IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

ΕΝΑ ΕΦΙΑΛΤΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ:  Οι «πράσινες» ενέργειες έχουν μια Αχίλλειο πτέρνα …που μπορεί να γίνει δική μας. Πριν λίγο καιρό η Ευρωπαϊκή Ένωση παρουσίασε το σχέδιό της για την «πράσινη μετάβαση»: μείωση των καθαρών εκπομπών θερμοκηπικών αερίων κατά 55% έως το 2030 (σε σχέση με τα επίπεδα του 1990) και κατά 100% έως το 2050. Ο τελικός σκοπός είναι καθ’ όλα αξιέπαινος όμως οι μέθοδοι που προτείνονται για την επίτευξή του έχουν κάποια σημαντικά τεχνικά κενά στα οποία σπανίως γίνεται μνεία. Στα κείμενα της ΕΕ αναφέρονται πολλές καινοτομίες, όπως επαναδέσμευση CO 2 , βιοκαύσιμα , έξυπνα δίκτυα, κυκλικότητα. Όμως κεντρικός πυλώνας της πράσινης μετάβασης είναι ο εξηλεκτρισμός της κατανάλωσης από τον τελικό χρήστη: π.χ. αυτοκίνητα με ηλεκτρικούς κινητήρες αντί για μηχανές εσωτερικής καύσης. Προφανώς, αυτό δεν θα έχει κανένα νόημα αν η αυτή ηλεκτρική ενέργεια παράγεται από υδρογονάνθρακες, καθώς κάτι τέτοιο απλώς θα μετατόπιζε τις ίδιες εκπομπές λίγα χιλιόμετρα μακρύτερα. Όπως σχολιάζ

   Μεταφορές χωρίς ανθρακικό αποτύπωμα:  ο ρόλος του υδρογόνου. Δεν είναι η πρώτη φορά που επισημαίνεται ότι τα ηλεκτροκίνητα οχήματα κυψελών καυσίμου ( Fuel Cell Electric Vehicles - FCEV) είναι ιδιαίτερα κατάλληλα για χρήση στον τομέα των μεταφορών. Βλέπετε η ενσωμάτωση μιας κυψέλης καυσίμου (υδρογόνου) σε ένα σύστημα κίνησης ηλεκτρικού οχήματος με την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από υδρογόνο επί τόπου (ή αν θέλετε “on board”), αποτελεί μια τεχνολογική επιλογή που προσφέρει τη ζητούμενη μείωση των εκπομπών ρύπων στο δρόμο, ενώ παράλληλα ξεπερνά και τους περιορισμούς που επιβάλλει η διαδικασία της φόρτισης των ηλεκτρικών οχημάτων με μπαταρία ( Battery Electric Vehicles - BEV ). Και μπορεί σε αυτήν τη φάση να βλέπουμε ότι στον αγώνα δρόμου για την απαλλαγή των αυτοκινήτων από τις εκπομπές CO2 προηγούνται αναμφίβολα τα BEV, ωστόσο το ερώτημα σχετικά με το εάν τα πλήρως ηλεκτρικά αυτά οχήματα μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της αυξημένης εμβέλειας, του σύντομου χ

''Η πράσινη μετάβαση αποτελεί ένα πανάκριβο εγχείρημα για το οποίο οι αρμόδιοι δεν γνωρίζουν ακόμη βασικές παραμέτρους του. Ούτε οι τεχνολογίες που χρειάζονται έχουν βρεθεί, αλλά ούτε και το ζήτημα της περιβαλλοντικής ασφάλειας   έχει απαντηθεί...''   Αποθήκευση Ενέργειας  και η Μηδενική Προστιθέμενη Αξία των Επενδύσεων ΑΠΕ. Είναι γεγονός ότι στη ρουλέτα της κεντρικής πολιτικής σκηνής που έχουν στήσει τα κέντρα λήψης αποφάσεων στις Βρυξέλες - για να μην επεκταθούμε και σε άλλες βαρυσήμαντες πρωτεύουσες της Ε.Ε. - η μπίλια μοιάζει να έχει σφηνωθεί σκανδαλωδώς στο… «πράσινο». Η φιλοδοξία να απολιγνιτοποιηθεί η ηλεκτροπαραγωγή, να μειωθούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, να βελτιωθεί η ενεργειακή αποδοτικότητα των κτιρίων και να καθαρίσουν οι μεταφορές σε ξηρά, θάλασσα και αέρα και όλα αυτά μαζί έως το 2030 και το 2050, είναι εξόχως απαιτητική για να μην πούμε ανέφικτη. Και τούτο επειδή η πράσινη μετάβαση αποτελεί ένα πανάκριβο εγχείρημα για το οποίο οι αρμόδιοι δεν γν

Η πανδημία του κορωνοϊού λειτούργησε σαν καταλύτης για την επιτάχυνση της τάσης προς τα βιοκλιματικά κτίρια, με ολοκληρωμένα συστήματα εξαερισμού, ευρύχωρες επιφάνειες ώστε να υπάρχουν αποστάσεις και περιορισμένο ενεργειακό αποτύπωμα. Ο πύργος του Πειραιά, όταν ολοκληρωθεί η ανακατασκευή του, θα είναι το υψηλότερο αειφόρο κτίριο γραφείων στην Ελλάδα. H πράσινη μετάβαση του ελληνικού real estate.   Τη στροφή προς τα βιοκλιματικά κτίρια, με ολοκληρωμένα συστήματα εξαερισμού, ευρύχωρες επιφάνειες και περιορισμένο ενεργειακό αποτύπωμα, επιτάχυνε η πανδημική κρίση, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προκρίνει αυτού του είδους τις αναπτύξεις. Αλλά και για την επιτροπή που συστάθηκε με επικεφαλής τον οικονομολόγο Χρ. Πισσαρίδη για την αξιοποίηση του ποσού 72 δισ. ευρώ, που θα προέλθει από το Ταμείο Ανάκαμψης της Ευρωπαϊκής Ενωσης και το νέο ΕΣΠΑ, οι «πράσινες» επενδύσεις αποτελούν απαραίτητο συστατικό της αναπτυξιακής πολιτικής της χώρας. Ως εκ τούτου, όπως αναφέρεται στην ενδιάμ

     Πώς το λόμπι των βιομηχανιών ορίζει την πολιτική της ΕΕ  για το περιβάλλον. Καθώς η Γερμανία αναλαμβάνει την εκ περιτροπής προεδρία της ΕΕ, σε μια κρίσιμη περίοδο με φόντο την πανδημία του κοροναϊού, περισσότεροι δείχνουν να είναι οι φόβοι παρά οι προσδοκίες που γεννώνται.    Ενδεχομένως οι κυριότεροι από αυτούς να κάνουν με τις κατευθύνσεις που θα επιλέξει να δώσει σε μια σειρά από κρίσιμα ζητήματα που αφορούν κρίσιμα περιβαλλοντικά ζητήματα. Άλλωστε, η γερμανική κυβέρνηση δεν έκρυψε ποτέ την υπέρμετρη εύνοιά της απέναντι στις μεγάλες  βιομηχανίες, που έχουν έδρα στο έδαφός της.    Αυτήν ακριβώς  την  στενότατη  σχέση  της  κυβέρνησης Μέρκελ  με  τα βιομηχανικά λόμπι αλλά και τους κινδύνους που απορρέουν από αυτή αναδεικνύει έρευνα που διεξήγαν  οι Corporate Europe Observatory και LobbyControl. Η Γερμανία, τα βιομηχανικά λόμπι και οι κίνδυνοι    Η εν λόγω μελέτη, υπό τον τίτλο «Tainted Love», επισημαίνει παρότι η Γερμανία υπερηφανεύεται για τις προσπάθ

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει ως στόχο να καταστήσει όλα τα νέα κτίρια μη ενεργοβόρα έως το 2020, αλλά στη Νορβηγία αυτό δεν είναι αρκετό. Μια κοινοπραξία στο Όσλο που αποτελείται από αρχιτέκτονες, μηχανικούς, περιβαλλοντολόγους και σχεδιαστές δημιουργεί ενεργειακά κτίρια σε μια χώρα με τους πιο ψυχρούς και σκοτεινούς χειμώνες στη Γη. «Εάν μπορεί να γίνει στη Νορβηγία, μπορεί να γίνει οπουδήποτε», λέει ο Peter Bernhard, ένα από τα μέλη της κοινοπραξίας Powerhouse. Όπως σημειώνει στο « The Atlantic » το Powerhouse ξεκίνησε το 2010 για να δώσει απάντηση σε μια ερώτηση: Είναι δυνατόν να εξαλειφθεί το αποτύπωμα άνθρακα των κτιρίων, αλλά και να χρησιμοποιηθούν αυτά ως λύση στην κλιματική κρίση ; Ήταν ένας υψηλός στόχος, καθώς σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα κτίρια αντιπροσωπεύουν το 40% της κατανάλωσης ενέργειας και το 36% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην ΕΕ. Έχοντας αναλάβει να αναδιαμορφώσει ενεργειακά ένα νέο σχολείο, μερικά σπίτια αλλά και αρκετά γραφεία