Τα όρια των ευρωπαϊκών αντιδράσεων έναντι της Τουρκίας.




Τα όρια των ευρωπαϊκών αντιδράσεων
 έναντι της Τουρκίας.

Τι είναι αυτό που επιτρέπει στην Άγκυρα να αντιμετωπίζει σκαιά την Ε.Ε. για την αναφορά του κειμένου συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής στο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο για την οριοθέτηση θαλάσσιων δικαιοδοσιών στη Μεσόγειο; Η ίδια η φύση του αρχικώς αποσταλέντος μηνύματος, θα μπορούσε να πει καταρχήν κανείς.

Η σχετική ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών αναφέρει χαρακτηριστικά τα εξής:

"Τo Συμβούλιο της Ε.Ε. με την απόφαση την οποία έλαβε με τη δικαιολογία αλληλεγγύης, συνεχίζει να γίνεται εκπρόσωπος των μαξιμαλιστικών, άδικων και σύμφωνα με το Διεθνές δίκαιο παράνομων θέσεων του διδύμου Ελληνοκυπρίων και Ελλάδας.

Όπως έχουμε αναφέρει και νωρίτερα η Ε.Ε. δεν έχει κανένα δικαίωμα να καθορίζει τις περιοχές ευθύνης στις θάλασσες. Με τον ίδιο τρόπο η Ε.Ε. δεν είναι διεθνές δικαστήριο. Και δεν μπορεί να αποφανθεί για το μνημόνιο Τουρκίας- Λιβύης το οποίο υπογράφηκε με κανονικό τρόπο και σύμφωνα με το τυπικό. Όταν η Ελληνοκυπριακή Διοίκηση χωρίς να έχει δικαίωμα και σαν να είναι κανονικό κράτος και σαν να εκπροσωπεί όλο το νησί υπέγραφε συμφωνίες με με τις χώρες τις περιοχής το 2003, 2007 και το 2010 που ήταν εναντίον των συμφερόντων των Τουρκοκυπρίων, η Ε.Ε. σιωπούσε και όταν Ελλάδα καταπατούσε τα δικαιώματα στην υφαλοκρηπίδα της Λιβύης, η Ε.Ε. έκλεινε τα μάτια. Αυτή η στάση της ΕΕ απέναντι μας είναι μια απόδειξη της διαφορετικής πολιτικής που τηρεί.Αυτή η στάση δεν θα μας σταματήσει να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα μας και αυτά των Τουρκοκυπρίων στην Ανατολική Μεσόγειο”.

Με άλλα λόγια: Η μεν Ε.Ε. δεν έχει δικαιοδοσία επί του θέματος και κινείται μεροληπτικά, η δε Ελλάδα καταπατά τα δικαιώματα της Λιβύης (προφανώς διότι το μνημόνιο Ερντογάν-Σαράτζ παραχωρεί μεγαλύτερη θαλάσσια περιοχή, απ' ό,τι μια ελληνολιβυκή οριοθέτηση επί τη βάσει της μέσης γραμμής), ενώ η Κυπριακή Δημοκρατία δεν είναι καν "κανονικό κράτος” ώστε να προχωρά σε οριοθετήσεις. Όλα αυτά σε ένα πλαίσιο νομιμοφανούς ρητορικής, όπου η Άγκυρα φέρεται να υπερασπίζεται το Διεθνές Δίκαιο έναντι "μαξιμαλιστικών” διεκδικήσεων.

Υπενθυμίζεται ότι η σχετική αναφορά του κειμένου συμπερασμάτων των "27” ανέφερε τα εξής:

"Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υπενθυμίζει τα προηγούμενα συμπεράσματά του σχετικά με την Τουρκία της 22ας Μαρτίου και της 20ης Ιουνίου. Επαναβεβαιώνει τα συμπεράσματά του της 17ης και 18ης Οκτωβρίου σχετικά με τις παράνομες γεωτρήσεις της Τουρκίας στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου. Το μνημόνιο συμφωνίας Τουρκίας-Λιβύης για την οριοθέτηση των θαλάσσιων δικαιοδοσιών στη Μεσόγειο Θάλασσα, παραβιάζει την κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων κρατών, δεν συμμορφώνεται με το Δίκαιο της θάλασσας και δεν μπορεί να παράγει νομικές συνέπειες για τα τρίτα κράτη. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επιβεβαιώνει χωρίς αμφιβολία την αλληλεγγύη του με την Ελλάδα και την Κύπρο σχετικά με αυτές τις ενέργειες της Τουρκίας”.

Είναι κάτι – αλλά δεν είναι αρκετό. Και πάντως είναι αυτό που ζητήθηκε: η θέση του ζητήματος στην ατζέντα της Συνόδου ήταν εξυπαρχής περιφερειακή.

Η Άγκυρα αξιολογεί την ευρωπαϊκή αντίδραση ως μάλλον διεκπεραιωτικού χαρακτήρα – συνυπολογίζοντας και τις προηγούμενες αποφάσεις του στις οποίες παραπέμπτει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Και είναι διεκπεραιωτική στον βαθμό που δεν παρακωλύει τον τουρκικό σχεδιασμό ή δεν συνεπιφέρει υπολογίσιμο κόστος για την Τουρκία σε άλλα πεδία. Η επίκληση του Διεθνούς Δικαίου, απέναντι στην ευφάνταση αξιοποίησή του από την ίδια την Άγκυρα, δεν συνιστά πρόβλημα, στον βαθμό που η τουρκική πολιτική στηρίζεται ακριβώς στο "γκριζάρισμα” των δικαιοδοσιών, στη δημιουργία ενός κλίματος ασάφειας και αμφισβητήσεων, που θα πρέπει να "επιλυθούν” (υπό την υπονοούμενη απειλή, σε αντίθετη περίπτωση, δημιουργίας "θερμών” καταστάσεων), χωρίς την παρεμβολή τρίτων.

Το ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο των ευρωτουρκικών σχέσεων ενισχύει τους υπολογισμούς της Άγκυρας. Η ενταξιακή προοπτική της Τουρκίας έχει πάψει προ πολλού να θεωρείται ρεαλιστική (ή και επιθυμητή) και από τις δύο πλευρές, ώστε να δημιουργεί θετικά κίνητρα χαλιναγώγησης της τουρκικής πολιτικής. Αντίθετα, η "διαμερισματοποίηση” των σχέσεων επιτρέπει στην Άγκυρα να συνεχίζει απρόσκοπτα την α λα καρτ διεκδίκηση οφελημάτων σε τομείς ενδιαφέροντός της (λ.χ. χρηματοδότηση για το προσφυγικό), μοχλεύοντας καταλλήλως το ειδικό της βάρος σε ζητήματα που ανησυχούν την Ε.Ε. και την προθυμία όλων των παικτών της διεθνούς σκηνής να συνομιλήσουν μαζί της για την επόμενη μέρα της Μέσης Ανατολής.

Υποστηρίζεται δε όλο αυτό από μιαν ιδιόμορφη εθνική αυτοπεποίθηση, από το διαρκές άνοιγμα ολοένα και περισσότερων "μετώπων" (που παρά τα ρίσκα του επιτρέπει ευελιξία) και από τη μακροπρόθεσμη επένδυση στην τουρκική αυτοτέλεια σε εξοπλιστικό, ενεργειακό και πολιτικό επίπεδο. Με αυτή την έννοια η Τουρκία έχει την πρωτοβουλία και δρα, ενώ η Ε.Ε. απλώς αντιδρά - και μάλιστα χλιαρά. 

Του Κώστα Ράπτη


15/12/2019
Σκίτσο του Soloup
   ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ  

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συνομιλεί με την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Κριστίν Λαγκάρντ κατά τη διάρκεια της Συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στις Βρυξέλλες , Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2019. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ

  1.
Προς τι η θριαμβολογία; Μια μέτρια σε ένταση,
 απρόθυμη δήλωση αποσπάσαμε στις Βρυξέλλες 

 Στο εύλογο ερώτημα αν η αναφορά στα συμπεράσματα της Ευρωπαικής Συνόδου Κορυφής για το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο ικανοποιεί τις ελληνικές επιδιώξεις η απάντηση είναι ένα ξερό και μονολεκτικό «όχι». 
  •  Η σχετική διατύπωση, χωμένη στο τέλος του τετρασέλιδου κείμενου συμπερασμάτων ως «σημείο 19», λίγο μετά την παράγραφο για την ανάγκη ενίσχυσης των ευρω-αφρικανικών σχέσεων και μόλις πριν την αναγγελία διάσκεψης δωρητών για τους σεισμούς στην Αλβανία, δεν είναι ασφαλώς αυτό που η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει απαιτήσει και να πετύχει.
  •   Στην φαντασία μόνο του Κυριάκου, του επιτελείου του και των μέσων ενημέρωσης που παπαγαλίζουν πρόθυμα την κυβερνητική γραμμή, υπάρχουν οι ελληνικοί «διπλωματικοί θρίαμβοι», η «γενικευμένη καταδίκη της Τουρκίας», η «ακυρωση» του μνημονίου Αγκυρας-Τρίπολης και άλλα σουρεαλιστικά ανδραγαθήματα. 
Η πραγματική εικόνα έχει ως εξής:  Η Σύνοδος Κορυφής δεν είχε στην ατζέντα το πραξικόπημα της Τουρκίας και τα κλαψουρίσματα της Αθήνας. Ούτε ως πρώτο, ούτε ως δεύτερο, ούτε ως δέκατο θέμα. Ουδείς άλλωστε φρόντισε να θέσει μετ’ επιτάσεως το ζήτημα, όπως προκύπτει και από την ενημέρωση του εκπροσώπου του γερμανικού Υπ-Εξ, Στέφεν Σάιμπερτ που δήλωσε την περασμένη Τετάρτη πώς δεν γνωρίζει αν ο Ελληνας πρωθυπουργός έχει ζητήσει να μπει στην ημερήσια διάταξη… 

 Η συνάντηση των «28» έγινε αποκλειστικά και μόνο για να περάσει το γερμανικό νταβατζηλίκι με την κλιματική αλλαγή. Βασικό και σχεδόν μοναδικό θέμα ήταν η συμμόρφωση των κρατών-μελών με το σχέδιο του Βερολίνου για ενεργειακή απεξάρτηση από τον άνθρακα έως το 2050. Οι Γερμανοί έχουν λυσσάξει να δημιουργήσουν ένα σούπερ κουμπαρά ενός τρισεκατομμυρίου ευρώ(!) για να χρηματοδοτούν την παραγωγή ανεμογεννητριών, φωτοβολταικών, ηλεκτρικών αυτοκινήτων και πάει λέγοντας, τα οποία θα εξάγουν στους φτωχούς συγγενείς του Νότου με την μέθοδο του…Γιάννης περνάει και Γιάννης πίνει. 
  •  Το σχέδιο αυτό, τάχα μου για την έγνοια της Γκρέτας και των επόμενων γενεών, αλλά στην πράξη για να οικονομάνε εσαεί οι Γερμανοί, αποτέλεσε και το κυρίαρχο θέμα στο δείπνο, όπου τοποθετήθηκε ενθέρμως(σ.σ. για το κλίμα, όχι για τη Λιβύη…)και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Αλλοι πάντως δεν τσίμπησαν όπως η Πολωνία που έχει σοβαρή εξάρτηση από τον άνθρακα και στην ουσία αυτοεξαιρέθηκε, αλλά και η Τσεχία που απαίτησε χρήματα εκβιάζοντας με την εναλλακτική της πυρηνικής ενέργειας. 
 Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι άλλα ήταν τα θέματα και κανείς δεν φρόντισε να πει «Παιδιά, ωραία η κουβέντα για το πώς αυξάνουν την τρύπα του όζοντος οι πορδές των αγελάδων, αλλά εγώ σε λίγο θα έχω πόλεμο στη γειτονιά μου. Και θα πρόκειται για σύρραξη με αφορμή αμφισβήτηση κυριαρχίας σε ευρωπαικό έδαφος». 

 Δεν φρόντισε ο Ελληνας πρωθυπουργός να στείλει μια επιστολή και να απαιτήσει τέτοιου είδους εκτενή συζήτηση για μείζονα απειλή εθνικής ασφαλείας. Δεν αξίωσε να υπάρξει ξεχωριστή ανακοίνωση καταδίκης των «28» για το ζήτημα. Και δεν εκβίασε για να αποσπάσει συγκεκριμένες κυρώσεις, προαναγγέλλοντας μονομερή πολιτική στο μεταναστευτικό. 

 Αρκέστηκε ο Κυριάκος σε μια χλιαρή παράγραφο που μπήκε στην ενότητα «Αλλα Ζητήματα», στο πλαίσιο της καθιερωμένης αγγαρείας των Ευρωπαίων για να αποφεύγουν την ελληνική γκρίνια. Μπήκε κάτι για να μπει. Κι αυτό το «κάτι» ήταν και λειψό. Γιατί ακολουθεί την  διαπιστωτική πεπατημένη προηγούμενων ανακοινώσεων για τις παράνομες τουρκικές γεωτρήσεις στη Κύπρο. Μόνο που εδώ τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Γιατί δεν είχαμε μόνο προσβολή εθνικής κυριαρχίας αλλά προσπάθεια υφαρπαγής θαλάσσιου οικοπέδου με δημιουργία αρνητικών τετελεσμένων στην περιοχή της Κρήτης και του Νοτιανατολικού Αιγαίου. Τετελεσμένων, που μεταξύ άλλων, θέτουν σε αμφισβήτηση την υφαλοκρηπίδα των ελληνικών νησιών!
  •  Σεισμό έπρεπε λοιπόν να είχε προκαλέσει ο Ελληνας πρωθυπουργός που μιλούσε για την κλιματική αλλαγή προς μεγάλη τέρψη της Καγκελλαρίου η οποία επείγεται να στήσει ταμείο και ψάχνει πρόθυμους πελάτες. Στα εθνικά δυστυχώς αρκέστηκε στα απολύτως στοιχειώδη, αλλά ακόμη και σ΄αυτά πέρασε κάτω από τη βάση, καθώς η ορολογία που υιοθετήθηκε στην επίμαχη παράγραφο επαναλαμβάνει αόριστες δεσμεύσεις συμπαράστασης προηγούμενων συνόδων, δεν αναφέρει ρητά-υπήρχε στο αρχικό σχέδιο, αλλά…εξαφανίστηκε έπειτα από παρέμβαση του Βερολίνου-την λέξη «άκυρο», υιοθετεί περιφραστική διατύπωση(«δεν συμμορφώνεται με το Δίκαιο της Θάλασσας και δεν μπορεί να παράγει έννομες συνέπειες για τρίτα κράτη») κυρίως όμως δεν προδικάζει την μελλοντική στάση της ΕΕ, αφου βέβαια δεν περιλαμβάνει κυρώσεις τις οποίες φαίνεται ότι δεν ζήτησε η Ελλάδα! 
Θα συνιστούσα επομένως περισσότερη μετριοπάθεια στους κυβερνητικούς ισχυρισμούς περί ελληνικού διπλωματικού κατορθώματος. Και λίγη παραπάνω σοβαρότητα. Ούτε νίκη, ούτε καν επιτυχία καταγράψαμε. Μια μέτρια σε ένταση, απρόθυμη δήλωση αποσπάσαμε για ένα γεγονός που δυστυχώς δεν έχει…ούτε  μέτριες διαστάσεις ούτε χλιαρό αντίκτυπο. Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

   Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ 

  https://hellasjournal.com/2019/12/pros-ti-i-thriamvologia-mia-metria-se-entasi-aprothymi-dilosi-apospasame-stis-

 14/12/2019

2.
 Άσφαιρα πυρά κατά του εισβολέα.

 Διπλωματική νωθρότητα ή φόβος του αδίστακτου γείτονα; Ετσι τον αφήνουμε να κατοχυρώνει ό,τι αυτός θεωρεί δικά του, ενώ εμείς με την αδράνειά μας διευκολύνουμε να παγιώνονται αυτές οι παράνομες διεκδικήσεις.

 Μεθοδικά, αδίστακτα και προκλητικά η Τουρκία προέβη σε μια ακόμα ενέργεια κατοχύρωσης των διεκδικήσεών της στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο με στόχο την ανακήρυξη αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ) με τη Λιβύη, που θα δημιουργήσει σε μια επόμενη φάση έναν θαλάσσιο άξονα μεταξύ των δύο χωρών διαγράφοντας από τον χάρτη τη μισή Κρήτη και νησιά του Νοτίου Αιγαίου.
Υπογράφηκαν σχετικά δύο μνημόνια κατανόησης, όπου πέραν των σχετικών χαρτών προβλέπεται και η συνεργασία σε ασφάλεια και άμυνα των δύο χωρών. Πρόκειται για ένα ακόμα βήμα δημιουργίας τετελεσμένων από πλευράς Αγκυρας, που κατοχυρώνει τις διεκδικήσεις της «Γαλάζιας Πατρίδας», στην οποία περιλαμβάνονται όλες οι ελληνικές και κυπριακές θάλασσες, καθώς η Τουρκία αναιδώς δεν αναγνωρίζει ότι τα νησιά έχουν ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα αλλά μόνο χωρικά ύδατα.

 Και η Ελλάδα αμήχανη περιορίζεται σε χαρακτηρισμούς περί απαραδέκτου και παραβιάσεως του Διεθνούς Δικαίου και επαναπαύεται σε αυτά τα άσφαιρα πυρά με διάφορα αποδοκιμαστικά επίθετα. Πρόκειται για πολυετή ιστορία, που ξεκίνησε από την τουρκική απαγόρευση πραγματοποίησης ερευνών για υδρογονάνθρακες στο Αιγαίο επί ποινή πολέμου, που σιωπηρά αποδεχθήκαμε, για να ανεχόμαστε επί δεκαετίες και την καθημερινή σχεδόν παραβίαση του εναέριου χώρου μας από τα τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα, περιοριζόμενοι σε δήθεν αναχαιτίσεις άνευ πυρών.

 Υπενθυμίζουμε ότι η Τουρκία δεν δίστασε να καταρρίψει πολεμικό αεροπλάνο της Ρωσίας, το οποίο παραβίασε τον εναέριο χώρο της, ενώ παλιότερα η τότε Σοβιετική Ενωση κατέρριψε νοτιοκορεατικό επιβατικό αεροπλάνο που αποπροσανατολισμένο είχε περάσει στον σοβιετικό εναέριο χώρο.

 Ας σημειωθεί ότι η τουρκική παραβίαση αφορά κυρίως των 10 μιλίων εναέριο χώρο μας, τον οποίο, αγνοώντας τα διεθνώς ισχύοντα, έχουμε θεσπίσει, μολονότι τα χωρικά μας ύδατα είναι 6 μίλια. Αυτό το ιδιότυπο ελληνικό καθεστώς, που δεν αναγνωρίζει όχι μόνο η Τουρκία αλλά και το ΝΑΤΟ, το συνεχίζουμε επειδή δεν τολμούμε να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 μίλια, όπως δικαιούμεθα σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.

 Και δεν το τολμούμε, επειδή η Τουρκία θεωρεί αιτία πολέμου την τυχόν άσκηση του νόμιμου αυτού δικαιώματός μας. Εννοείται ότι η Τουρκία διασκεδάζει με τις άσφαιρες αναχαιτίσεις μας, ακόμα και όταν τα πολεμικά αεροπλάνα της υπερίπτανται των ελληνικών νησιών και όχι μόνο, σχολιάζοντας σκωπτικά τις ηρωικές λεκτικές αντιδράσεις των ηγετών μας.

 Εν τω μεταξύ, παραλείπουμε να καταθέσουμε στον ΟΗΕ χάρτες με τη δική μας ΑΟΖ (200 μίλια) όπως έχει κάνει προ πολλού η Τουρκία, ώστε να φανεί επιτέλους ποια θεωρούμε και εμείς δική μας και πού κρίνουμε ότι παραβιάζονται τα δικά μας δικαιώματα.

 Διπλωματική νωθρότητα ή φόβος του αδίστακτου γείτονα; Ετσι τον αφήνουμε να κατοχυρώνει ό,τι αυτός θεωρεί δικά του, ενώ εμείς με την αδράνειά μας διευκολύνουμε να παγιώνονται αυτές οι παράνομες διεκδικήσεις.

 Επιτέλους μόλις προ ημερών αναγνωρίσαμε ότι υφίστανται μεγάλες «τρύπες» σε βασικά όπλα και στα αμυντικά μας συστήματα και ανακοινώθηκε ότι προτιθέμεθα να αναβαθμίσουμε τα πολεμικά μας αεροσκάφη και τα υποβρύχιά μας επειδή υστερούν σε πολεμική αποτελεσματικότητα ως ξεπερασμένα και καταπονημένα, όπως το έχουν επισημάνει κατ’ επανάληψιν 10 επίτιμοι αρχηγοί των Ενόπλων μας Δυνάμεων, καθώς και η στήλη

 Γιάννης Μαρίνος

 https://www.in.gr/2019/12/14/apopsi/asfaira-pyra-kata-tou-eisvolea
14/12/2019 

 ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ-ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ  

(1)
 Ήφαιστος Παναγιώτης:Ευχαριστούμε κ. Μπορίσοφ
 για το μάθημα διεθνούς πολιτικής (14/12/2019)


 Ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας Μπόικο Μπορίσοφ σίγουρα διαβάζει Θουκυδίδη ίσως και Kenneth Waltz. Επίσης εάν μιλά γερμανικά ή ελληνικά ίσως να διαβάζει και Κονδύλη και γι’ αυτό φαίνεται να γνωρίζει ότι υπάρχει μια διάκριση μεταξύ της αληθούς, ορθής και ορθολογιστικής, περιγραφικής και αξιολογικά ελεύθερης ανάλυσης της διεθνούς πολιτικής και των κραυγαλέων ανυπόστατων οικουμενιστικών ιδεολογημάτων που κυριαρχούν στην Ελλάδα.

 Τι είπε λοιπόν ο Βούλγαρος πρωθυπουργός περιγράφοντας την κατάσταση στην περίφημη σύνοδο της ΕΕ; Γιατί τόσοι πολλοί ακαριαία τον κατηγόρησαν για "πισώπλατες μαχαιριές" και "αδειάσματα" της Ελλάδας; Είπε, μεταξύ άλλων: «Οι δύο χώρες θα πρέπει να βρουν τρόπο να βοηθήσουν οι ίδιες τους εαυτούς τους έναντι της Άγκυρας [...] Όλοι οι ηγέτες μίλησαν πολύ, πολύ πιο ήπια για την Τουρκία. Όλοι ανέφεραν ότι η συμφωνία (για τους μετανάστες) θα έπρεπε να συνεχιστεί και ότι η Τουρκία βρίσκεται σε μία πολύ σημαντική γεωστρατηγική θέση. Κανείς δεν μιλά πλέον για κυρώσεις και για εμπάργκο όπλων – το αντίθετο. Όταν υπάρχουν κυρώσεις, τότε η Τουρκία στρέφεται προς τη Ρωσία για να εξοπλιστεί, δεν σταματά».

 Ερώτημα: Είπε ψέματα; Μήπως το πολιτικό σύστημα έχει κάτι να κρύψει από τους πολίτες; Μήπως --όπως στο παρελθόν είχε περίπου γραφτεί εδώ στην Ελλάδα σε διθυραμβικό εξώφυλλο του Οικονομικού Ταχυδρόμου "εγγύηση των ελληνικών συνόρων" λόγω ένταξης της Ελλάδας στην ανύπαρκτη Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση-- κάποιοι προσδοκούν στο Καστελόριζο, στην Κύπρο και στην Κρήτη να πέσουν ειδικές δυνάμεις αλεξιπτωτιστών αποτελούμενες από Δανούς, Πολωνούς, Ισπανούς, Γερμανούς και Ιταλούς αλεξιπτωτιστές;

 Φαίνεται ότι δεν γνωρίζουν ούτε αυτά που διδάσκουμε εδώ και στο εξωτερικό τους δευτεροετείς φοιτητές διεθνών σπουδών: Η ΕΕ είναι ένας πολιτικός και στρατηγικός νάνος και ένας νομικός γίγαντας. Κι αυτό μέσα στο επί δεκαετίες στρατηγικό θερμοκήπιο των ΗΠΑ, εξ ου και οι κλυδωνισμοί που αυξάνονται ολοένα και περισσότερο, ενόσω η Αμερική επαναπροσδιορίζει τις στρατηγικές της επιλογές.

 Ο Μπορίσοφ μίλησε επίσης θετικά για την εισβολή της Τουρκίας στην Συρία. Μα δεν γνωρίζουν ότι ο Βούλγαρος και κάθε άλλος ηγέτης κάποιο λόγο θα έχει που συνηγορεί με θέσεις που αυτός κρίνει ότι εξυπηρετεί τα εθνικά του συμφέροντα; Μάλλον ξεχνάμε ότι εμείς σπεύσαμε να συναντήσουμε τον Ερντογάν, ενώ την προηγουμένη είχε υπογράψει συμφωνία ακύρωσης μεγάλου μέρους της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και εξερχόμενοι μιλήσαμε για "καλή θέληση"; Γιατί οι άλλοι να είναι βασιλικότεροι τους βασιλέως;
(...)
Διαβάστε ΟΛΟΚΛΗΡΟ το άρθρο στην πηγή:

https://slpress.gr/ethnika/eycharistoyme-k-mporisof-gia-to-mathima-diethnoys-politikis/?fbclid=IwAR2MYcFbDat5bBnFm0vnuUAFowVTxvky_7yuNcdI_4-58X9jeaW0C_e9A5Q

 (2) 
Turkey's top diplomat hails Spain as 'true friend'