''Τραγούδι των άνεργων''

''Unemployed''

 Louis Mulhstock 

Πιάσαν τα χέρια μας σκουριά

Οι μέρες θρίβονται κομμάτια

Χάνονται αργά σφυρίζοντας

Οι ελπίδες μας σβηστά κεριά

Στης πολιτείας τα σκαλοπάτια

Γέρνει άψυχος ο ορίζοντας

Μόνο το ντέρτι ακάματο.

Λοξό το φως στις γειτονιές

Σκοντάφτει απάνω στους φεγγίτες

Και στα όνειρα τ’ αδιέξοδα

Ίσκιοι χυμούν απ’ τις γωνιές

Μ’ εφιαλτικούς ημεροδείχτες

Έξοδα, έξοδα, έξοδα…

Νά’ χα ένα μεροκάματο!

Πόλη μητριά, σ’ εφτά τροχούς

Μ’ εφτά κλειδιά και κατσαβίδια

Μας έλυσες τις κλείδωσες

Ξύρισες χρώματα κι αχούς

-Πρωινά και βράδια πάντοτε ίδια-

Κι όλες τις πόρτες κλείδωσες.

''Τραγούδι των άνεργων''

- Κώστας Κουλουφάκος, «Επίκαιρες εικόνες»

(Δημοσιεύτηκε στην «Επιθεώρηση Τέχνης»,

 τ. 82, Οκτώβριος 1961, σελ. 275)

Πηγή

http://www.sarantakos.com/kibwtos/et/kouloufakos_anergoi.html