IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Τώρα που με απαίτηση των δανειστών αίρεται η προστασία της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς, έχει αρχίσει να κυκλοφορεί και πάλι ο μύθος για το υψηλό ποσοστό ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα. Τις προάλλες, μάλιστα, διάβασα ένα άρθρο στο Πρωταγών που, λίγο-πολύ, εξομοίωνε την επιθυμία της ιδιοκατοίκησης με παράνοια, και μάλιστα παράνοια που αποτελεί σχεδόν αποκλειστικά ελληνικό χαρακτηριστικό. Το άρθρο αυτό του Α. Ζαμπούκα περιέχει κάμποσα χοντρά ψέματα, αλλά επειδή εδώ (και) λεξιλογούμε, εγώ θα ξεκινήσω από μια ωραία λαϊκή φράση που βρίσκεται στην αρχή του: Ο Έλληνας θέλει να έχει ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του. Συνήθως εγώ τη φράση δεν την ακούω έτσι, παροιμιακά -αν και λέγεται κι έτσι. Κατά τη γνώμη μου, τη λέμε περισσότερο με τη μορφή «να βάλω ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μου, π.χ. «Πήραν δάνειο για να βάλουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους» -η παραδειγματική φράση από το Λεξικό της Ακαδημίας. Λέγοντας «κεραμίδι» εδώ εννοούμε το σπίτι -και μάλιστα το ιδιόκ

Σκίτσο του ΣΤΑΘΗ Διαβάζοντας ένα απόσπασμα από  το βιβλίο  του Στέλιου Ράμφου με τίτλο " timeout" , εντύπωση μου προκάλεσε η διαπίστωση του, πως η επιθυμία κατοχής κατοικίας αποτελεί στην Ελλάδα μια   "ιδεολογία με παροξυστικές διαστάσεις". Αναφέρει ο συγγραφέας: " "Το ακίνητο συνιστά εμβληματική επιβεβαίωση κατακτήσεως του εγγυημένα αμετάβλητου και τιμητικού, στη διεκδίκηση των οποίων στρέφεται ο χρόνος της ζωής και των προσπαθειών μας. Από πού αντλεί για τον Ρωμιό το ακίνητο την μαγνητική του δύναμη:  Πρωτίστως, θα έλεγα, από τον συμβολισμό της οικογένειας. Διότι στον τόπο μας η οικογένεια είναι ένας   είδος μικρής φυλής, μια πατριά με κέντρο της το σπίτι. Τόπος της οικογένειας είναι η συνεκτική της στέγη: δεν έχει άλλο χρόνο από την αναπαραγωγική της διάρκεια. Χρειάζεται επομένως ιδιόκτητο ακίνητο, τόσο για σταθερό ενδιαίτημα, όσο και για προίκα." Η φιλοσοφική (και χωροταξική)  προσέγγιση στο ζήτημα της ιδιόκτητης κατοικία