρουση με την Συρία και εμμέσως με τη Ρωσία και το Ιράν, αναγκαστικά, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει. Η προοπτική τυχόν γενικευμένης πολεμικής εμπλοκής του Ισραήλ με Συρία, η οποία θα έχει την υποστήριξη της Ρωσίας και του Ιράν προφανώς δεν ενθουσιάζει την Ιερουσαλήμ και θα προχωρούσε σε αυτή μόνο για πάρα πολύ σοβαρό λόγο.
Δυστυχώς η Τουρκία ελίχθηκε άριστα και ανατρέπει τώρα υπέρ της όσα έχασε στην Συρία μετά τη ρωσική επέμβαση. Η Μόσχα και ο Άσαντ γνωρίζουν ότι οι Τούρκοι θέλουν τα κεφάλια των Κούρδων. Ακόμα και να θέλει συριακά εδάφη ο Ερντογάν ξέρει ότι δεν θα πάρει. Άρα περιορίζεται στο εφικτό, δηλαδή στην συντριβή των Κούρδων. Περικυκλωμένοι δε οι τελευταίοι δεν έχουν πολλές ελπίδες απέναντι στις συντριπτικά υπέρτερες αντίπαλες δυνάμεις.
Το τουρκικό παιχνίδι όμως είναι ευρύτερο. Δεν εξαντλείται στη Μέση Ανατολή, όπως οι εν Ελλάδι, θέλουν, ανοήτως, να πιστεύουν. Αυτό φάνηκε με τις προκλήσεις στα Ίμια. Ο Ερντογάν έχει πετύχει να καταστήσει την Τουρκία περιφερειακή δύναμη και ο εξευμενισμός του από τις ΗΠΑ ενδεχομένως να περνά από Θράκη, Αιγαίο ή Κύπρο. Σε Αθήνα και Λευκωσία ακούει κανείς;
Του Παντελή Δ. Καρύκα
http://mignatiou.com/2018/01/o-erntogan-isvali-adinamia-ipa-kalipsi-apo-moscha-i-kourdi-pethenoun-i-ipolipi-kimounte/
JANUARY 23, 2018
2.
Πού αποβλέπει η τουρκική εισβολή στο Αφρίν.
A handout photo made available by the Turkish Presidential Press Office shows Turkish President Recep Tayyip Erdogan walks for his speech during the Ankara Chamber of Industry award ceremony in Ankara, Turkey, 22 January 2018. EPA, TURKISH PRESIDENTAL PRESS OFFICE HANDOUT, EDITORIAL USE ONLY
3.
Τουρκία κράτος τρομοκράτης με εξασφαλισμένη ατιμωρησία βομβαρδίζει Κούρδους και φυλακίζει Τούρκους.
Η Τουρκία λειτουργεί σας κράτος “τέντι-μπόϊ” που θεωρεί ότι μπορεί να κάνει ότι θέλει, γνωρίζοντας ότι η ατιμωρησία της από τη διεθνή κοινότητα είναι δεδομένη. Η Ευρώπη σιωπά, οι ΗΠΑ είναι αμήχανες και η Ρωσία στηρίζει το καθεστώς Ερντογάν που βομβαρδίζει τους Κούρδους και φυλακίζει Τούρκους που αντίτιθενται στην επέμβαση στη Συρία.
Ο τουρκικός στρατός πραγματοποίησε χθες αεροπορικά πλήγματα κατά των κουρδικών δυνάμεων στο βόρειο Ιράκ, ανακοίνωσε σήμερα το γενικό επιτελείο του τουρκικού στρατού.
Τα πλήγματα αυτά έγιναν την ώρα που η επιχείρηση που πραγματοποιεί η Τουρκία κατά της κουρδικής πολιτοφυλακής Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG) στη βόρεια Συρία εισέρχεται σήμερα στην τέταρτη ημέρα της.
Τα πλήγματα στο Ιράκ είχαν στόχο μέλη του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), τα οποία φέρεται ότι προετοίμαζαν μια επίθεση κατά των βάσεων των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας στην ιρακινοτουρκική μεθόριο, αναφέρει ο τουρκικός στρατός σε ανακοίνωσή του.
Από τα πλήγματα αυτά στην περιοχή Ζαμπ, στο βόρειο Ιράκ, καταστράφηκαν καταφύγια και αποθήκες όπλων του PKK, σύμφωνα με την ανακοίνωση του στρατού.
Η Άγκυρα εξαπέλυσε επιχείρηση το Σάββατο στη βόρεια Συρία για να εκδιώξει από εκεί την κουρδική πολιτοφυλακή YPG, την οποία ενώ η Άγκυρα θεωρεί “τρομοκρατική” οργάνωση, οι ΗΠΑ την υποστηρίζουν στο πλαίσιο του αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους.
Η Τουρκία κατηγορεί την πολιτοφυλακή των YPG ότι είναι η πτέρυγα στη Συρία του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν το οποίο η Άγκυρα και οι δυτικοί σύμμαχοί της θεωρούν τρομοκρατική οργάνωση.
Το PKK διαθέτει βάσεις ανεφοδιασμού στις ορεινές ζώνες του βορείου Ιράκ, τις οποίες βομβαρδίζει συχνά η τουρκική πολεμική αεροπορία και στις οποίες πραγματοποιούν τακτικά επιδρομές οι τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας.
Συλλήψεις στην Τουρκία για “τρομοκρατική προπαγάνδα”!
Οι τουρκικές αρχές συνέλαβαν σήμερα 42 ανθρώπους που φέρονται να διέσπειραν «τρομοκρατική προπαγάνδα» στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης κατά της επιχείρησης που έχει εξαπολύσει η Άγκυρα εναντίον της κουρδικής πολιτοφυλακής Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG) στη βόρεια Συρία, μετέδωσε το πρακτορείο Anadolu. Τα πρόσωπα αυτά συνελήφθησαν στο πλαίσιο επιχείρησης που διεξήχθη σε όλη την Τουρκία εναντίον χρηστών του Διαδικτύου ύποπτων ότι θέλησαν να αμαυρώσουν την εικόνα στης στρατιωτικής επιχείρησης. Ήδη χθες Δευτέρα συνελήφθησαν 24 άνθρωποι.
Πιο συγκεκριμένα σήμερα συνελήφθησαν 23 άνθρωποι στη Σμύρνη, μεταξύ αυτών και ο επικεφαλής της τοπικής οργάνωσης του φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών (HDP) Τσερκέζ Αϊντεμίρ, σύμφωνα με το Anadolu. Εξάλλου 14 ακόμη πρόσωπα συνελήφθησαν στις επαρχίες Βαν, Ιγκντίρ και Μους, ενώ πέντε στη Μερσίνη. Οι συλλήψεις αυτές γίνονται ενώ η Τουρκία διεξάγει από το Σάββατο στη βόρεια Συρία επίθεση εναντίον των Μονάδων Προστασίας του Λαού (YPG), της πολιτοφυλακής των Κούρδων της Συρίας που χαρακτηρίζεται «τρομοκρατική» από την Άγκυρα.
Όμως οι YPG υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ που βλέπουν στην πολιτοφυλακή αυτή μια αποτελεσματική δύναμη για να πολεμήσει εναντίον της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος. Οι YPG πρωταγωνίστησαν πέρυσι στην ανακατάληψη της Ράκα, προπυργίου των τζιχαντιστών στη Συρία. Εκτός από τις συλλήψεις αυτές, έρευνα ξεκίνησε χθες Δευτέρα εναντίον τεσσάρων βουλευτών του HDP που κάλεσαν σε διαδηλώσεις εναντίον της επιχείρησης στη βόρεια Συρία. Η αστυνομία εμπόδισε την Κυριακή τη διεξαγωγή δύο διαδηλώσεων κατά της επιχείρησης «Κλάδος Ελαίας», μία στην Κωνσταντινούπολη και μία στο Ντιγιάρμπακιρ.
Από Π. Καρβουνόπουλος - 23/01/2018
https://www.militaire.gr/%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%82-%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CE%B5-%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CF%83%CF%86%CE%B1/
4.
Γιατί η Τουρκία “χτύπησε” τώρα τους Κούρδους και γιατί οι ΗΠΑ τους εγκαταλείπουν στην τύχη τους.
Η Τουρκία έχει βελτιώσει τα τελευταία χρόνια τις σχέσεις της με τη Ρωσία και το Ιράν, δύο αντιπάλους των Ηνωμένων Πολιτειών. Μέχρι τώρα, και οι τέσσερις χώρες είχαν συμφέρον να νικήσουν το λεγόμενο «Ισλαμικό Κράτος», τώρα όμως που η τρομοκρατική οργάνωση υποχωρεί οι παλιές συγκρούσεις επανέρχονται στο προσκήνιο. Η Ρωσία και το Ιράν στηρίζουν τον πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ αλ-Ασαντ. Οι ΗΠΑ επιμένουν ότι πρέπει να φύγει από την εξουσία, αλλά εκείνος δείχνει αμετακίνητος, γεγονός που ανησυχεί την Τουρκία.
Με την επίθεσή της εναντίον των υποστηριζόμενων από την Ουάσινγκτον κουρδικών οργανώσεων στη Συρία, η Τουρκία θέλει να απωθήσει τους Κούρδους, που από το 2012 κυβερνούν μια περιοχή της βόρειας Συρίας την οποία αποκαλούν Ροζάβα. Οι Τούρκοι θέλουν να εμποδίσουν τους Κούρδους να ενώσουν διάφορους θύλακες, στους οποίους περιλαμβάνονται το Αφρίν στα βορειοδυτικά, το Κομπάνι στο κέντρο και το Καμισλί στα βορειοανατολικά.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία επεμβαίνει στη Συρία. Το έκανε και τον Αύγουστο του 2016, όταν εξαπέλυσε μεγάλη επίθεση για την απομάκρυνση δυνάμεων του ISIS από μεθοριακές περιοχές και την απώθηση των κουρδικών δυνάμεων που κέρδιζαν έδαφος.
Ο Ερντογάν φοβάται ότι οι Κούρδοι της Συρίας θα χρησιμοποιήσουν τον έλεγχο ενός μεγάλου μέρους της βόρειας Συρίας για να ενισχύσουν το ΡΚΚ. Και εδώ τα πράγματα περιπλέκονται. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εξοπλίσει μια οργάνωση των Κούρδων της Συρίας που λέγεται Μονάδες Λαϊκής Προστασίας και έχει παίξει καταλυτικό ρόλο στην καταπολέμηση του ISIS. Η Τουρκία φοβάται τώρα ότι αυτή η οργάνωση θα στρέψει την προσοχή της στην ενίσχυση των κούρδων συμμάχων της στην Τουρκία. Και ο φόβος αυτός δεν είναι τελείως αβάσιμος, λέει ο Ρενάντ Μανσούρ από το Chatham House του Λονδίνου. Όπως επισημαίνει, ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν είχε ως έδρα του το συριακό Κουρδιστάν για δύο σχεδόν δεκαετίες.
Ο Μάικλ Γκάντερ, ένας πολιτικός επιστήμονας στο Tennessee Tech που μελετάει εδώ και χρόνια τους Κούρδους της Συρίας, λέει ότι οι Τούρκοι διογκώνουν την απειλή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τη βγάζουν από το μυαλό τους. Η Εϊμι Οστιν Χολμς πάλι, καθηγήτρια στο Wilson Center, θεωρεί ότι πολλοί από τους Κούρδους της Συρίας εντάχθηκαν στις Μονάδες Προστασίας για να υπερασπιστούν τα χωριά τους που δέχονταν επίθεση από τους ισλαμιστές, όχι επειδή πείστηκαν από την ιδεολογία του ΡΚΚ.
Οι ίδιοι οι Κούρδοι, όπως και οι Σιίτες, θεωρούνται από το ISIS αποστάτες και αιρετικοί. Ενώ μερικοί από αυτούς ονειρεύονται ένα ανεξάρτητο κουρδικό έθος, δεν ισχύει αυτό για όλους. Η ηγεσία της ημιαυτόνομης κουρδικής περιοχής του Ιράκ, για παράδειγμα, έχει στενούς οικονομικούς δεσμούς με την Τουρκία και βλέπει με επιφυλάξεις τους Κούρδους της Συρίας.
Για να αποφύγουν την εντύπωση ότι ευθυγραμμίζονται με τους Κούρδους, οι Ηνωμένες Πολιτείες συνέβαλαν το 2015 στη συγκρότηση μιας πολυεθνικής δύναμης, των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων. «Γνωρίζαμε ότι θα ερχόταν η ημέρα που το ISIS θα ηττάτο και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα καλούνταν να αποφασίσουν αν θα συνεχίσουν ή όχι να στηρίζουν τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις», σημειώνει ο Χάντερ.
Σύμφωνα με τον Ζόρντι Τεζέλ, έναν ιστορικό από το Πανεπιστήμιο του Νουσατέλ της Ελβετίας, η αναγγελία του αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον ότι η χώρα του θα στηρίξει μια νέα μεθοριακή δύναμη 30.000 ανδρών στη βορειοανατολική Συρία επέσπευσε την τουρκική επίθεση. «Η Τουρκία ήθελε εδώ και καιρό να επέμβει στην περιοχή», τονίζει. «Η αναγγελία της κυβέρνησης Τραμπ αποτέλεσε ένα καλό πρόσχημα».
Ο πρώην πρεσβευτής της Ολλανδίας στο Ιράκ Νικόλαος βαν Νταμ επισημαίνει ότι η κυβέρνηση Τραμπ υποστήριζε τους Κούρδους της Συρίας παρά τις διατυπωμένες αντιρρήσεις της Τουρκίας επειδή ήθελε να διατηρήσει τον έλεγχο της Συρίας μετά την κατάρρευση του ISIS. Αυτή η προσέγγιση όμως δύσκολα θα πετύχει αν ο Ασαντ παραμείνει στην εξουσία.
Ο κίνδυνος τώρα είναι πρώην σύμμαχοι να αρχίσουν να πολεμούν μεταξύ τους. Ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός, μια οργάνωση μετριοπαθών ανταρτών που πολεμούσαν τον Ασαντ με την υποστήριξη των ΗΠΑ, έχουν τώρα συνταχθεί με τον τουρκικό στρατό και πολεμούν τους Κούρδους.
Μακροπρόθεσμα, σημειώνει ο βαν Νταμ, η Ουάσινγκτον μάλλον θα θεωρήσει τη συμμαχία της με την Τουρκία σημαντικότερη από τη σχέση της με τους Κούρδους.
Σιούελ Τσαν,
αρθρογράφος των ''New York Times''
https://www.militaire.gr/%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1-%CF%87%CF%84%CF%8D%CF%80%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CF%84%CF%8E%CF%81%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%81/
Από Π. Καρβουνόπουλος - 23/01/2018
22/1/18
5.
Γενικός Στρατιωτικός Διοικητής των Κούρδων της Ροζάβα:
Η Ρωσία πρόδωσε τους Κούρδους της Συρίας και έδωσε άδεια στην Τουρκία να εισβάλει στο Αφρίν.
Ο Γενικός Στρατιωιτικός Διοικητής των Δυνάμεων Προστασίας του Λαού (YPG), Σιπάν Χέμο, μιλώντας στην εφημερίδα Şark el Awsat μεταξή άλλων είπε:
"Η Ρωσία, δίνοντας άδεια στην Τουρκία να εισβάλει στο Αφρίν, πρόδωσε τους Κούρδους".
Συνεχίζοντας ο Σιπάν Χέμο, αναφέρθηκε στις συνομιλίες των Κούρδων με την κυβέρνηση της Δαμασκού και είπε:
“Δεν έχουμε ανάγκη τη διαμεσολάβηση της Ρωσίας για να συνομιλούμε με τη Δαμασκό. Μιλάμε απ' ευθείας με την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση της Δαμασκού μας υποσχέθηκε κάθε είδους βοήθεια, όμως δεν τους επέτρεψε η Ρωσία να στείλουν τη βοήθεια που μας υποσχέθηκαν".
Επίσης, αναφέρθηκε στο ταξίδι που έκανε ο ίδιος στη Μόσχα πριν από τρεςι μέρες και είπε:
“Επισκέφθηκα τη Μόσχα και συναντήθηκα με τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ της Ρωσίας και αξιωματούχους των υπηρεσιών πληροφοριών. Ο Ρώσος αρχηγός ΓΕΕΘΑ μου είπε ότι "Η Τουρκία έχει δικαίωμα να υπερασπιστεί την ασφάλεια των συνόρων της. Επίσης, με ενημέρωσε ότι θα αποσύρει τα ρωσικά στρατεύματα από το Αφρίν".
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2018/01/blog-post_245.html
232/1/18
6.
Μα Γιατί οι Ρώσοι Επιτρέπουν την Τουρκική Επίθεση στο Αφρίν;
Ο Ρωσικός Αντίλογος.
O Γενικός στρατιωτικός Διοικητής των Κουρδικών Δυνάμεων (ΥΡG) της Συρίας δήλωσε προχτές ότι «η Ρωσία πρόδωσε τους Κούρδους, δίνοντας άδεια στους Τούρκους να εισβάλουν στο Αφρίν».
Kαταρχήν η δήλωση του Κούρδου Στρατιωτικού Διοικητή είναι άστοχη, όταν οι τουρκο-κουρδικές εχθροπραξίες στη Συρία διεξάγονται μεταξύ δύο συμμάχων των ΗΠΑ: Της Τουρκίας, συμμάχου των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ και των Κούρδων της Συρίας, που αποτελούν το κύριο σώμα των δυνάμεων «SDF» («Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων» ή «αμερικανικής πολιτοφυλακής» κατά το, Zero Hedge). Πρόκειται περί στρατιωτικού σώματος Κούρδων κυρίως με συμπλήρωμα Αράβων τέως Τζιχαντιστών, υπό την ασπίδα των ΗΠΑ και την επωνυμία «Δημοκρατική Αντιπολίτευση». Με την καθοδήγηση αυτών των δυνάμεων οι ΗΠΑ απέκτησαν τον έλεγχο της πλούσιας σε πετρέλαιο συριακής επαρχίας Ντέιρ εζ Ζορ στο Ευφράτη ποταμό, απωθώντας με βομβαρδισμούς τις προελαύνουσες εκεί δυνάμεις της Συρίας.
Την τουρκική επίθεση στο Αφρίν πυροδότησε η Αμερικανική εξαγγελία στρατιωτικής απόφασης βαρέως εξοπλισμού, εκπαίδευσης και ανάπτυξης σε στρατό 30.000 ανδρών αυτής της «συνοριακής δύναμης». Και την δήλωση του Αμερικανού υπουργού των Εξωτερικών ότι η αμερικανική στρατιωτική παρουσία στη Συρία θα συνεχιστεί επ΄αόριστον, με την διαφαινόμενη πρόθεση έμμεσης κατοχής ή κατάτμησης της Συρίας σε ζώνες «αντίστασης κατά του καθεστώτος ΄Ασαντ».
Ωστόσο την εκδοχή του Κούρδου διοικητή συμμερίζονται πολλοί στην Δύση και στην Ελλάδα, που έχουν για την κατάσταση στη Συρία την εικόνα που μεταδίδουν τα ελεγχόμενα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Ο Ρωσικός Αντίλογος
΄Ενας ρωσικός αντίλογος, που ενώ προέρχεται από μη επίσημη, αλλά αξιόπιστη πηγή, αποκτά έτσι ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, μια και πέραν της συγκεκριμένης περίπτωσης εκτείνεται και καλύπτει γενικούς κανόνες αρχής που προκαθορίζουν τη ρωσική στάση ενώπιον και άλλων ανάλογων «διλημμάτων».
Τον διατυπώνει σχετικό άρθρο του « Σέϊκερ» (Αμερικανού μπλόγκερ, γόνου Ρώσων πολιτικών προσφύγων από τη Σοβιετική ΄Ενωση και πρώην αναλυτή της ελβετικής μυστικής υπηρεσίας, του οποίου τα άρθρα αναδημοσιεύονται σε σειρά ξένων ιστοσελίδων και συχνά επικαλείται και ο Πωλ Γκρεγκ Ρόμπερτς) με απάντηση σε ερώτημα:
«Γιατί ο Πούτιν επιτρέπει στο Ισραήλ να βομβαρδίζει την Συρία;»
Από το μακροσκελές άρθρο του Σέϊκερ παραθέτουμε αποσπάσματα που αρκούν ως απάντηση στην κουρδική κατηγορία και αποτελούν και ελληνικής χρησιμότητας βοήθημα για την κατανόηση και πρόβλεψη της ρωσικής στάσης σε ανάλογες η παραπλήσιες καταστάσεις.
Καταρχήν ο αρθρογράφος αμφισβητεί τη λογική του συλλογισμού ότι η Ρωσία μπορεί να επέμβει και συγκρουσθεί με σύμμαχο των ΗΠΑ (στο ΝΑΤΟ, στην περίπτωση της Τουρκίας) για υπόθεση που δεν αφορά τα ζωτικά συμφέροντα ασφάλειας της.
Δεύτερον και κυριότερο κρίνει αυθαίρετο και μετέωρο τον συλλογισμό ότι η Ρωσία έχει ηθική υποχρέωση να επέμβει για να σταματήσει τις ισραηλινές επιθέσεις κατά της Συρίας (τουρκικές κατά των Κούρδων της Συρίας, στην παρούσα περίπτωση), που και σαν σκέψη του προκαλεί –λέει- κατάπληξη. Και εξηγεί, κατά τρόπο ευρύτερα διαφωτιστικό:
«Γιατί, παρακαλώ, οποιοσδήποτε, θα μπορούσε να σκεφτεί ότι η Ρωσία οφείλει σε κάποιον, οπουδήποτε στον πλανήτη, προστασία οποιουδήποτε τύπου; Καταρχήν πότε ήταν για τελευταίας φορά που κάποιος ήρθε σε βοήθεια της Ρωσίας; Δεν θυμάμαι κάποιον από την Μέση Ανατολή να έρχεται να βοηθήσει τη Ρωσία στην Τσετσενία, στην Γεωργία ή και στην Ουκρανία! Πόσες χώρες αναγνώρισαν την ανεξαρτησία της Νότιας Οσσετίας ή της Αμπχαζίας (και κάντε την σύγκριση με την περίπτωση του Κοσσόβου!) Που ήταν η μουσουλμανική ή αραβική «βοήθεια» ή «φιλία» για την Ρωσία όταν επιβάλλονταν οι κυρώσεις και κατέρρεε η τιμή του πετρελαίου; Θυμίστε μου πως ακριβώς οι «φίλοι» της Ρωσίας εκφράσανε την συμπάθειά τους για, ας πούμε, τον πληθυσμό του Ντόνμπας ή της Κριμαίας;…
Από πού αντλούν οι ΄Αραβες και Μουσουλμάνοι της Μέσης Ανατολής αυτό το αίσθημα δικαιώματος απέναντι μιας χώρας απόμακρης, που αγωνίζεται με πάμπολλα δικά της πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά προβλήματα, ότι πρέπει να κάνει περισσότερα από τους άμεσους γείτονες της Συρίας;
Ο Πούτιν είναι ο Πρόεδρος της Ρωσίας και κατά πρώτο και κύριο λόγο είναι υπόλογος στον ρωσικό λαό, στον οποίο οφείλει να εξηγεί κάθε ρωσική ανθρώπινη απώλεια και κάθε κίνδυνο που αναλαμβάνει. Και μου φαίνεται απόλυτα σωστό όταν ενεργεί πρώτα και κύρια για την προάσπιση του λαού που τον εξέλεξε και όχι για οποιονδήποτε άλλον.
Παρεμπιπτόντως, ο Πούτιν ήταν πολύ σαφής γιατί διέταξε μιαν (πολύ περιορισμένη) στρατιωτική επέμβαση στην Συρία: Για να προστατεύσει τα ρωσικά εθνικά συμφέροντα με –για παράδειγμα- την εξόντωση των παρανοϊκών τζιχαντιστών στη Συρία, ώστε να μην έχει να τους πολεμήσει στον Καύκασο και στην υπόλοιπη Ρωσία. Ποτέ και κατά κανένα τρόπο Ρώσος αξιωματούχος έκανε λόγο για υποχρέωση της Ρωσίας έναντι της Συρίας η οποιασδήποτε άλλης χώρας στην περιοχή.
Είναι γεγονός ότι η Ρωσία στάθηκε στο πλευρό του Προέδρου ΄Ασαντ, αλλά αυτό δεν ήταν από υποχρέωση προς αυτόν ή τη χώρα του, αλλά επειδή οι Ρώσοι πάντα επέμεναν ότι ήταν ο νόμιμος πρόεδρος της Συρίας και μόνο ο συριακός λαός είχε το δικαίωμα να τον αντικαταστήσει (ή να τον διατηρήσει). Και φυσικά το εθνικό συμφέρον της Ρωσίας υπαγορεύει να δείξει στον κόσμο πως, αντίθετα με τις ΗΠΑ, παραστέκεται στους συμμάχους της.»
To άρθρο του Σέϊκερ αποτελεί μια λογικά άτρωτη εξήγηση της στάσης της Ρωσίας. Η οποία Ρωσία, στην συγκεκριμένη περίπτωση της πολεμικής σύγκρουσης δύο συμμάχων των ΗΠΑ, στην επικράτεια μιας τρίτης κυρίαρχης χώρας, (χωρίς την πρόσκληση και την άδειά της και κατά παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου), περιορίζεται σε νουθεσίες στις δύο πλευρές για αυτοσυγκράτηση, σεβασμό της ζωής των αμάχων και προσπάθεια ειρηνικής συνεννόησης.
Tην επικέντρωση της προσοχής και των φροντίδων της ρωσικής ηγεσίας στην θωράκιση της άμυνας και ασφάλειας της χώρας φωτίζει αρκούντως η νέα Αμερικανική Εθνική Στρατηγική, που εξήγγειλε την Παρασκευή ο Αμερικανός υπουργός Αμύνης Τζέιμς Μάτις, στο Πανεπιστήμιο Τζων Χόπκινς του Μέρυλαντ, η οποία απερίφραστα αναγγέλλει την στρατηγική αναμέτρηση των ΗΠΑ με την Ρωσία και την Κίνα στην Ευρώπη, στην Μέση Ανατολή και στην Ασία, με σημαντική διόγκωση και ποιοτική αναβάθμιση του συμβατικού αλλά και του πυρηνικού οπλοστασίου.
Στην κατανόηση της ρωσικής στάσης συμβάλλει και το άρθρο του Ινδού διπλωμάτη και γεωπολιτικού αναλυτή Μ.Κ.Βhadrakumar, που επεσήμαινε την εκρηκτική προοπτική των εχθρικών ενεργειών εναντίον των Ρωσίας, μεταξύ άλλων με την αναμενόμενη αναζωπύρωση της εστίας πολέμου στην Ουκρανία.
Του Μιχαήλ Στυλιανού
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2018/01/blog-post_922.html
23/1/2018
7.
Ρωσικό «μαστίγιο και καρότο» για τους Κούρδους.
Από το 2004 μέχρι τις μέρες μας υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας είναι ο Σεργκέι Λαβρόφ, έμπιστος του προέδρου Πούτιν. Είναι ο μακροβιότερος επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας, μετά φυσικά τον παλιό υπουργό Εξωτερικών της ΕΣΣΔ Αντρέι Γκρομίκο. Για να κατανοήσουμε τι συμβαίνει στην Συρία πρέπει να προσέξουμε τις δηλώσεις του. Ο Λαβρόφ δήλωσε πως «οι μονομερείς ενέργειες των ΗΠΑ στην Συρία εξαγρίωσαν την Τουρκία«.
Αναφέρονταν στην απόφαση των ΗΠΑ να συγκροτήσουν μία ένοπλη συνοριοφυλακή 30.000 ανδρών στη βόρειο Συρία. Η Τουρκία χαρακτήρισε την συνοριοφυλακή «τρομοκρατικό στρατό» που απειλεί τα σύνορά της. Ο λόγος είναι πως το ένοπλο σώμα θα έχει κορμό τον κουρδικό YPG, που είναι το συριακό παρακλάδι του PKK. Μπορεί η Δύση εδώ και πολλά χρόνια να χαρακτηρίζει το εθνικοαπελευθερωτικό κουρδικό κίνημα PKK «τρομοκρατική οργάνωση», αλλά το παρακλάδι του στη Συρία είναι στενός σύμμαχός της.
Εδώ και λίγες μέρες η Τουρκία ξεκίνησε να βομβαρδίζει θέσεις των Κούρδων στο Αφρίν από ξηράς και αέρος. Τουρκικά στρατεύματα έχουν εισβάλει στην περιοχή μαζί με αντάρτες του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού» που καθοδηγούνται από την Άγκυρα. Είναι σαφές πως η Άγκυρα προχώρησε στην εισβολή, έχοντας πάρει το πράσινο φως από την Μόσχα.
Το παρασκήνιο της εισβολής
Λίγες ώρες πριν ξεκινήσει η επίθεση της Άγκυρας δύο ανώτατοι Τούρκοι αξιωματούχοι είχαν πραγματοποιήσει αιφνιδιαστική επίσκεψη στην Ρωσία. Ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου της Τουρκίας και ο διαβόητος επικεφαλής των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών Χακάν Φιντάν, είχαν συναντήσεις με Ρώσους αξιωματούχους. Προφανώς εκεί δόθηκε το πράσινο φως για την έναρξη της τουρκικής στρατιωτικής επιχείρησης.
Αν πιστέψουμε τον υπουργό Εξωτερικών της γείτονος Μεχμέτ Τσαβούσογλου, για τις κινήσεις της Τουρκίας είχε ενημερωθεί και η συριακή κυβέρνηση. Η Δαμασκός διέψευσε σε έντονο ύφος τις δηλώσεις Τσαβούσογλου. Δεν προχώρησε, όμως, σε καταρρίψεις των τουρκικών αεροσκαφών, όπως είχε απειλήσει προηγουμένως ότι θα έκανε. Είναι φανερό πως υπήρξαν μυστικές συνομιλίες με την Άγκυρα, πιθανότατα μέσω της ρωσικής πλευράς.
Αρραγές το μέτωπο στην Τουρκία
Αναφορικά με την εισβολή στον θύλακο του Αφρίν, ο Ερντογάν έχει την στήριξη των τουρκικών ΜΜΕ και των μεγαλύτερων κομμάτων της αντιπολίτευσης. Το μέτωπο είναι αρραγές, η αντιμετώπιση των Κούρδων είναι «εθνική υπόθεση» και για τους κεμαλιστές και για τους εθνικιστές του Μπαχτσελί. Μοναδική παραφωνία είναι φυσικά οι Κούρδοι της χώρας, οι οποίοι έχουν υποστεί ήδη βάναυσα μέτρα καταστολής.
Ο πρόεδρος Ερντογάν, κατά την διάρκεια εκδήλωσης του κυβερνώντος κόμματος, έδωσε το στίγμα των προθέσεών του. Δήλωσε πως όποιος διαδηλώσει στην Τουρκία κατά της στρατιωτικής επιχείρησης στην Συρία «θα πληρώσει το τίμημα«. Όσοι βρουν το θάρρος και διαδηλώσουν κατά της τουρκικής εισβολής δεν έχουν να φοβούνται μόνο την αστυνομία.
Οι στρατιές των Τούρκων παρακρατικών καιροφυλακτούν για να τιμωρήσουν τους «προδότες» της Τουρκίας. Λίγες ώρες μετά την ομιλία του Ερντογάν ένας όχλος Τούρκων εθνικιστών πραγματοποίησε εισβολή στα γραφεία της εφημερίδας «Αφρίκα» στα Κατεχόμενα της Κύπρου. Η εφημερίδα είχε κυκλοφορήσει με πρωτοσέλιδο «Άλλη μία επιχείρηση κατοχής από την Τουρκία«. Δεν προκάλεσε την παραμικρή εντύπωση ότι δεν έγινε καμία σύλληψη.
Μία νέα Λωρίδα της Γάζας
Η Τουρκία μοιάζει να βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση. Το Αφρίν δεν γειτνιάζει με τα υπόλοιπα κουρδικά καντόνια της Συρίας. Είναι ανάμεσα στις συριακές πόλεις Τζαραμπλούς και Ιντλίμπ. Είναι οι πόλεις όπου η Τουρκία έχει στρατιωτική παρουσία από το καλοκαίρι του 2016, μετά την επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη». Η Άγκυρα κατάφερε και πέτυχε την απομόνωση του Αφρίν, η περίπτωση του οποίου θυμίζει την Λωρίδα της Γάζας.
Είναι δύσκολο, όμως, η Τουρκία να επιτύχει την ολοκληρωτική συντριβή του YPG, όπως ισχυρίζεται ο Ερντογάν. Όπως δεν κατάφερε ο ισραηλινός στρατός να εξουδετερώσει ολοκληρωτικά τη Χαμάς στην Γάζα, έτσι και οι Τούρκοι δεν μπορούν να ελπίζουν ότι θα εξαφανίσουν το YPG. Μόνο αν η Τουρκία αναπτύξει στρατεύματα κατοχής στο Αφρίν ίσως πετύχει μακροπρόθεσμα την διάλυση του YPG σε εκείνη την περιοχή. Το ενδεχόμενο αυτό πρέπει μάλλον να αποκλειστεί.
Οι μαχητές των Κούρδων είναι σκληροτράχηλοι, κατέχουν βαρύ αμερικανικό οπλισμό και είναι έμπειροι στο αντάρτικο. Μία εκτεταμένη χερσαία εμπλοκή θα έχει πολλά θύματα στις τάξεις των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, κάτι που σίγουρα υπολογίζει ο Ερντογάν.
Οι «κόκκινες γραμμές» της Ρωσίας
Ο Ερντογάν έχει την πολυτέλεια να αγνοεί τις ΗΠΑ στην Συρία, όχι όμως και την Ρωσία. Οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί που πραγματοποιεί η τουρκική αεροπορία στο Αφρίν γίνονται με το πράσινο φως της Μόσχας, η οποία ελέγχει τον εναέριο χώρο της Συρίας. Η Ρωσία όμως δεν θα εγκρίνει μία κατοχική στρατιωτική παρουσία των Τούρκων στο Αφρίν. Η Μόσχα κατανοεί τις ευαισθησίες της Άγκυρας, μέχρι όμως ενός ορισμένου σημείου.
Με νεότερες δηλώσεις του ο Λαβρόφ ξεκαθάρισε πως οι Κούρδοι θα έχουν ρόλο στην μεταπολεμική Συρία. Δήλωσε πως οι οργανώσεις τους έχουν προσκληθεί στην ειρηνευτική διάσκεψη για την Συρία στο Σότσι, παρά τις αντιδράσεις της Άγκυρας. «Ο ρόλος των Κούρδων στην διαδικασία πολιτικής διευθέτησης πρέπει να είναι εγγυημένος«, είπε χαρακτηριστικά.
Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών ξεκαθαρίζει στους Κούρδους πως πρέπει να εγκαταλείψουν τις «αποσχιστικές τους φιλοδοξίες«. Για την Ρωσία η εδαφική ακεραιότητα της Συρίας είναι «κόκκινη γραμμή» από την οποία δεν πρόκειται να υποχωρήσει. Οι Κούρδοι θα πρέπει να αρκεστούν σε μία βελτίωση της θέσης τους στο εσωτερικό της Συρίας μετά τον πόλεμο, αυτό είναι το «καρότο» που τους πρόσφερε.
Μόνοδρομος το Σότσι
Ο Λαβρόφ υπενθύμισε κυνικά πως ο ισχυρός παίχτης στην Συρία είναι η Ρωσία, όχι οι ΗΠΑ. Ο Ρώσος υπουργός συνέστησε στους Κούρδους να απομακρυνθούν από την επιρροή της Ουάσιγκτον, λέγοντας «πως οι ΗΠΑ δεν καταλαβαίνουν την κατάσταση στην Συρία«.
Οι Κούρδοι έχουν κάθε λόγο να είναι απογοητευμένοι από την στάση των μεγάλων δυνάμεων. Θα πρέπει να εγκαταλείψουν ό,τι κέρδισαν με τον αγώνα τους κατά των τζιχαντιστών. Παρά την πικρία τους είναι αμφίβολο αν θα αντιδράσουν εν θερμώ. Εάν δεν συμβιβαστούν η Ρωσία ίσως πάρει το «μαστίγιο». Υπάρχει ο κίνδυνος να τους εγκαταλείψει ολοκληρωτικά στο έλεος των διαθέσεων της Άγκυρας, δεδομένου ότι οι Αμερικανοί έχουν περιορισθεί σε ρητορικές αντιδράσεις χωρίς πρακτικό αντίκρισμα. Ακόμα και στελέχη του κουρδικού κινήματος θεωρούν τεράστιο λάθος την αποχή από την διάσκεψη του Σότσι.
Καλό είναι να θυμούνται τι προηγήθηκε στο Κιρκούκ. Εάν εκτός του Ερντογάν αντίπαλοι τους γίνουν το Ιράν, η Ρωσία και το καθεστώς Άσαντ, θα χάσουν τα πάντα. Η Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ δεν ελέγχουν τις εξελίξεις στη Συρία, όπως η Μόσχα και η Τεχεράνη. Εάν συμμετάσχουν στη διάσκεψη στο Σότσι ίσως μπορέσουν να διεκδικήσουν μία μορφή αυτονομίας, εντός της Συρίας. Χώρια που θα καταφέρουν να στριμώξουν την Άγκυρα, η οποία απαιτεί να αποκλεισθούν από το Σότσι. Ο Ερντογάν θα έρθει στην δυσάρεστη θέση να σφίξει το χέρι «δολοφόνων και τρομοκρατών». Εάν, όμως, τελικώς απέχουν από την σύσκεψη όπως απείλησαν, θα παίξουν άθελα τους το παιχνίδι της Τουρκίας.
Γιώργος Λυκοκάπης
https://slpress.gr/diethni/rwsiko-mastigio-kai-karoto-gia-tous-koyrdoys/
23 Ιανουαρίου 2018
11.
Τα πολλά μέτωπα του κ. Ερντογάν.
Την Παρασκευή, ο τουρκικός στρατός έπληξε με βαρύ πυροβολικό χωριά στην περιοχή Αφρίν της βορειοδυτικής Συρίας, αρχίζοντας, όπως δήλωσε ο υπ. Αμυνας της Αγκυρας, την επίθεση εναντίον των Κούρδων στην παραμεθόριο περιοχή. Η εξέλιξη ήταν αναμενόμενη, καθώς ο πρόεδρος Ερντογάν είχε εξοργιστεί από τη συμμαχία των ΗΠΑ με τους Κούρδους και την Τετάρτη το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας είχε αποφασίσει την εισβολή της Τουρκίας. Το ερώτημα, όμως, είναι πού στοχεύει η Τουρκία με την πρόκληση προβλημάτων σε όλα τα διπλωματικά μέτωπα. Επειδή η επιθετικότητά της στη Β. Συρία δεν ενοχλεί μόνο τους Αμερικανούς, αλλά και τους Ρώσους, οι οποίοι δεν επιθυμούν να επιτρέψουν επιθέσεις ούτε εναντίον των Κούρδων ούτε εναντίον των κυβερνητικών δυνάμεων που η Μόσχα υποστηρίζει. Επιπλέον, ο Τούρκος υπ. Ευρωπαϊκών Υποθέσεων δήλωσε την Παρασκευή ότι η χώρα του δεν έχει λόγο να τηρεί τη συμφωνία για τον έλεγχο της ροής προσφύγων και μεταναστών προς την Ευρώπη.
Στο μέτωπο της Συρίας, η Αγκυρα είναι στα πρόθυρα μιας εμπλοκής με απρόβλεπτες συνέπειες. Οι Κούρδοι της περιοχής, οι οποίοι μόλις νίκησαν τους φανατικούς του αυτοαποκαλούμενου «Ισλαμικού Κράτους» σε συνεργασία με τις ΗΠΑ, έχουν προετοιμαστεί για τουρκική επίθεση. Είναι, επίσης, εξοπλισμένοι από τους Αμερικανούς. Η Μόσχα, η οποία το τελευταίο διάστημα συμμαχεί με την Αγκυρα, έως την Παρασκευή δεν είχε δώσει το πράσινο φως για να επιχειρήσει η τουρκική αεροπορία στην περιοχή, ενώ η Δαμασκός κατήγγειλε την Αγκυρα ότι συνεργάζεται με τρομοκρατικές οργανώσεις και απείλησε να καταρρίψει τουρκικά αεροσκάφη εάν εισβάλουν στον εναέριο χώρο της. Γι’ αυτό η επίθεση είχε περιοριστεί σε βολές του πυροβολικού και όχι σε αεροπορικές επιδρομές που θα προετοίμαζαν το έδαφος για χερσαίες δυνάμεις. Την ίδια ώρα που η Τουρκία συμμετέχει στις ειρηνευτικές διαδικασίες στις οποίες πρωτοστατεί η Ρωσία, το ερώτημα είναι σε τι στοχεύει με κινήσεις που την αφήνουν ολοένα πιο απομονωμένη.
Οσον αφορά τις σχέσεις με τις ΗΠΑ, ίσως ο μόνος λόγος που η Ουάσιγκτον δεν έχει δράσει δυναμικά εναντίον του κ. Ερντογάν είναι ο φόβος για το ενδεχόμενο αποσταθεροποίησης της Τουρκίας. Οι ΗΠΑ έχουν ήδη εκφράσει τη δυσφορία τους με την επιθετικότητα των Τούρκων εναντίον των Κούρδων συμμάχων τους. Την ίδια ώρα, αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις θα παραμείνουν επ’ αόριστον στη Συρία, όπως δήλωσε ο υπ. Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον, πράγμα που σημαίνει ότι οι ΗΠΑ δεν θα θελήσουν να έρθουν σε ρήξη με τους Κούρδους ενώ αυξάνεται ο κίνδυνος «ατυχήματος» με τις τουρκικές δυνάμεις εάν αυτές εισβάλουν. Επίσης, η Ουάσιγκτον δεν φαίνεται να έχει «αξιοποιήσει» ακόμη τις αποκαλύψεις που ακούστηκαν στη δίκη Τούρκου τραπεζίτη στις ΗΠΑ, ο οποίος καταδικάστηκε για την παραβίαση των διεθνών κυρώσεων εναντίον του Ιράν. Σύμφωνα με μάρτυρα, ο ίδιος ο Ερντογάν εμπλέκεται στην υπόθεση. Ισως γι’ αυτό ο Τούρκος πρόεδρος ισχυρίζεται ότι η δίκη αυτή ήταν άλλο ένα κομμάτι της πλεκτάνης της CIA εναντίον του.
Η κυβέρνησή του είχε ήδη μηνύσει δικαστικούς λειτουργούς των ΗΠΑ με αυτή την κατηγορία.
Οι σχέσεις της Τουρκίας με την Ευρώπη παραμένουν ρευστές. Ο υπ. Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Ομέρ Τσελίκ, σε συνέντευξή του στο Reuters, εξέφρασε δυσαρέσκεια για την πρόσφατη δήλωση του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν ότι οι εσωτερικές εξελίξεις στην Τουρκία δεν επιτρέπουν πρόοδο στις ενταξιακές διαδικασίες της χώρας στην Ε.Ε. Ο Τσελίκ κατηγόρησε την Ενωση ότι δεν τηρεί τις δεσμεύσεις της σχετικά με τη συμφωνία για τους μετανάστες, προσθέτοντας: «Επί της ουσίας, δεν υπάρχει λόγος η Τουρκία να διατηρήσει αυτή τη συμφωνία». Για την Ελλάδα και την Κύπρο, η ανερμάτιστη συμπεριφορά της Αγκυρας στην ευρύτερη περιοχή, η αυξημένη στρατιωτική κινητικότητα στο Αιγαίο, σε συνδυασμό με τις εθνικιστικές κορώνες ηγετών της αντιπολίτευσης, πολλαπλασιάζουν τους κινδύνους. Με τόση πίεση σε όλα τα μέτωπα, χωρίς στήριγμα ή νουθεσία, ο Τούρκος πρόεδρος γίνεται ολοένα πιο απρόβλεπτος και επικίνδυνος.
Νίκος Κωνσταντάρας
http://www.kathimerini.gr./944321/opinion/epikairothta/politikh/ta-polla-metwpa-toy-k-erntogan
21/1/2018
οι Κούρδοι πεθαίνουν, οι υπόλοιποι κοιμούνται.
(02) Πού αποβλέπει η τουρκική εισβολή στο Αφρίν.
(03)Τουρκία κράτος τρομοκράτης με εξασφαλισμένη ατιμωρησία βομβαρδίζει Κούρδους και φυλακίζει Τούρκους.
(04) Γιατί η Τουρκία “χτύπησε” τώρα τους Κούρδους και γιατί οι ΗΠΑ τους εγκαταλείπουν στην τύχη τους.
(05) Γενικός Στρατιωτικός Διοικητής των Κούρδων της Ροζάβα:
Η Ρωσία πρόδωσε τους Κούρδους της Συρίας και έδωσε άδεια στην Τουρκία να εισβάλει στο Αφρίν.
(06) Μα Γιατί οι Ρώσοι Επιτρέπουν την Τουρκική Επίθεση στο Αφρίν;
Ο Ρωσικός Αντίλογος.
(07) Ρωσικό «μαστίγιο και καρότο» για τους Κούρδους.
(08) Αρνούνται να πολεμήσουν οι μισθοφόροι του FSA τους Κούρδους:
«Στέλνουν εμάς στην πρώτη γραμμή και οι Τούρκοι πίνουν τσάι».
(09) Ερντογάν: «Ούτε βήμα πίσω» στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Αφρίν.
(10) Τι συμβαίνει στο Αφρίν.
(11) Τα πολλά μέτωπα του Ερντογάν
1.
Ο Ερντογάν εισβάλει:
Αδυναμία ΗΠΑ, κάλυψη από Μόσχα, οι Κούρδοι πεθαίνουν, οι υπόλοιποι κοιμούνται.
Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν το είχε προαναγγείλει. Έστειλε στη Μόσχα τον αρχιστράτηγο των ενόπλων δυνάμεων στρατηγό Ακαρ και τον αρχηγό της ΜΙΤ Φιντάν, έλαβε την ευλογία του Βλαντιμίρ Πούτιν και εισέβαλε στη Συρία.
Έστειλε προπομπούς τους χιλιάδες «κατσαπλιάδες» του λεγόμενοι «Ελεύθερου Συριακού Στρατού», που ούτε ελεύθερος, ούτε συριακός, ούτε στρατός είναι και τους υποστηρίζει με Τούρκους κομάντο, άρματα μάχης, πυροβολικό και αεροπορία.
Οι Κούρδοι επίσης δεν είναι στρατός. Πολιτοφυλακή είναι εφοδιασμένη με ελαφρύ οπλισμό και λίγα αμερικανικά βαριά όπλα.
Σε τακτικό επίπεδο αν οι Τούρκοι και οι σύμμαχοί τους συναντήσουν σοβαρή αντίσταση στο Αφρίν, μπορούν κάλλιστα να το περικυκλώσουν, να το πολιορκήσουν και μοιραία να το καταλάβουν.
Οι Κούρδοι της Συρίας γενικά είναι μόνοι και γεωγραφικά περικυκλωμένοι. Το κουρδικό κίνημα είναι ούτως ή άλλως διχασμένο. Οι Κούρδοι του Ιράκ ακόμα κι αν ήθελαν – που δεν θέλουν – δεν μπορούν πλέον μετά το ιρακινό χαστούκι που έφαγαν να βοηθήσουν. Ιράν, Ιράκ, Συρία, Τουρκία έχουν κοινά συμφέροντα στο κουρδικό και παρά τις περί του αντιθέτου αναφορές Δαμασκού και Τεχεράνης, η τουρκική επέμβαση μάλλον δεν δυσαρεστεί καθόλου τους Ιρανούς μουλάδες και το καθεστώς Άσαντ.
Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να βοηθήσουν ακόμα και να θέλουν, να κινηθούν, αν και πιθανότατα δεν θέλουν. Προσπάθησαν να αποτρέψουν τους Τούρκους, παραδίδοντας 70 περίπου αντιαρματικά TOW στους Κούρδους με στόχο την αποτροπή. Η κίνηση δεν απέδωσε και αυτό διότι η Μόσχα έδωσε το πράσινο φως. Ο Ερντογάν, δικαίως, δεν φοβήθηκε. Έχει περιθώριο να χάσει και επιλαρχίες ολόκληρες, ακόμα, αρμάτων, προκειμένου να κερδίσει το παιχνίδι ζωής ή θανάτου για την Τουρκία. Πέραν πάντως του όχι αδικαιολόγητου, στρατηγικά, φόβου των ΗΠΑ μη δουν την Τουρκία σύμμαχο της Μόσχας, υπάρχει και η καθαρά αντικειμενική δυσκολία επέμβασης και ενίσχυσης των Κούρδων.
Τι θα κάνουν οι Αμερικανοί; Θα δώσουν, άρματα, θα αναπτύξουν Patriot, ή θα στείλουν στρατιώτες τους, τινάζεται το ΝΑΤΟ στον αέρα, άμεσα; Θα δημιουργήσουν αερογέφυρα μέσω Ιορδανίας ή Ισραήλ ενισχύοντας τους Κούρδους με όπλα και άνδρες; Προφανώς αυτά δεν είναι εφικτά, εκτός κι αν ο Τραμπ αποφασίσει να ξεγράψει την Τουρκία, κάτι που στο ορατό μέλλον δεν φαίνεται εφικτό. Θα πιέσουν οι ΗΠΑ διπλωματικά ή οικονομικά την Τουρκία; Ε και! Μέχρι οι όποιες κυρώσεις να έχουν αποτέλεσμα οι Κούρδοι θα είναι απλώς ανάμνηση.
Ο μόνος παίκτης που θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα του παιχνιδιού είναι το Ισραήλ, αλλά αυτό συνεπάγεται σύγκρουση με την Συρία και εμμέσως με τη Ρωσία και το Ιράν, αναγκαστικά, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει. Η προοπτική τυχόν γενικευμένης πολεμικής εμπλοκής του Ισραήλ με Συρία, η οποία θα έχει την υποστήριξη της Ρωσίας και του Ιράν προφανώς δεν ενθουσιάζει την Ιερουσαλήμ και θα προχωρούσε σε αυτή μόνο για πάρα πολύ σοβαρό λόγο.
Δυστυχώς η Τουρκία ελίχθηκε άριστα και ανατρέπει τώρα υπέρ της όσα έχασε στην Συρία μετά τη ρωσική επέμβαση. Η Μόσχα και ο Άσαντ γνωρίζουν ότι οι Τούρκοι θέλουν τα κεφάλια των Κούρδων. Ακόμα και να θέλει συριακά εδάφη ο Ερντογάν ξέρει ότι δεν θα πάρει. Άρα περιορίζεται στο εφικτό, δηλαδή στην συντριβή των Κούρδων. Περικυκλωμένοι δε οι τελευταίοι δεν έχουν πολλές ελπίδες απέναντι στις συντριπτικά υπέρτερες αντίπαλες δυνάμεις.
Το τουρκικό παιχνίδι όμως είναι ευρύτερο. Δεν εξαντλείται στη Μέση Ανατολή, όπως οι εν Ελλάδι, θέλουν, ανοήτως, να πιστεύουν. Αυτό φάνηκε με τις προκλήσεις στα Ίμια. Ο Ερντογάν έχει πετύχει να καταστήσει την Τουρκία περιφερειακή δύναμη και ο εξευμενισμός του από τις ΗΠΑ ενδεχομένως να περνά από Θράκη, Αιγαίο ή Κύπρο. Σε Αθήνα και Λευκωσία ακούει κανείς;
Του Παντελή Δ. Καρύκα
http://mignatiou.com/2018/01/o-erntogan-isvali-adinamia-ipa-kalipsi-apo-moscha-i-kourdi-pethenoun-i-ipolipi-kimounte/
JANUARY 23, 2018
2.
Πού αποβλέπει η τουρκική εισβολή στο Αφρίν.
Η επιχείρηση, αεροπορική αλλά και χερσαία, υπό το οργουελιανό όνομα "Κλάδος Ελαίας”, την οποία εξαπέλυσε το Σάββατο η Τουρκία εναντίον του αυτονομημένου κουρδικού "καντονιού” του Αφρίν στη βορειοδυτική Συρία, αποτελεί τομή στην εξελισσόμενη εδώ και επτά χρόνια συριακή κρίση. Και αυτό διότι κινδυνεύει να φέρει αντιμέτωπες, ακόμη και στο πεδίο των μαχών, τις δύο μεγαλύτερες χώρες της Ατλαντικής Συμμαχίας.
Στην αφετηρία της συγκεκριμένης εξέλιξης βρίσκεται η εξαγγελία από αμερικανικής πλευράς στις 14 Ιανουαρίου της δημιουργίας στην βορειοανατολική Συρία μίας "μεθοριακής δύναμης” 30.000 ανδρών, η οποία προφανώς ως κορμό της θα έχει τους Κούρδους μαχητές του PYD (αδελφής οργάνωσης του ΡΚΚ) και θα συμπληρώνεται από τοπικές αραβικές δυνάμεις, που δεν είναι παρά φυλές που προηγουμένως συνεργάζονταν με το Ισλαμικό Κράτος και τώρα άλλαξαν στρατόπεδο.
Η απόφαση αυτή, η οποία προέκυψε από την εμμονή της CentCom (της διακλαδικής Κεντρικής Διοίκησης των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων) για τη δημιουργία ενός μόνιμου προγεφυρώματος στη βορειοανατολική Συρία, ελήφθη χωρίς συνεννόηση με την Τουρκία και προκάλεσε συναγερμό στην Άγκυρα, όσο και αν την επομένη ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών έσπευσε να δηλώσει ότι το επίμαχο στρατιωτικό σώμα δεν θα αποτελεί "μεθοριακή δύναμη”.
Η τουρκική αντίδραση, όμως, υπακούει στη λογική της "μετωνυμίας”: αλλού εκδηλώνεται και αλλού απευθύνει το μήνυμα. Το καντόνι του Αφρίν είναι απομονωμένο από την υπόλοιπη, συμπαγή κουρδοκρατούμενη περιοχή, στην οποία βρίσκονται πέντε αμερικανικές βάσεις. Μολονότι μάλιστα δεν συνορεύει καν με τουρκικές επαρχίες κουρδικού πληθυσμού, ώστε να βρίσκουν εφαρμογή οι φόβοι για κάποιου είδους "ντόμινο”, το Αφρίν αποτελεί δελεαστικό στόχο, αφενός διότι τονώνει το μιλιταριστικό αναθεωρητικό προφίλ της Τουρκίας του Erdogan, αφετέρου διότι αποδεικνύει στο PYD το μήνυμα ότι η αμερικανική προστασία δεν αρκεί.
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο, ωστόσο, είναι ότι η επιχείρηση "Κλάδος Ελαίας” κατέστη δυνατή λόγω της ανοχής, αν όχι συνενοχής, της Ρωσίας και των συμμάχων της, καθώς μέχρι τώρα λειτουργούσε προστατευτικά για το Αφρίν, η παρουσία ρωσικών στρατευμάτων.
Όμως ήδη στις 18 Ιανουαρίου επισκέφθηκαν τη Μόσχα ο αρχηγός του γενικού επιτελείου και ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας για συνεργασία με τους ομολόγους τους, σε μία κίνηση που μαρτυρεί προχωρημένο συντονισμό των δύο πλευρών. Λίγο μετά οι ρωσικές δυνάμεις αποσύρθηκαν από το Αφρίν, προκειμένου να προφυλαχθούν.
Είχε προηγηθεί, σύμφωνα με πληροφορίες, ρωσική μεσολαβητική προσπάθεια να αναλάβει την προστασία του Αφρίν ο συριακός κυβερνητικός στρατός, όμως αυτή απορρίφθηκε από την κουρδική πλευρά.
Τόσο η Συρία, όσο και η Ρωσία και το Ιράν ενοχλούνται και ανησυχούν από την νέα πρωτοβουλία της Άγκυρας να παραβιάσει την συριακή επικράτεια, χωρίς προφανώς συνεννόηση με τη Δαμασκό. Όμως τα όποια προβλήματα γεννά η τουρκική παρουσία στη βόρεια Συρία έρχονται σε δεύτερη μοίρα μπροστά στο ενδεχόμενο μακρόχρονης "αμερικανικής κατοχής” στα βορειοανατολικά, με αιχμή το κουρδικό στοιχείο. Μάλιστα ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Sergey Lavrov ανοιχτά κατήγγειλε την δημιουργία στην περιοχή "εναλλακτικών κρατικών δομών”.
Εξ ού και οι αντιδράσεις της Δαμασκού και της Τεχεράνης απέναντι στην (παράνομη, προφανώς) τουρκική εισβολή είναι προς το παρόν αποκλειστικά φραστικές, ενώ η Μόσχα δικαιολόγησε με έναν τρόπο τις ενέργειες της Άγκυρας ως αντίδραση στις αμερικανικές πρωτοβουλίες. Άλλωστε, η ανοχή προσφέρεται με αντάλλαγμα: την ολοκλήρωση από τον συριακό στρατό και τη ρωσική αεροπορία της εκκαθάρισης της επαρχίας της Ίντλιμπ από τα τζιχαντιστικά στοιχεία που είχαν μέχρι τώρα την στήριξη της Τουρκίας.
Είναι βέβαια πρόωρο να εκτιμήσει κανείς πόσο θα διαρκέσει, πόσο αιματηρή θα αποβεί και τι έκβαση θα έχει η επιχείρηση "Κλάδος Ελαίας”. Το Αφρίν αποτελεί περιοχή ορεινή με χιλιάδες μαχητές και η Τουρκία μετρά ήδη την απώλεια τεσσάρων τεθωρακισμένων της. Δεν είναι απίθανο η τουρκική πλευρά σύντομα να αναδιπλωθεί, αναγγέλλοντας μια πρόωρη "νίκη”.
Σε κάθε περίπτωση, το κουρδικό στοιχείο δείχνει και πάλι να συγκαταλέγεται στους χαμένους, εφόσον, υπερτιμώντας εξαιρετικά τις δυνάμεις του (όπως συνέβη πρόσφατα και το βόρειο Ιράκ), έκοψε τις γέφυρες με Δαμασκό και Μόσχα και προσχώρησε στο αμερικανικό σχέδιο απόσχισης της βορειοανατολικής Συρίας, το οποίο όμως δεν είναι μακροπρόθεσμα βιώσιμο, εφόσον θα καταπολεμηθεί από όλα τα γειτονικά κράτη.
ΚΩΣΤΑΣ ΡΑΠΤΗΣ
22/1/2018
3.
Τουρκία κράτος τρομοκράτης με εξασφαλισμένη ατιμωρησία βομβαρδίζει Κούρδους και φυλακίζει Τούρκους.
Η Τουρκία λειτουργεί σας κράτος “τέντι-μπόϊ” που θεωρεί ότι μπορεί να κάνει ότι θέλει, γνωρίζοντας ότι η ατιμωρησία της από τη διεθνή κοινότητα είναι δεδομένη. Η Ευρώπη σιωπά, οι ΗΠΑ είναι αμήχανες και η Ρωσία στηρίζει το καθεστώς Ερντογάν που βομβαρδίζει τους Κούρδους και φυλακίζει Τούρκους που αντίτιθενται στην επέμβαση στη Συρία.
Ο τουρκικός στρατός πραγματοποίησε χθες αεροπορικά πλήγματα κατά των κουρδικών δυνάμεων στο βόρειο Ιράκ, ανακοίνωσε σήμερα το γενικό επιτελείο του τουρκικού στρατού.
Τα πλήγματα αυτά έγιναν την ώρα που η επιχείρηση που πραγματοποιεί η Τουρκία κατά της κουρδικής πολιτοφυλακής Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG) στη βόρεια Συρία εισέρχεται σήμερα στην τέταρτη ημέρα της.
Τα πλήγματα στο Ιράκ είχαν στόχο μέλη του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), τα οποία φέρεται ότι προετοίμαζαν μια επίθεση κατά των βάσεων των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας στην ιρακινοτουρκική μεθόριο, αναφέρει ο τουρκικός στρατός σε ανακοίνωσή του.
Από τα πλήγματα αυτά στην περιοχή Ζαμπ, στο βόρειο Ιράκ, καταστράφηκαν καταφύγια και αποθήκες όπλων του PKK, σύμφωνα με την ανακοίνωση του στρατού.
Η Άγκυρα εξαπέλυσε επιχείρηση το Σάββατο στη βόρεια Συρία για να εκδιώξει από εκεί την κουρδική πολιτοφυλακή YPG, την οποία ενώ η Άγκυρα θεωρεί “τρομοκρατική” οργάνωση, οι ΗΠΑ την υποστηρίζουν στο πλαίσιο του αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους.
Η Τουρκία κατηγορεί την πολιτοφυλακή των YPG ότι είναι η πτέρυγα στη Συρία του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν το οποίο η Άγκυρα και οι δυτικοί σύμμαχοί της θεωρούν τρομοκρατική οργάνωση.
Το PKK διαθέτει βάσεις ανεφοδιασμού στις ορεινές ζώνες του βορείου Ιράκ, τις οποίες βομβαρδίζει συχνά η τουρκική πολεμική αεροπορία και στις οποίες πραγματοποιούν τακτικά επιδρομές οι τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας.
Συλλήψεις στην Τουρκία για “τρομοκρατική προπαγάνδα”!
Οι τουρκικές αρχές συνέλαβαν σήμερα 42 ανθρώπους που φέρονται να διέσπειραν «τρομοκρατική προπαγάνδα» στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης κατά της επιχείρησης που έχει εξαπολύσει η Άγκυρα εναντίον της κουρδικής πολιτοφυλακής Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG) στη βόρεια Συρία, μετέδωσε το πρακτορείο Anadolu. Τα πρόσωπα αυτά συνελήφθησαν στο πλαίσιο επιχείρησης που διεξήχθη σε όλη την Τουρκία εναντίον χρηστών του Διαδικτύου ύποπτων ότι θέλησαν να αμαυρώσουν την εικόνα στης στρατιωτικής επιχείρησης. Ήδη χθες Δευτέρα συνελήφθησαν 24 άνθρωποι.
Πιο συγκεκριμένα σήμερα συνελήφθησαν 23 άνθρωποι στη Σμύρνη, μεταξύ αυτών και ο επικεφαλής της τοπικής οργάνωσης του φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών (HDP) Τσερκέζ Αϊντεμίρ, σύμφωνα με το Anadolu. Εξάλλου 14 ακόμη πρόσωπα συνελήφθησαν στις επαρχίες Βαν, Ιγκντίρ και Μους, ενώ πέντε στη Μερσίνη. Οι συλλήψεις αυτές γίνονται ενώ η Τουρκία διεξάγει από το Σάββατο στη βόρεια Συρία επίθεση εναντίον των Μονάδων Προστασίας του Λαού (YPG), της πολιτοφυλακής των Κούρδων της Συρίας που χαρακτηρίζεται «τρομοκρατική» από την Άγκυρα.
Όμως οι YPG υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ που βλέπουν στην πολιτοφυλακή αυτή μια αποτελεσματική δύναμη για να πολεμήσει εναντίον της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος. Οι YPG πρωταγωνίστησαν πέρυσι στην ανακατάληψη της Ράκα, προπυργίου των τζιχαντιστών στη Συρία. Εκτός από τις συλλήψεις αυτές, έρευνα ξεκίνησε χθες Δευτέρα εναντίον τεσσάρων βουλευτών του HDP που κάλεσαν σε διαδηλώσεις εναντίον της επιχείρησης στη βόρεια Συρία. Η αστυνομία εμπόδισε την Κυριακή τη διεξαγωγή δύο διαδηλώσεων κατά της επιχείρησης «Κλάδος Ελαίας», μία στην Κωνσταντινούπολη και μία στο Ντιγιάρμπακιρ.
Από Π. Καρβουνόπουλος - 23/01/2018
https://www.militaire.gr/%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%82-%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CE%B5-%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CF%83%CF%86%CE%B1/
4.
Γιατί η Τουρκία “χτύπησε” τώρα τους Κούρδους και γιατί οι ΗΠΑ τους εγκαταλείπουν στην τύχη τους.
Η Τουρκία έχει βελτιώσει τα τελευταία χρόνια τις σχέσεις της με τη Ρωσία και το Ιράν, δύο αντιπάλους των Ηνωμένων Πολιτειών. Μέχρι τώρα, και οι τέσσερις χώρες είχαν συμφέρον να νικήσουν το λεγόμενο «Ισλαμικό Κράτος», τώρα όμως που η τρομοκρατική οργάνωση υποχωρεί οι παλιές συγκρούσεις επανέρχονται στο προσκήνιο. Η Ρωσία και το Ιράν στηρίζουν τον πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ αλ-Ασαντ. Οι ΗΠΑ επιμένουν ότι πρέπει να φύγει από την εξουσία, αλλά εκείνος δείχνει αμετακίνητος, γεγονός που ανησυχεί την Τουρκία.
Με την επίθεσή της εναντίον των υποστηριζόμενων από την Ουάσινγκτον κουρδικών οργανώσεων στη Συρία, η Τουρκία θέλει να απωθήσει τους Κούρδους, που από το 2012 κυβερνούν μια περιοχή της βόρειας Συρίας την οποία αποκαλούν Ροζάβα. Οι Τούρκοι θέλουν να εμποδίσουν τους Κούρδους να ενώσουν διάφορους θύλακες, στους οποίους περιλαμβάνονται το Αφρίν στα βορειοδυτικά, το Κομπάνι στο κέντρο και το Καμισλί στα βορειοανατολικά.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία επεμβαίνει στη Συρία. Το έκανε και τον Αύγουστο του 2016, όταν εξαπέλυσε μεγάλη επίθεση για την απομάκρυνση δυνάμεων του ISIS από μεθοριακές περιοχές και την απώθηση των κουρδικών δυνάμεων που κέρδιζαν έδαφος.
Ο Ερντογάν φοβάται ότι οι Κούρδοι της Συρίας θα χρησιμοποιήσουν τον έλεγχο ενός μεγάλου μέρους της βόρειας Συρίας για να ενισχύσουν το ΡΚΚ. Και εδώ τα πράγματα περιπλέκονται. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εξοπλίσει μια οργάνωση των Κούρδων της Συρίας που λέγεται Μονάδες Λαϊκής Προστασίας και έχει παίξει καταλυτικό ρόλο στην καταπολέμηση του ISIS. Η Τουρκία φοβάται τώρα ότι αυτή η οργάνωση θα στρέψει την προσοχή της στην ενίσχυση των κούρδων συμμάχων της στην Τουρκία. Και ο φόβος αυτός δεν είναι τελείως αβάσιμος, λέει ο Ρενάντ Μανσούρ από το Chatham House του Λονδίνου. Όπως επισημαίνει, ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν είχε ως έδρα του το συριακό Κουρδιστάν για δύο σχεδόν δεκαετίες.
Ο Μάικλ Γκάντερ, ένας πολιτικός επιστήμονας στο Tennessee Tech που μελετάει εδώ και χρόνια τους Κούρδους της Συρίας, λέει ότι οι Τούρκοι διογκώνουν την απειλή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τη βγάζουν από το μυαλό τους. Η Εϊμι Οστιν Χολμς πάλι, καθηγήτρια στο Wilson Center, θεωρεί ότι πολλοί από τους Κούρδους της Συρίας εντάχθηκαν στις Μονάδες Προστασίας για να υπερασπιστούν τα χωριά τους που δέχονταν επίθεση από τους ισλαμιστές, όχι επειδή πείστηκαν από την ιδεολογία του ΡΚΚ.
Οι ίδιοι οι Κούρδοι, όπως και οι Σιίτες, θεωρούνται από το ISIS αποστάτες και αιρετικοί. Ενώ μερικοί από αυτούς ονειρεύονται ένα ανεξάρτητο κουρδικό έθος, δεν ισχύει αυτό για όλους. Η ηγεσία της ημιαυτόνομης κουρδικής περιοχής του Ιράκ, για παράδειγμα, έχει στενούς οικονομικούς δεσμούς με την Τουρκία και βλέπει με επιφυλάξεις τους Κούρδους της Συρίας.
Για να αποφύγουν την εντύπωση ότι ευθυγραμμίζονται με τους Κούρδους, οι Ηνωμένες Πολιτείες συνέβαλαν το 2015 στη συγκρότηση μιας πολυεθνικής δύναμης, των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων. «Γνωρίζαμε ότι θα ερχόταν η ημέρα που το ISIS θα ηττάτο και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα καλούνταν να αποφασίσουν αν θα συνεχίσουν ή όχι να στηρίζουν τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις», σημειώνει ο Χάντερ.
Σύμφωνα με τον Ζόρντι Τεζέλ, έναν ιστορικό από το Πανεπιστήμιο του Νουσατέλ της Ελβετίας, η αναγγελία του αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον ότι η χώρα του θα στηρίξει μια νέα μεθοριακή δύναμη 30.000 ανδρών στη βορειοανατολική Συρία επέσπευσε την τουρκική επίθεση. «Η Τουρκία ήθελε εδώ και καιρό να επέμβει στην περιοχή», τονίζει. «Η αναγγελία της κυβέρνησης Τραμπ αποτέλεσε ένα καλό πρόσχημα».
Ο πρώην πρεσβευτής της Ολλανδίας στο Ιράκ Νικόλαος βαν Νταμ επισημαίνει ότι η κυβέρνηση Τραμπ υποστήριζε τους Κούρδους της Συρίας παρά τις διατυπωμένες αντιρρήσεις της Τουρκίας επειδή ήθελε να διατηρήσει τον έλεγχο της Συρίας μετά την κατάρρευση του ISIS. Αυτή η προσέγγιση όμως δύσκολα θα πετύχει αν ο Ασαντ παραμείνει στην εξουσία.
Ο κίνδυνος τώρα είναι πρώην σύμμαχοι να αρχίσουν να πολεμούν μεταξύ τους. Ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός, μια οργάνωση μετριοπαθών ανταρτών που πολεμούσαν τον Ασαντ με την υποστήριξη των ΗΠΑ, έχουν τώρα συνταχθεί με τον τουρκικό στρατό και πολεμούν τους Κούρδους.
Μακροπρόθεσμα, σημειώνει ο βαν Νταμ, η Ουάσινγκτον μάλλον θα θεωρήσει τη συμμαχία της με την Τουρκία σημαντικότερη από τη σχέση της με τους Κούρδους.
Σιούελ Τσαν,
αρθρογράφος των ''New York Times''
https://www.militaire.gr/%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1-%CF%87%CF%84%CF%8D%CF%80%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CF%84%CF%8E%CF%81%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%81/
Από Π. Καρβουνόπουλος - 23/01/2018
22/1/18
5.
Γενικός Στρατιωτικός Διοικητής των Κούρδων της Ροζάβα:
Η Ρωσία πρόδωσε τους Κούρδους της Συρίας και έδωσε άδεια στην Τουρκία να εισβάλει στο Αφρίν.
Ο Γενικός Στρατιωιτικός Διοικητής των Δυνάμεων Προστασίας του Λαού (YPG), Σιπάν Χέμο, μιλώντας στην εφημερίδα Şark el Awsat μεταξή άλλων είπε:
"Η Ρωσία, δίνοντας άδεια στην Τουρκία να εισβάλει στο Αφρίν, πρόδωσε τους Κούρδους".
Συνεχίζοντας ο Σιπάν Χέμο, αναφέρθηκε στις συνομιλίες των Κούρδων με την κυβέρνηση της Δαμασκού και είπε:
“Δεν έχουμε ανάγκη τη διαμεσολάβηση της Ρωσίας για να συνομιλούμε με τη Δαμασκό. Μιλάμε απ' ευθείας με την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση της Δαμασκού μας υποσχέθηκε κάθε είδους βοήθεια, όμως δεν τους επέτρεψε η Ρωσία να στείλουν τη βοήθεια που μας υποσχέθηκαν".
Επίσης, αναφέρθηκε στο ταξίδι που έκανε ο ίδιος στη Μόσχα πριν από τρεςι μέρες και είπε:
“Επισκέφθηκα τη Μόσχα και συναντήθηκα με τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ της Ρωσίας και αξιωματούχους των υπηρεσιών πληροφοριών. Ο Ρώσος αρχηγός ΓΕΕΘΑ μου είπε ότι "Η Τουρκία έχει δικαίωμα να υπερασπιστεί την ασφάλεια των συνόρων της. Επίσης, με ενημέρωσε ότι θα αποσύρει τα ρωσικά στρατεύματα από το Αφρίν".
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2018/01/blog-post_245.html
232/1/18
6.
Μα Γιατί οι Ρώσοι Επιτρέπουν την Τουρκική Επίθεση στο Αφρίν;
Ο Ρωσικός Αντίλογος.
O Γενικός στρατιωτικός Διοικητής των Κουρδικών Δυνάμεων (ΥΡG) της Συρίας δήλωσε προχτές ότι «η Ρωσία πρόδωσε τους Κούρδους, δίνοντας άδεια στους Τούρκους να εισβάλουν στο Αφρίν».
Kαταρχήν η δήλωση του Κούρδου Στρατιωτικού Διοικητή είναι άστοχη, όταν οι τουρκο-κουρδικές εχθροπραξίες στη Συρία διεξάγονται μεταξύ δύο συμμάχων των ΗΠΑ: Της Τουρκίας, συμμάχου των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ και των Κούρδων της Συρίας, που αποτελούν το κύριο σώμα των δυνάμεων «SDF» («Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων» ή «αμερικανικής πολιτοφυλακής» κατά το, Zero Hedge). Πρόκειται περί στρατιωτικού σώματος Κούρδων κυρίως με συμπλήρωμα Αράβων τέως Τζιχαντιστών, υπό την ασπίδα των ΗΠΑ και την επωνυμία «Δημοκρατική Αντιπολίτευση». Με την καθοδήγηση αυτών των δυνάμεων οι ΗΠΑ απέκτησαν τον έλεγχο της πλούσιας σε πετρέλαιο συριακής επαρχίας Ντέιρ εζ Ζορ στο Ευφράτη ποταμό, απωθώντας με βομβαρδισμούς τις προελαύνουσες εκεί δυνάμεις της Συρίας.
Την τουρκική επίθεση στο Αφρίν πυροδότησε η Αμερικανική εξαγγελία στρατιωτικής απόφασης βαρέως εξοπλισμού, εκπαίδευσης και ανάπτυξης σε στρατό 30.000 ανδρών αυτής της «συνοριακής δύναμης». Και την δήλωση του Αμερικανού υπουργού των Εξωτερικών ότι η αμερικανική στρατιωτική παρουσία στη Συρία θα συνεχιστεί επ΄αόριστον, με την διαφαινόμενη πρόθεση έμμεσης κατοχής ή κατάτμησης της Συρίας σε ζώνες «αντίστασης κατά του καθεστώτος ΄Ασαντ».
Ωστόσο την εκδοχή του Κούρδου διοικητή συμμερίζονται πολλοί στην Δύση και στην Ελλάδα, που έχουν για την κατάσταση στη Συρία την εικόνα που μεταδίδουν τα ελεγχόμενα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Ο Ρωσικός Αντίλογος
΄Ενας ρωσικός αντίλογος, που ενώ προέρχεται από μη επίσημη, αλλά αξιόπιστη πηγή, αποκτά έτσι ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, μια και πέραν της συγκεκριμένης περίπτωσης εκτείνεται και καλύπτει γενικούς κανόνες αρχής που προκαθορίζουν τη ρωσική στάση ενώπιον και άλλων ανάλογων «διλημμάτων».
Τον διατυπώνει σχετικό άρθρο του « Σέϊκερ» (Αμερικανού μπλόγκερ, γόνου Ρώσων πολιτικών προσφύγων από τη Σοβιετική ΄Ενωση και πρώην αναλυτή της ελβετικής μυστικής υπηρεσίας, του οποίου τα άρθρα αναδημοσιεύονται σε σειρά ξένων ιστοσελίδων και συχνά επικαλείται και ο Πωλ Γκρεγκ Ρόμπερτς) με απάντηση σε ερώτημα:
«Γιατί ο Πούτιν επιτρέπει στο Ισραήλ να βομβαρδίζει την Συρία;»
Από το μακροσκελές άρθρο του Σέϊκερ παραθέτουμε αποσπάσματα που αρκούν ως απάντηση στην κουρδική κατηγορία και αποτελούν και ελληνικής χρησιμότητας βοήθημα για την κατανόηση και πρόβλεψη της ρωσικής στάσης σε ανάλογες η παραπλήσιες καταστάσεις.
Καταρχήν ο αρθρογράφος αμφισβητεί τη λογική του συλλογισμού ότι η Ρωσία μπορεί να επέμβει και συγκρουσθεί με σύμμαχο των ΗΠΑ (στο ΝΑΤΟ, στην περίπτωση της Τουρκίας) για υπόθεση που δεν αφορά τα ζωτικά συμφέροντα ασφάλειας της.
Δεύτερον και κυριότερο κρίνει αυθαίρετο και μετέωρο τον συλλογισμό ότι η Ρωσία έχει ηθική υποχρέωση να επέμβει για να σταματήσει τις ισραηλινές επιθέσεις κατά της Συρίας (τουρκικές κατά των Κούρδων της Συρίας, στην παρούσα περίπτωση), που και σαν σκέψη του προκαλεί –λέει- κατάπληξη. Και εξηγεί, κατά τρόπο ευρύτερα διαφωτιστικό:
«Γιατί, παρακαλώ, οποιοσδήποτε, θα μπορούσε να σκεφτεί ότι η Ρωσία οφείλει σε κάποιον, οπουδήποτε στον πλανήτη, προστασία οποιουδήποτε τύπου; Καταρχήν πότε ήταν για τελευταίας φορά που κάποιος ήρθε σε βοήθεια της Ρωσίας; Δεν θυμάμαι κάποιον από την Μέση Ανατολή να έρχεται να βοηθήσει τη Ρωσία στην Τσετσενία, στην Γεωργία ή και στην Ουκρανία! Πόσες χώρες αναγνώρισαν την ανεξαρτησία της Νότιας Οσσετίας ή της Αμπχαζίας (και κάντε την σύγκριση με την περίπτωση του Κοσσόβου!) Που ήταν η μουσουλμανική ή αραβική «βοήθεια» ή «φιλία» για την Ρωσία όταν επιβάλλονταν οι κυρώσεις και κατέρρεε η τιμή του πετρελαίου; Θυμίστε μου πως ακριβώς οι «φίλοι» της Ρωσίας εκφράσανε την συμπάθειά τους για, ας πούμε, τον πληθυσμό του Ντόνμπας ή της Κριμαίας;…
Από πού αντλούν οι ΄Αραβες και Μουσουλμάνοι της Μέσης Ανατολής αυτό το αίσθημα δικαιώματος απέναντι μιας χώρας απόμακρης, που αγωνίζεται με πάμπολλα δικά της πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά προβλήματα, ότι πρέπει να κάνει περισσότερα από τους άμεσους γείτονες της Συρίας;
Ο Πούτιν είναι ο Πρόεδρος της Ρωσίας και κατά πρώτο και κύριο λόγο είναι υπόλογος στον ρωσικό λαό, στον οποίο οφείλει να εξηγεί κάθε ρωσική ανθρώπινη απώλεια και κάθε κίνδυνο που αναλαμβάνει. Και μου φαίνεται απόλυτα σωστό όταν ενεργεί πρώτα και κύρια για την προάσπιση του λαού που τον εξέλεξε και όχι για οποιονδήποτε άλλον.
Παρεμπιπτόντως, ο Πούτιν ήταν πολύ σαφής γιατί διέταξε μιαν (πολύ περιορισμένη) στρατιωτική επέμβαση στην Συρία: Για να προστατεύσει τα ρωσικά εθνικά συμφέροντα με –για παράδειγμα- την εξόντωση των παρανοϊκών τζιχαντιστών στη Συρία, ώστε να μην έχει να τους πολεμήσει στον Καύκασο και στην υπόλοιπη Ρωσία. Ποτέ και κατά κανένα τρόπο Ρώσος αξιωματούχος έκανε λόγο για υποχρέωση της Ρωσίας έναντι της Συρίας η οποιασδήποτε άλλης χώρας στην περιοχή.
Είναι γεγονός ότι η Ρωσία στάθηκε στο πλευρό του Προέδρου ΄Ασαντ, αλλά αυτό δεν ήταν από υποχρέωση προς αυτόν ή τη χώρα του, αλλά επειδή οι Ρώσοι πάντα επέμεναν ότι ήταν ο νόμιμος πρόεδρος της Συρίας και μόνο ο συριακός λαός είχε το δικαίωμα να τον αντικαταστήσει (ή να τον διατηρήσει). Και φυσικά το εθνικό συμφέρον της Ρωσίας υπαγορεύει να δείξει στον κόσμο πως, αντίθετα με τις ΗΠΑ, παραστέκεται στους συμμάχους της.»
To άρθρο του Σέϊκερ αποτελεί μια λογικά άτρωτη εξήγηση της στάσης της Ρωσίας. Η οποία Ρωσία, στην συγκεκριμένη περίπτωση της πολεμικής σύγκρουσης δύο συμμάχων των ΗΠΑ, στην επικράτεια μιας τρίτης κυρίαρχης χώρας, (χωρίς την πρόσκληση και την άδειά της και κατά παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου), περιορίζεται σε νουθεσίες στις δύο πλευρές για αυτοσυγκράτηση, σεβασμό της ζωής των αμάχων και προσπάθεια ειρηνικής συνεννόησης.
Tην επικέντρωση της προσοχής και των φροντίδων της ρωσικής ηγεσίας στην θωράκιση της άμυνας και ασφάλειας της χώρας φωτίζει αρκούντως η νέα Αμερικανική Εθνική Στρατηγική, που εξήγγειλε την Παρασκευή ο Αμερικανός υπουργός Αμύνης Τζέιμς Μάτις, στο Πανεπιστήμιο Τζων Χόπκινς του Μέρυλαντ, η οποία απερίφραστα αναγγέλλει την στρατηγική αναμέτρηση των ΗΠΑ με την Ρωσία και την Κίνα στην Ευρώπη, στην Μέση Ανατολή και στην Ασία, με σημαντική διόγκωση και ποιοτική αναβάθμιση του συμβατικού αλλά και του πυρηνικού οπλοστασίου.
Στην κατανόηση της ρωσικής στάσης συμβάλλει και το άρθρο του Ινδού διπλωμάτη και γεωπολιτικού αναλυτή Μ.Κ.Βhadrakumar, που επεσήμαινε την εκρηκτική προοπτική των εχθρικών ενεργειών εναντίον των Ρωσίας, μεταξύ άλλων με την αναμενόμενη αναζωπύρωση της εστίας πολέμου στην Ουκρανία.
Του Μιχαήλ Στυλιανού
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2018/01/blog-post_922.html
23/1/2018
7.
Ρωσικό «μαστίγιο και καρότο» για τους Κούρδους.
Από το 2004 μέχρι τις μέρες μας υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας είναι ο Σεργκέι Λαβρόφ, έμπιστος του προέδρου Πούτιν. Είναι ο μακροβιότερος επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας, μετά φυσικά τον παλιό υπουργό Εξωτερικών της ΕΣΣΔ Αντρέι Γκρομίκο. Για να κατανοήσουμε τι συμβαίνει στην Συρία πρέπει να προσέξουμε τις δηλώσεις του. Ο Λαβρόφ δήλωσε πως «οι μονομερείς ενέργειες των ΗΠΑ στην Συρία εξαγρίωσαν την Τουρκία«.
Αναφέρονταν στην απόφαση των ΗΠΑ να συγκροτήσουν μία ένοπλη συνοριοφυλακή 30.000 ανδρών στη βόρειο Συρία. Η Τουρκία χαρακτήρισε την συνοριοφυλακή «τρομοκρατικό στρατό» που απειλεί τα σύνορά της. Ο λόγος είναι πως το ένοπλο σώμα θα έχει κορμό τον κουρδικό YPG, που είναι το συριακό παρακλάδι του PKK. Μπορεί η Δύση εδώ και πολλά χρόνια να χαρακτηρίζει το εθνικοαπελευθερωτικό κουρδικό κίνημα PKK «τρομοκρατική οργάνωση», αλλά το παρακλάδι του στη Συρία είναι στενός σύμμαχός της.
Εδώ και λίγες μέρες η Τουρκία ξεκίνησε να βομβαρδίζει θέσεις των Κούρδων στο Αφρίν από ξηράς και αέρος. Τουρκικά στρατεύματα έχουν εισβάλει στην περιοχή μαζί με αντάρτες του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού» που καθοδηγούνται από την Άγκυρα. Είναι σαφές πως η Άγκυρα προχώρησε στην εισβολή, έχοντας πάρει το πράσινο φως από την Μόσχα.
Το παρασκήνιο της εισβολής
Λίγες ώρες πριν ξεκινήσει η επίθεση της Άγκυρας δύο ανώτατοι Τούρκοι αξιωματούχοι είχαν πραγματοποιήσει αιφνιδιαστική επίσκεψη στην Ρωσία. Ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου της Τουρκίας και ο διαβόητος επικεφαλής των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών Χακάν Φιντάν, είχαν συναντήσεις με Ρώσους αξιωματούχους. Προφανώς εκεί δόθηκε το πράσινο φως για την έναρξη της τουρκικής στρατιωτικής επιχείρησης.
Αν πιστέψουμε τον υπουργό Εξωτερικών της γείτονος Μεχμέτ Τσαβούσογλου, για τις κινήσεις της Τουρκίας είχε ενημερωθεί και η συριακή κυβέρνηση. Η Δαμασκός διέψευσε σε έντονο ύφος τις δηλώσεις Τσαβούσογλου. Δεν προχώρησε, όμως, σε καταρρίψεις των τουρκικών αεροσκαφών, όπως είχε απειλήσει προηγουμένως ότι θα έκανε. Είναι φανερό πως υπήρξαν μυστικές συνομιλίες με την Άγκυρα, πιθανότατα μέσω της ρωσικής πλευράς.
Αρραγές το μέτωπο στην Τουρκία
Αναφορικά με την εισβολή στον θύλακο του Αφρίν, ο Ερντογάν έχει την στήριξη των τουρκικών ΜΜΕ και των μεγαλύτερων κομμάτων της αντιπολίτευσης. Το μέτωπο είναι αρραγές, η αντιμετώπιση των Κούρδων είναι «εθνική υπόθεση» και για τους κεμαλιστές και για τους εθνικιστές του Μπαχτσελί. Μοναδική παραφωνία είναι φυσικά οι Κούρδοι της χώρας, οι οποίοι έχουν υποστεί ήδη βάναυσα μέτρα καταστολής.
Ο πρόεδρος Ερντογάν, κατά την διάρκεια εκδήλωσης του κυβερνώντος κόμματος, έδωσε το στίγμα των προθέσεών του. Δήλωσε πως όποιος διαδηλώσει στην Τουρκία κατά της στρατιωτικής επιχείρησης στην Συρία «θα πληρώσει το τίμημα«. Όσοι βρουν το θάρρος και διαδηλώσουν κατά της τουρκικής εισβολής δεν έχουν να φοβούνται μόνο την αστυνομία.
Οι στρατιές των Τούρκων παρακρατικών καιροφυλακτούν για να τιμωρήσουν τους «προδότες» της Τουρκίας. Λίγες ώρες μετά την ομιλία του Ερντογάν ένας όχλος Τούρκων εθνικιστών πραγματοποίησε εισβολή στα γραφεία της εφημερίδας «Αφρίκα» στα Κατεχόμενα της Κύπρου. Η εφημερίδα είχε κυκλοφορήσει με πρωτοσέλιδο «Άλλη μία επιχείρηση κατοχής από την Τουρκία«. Δεν προκάλεσε την παραμικρή εντύπωση ότι δεν έγινε καμία σύλληψη.
Μία νέα Λωρίδα της Γάζας
Η Τουρκία μοιάζει να βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση. Το Αφρίν δεν γειτνιάζει με τα υπόλοιπα κουρδικά καντόνια της Συρίας. Είναι ανάμεσα στις συριακές πόλεις Τζαραμπλούς και Ιντλίμπ. Είναι οι πόλεις όπου η Τουρκία έχει στρατιωτική παρουσία από το καλοκαίρι του 2016, μετά την επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη». Η Άγκυρα κατάφερε και πέτυχε την απομόνωση του Αφρίν, η περίπτωση του οποίου θυμίζει την Λωρίδα της Γάζας.
Είναι δύσκολο, όμως, η Τουρκία να επιτύχει την ολοκληρωτική συντριβή του YPG, όπως ισχυρίζεται ο Ερντογάν. Όπως δεν κατάφερε ο ισραηλινός στρατός να εξουδετερώσει ολοκληρωτικά τη Χαμάς στην Γάζα, έτσι και οι Τούρκοι δεν μπορούν να ελπίζουν ότι θα εξαφανίσουν το YPG. Μόνο αν η Τουρκία αναπτύξει στρατεύματα κατοχής στο Αφρίν ίσως πετύχει μακροπρόθεσμα την διάλυση του YPG σε εκείνη την περιοχή. Το ενδεχόμενο αυτό πρέπει μάλλον να αποκλειστεί.
Οι μαχητές των Κούρδων είναι σκληροτράχηλοι, κατέχουν βαρύ αμερικανικό οπλισμό και είναι έμπειροι στο αντάρτικο. Μία εκτεταμένη χερσαία εμπλοκή θα έχει πολλά θύματα στις τάξεις των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, κάτι που σίγουρα υπολογίζει ο Ερντογάν.
Οι «κόκκινες γραμμές» της Ρωσίας
Ο Ερντογάν έχει την πολυτέλεια να αγνοεί τις ΗΠΑ στην Συρία, όχι όμως και την Ρωσία. Οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί που πραγματοποιεί η τουρκική αεροπορία στο Αφρίν γίνονται με το πράσινο φως της Μόσχας, η οποία ελέγχει τον εναέριο χώρο της Συρίας. Η Ρωσία όμως δεν θα εγκρίνει μία κατοχική στρατιωτική παρουσία των Τούρκων στο Αφρίν. Η Μόσχα κατανοεί τις ευαισθησίες της Άγκυρας, μέχρι όμως ενός ορισμένου σημείου.
Με νεότερες δηλώσεις του ο Λαβρόφ ξεκαθάρισε πως οι Κούρδοι θα έχουν ρόλο στην μεταπολεμική Συρία. Δήλωσε πως οι οργανώσεις τους έχουν προσκληθεί στην ειρηνευτική διάσκεψη για την Συρία στο Σότσι, παρά τις αντιδράσεις της Άγκυρας. «Ο ρόλος των Κούρδων στην διαδικασία πολιτικής διευθέτησης πρέπει να είναι εγγυημένος«, είπε χαρακτηριστικά.
Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών ξεκαθαρίζει στους Κούρδους πως πρέπει να εγκαταλείψουν τις «αποσχιστικές τους φιλοδοξίες«. Για την Ρωσία η εδαφική ακεραιότητα της Συρίας είναι «κόκκινη γραμμή» από την οποία δεν πρόκειται να υποχωρήσει. Οι Κούρδοι θα πρέπει να αρκεστούν σε μία βελτίωση της θέσης τους στο εσωτερικό της Συρίας μετά τον πόλεμο, αυτό είναι το «καρότο» που τους πρόσφερε.
Μόνοδρομος το Σότσι
Ο Λαβρόφ υπενθύμισε κυνικά πως ο ισχυρός παίχτης στην Συρία είναι η Ρωσία, όχι οι ΗΠΑ. Ο Ρώσος υπουργός συνέστησε στους Κούρδους να απομακρυνθούν από την επιρροή της Ουάσιγκτον, λέγοντας «πως οι ΗΠΑ δεν καταλαβαίνουν την κατάσταση στην Συρία«.
Οι Κούρδοι έχουν κάθε λόγο να είναι απογοητευμένοι από την στάση των μεγάλων δυνάμεων. Θα πρέπει να εγκαταλείψουν ό,τι κέρδισαν με τον αγώνα τους κατά των τζιχαντιστών. Παρά την πικρία τους είναι αμφίβολο αν θα αντιδράσουν εν θερμώ. Εάν δεν συμβιβαστούν η Ρωσία ίσως πάρει το «μαστίγιο». Υπάρχει ο κίνδυνος να τους εγκαταλείψει ολοκληρωτικά στο έλεος των διαθέσεων της Άγκυρας, δεδομένου ότι οι Αμερικανοί έχουν περιορισθεί σε ρητορικές αντιδράσεις χωρίς πρακτικό αντίκρισμα. Ακόμα και στελέχη του κουρδικού κινήματος θεωρούν τεράστιο λάθος την αποχή από την διάσκεψη του Σότσι.
Καλό είναι να θυμούνται τι προηγήθηκε στο Κιρκούκ. Εάν εκτός του Ερντογάν αντίπαλοι τους γίνουν το Ιράν, η Ρωσία και το καθεστώς Άσαντ, θα χάσουν τα πάντα. Η Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ δεν ελέγχουν τις εξελίξεις στη Συρία, όπως η Μόσχα και η Τεχεράνη. Εάν συμμετάσχουν στη διάσκεψη στο Σότσι ίσως μπορέσουν να διεκδικήσουν μία μορφή αυτονομίας, εντός της Συρίας. Χώρια που θα καταφέρουν να στριμώξουν την Άγκυρα, η οποία απαιτεί να αποκλεισθούν από το Σότσι. Ο Ερντογάν θα έρθει στην δυσάρεστη θέση να σφίξει το χέρι «δολοφόνων και τρομοκρατών». Εάν, όμως, τελικώς απέχουν από την σύσκεψη όπως απείλησαν, θα παίξουν άθελα τους το παιχνίδι της Τουρκίας.
Γιώργος Λυκοκάπης
https://slpress.gr/diethni/rwsiko-mastigio-kai-karoto-gia-tous-koyrdoys/
23 Ιανουαρίου 2018
8.
Αρνούνται να πολεμήσουν οι μισθοφόροι του FSA τους Κούρδους:
«Στέλνουν εμάς στην πρώτη γραμμή και οι Τούρκοι πίνουν τσάι».
Αρνούνται να πολεμήσουν οι μισθοφόροι του FSA τους Κούρδους: «Στέλνουν εμάς στην πρώτη γραμμή και οι Τούρκοι πίνουν τσάι»
με τα κίτρινα περιβραχιόνια, ισλαμιστές τουρκόφιλοι μισθοφόροι στο μέτωπο της Εφρίν.
Συγκρούσεις ξέσπασαν μεταξύ των τουρκόφιλων ισλαμιστών μισθοφόρων που έχουν ως βάση τους την υπό τουρκική κατοχή πόλη Αζάζ, στη βορειοδυτική Συρία, κοντά στα σύνορα με το κουρδικό καντόνι της Εφρίν.
Σύμφωνα με το κουρδικό πρακτορείο ειδήσεων ANHA, που επικαλείται τοπικές πηγές μέσα από την Αζάζ, πολλοί ισλαμιστές μισθοφόροι του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA) αρνούνται να συμμετάσχουν στη στρατιωτική επιχείριση «Κλάδος Ελαίας» ενάντια στους Κούρδους πολιτοφύλακες, επειδή οι Τούρκοι τους έχουν βάλει εμπροσθοφυλακή για να έχουν τις μεγαλύτερες απώλειες.
Οι διαφωνίες αυτές είχαν ως αποτέλεσμα να ξεσπάσουν τη Δευτέρα το βράδυ συγκρούσεις στην Αζάζ μεταξύ των ισλαμιστών.
Το ANHA μεταδίδει ότι πολλοί ισλαμιστές του FSA άρχισαν να αντιδρούν στον τρόπο που διεξάγεται η τουρκική εισβολή όταν αντίκρισαν τα πτώματα 15 δικών τους, που σκοτώθηκαν από τους Κούρδους.
Πολλοί άρχισαν να διαμαρτύρονται έντονα λέγοντας: «Γιατί οι Τουρκία μας βάζει στην πρώτη γραμμή της επίθεσης και μας χρησιμοποιεί ως αιχμή του δόρατος; Γιατί ο τουρκικός στρατός δεν ρισκάρει τους στρατιώτες του; Δεν θέλουμε να πεθαίνουμε ενώ οι Τούρκοι αξιωματικοί πίνουν τσάι στα γραφεία τους».
Ο τουρκικός στρατός έχει συγκεντρώσει δύο μεραρχίες για να επιτεθεί στην Εφρίν και 5.000 ισλαμιστές μισθοφόρους του FSA. Συνολικά πρόκειται για μια δύναμη 25.000.
Οι Τούρκοι στέλνουν εμπροσθοφυλακή τους ισλαμιστές, να σκοτώνονται από τους Κούρδους και οι ίδιοι συμμετέχουν μέσα από τα τεθωρακισμένα τους, ή κοιτάνε από τα μετόπισθεν.
Με μηνιαίο μισθό περίπου 400 ευρώ για κάθε ισλαμιστή, εννοείται ότι δεν είναι αρκετά χρήματα για να πεθάνει κανείς για το οθωμανικό όνειρο του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Πολεμικός χάρτης της βορειοδυτικής Συρίας:
Με κίτρινο τα εδάφη υπό κουρδικό έλεγχο, με γαλάζιο τα εδάφη υπό τουρκική κατοχή, με κόκκινο η κυβέρνηση, με σκούρο πράσινο η Αλ Κάιντα και με ανοιχτό πράσινο οι λεγόμενοι «μετριοπαθείς» ισλαμιστές.
''tribune''
23/1/18
Tουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις
& κατσαπλιάδες του λεγόμενου ''Ελεύθερου Συριακού Στρατού'' (FSA)
9.
Ερντογάν: «Ούτε βήμα πίσω» στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Αφρίν.
Η Τουρκία δεν θα κάνει ούτε βήμα πίσω στην επιχείρηση που πραγματοποιεί κατά της κουρδικής πολιτοφυλακής Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG) στην Αφρίν της βόρειας Συρίας, δήλωσε σήμερα ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τονίζοντας ότι η επιχείρηση διεξάγεται με σύμφωνη γνώμη της Μόσχας.
«Το θέμα της Αφρίν θα ρυθμιστεί, δεν θα κάνουμε βήμα πίσω όσον αφορά την Αφρίν. Μιλήσαμε με τους Ρώσους φίλους μας, έχουμε μια συμφωνία», επισήμανε χαρακτηριστικά ο Τούρκος πρόεδρος σε ομιλία του στην Άγκυρα.
«Η επιχείρηση στην Αφρίν δεν διεξάγεται κατά των Κούρδων αδελφών μας. Είναι μια επιχείρηση για να πολεμήσουμε τις τρομοκρατικές οργανώσεις», προσέθεσε, υπογραμμίζοντας ότι «η επιχείρηση θα τελειώσει μόλις επιτευχθούν οι στόχοι».
Επίσης, ο Τούρκος πρόεδρος επέκρινε με σφοδρότητα τις ΗΠΑ, τη στιγμή που οι σχέσεις μεταξύ Άγκυρας και Ουάσιγκτον παρουσιάζουν όλο και περισσότερη όξυνση. «Η Αμερική μας λέει "η διάρκεια (της επιχείρησης) πρέπει να είναι περιορισμένη, δεν θα πρέπει να είναι πολύ μεγάλη" (...) Πως τολμάτε να μας το λέτε αυτό;», είπε και κατέληξε: «Θα φύγουμε όταν θα έχει τελειώσει η δουλειά, δεν έχουμε πρόθεση να μείνουμε».
Οι δηλώσεις αυτές γίνονται την ώρα που πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων η Γαλλία, εκφράζουν ανησυχία όσον αφορά το άνοιγμα ενός νέου μετώπου στη σύγκρουση στη Συρία. Ο τουρκικός στρατός εξαπέλυσε το Σάββατο ευρεία επιχείρηση στην περιοχή της Αφρίν, στη βόρεια Συρία, πολλαπλασιάζοντας τα αεροπορικά του πλήγματα και τους βομβαρδισμούς του πυροβολικού εναντίον θέσεων της κουρδικής πολιτοφυλακής YPG.
Η στάση της Μόσχας παραμένει σχετικά ασαφής, καθώς δεν έχει επιβεβαιώσει επισήμως ότι έχει έρθει σε συμφωνία με την Άγκυρα και έχει ζητήσει «αυτοσυγκράτηση» από την Τουρκία. Ωστόσο, αριθμός αναλυτών κρίνει ότι δεν μπορεί να εξαπολυθεί μια μεγάλη επιχείρηση στη Συρία χωρίς την έγκριση της Ρωσίας, η οποία ελέγχει τον εναέριο χώρο στο βόρειο τμήμα της χώρας και απέσυρε την περασμένη εβδομάδα τους στρατιώτες που είχε αναπτύξει στην Αφρίν.
Η Τουρκία κατηγορεί την πολιτοφυλακή των YPG ότι είναι η πτέρυγα στη Συρία του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), το οποίο η Άγκυρα και οι δυτικοί σύμμαχοί της θεωρούν τρομοκρατική οργάνωση. Σκοπός της εισβολής είναι η δημιουργία μίας «ζώνης ασφαλείας» τριάντα χιλιομέτρων στη βόρεια Συρία, δήλωσε ο Τούρκος πρωθυπουργός Μπιναλί Γιλντιρίμ.
Κουρδική πολιτοφυλακή ''Μονάδες Προστασίας του Λαού'' (YPG)
στην Αφρίν της Β. Συρίας
Τρίτη ημέρα συγκρούσεων
Στο μεταξύ, οι τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις, συνεπικουρούμενες από αντάρτες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA,) έχουν καταλάβει σειρά χωριών και αγροτικών περιοχών στη βορειοδυτική Συρία, καθώς οι συγκρούσεις έχουν εισέλθει στην τρίτη μέρα τους, αναφέρουν τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης.
Εντούτοις, σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η κατάληψη δύο χωριών από τον τουρκικό στρατό υπήρξε μόνο προσωρινή, καθώς τελικά απωθήθηκαν από τους Κούρδους αντάρτες, μετά από σκληρές μάχες. Παράλληλα, συνεχίζονται οι τουρκικές αεροεπιδρομές εναντίον θέσεων των Κούρδων ανταρτών.
Επιπλέον, την ίδια ώρα δύο άνθρωποι σκοτώθηκαν και δώδεκα τραυματίστηκαν από πύραυλο που εκτοξεύτηκε από την Αφρίν εναντίον στρατοπέδου στην Τουρκία, κοντά στη μεθόριο με τη Συρία, στο οποίο βρίσκονται μαχητές του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA), μετέδωσε σήμερα το πρακτορείο Dogan. Επίσης, ένας πύραυλος των YPG έπληξε και την περιοχή Κιριχάν στην επαρχία Χατάι της Τουρκίας. Αυτοί που σκοτώθηκαν πιστεύεται ότι είναι αντάρτες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, που μετέχουν στην επιχείρηση, προσθέτει το Dogan.
Σύμφωνα με έναν διοικητή του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, τουλάχιστον 25.000 φιλοτούρκοι αντάρτες πολεμούν στο πλευρό του τουρκικού στρατού.
Όσον αφορά τις απώλειες, σύμφωνα με τον απολογισμό του Συριακού Παρατηρητήριου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τουλάχιστον 18 άμαχοι έχουν χάσει τη ζωή τους στην περιοχή της Αφρίν, κυρίως από τις αεροεπιδρομές της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας.
(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Reuters, BBC)
22/1/2018
10.
Τι συμβαίνει στο Αφρίν.
Πριν από 72 ώρες άρχισε η Επιχείρηση «Κλάδος Ελαίας» των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ) και του συν αυτών Ελεύθερου Συριακού Στρατού (ΕΣΣ) εναντίον των Κούρδων στο Καντόνι του Αφρίν της βορειο-δυτικής Συρίας. Η επιχείρηση αυτή αποτελεί την φυσική συνέχεια της Επιχείρησης «Ασπίδα του Ευφράτη» (Αύγουστος 2016 – Μάιος 2017) για την εξουδετέρωση των «δίδυμων τρομοκρατικών απειλών» του ΙΣΙΣ και YPG στη βόρεια Συρία σύμφωνα με τον Ερντογάν. Στην πραγματικότητα, όμως, η ένοπλη επέμβαση των ΤΕΔ στη βόρεια Συρία αποσκοπεί στην αποκοπή του Καντονιού του Αφρίν από τον μεγάλο θύλακα των Κούρδων ανατολικά του ποταμού Ευφράτη και την ματαίωση του (αβάσιμου εν πολλοίς) ονείρου των Σύρων Κούρδων για έξοδο στην Μεσόγειο Θάλασσα.
Εν αντιθέσει όμως με την προγενέστερη Επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη», η εν λόγω επιχείρηση με το οργουελιανό όνομα έχει αποσπάσει την σιωπηρή συναίνεση μόνο της Ρωσίας – όχι των ΗΠΑ. Οι σχέσεις μεταξύ της Τουρκίας και των ΗΠΑ, ήδη αρκετά επιβαρυμένης, οδηγούνται σε νέο ναδίρ επειδή η Ουάσινκγτον δεν υποχωρεί ενώπιον του ωμού εκβιασμού της Άγκυρας («ή εσείς θα εγκαταλείψετε τους Κούρδους της Συρίας ή εμείς θα αποσκιρτήσουμε προς την Μόσχα»). Πώς θα αντιδράσουν όμως οι ΗΠΑ στην ιταμή πρόκληση του Ερντογάν;
Τα Αινίγματα της Επιχείρησης
Η αντίδραση των ΗΠΑ θα περιοριστεί μάλλον στην φραστική καταδίκη της εν λόγω επίθεσης – ίσως συμπεριλάβει δε αντίποινα οικονομικά επ’ αφορμή της δίκης Ζαράμπ. Οι ΗΠΑ δεν διαθέτουν στρατό ή συμφέροντα στο Καντόνι του Αφρίν. Η επικράτεια της Συρίας δυτικά του ποταμού Ευφράτη ανήκει στη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας βασει της άτυπης συμφωνίας μεταξύ Ουάσινγκτον και Μόσχας. Το Καντόνι του Αφρίν, διόλου τυχαία, περιήλθε στη σφαίρα επιρροής της Μόσχας το 2016 και προστατευόταν (μέχρι πρότινος) από «κυανόκρανους» της Ρωσίας έναντι των απειλών της Τουρκίας· αντιθέτως, τα Καντόνια του Κομπάνι και Τζαζίρε τελούσαν υπό ανοιχτή προστασία εκ μέρους των ΗΠΑ (δείτε εδώ). Οπότε, μια επίθεση της Τουρκίας εναντίον του Κομπάνι ή της Μανμπίζ θα προκαλέσει την έμπρακτη αντίδραση των ΗΠΑ σίγουρα.
Οπότε, γεννάται αβίαστα το εξής ερώτημα; Γιατί η Ρωσία άναψε το πράσινο φως στην Τουρκία τώρα και όχι νωρίτερα; Η Άγκυρα δεν έχει τηρήσει ούτε κατ’ ελάχιστον τα συμπεφωνημένα κατά τη διάσκεψη κορυφής της Αστάνα περί της περιστολής της Αλ Νούσρα (το πρώην παρακλάδι της Αλ Κάιντα) στην επαρχία Ιντλίμπ – άρα δεν τίθεται μάλλον ζήτημα δούναι-και-λαβείν (το Αφρίν στην Τουρκία, η Ιντλίμπ στην τριπλή συμμαχία Ρωσία–Συρία–Ιράν) όπως στο παρελθόν (το Χαλέπι στον Άσαντ και η Αλ Μπαμπ στην Τουρκία τον Δεκέμβριο του 2016 / δείτε εδώ). Η σιωπηρή συναίνεση της Ρωσίας οφείλεται μάλλον στον έκδηλο εκνευρισμό της για την ίδρυση ενός de facto ανεξάρτητου Κουρδικού κρατιδίου ανατολικά του ποταμού Ευφράτη με εγγυήσεις ασφαλείας από τις ΗΠΑ. Τι είδους ανταλλάγματα, όμως, εξασφάλισε η Μόσχα από την Άγκυρα ώστε να εγκρίνει την εν λόγω επιχείρηση; Προς το παρόν, δεν υπάρχουν επ’ αυτού πληροφορίες. Εικάζεται, όμως, πως η Μόσχα μάλλον δρα κατ’ αυτόν τον τρόπο ώστε να βαθύνει το χάσμα μεταξύ των ΗΠΑ και της Τουρκίας έτι περαιτέρω. Μέχρι ποιο σημείο όμως συναινεί σιωπηρώς η Μόσχα; Την οριστική εξάλειψη του θύλακα ή την δραστική περιστολή του (και ίσως την υπαγωγή του εκ νέου στον έλεγχο του Άσαντ); Μάλλον το δεύτερο ενδεχόμενο. Η Μόσχα, άλλωστε, δεν κλείνει την πόρτα του διαλόγου προς τους Κούρδους του Αφρίν. Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, ο Πούτιν πρότεινε σε αυτούς την υπαγωγή τους στον έλεγχο του Άσαντ την παραμονή της επίθεσης – πρόταση που απέρριψαν οι Κούρδοι κατηγορηματικώς. Βέβαια ο Λαβρόφ δήλωσε σήμερα πως η Μόσχα θα καλέσει τους Σύριους Κούρδους στο τραπέδι των διαπραγματεύσεων στο Σότσι τις επόμενες ημέρες – προς έκπληξιν, αν όχι δυσαρέσκεια, της Τουρκίας.
Ο Άσαντ; Πώς θα αντιδράσει; Πέραν της κούφιας φοβέρας περί δήθεν κατάρριψης των αεροσκαφών της Τουρκίας, ο Άσαντ δεν θα αντιδράσει στην πραγματικότητα. Έχει απορροφηθεί εξ ολοκλήρου από τον αγώνα εναντίον της Αλ Νούσρα στην Ιντλίμπ και δεν υπάρχουν οι δυνατότητες (ούτε η διάθεση) για επέμβαση υπέρ των Κούρδων – με τους οποίους υφίσταται σε ισχύ ένα άτυπο «σύμφωνο μη επιθέσεως» από το 2012 και ύστερα. Πώς θα αντιδράσει ο έτερος «συγκηδεμόνας» της Ειρηνευτικής Διαδικασίας της Αστάνα; Το Ιράν έχει περιοριστεί, όπως οι ΗΠΑ, σε φραστική καταδίκη της εν λόγω επίθεσης. Άλλωστε γιατί να αντιδράσει; Το Ιράν ανησυχεί βεβαίως για την αύξηση της επιρροής της Τουρκίας στη βόρεια Συρία, ανησυχεί όμως ακόμα περισσότερο για το ενδεχόμενο της ίδρυσης ενός ανεξάρτητου Κουρδικού κρατιδίου ως προμαχώνα των ΗΠΑ (δείτε εδώ).
Πώς θα αντιδράσει η ανώτατη στρατιωτική διοίκηση των Κούρδων; Προς το παρόν ... σιωπή! Και όμως! Σιωπή!!! Δεν έχουν μεταφέρει ενισχύσεις σε άνδρες και οπλισμό στο Καντόνι του Αφρίν (δια των εδαφών του Άσαντ βορείως του Χαλεπίου) και δεν έχουν διενεργήσει έστω μια επίθεση εναντίον της Αλ Μπαμπ ή Τζαραμπλούς (που απέχουν μόλις 3 και 10 χιλιόμετρα αντίστοιχα από τις γραμμές τους) ώστε να ασκήσουν λίγη πίεση επί της Τουρκίας. Που οφείλεται η αδράνεια αυτή; Μήπως η Ουάσινγκτον δεν υποστηρίζει επιθετικές ενέργειες που θα προκαλέσουν περαιτέρω ανάφλεξη της σύγκρουσης και, ως εκ τούτου, θα υπονομεύσουν τα κέρδη του αγώνα εναντίον του ISIS; Μήπως οι Άραβες στην ετερόκλητη Αραβο-Κουρδική συμμαχία δεν ενδιαφέρονται για μια σύγκρουση που διεξάγεται μακριά από τις εστίες τους; Μήπως αναμένουν οι Κούρδοι να αναλάβει η Ουάσινγκτον ή η Μόσχα λίαν συντόμως δράση για τη λήξη της σύγκρουσης; Ή μήπως οι «φιλοαμερικανοί» Κούρδοι προτίθενται να θυσιάσουν το Αφρίν (τους «φιλορώσους ομοεθνείς» τους) ωσάν Ιφιγένεια στον βωμό της ανεξαρτησίας;
Το Διακύβευμα για την Τουρκία
Η Επιχείρηση «Κλάδος Ελαίας» διεξάγεται περίπου όπως η Επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη». Ο ΕΣΣ αποτελεί το (αναλώσιμο) «πεζικό» ενώ οι ΤΕΔ παρέχουν τα πυρά υποστήριξης δια της αεροπορίας, του πυροβολικού και των τεθωρακισμένων. Προς το παρόν, οι επιχειρήσεις εξελίσσονται ομαλά για τις ΤΕΔ με την κατάληψη των πρώτων μεθοριακών φυλακίων παρά την ισχυρή αντίσταση των Κούρδων. Η προέλαση προς το κέντρο του θύλακα (όπου ευρίσκεται η πρωτεύουσα Αφρίν) αναμένεται να συναντήσει ακόμα ισχυρότερη αντίσταση και να σημαδευτεί από βαρύτερες απώλειες. Οι Κούρδοι υστερούν τόσο σε οπλισμό όσο σε αριθμούς αλλά μάλλον θα αμυνθούν μέχρις εσχάτων κατ’ απομίμηση του Στάλινγκραντ των Κούρδων – της Μάχης του Κομπάνι.
Όμως, ένας παρατεταμένος «πόλεμος φθοράς» δεν θα ήταν το ιδανικό σενάριο για διάφορες αιτίες. Πρώτον, ένας τέτοιος πόλεμος θα συνοδευτεί από βαριές απώλειες των ΤΕΔ – ένας κακός οιωνός για τον Ερντογάν στις επερχόμενες εκλογές στην Τουρκία. Δεύτερον, η παράταση της σύγκρουσης θα άναβε το φυτίλι μιας ισχυρής Κουρδικής εξέγερσης στη νοτιο-ανατολική Τουρκία – όπως συνέβη τον Οκτώβριο του 2014 με δεκάδες νεκρούς και τραυματίες. Και τρίτον, όσο περισσότερο τραβά εις μάκρος η εν λόγω σύγκρουση, τόσο μεγαλώνει το ενδεχόμενο μιας (διπλωματικής) επέμβασης της Ρωσίας ή των ΗΠΑ εις βάρος της Τουρκίας – ειδικά εάν χάσουν τη ζωή τους αρκετοί άμαχοι. Εν ολίγοις, μια αστραπιαία νίκη αποτελεί το ιδανικό σενάριο για την Τουρκία. Είναι σε θέση, μολαταύτα, η Τουρκία να φέρει εις πέρας μια τόσο δύσκολη αποστολή; Έχει αφομοιώσει η Τουρκία τα διδάγματα της τέχνης του πολέμου από την Επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη»; Δύναται η Τουρκία να αψηφά τις ΗΠΑ; Θα το διαπιστώσουμε λίαν συντόμως ....
Δρ Σπυρίδων Πλακούδας,
Επίκουρος Καθηγητής στο American University in the Emirates και Αντιπρόεδρος του ΚΕΔΙΣΑ.
http://www.liberal.gr/arthro/186952/amyna--diplomatia/2018/ti-sumbainei-sto-afrin.html
23/1/2018
10.
Τι συμβαίνει στο Αφρίν.
Πριν από 72 ώρες άρχισε η Επιχείρηση «Κλάδος Ελαίας» των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ) και του συν αυτών Ελεύθερου Συριακού Στρατού (ΕΣΣ) εναντίον των Κούρδων στο Καντόνι του Αφρίν της βορειο-δυτικής Συρίας. Η επιχείρηση αυτή αποτελεί την φυσική συνέχεια της Επιχείρησης «Ασπίδα του Ευφράτη» (Αύγουστος 2016 – Μάιος 2017) για την εξουδετέρωση των «δίδυμων τρομοκρατικών απειλών» του ΙΣΙΣ και YPG στη βόρεια Συρία σύμφωνα με τον Ερντογάν. Στην πραγματικότητα, όμως, η ένοπλη επέμβαση των ΤΕΔ στη βόρεια Συρία αποσκοπεί στην αποκοπή του Καντονιού του Αφρίν από τον μεγάλο θύλακα των Κούρδων ανατολικά του ποταμού Ευφράτη και την ματαίωση του (αβάσιμου εν πολλοίς) ονείρου των Σύρων Κούρδων για έξοδο στην Μεσόγειο Θάλασσα.
Εν αντιθέσει όμως με την προγενέστερη Επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη», η εν λόγω επιχείρηση με το οργουελιανό όνομα έχει αποσπάσει την σιωπηρή συναίνεση μόνο της Ρωσίας – όχι των ΗΠΑ. Οι σχέσεις μεταξύ της Τουρκίας και των ΗΠΑ, ήδη αρκετά επιβαρυμένης, οδηγούνται σε νέο ναδίρ επειδή η Ουάσινκγτον δεν υποχωρεί ενώπιον του ωμού εκβιασμού της Άγκυρας («ή εσείς θα εγκαταλείψετε τους Κούρδους της Συρίας ή εμείς θα αποσκιρτήσουμε προς την Μόσχα»). Πώς θα αντιδράσουν όμως οι ΗΠΑ στην ιταμή πρόκληση του Ερντογάν;
Τα Αινίγματα της Επιχείρησης
Η αντίδραση των ΗΠΑ θα περιοριστεί μάλλον στην φραστική καταδίκη της εν λόγω επίθεσης – ίσως συμπεριλάβει δε αντίποινα οικονομικά επ’ αφορμή της δίκης Ζαράμπ. Οι ΗΠΑ δεν διαθέτουν στρατό ή συμφέροντα στο Καντόνι του Αφρίν. Η επικράτεια της Συρίας δυτικά του ποταμού Ευφράτη ανήκει στη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας βασει της άτυπης συμφωνίας μεταξύ Ουάσινγκτον και Μόσχας. Το Καντόνι του Αφρίν, διόλου τυχαία, περιήλθε στη σφαίρα επιρροής της Μόσχας το 2016 και προστατευόταν (μέχρι πρότινος) από «κυανόκρανους» της Ρωσίας έναντι των απειλών της Τουρκίας· αντιθέτως, τα Καντόνια του Κομπάνι και Τζαζίρε τελούσαν υπό ανοιχτή προστασία εκ μέρους των ΗΠΑ (δείτε εδώ). Οπότε, μια επίθεση της Τουρκίας εναντίον του Κομπάνι ή της Μανμπίζ θα προκαλέσει την έμπρακτη αντίδραση των ΗΠΑ σίγουρα.
Οπότε, γεννάται αβίαστα το εξής ερώτημα; Γιατί η Ρωσία άναψε το πράσινο φως στην Τουρκία τώρα και όχι νωρίτερα; Η Άγκυρα δεν έχει τηρήσει ούτε κατ’ ελάχιστον τα συμπεφωνημένα κατά τη διάσκεψη κορυφής της Αστάνα περί της περιστολής της Αλ Νούσρα (το πρώην παρακλάδι της Αλ Κάιντα) στην επαρχία Ιντλίμπ – άρα δεν τίθεται μάλλον ζήτημα δούναι-και-λαβείν (το Αφρίν στην Τουρκία, η Ιντλίμπ στην τριπλή συμμαχία Ρωσία–Συρία–Ιράν) όπως στο παρελθόν (το Χαλέπι στον Άσαντ και η Αλ Μπαμπ στην Τουρκία τον Δεκέμβριο του 2016 / δείτε εδώ). Η σιωπηρή συναίνεση της Ρωσίας οφείλεται μάλλον στον έκδηλο εκνευρισμό της για την ίδρυση ενός de facto ανεξάρτητου Κουρδικού κρατιδίου ανατολικά του ποταμού Ευφράτη με εγγυήσεις ασφαλείας από τις ΗΠΑ. Τι είδους ανταλλάγματα, όμως, εξασφάλισε η Μόσχα από την Άγκυρα ώστε να εγκρίνει την εν λόγω επιχείρηση; Προς το παρόν, δεν υπάρχουν επ’ αυτού πληροφορίες. Εικάζεται, όμως, πως η Μόσχα μάλλον δρα κατ’ αυτόν τον τρόπο ώστε να βαθύνει το χάσμα μεταξύ των ΗΠΑ και της Τουρκίας έτι περαιτέρω. Μέχρι ποιο σημείο όμως συναινεί σιωπηρώς η Μόσχα; Την οριστική εξάλειψη του θύλακα ή την δραστική περιστολή του (και ίσως την υπαγωγή του εκ νέου στον έλεγχο του Άσαντ); Μάλλον το δεύτερο ενδεχόμενο. Η Μόσχα, άλλωστε, δεν κλείνει την πόρτα του διαλόγου προς τους Κούρδους του Αφρίν. Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, ο Πούτιν πρότεινε σε αυτούς την υπαγωγή τους στον έλεγχο του Άσαντ την παραμονή της επίθεσης – πρόταση που απέρριψαν οι Κούρδοι κατηγορηματικώς. Βέβαια ο Λαβρόφ δήλωσε σήμερα πως η Μόσχα θα καλέσει τους Σύριους Κούρδους στο τραπέδι των διαπραγματεύσεων στο Σότσι τις επόμενες ημέρες – προς έκπληξιν, αν όχι δυσαρέσκεια, της Τουρκίας.
Ο Άσαντ; Πώς θα αντιδράσει; Πέραν της κούφιας φοβέρας περί δήθεν κατάρριψης των αεροσκαφών της Τουρκίας, ο Άσαντ δεν θα αντιδράσει στην πραγματικότητα. Έχει απορροφηθεί εξ ολοκλήρου από τον αγώνα εναντίον της Αλ Νούσρα στην Ιντλίμπ και δεν υπάρχουν οι δυνατότητες (ούτε η διάθεση) για επέμβαση υπέρ των Κούρδων – με τους οποίους υφίσταται σε ισχύ ένα άτυπο «σύμφωνο μη επιθέσεως» από το 2012 και ύστερα. Πώς θα αντιδράσει ο έτερος «συγκηδεμόνας» της Ειρηνευτικής Διαδικασίας της Αστάνα; Το Ιράν έχει περιοριστεί, όπως οι ΗΠΑ, σε φραστική καταδίκη της εν λόγω επίθεσης. Άλλωστε γιατί να αντιδράσει; Το Ιράν ανησυχεί βεβαίως για την αύξηση της επιρροής της Τουρκίας στη βόρεια Συρία, ανησυχεί όμως ακόμα περισσότερο για το ενδεχόμενο της ίδρυσης ενός ανεξάρτητου Κουρδικού κρατιδίου ως προμαχώνα των ΗΠΑ (δείτε εδώ).
Πώς θα αντιδράσει η ανώτατη στρατιωτική διοίκηση των Κούρδων; Προς το παρόν ... σιωπή! Και όμως! Σιωπή!!! Δεν έχουν μεταφέρει ενισχύσεις σε άνδρες και οπλισμό στο Καντόνι του Αφρίν (δια των εδαφών του Άσαντ βορείως του Χαλεπίου) και δεν έχουν διενεργήσει έστω μια επίθεση εναντίον της Αλ Μπαμπ ή Τζαραμπλούς (που απέχουν μόλις 3 και 10 χιλιόμετρα αντίστοιχα από τις γραμμές τους) ώστε να ασκήσουν λίγη πίεση επί της Τουρκίας. Που οφείλεται η αδράνεια αυτή; Μήπως η Ουάσινγκτον δεν υποστηρίζει επιθετικές ενέργειες που θα προκαλέσουν περαιτέρω ανάφλεξη της σύγκρουσης και, ως εκ τούτου, θα υπονομεύσουν τα κέρδη του αγώνα εναντίον του ISIS; Μήπως οι Άραβες στην ετερόκλητη Αραβο-Κουρδική συμμαχία δεν ενδιαφέρονται για μια σύγκρουση που διεξάγεται μακριά από τις εστίες τους; Μήπως αναμένουν οι Κούρδοι να αναλάβει η Ουάσινγκτον ή η Μόσχα λίαν συντόμως δράση για τη λήξη της σύγκρουσης; Ή μήπως οι «φιλοαμερικανοί» Κούρδοι προτίθενται να θυσιάσουν το Αφρίν (τους «φιλορώσους ομοεθνείς» τους) ωσάν Ιφιγένεια στον βωμό της ανεξαρτησίας;
Το Διακύβευμα για την Τουρκία
Η Επιχείρηση «Κλάδος Ελαίας» διεξάγεται περίπου όπως η Επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη». Ο ΕΣΣ αποτελεί το (αναλώσιμο) «πεζικό» ενώ οι ΤΕΔ παρέχουν τα πυρά υποστήριξης δια της αεροπορίας, του πυροβολικού και των τεθωρακισμένων. Προς το παρόν, οι επιχειρήσεις εξελίσσονται ομαλά για τις ΤΕΔ με την κατάληψη των πρώτων μεθοριακών φυλακίων παρά την ισχυρή αντίσταση των Κούρδων. Η προέλαση προς το κέντρο του θύλακα (όπου ευρίσκεται η πρωτεύουσα Αφρίν) αναμένεται να συναντήσει ακόμα ισχυρότερη αντίσταση και να σημαδευτεί από βαρύτερες απώλειες. Οι Κούρδοι υστερούν τόσο σε οπλισμό όσο σε αριθμούς αλλά μάλλον θα αμυνθούν μέχρις εσχάτων κατ’ απομίμηση του Στάλινγκραντ των Κούρδων – της Μάχης του Κομπάνι.
Όμως, ένας παρατεταμένος «πόλεμος φθοράς» δεν θα ήταν το ιδανικό σενάριο για διάφορες αιτίες. Πρώτον, ένας τέτοιος πόλεμος θα συνοδευτεί από βαριές απώλειες των ΤΕΔ – ένας κακός οιωνός για τον Ερντογάν στις επερχόμενες εκλογές στην Τουρκία. Δεύτερον, η παράταση της σύγκρουσης θα άναβε το φυτίλι μιας ισχυρής Κουρδικής εξέγερσης στη νοτιο-ανατολική Τουρκία – όπως συνέβη τον Οκτώβριο του 2014 με δεκάδες νεκρούς και τραυματίες. Και τρίτον, όσο περισσότερο τραβά εις μάκρος η εν λόγω σύγκρουση, τόσο μεγαλώνει το ενδεχόμενο μιας (διπλωματικής) επέμβασης της Ρωσίας ή των ΗΠΑ εις βάρος της Τουρκίας – ειδικά εάν χάσουν τη ζωή τους αρκετοί άμαχοι. Εν ολίγοις, μια αστραπιαία νίκη αποτελεί το ιδανικό σενάριο για την Τουρκία. Είναι σε θέση, μολαταύτα, η Τουρκία να φέρει εις πέρας μια τόσο δύσκολη αποστολή; Έχει αφομοιώσει η Τουρκία τα διδάγματα της τέχνης του πολέμου από την Επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη»; Δύναται η Τουρκία να αψηφά τις ΗΠΑ; Θα το διαπιστώσουμε λίαν συντόμως ....
Δρ Σπυρίδων Πλακούδας,
Επίκουρος Καθηγητής στο American University in the Emirates και Αντιπρόεδρος του ΚΕΔΙΣΑ.
http://www.liberal.gr/arthro/186952/amyna--diplomatia/2018/ti-sumbainei-sto-afrin.html
23/1/2018
Τα πολλά μέτωπα του κ. Ερντογάν.
Την Παρασκευή, ο τουρκικός στρατός έπληξε με βαρύ πυροβολικό χωριά στην περιοχή Αφρίν της βορειοδυτικής Συρίας, αρχίζοντας, όπως δήλωσε ο υπ. Αμυνας της Αγκυρας, την επίθεση εναντίον των Κούρδων στην παραμεθόριο περιοχή. Η εξέλιξη ήταν αναμενόμενη, καθώς ο πρόεδρος Ερντογάν είχε εξοργιστεί από τη συμμαχία των ΗΠΑ με τους Κούρδους και την Τετάρτη το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας είχε αποφασίσει την εισβολή της Τουρκίας. Το ερώτημα, όμως, είναι πού στοχεύει η Τουρκία με την πρόκληση προβλημάτων σε όλα τα διπλωματικά μέτωπα. Επειδή η επιθετικότητά της στη Β. Συρία δεν ενοχλεί μόνο τους Αμερικανούς, αλλά και τους Ρώσους, οι οποίοι δεν επιθυμούν να επιτρέψουν επιθέσεις ούτε εναντίον των Κούρδων ούτε εναντίον των κυβερνητικών δυνάμεων που η Μόσχα υποστηρίζει. Επιπλέον, ο Τούρκος υπ. Ευρωπαϊκών Υποθέσεων δήλωσε την Παρασκευή ότι η χώρα του δεν έχει λόγο να τηρεί τη συμφωνία για τον έλεγχο της ροής προσφύγων και μεταναστών προς την Ευρώπη.
Στο μέτωπο της Συρίας, η Αγκυρα είναι στα πρόθυρα μιας εμπλοκής με απρόβλεπτες συνέπειες. Οι Κούρδοι της περιοχής, οι οποίοι μόλις νίκησαν τους φανατικούς του αυτοαποκαλούμενου «Ισλαμικού Κράτους» σε συνεργασία με τις ΗΠΑ, έχουν προετοιμαστεί για τουρκική επίθεση. Είναι, επίσης, εξοπλισμένοι από τους Αμερικανούς. Η Μόσχα, η οποία το τελευταίο διάστημα συμμαχεί με την Αγκυρα, έως την Παρασκευή δεν είχε δώσει το πράσινο φως για να επιχειρήσει η τουρκική αεροπορία στην περιοχή, ενώ η Δαμασκός κατήγγειλε την Αγκυρα ότι συνεργάζεται με τρομοκρατικές οργανώσεις και απείλησε να καταρρίψει τουρκικά αεροσκάφη εάν εισβάλουν στον εναέριο χώρο της. Γι’ αυτό η επίθεση είχε περιοριστεί σε βολές του πυροβολικού και όχι σε αεροπορικές επιδρομές που θα προετοίμαζαν το έδαφος για χερσαίες δυνάμεις. Την ίδια ώρα που η Τουρκία συμμετέχει στις ειρηνευτικές διαδικασίες στις οποίες πρωτοστατεί η Ρωσία, το ερώτημα είναι σε τι στοχεύει με κινήσεις που την αφήνουν ολοένα πιο απομονωμένη.
Οσον αφορά τις σχέσεις με τις ΗΠΑ, ίσως ο μόνος λόγος που η Ουάσιγκτον δεν έχει δράσει δυναμικά εναντίον του κ. Ερντογάν είναι ο φόβος για το ενδεχόμενο αποσταθεροποίησης της Τουρκίας. Οι ΗΠΑ έχουν ήδη εκφράσει τη δυσφορία τους με την επιθετικότητα των Τούρκων εναντίον των Κούρδων συμμάχων τους. Την ίδια ώρα, αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις θα παραμείνουν επ’ αόριστον στη Συρία, όπως δήλωσε ο υπ. Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον, πράγμα που σημαίνει ότι οι ΗΠΑ δεν θα θελήσουν να έρθουν σε ρήξη με τους Κούρδους ενώ αυξάνεται ο κίνδυνος «ατυχήματος» με τις τουρκικές δυνάμεις εάν αυτές εισβάλουν. Επίσης, η Ουάσιγκτον δεν φαίνεται να έχει «αξιοποιήσει» ακόμη τις αποκαλύψεις που ακούστηκαν στη δίκη Τούρκου τραπεζίτη στις ΗΠΑ, ο οποίος καταδικάστηκε για την παραβίαση των διεθνών κυρώσεων εναντίον του Ιράν. Σύμφωνα με μάρτυρα, ο ίδιος ο Ερντογάν εμπλέκεται στην υπόθεση. Ισως γι’ αυτό ο Τούρκος πρόεδρος ισχυρίζεται ότι η δίκη αυτή ήταν άλλο ένα κομμάτι της πλεκτάνης της CIA εναντίον του.
Η κυβέρνησή του είχε ήδη μηνύσει δικαστικούς λειτουργούς των ΗΠΑ με αυτή την κατηγορία.
Οι σχέσεις της Τουρκίας με την Ευρώπη παραμένουν ρευστές. Ο υπ. Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Ομέρ Τσελίκ, σε συνέντευξή του στο Reuters, εξέφρασε δυσαρέσκεια για την πρόσφατη δήλωση του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν ότι οι εσωτερικές εξελίξεις στην Τουρκία δεν επιτρέπουν πρόοδο στις ενταξιακές διαδικασίες της χώρας στην Ε.Ε. Ο Τσελίκ κατηγόρησε την Ενωση ότι δεν τηρεί τις δεσμεύσεις της σχετικά με τη συμφωνία για τους μετανάστες, προσθέτοντας: «Επί της ουσίας, δεν υπάρχει λόγος η Τουρκία να διατηρήσει αυτή τη συμφωνία». Για την Ελλάδα και την Κύπρο, η ανερμάτιστη συμπεριφορά της Αγκυρας στην ευρύτερη περιοχή, η αυξημένη στρατιωτική κινητικότητα στο Αιγαίο, σε συνδυασμό με τις εθνικιστικές κορώνες ηγετών της αντιπολίτευσης, πολλαπλασιάζουν τους κινδύνους. Με τόση πίεση σε όλα τα μέτωπα, χωρίς στήριγμα ή νουθεσία, ο Τούρκος πρόεδρος γίνεται ολοένα πιο απρόβλεπτος και επικίνδυνος.
Νίκος Κωνσταντάρας
http://www.kathimerini.gr./944321/opinion/epikairothta/politikh/ta-polla-metwpa-toy-k-erntogan
21/1/2018