IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Ο χρησμός του μάντη Κίσινγκερ:  «Η Ουκρανία στην ΕΕ αλλά όχι στο ΝΑΤΟ» Με ένα άρθρο του πριν από σχεδόν ακριβώς μία οκταετία, τασσόταν υπέρ της σύνδεσης της Ουκρανίας με την ΕΕ αλλά κατά της ένταξής της στο ΝΑΤΟ, υποστηρίζοντας ότι η χώρα θα έπρεπε να «φινλανδοποιηθεί». Πολλοί υποστηρίζουν τώρα ότι εάν η διεθνής κοινότητα είχε ακούσει τον κατεξοχήν εκπρόσωπο της πραγματιστικής προσέγγισης στις διεθνείς σχέσεις, η σημερινή τραγωδία θα είχε αποφευχθεί. Ο Κίσινγκερ, πάντα και αναπόφευκτα ο Κίσινγκερ. Παρότι έχει συμπληρώσει σχεδόν 99 χρόνια ζωής, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ συνεχίζει να αντιμετωπίζεται ωσάν μάντης και αρχιερέας των διεθνών σχέσεων. Χάρη στον εξαιρετικό όσο και αμφιλεγόμενο συνδυασμό σκέψης και δράσης εξακολουθεί να αποτελεί αναγκαστικό σημείο αναφοράς ακόμη και για εκείνους που επιδιώκουν είτε να τον ξεπεράσουν είτε να τον αποδομήσουν. Ο άνθρωπος που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο προσέφερε πολύτιμες νουθεσίες σε όλους τους αμερικανούς προέδρους, από τον Κένεντι

 Ελληνοτουρκικά: Ο φόβος του Κίσινγκερ  στις ελληνοτουρκικές σχέσεις… Ανεξάρτητα από το τι πιστεύουν πολλοί για τον 97χρονο πολιτικό Henry Kissinger, ο ακαδημαϊκός Κίσινγκερ ήταν και παραμένει ένα από τα λαμπρότερα μυαλά της μεταπολεμικής διεθνολογικής σκέψης. [1] Απαλλαγμένος από μαθηματικής λογικής αναλύσεις, όπως αυτές των νέο-ρεαλιστών, εκείνος έδωσε έμφαση στην Ιστορία, ως το εργαλείο που οδηγεί σε ασφαλή συμπεράσματα. Από πρωτοετής φοιτητής ακόμη, έκανε συνεχώς αναφορές στον Θουκυδίδη, ισχυριζόμενος με πάθος ότι όσο δεν αλλάζει η ανθρώπινη φύση, το ιστορικό παρελθόν θα ερμηνεύει σε μεγάλο βαθμό το παρόν και το μέλλον των διεθνών σχέσεων. [2] Η διδακτορική του διατριβή, υπό την επίβλεψη του μέντορά του William Yandell Elliott, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ακαδημαϊκά έργα του 20ου αιώνα, και παρουσιάζει ξεχωριστό ελληνικό ενδιαφέρον. [3] Αναφέρεται στο πως ο αγώνας εθνικής ανεξαρτησίας των Ελλήνων το 1821, ανέτρεψε στην πράξη τη Συνεννόηση των Μεγάλων Δυν

 Το σχέδιο του Κίσινγκερ για το Αιγαίο επιστρέφει. ‘Οταν τον περασμένο Ιανουάριο η κυβέρνηση δημοσιοποιούσε την επιστολή του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο, στον Κυριάκο Μητσοτάκη, το Μαξίμου, διά στόματος του κυβερνητικού εκπροσώπου, Στέλιου Πέτσα, πανηγύριζε επικεντρώνοντας σε τυπικές διπλωματικές διατυπώσεις όπως: « Οι σχέσεις Ελλάδας - ΗΠΑ βρίσκονται στο καλύτερο επίπεδο των τελευταίων δεκαετιών», «οι ΗΠΑ παραμένουν δεσμευμένες να στηρίξουν την ευημερία, την ασφάλεια και την δημοκρατία της Ελλάδας», « σύμμαχος κλειδί (σσ. η Ελλάδα ) και κρίσιμος παίκτης στην Ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάν ια». Κάνοντας, όμως, πως δεν υπάρχει ο « ελέφαντας στο σαλόνι »: Ο Μάικ Πομπέο σημειώνει στην επιστολή του πως « όσοι έχουν συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο θα πρέπει να αναζητήσουν λύσεις με ειρηνικά μέσα, σύμφωνα με το άρθρο 33 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, και να απέχουν από οποιαδήποτε ενέργεια ή δήλωση που θα μπορούσε να είναι προκλητική». Επί της ουσίας ο υπ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: Τι Υποχρεώνει τις ΗΠΑ Tελικά να Συνεννοηθούν με την Ρωσία; Henry Kissinger Κίσινγκερ: O Πούτιν, η νέα τάξη πραγμάτων και το νόημα του Τραμπ. «Ατύχημα που σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής» χαρακτηρίζει τον Ντόναλντ Τραμπ ο εμβληματικός Αμερικανός διπλωμάτης, σε συνέντευξη-ποταμό στους Financial Times. Η βαθιά επιθυμία της Ρωσίας για σεβασμό, η απειλή του ΝΑΤΟ και η «λίγη» Μέρκελ. Η πρόκληση της τεχνητής νοημοσύνης. Δεν ήταν δύσκολο να δελεάσω τον Χένρι Κίσινγκερ να συναντηθούμε για φαγητό. Αν και είναι 95 χρονών και κινείται πολύ αργά, ο μεγάλος «κονσιλιέρε» της αμερικανικής διπλωματίας έχει διάθεση για κουβέντα. Ανεβαίνει και κατεβαίνει από αεροπλάνα για να συναντήσει ανθρώπους σαν τον Βλαντιμίρ Πούτιν της Ρωσίας και τον Σι της Κίνας με τον ίδιο ζήλο που το έκανε όταν κουνούσε τα πιόνια της παγκόσμιας σκακιέρας ως διπλωματικός μαέστρος του Ρίτσαρντ Νίξον. Λατρεύει να είναι μέσα στα πράγματα. Είναι άλλο ζήτημα όμως να τον πείσεις να πει και αυτό

Η απόφαση των τεσσάρων πιο ισχυρών κρατών της ΕΕ (Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας και Ισπανίας) να οδηγήσουν την Ευρώπη, μετά από τόσες ελπίδες και θυσίες των Ευρωπαϊκών λαών, σε μια ένωση πολλών ταχυτήτων, όπου ανάλογα με το πώς θα τους συμφέρει θα συμπεριφέρονται άλλοτε ως Ένωση και άλλοτε ως έθνη-κράτη, σηματοδοτεί δύο πράγματα: το τέλος της ΕΕ και την δικαίωση Κίσινγκερ ότι αυτό το πείραμα της μεταπολεμικής Ευρώπης δεν θα πετύχει. Σε ότι αφορά το πρώτο συμπέρασμα, δηλαδή στο ότι έρχεται το τέλος της ΕΕ, μην περιμένουμε να συγκεντρωθούν μια μέρα οι Ευρωπαίοι ηγέτες και να ανακοινώσουν επίσημα τη διάλυσή της. Χαρακτηριστικό της εποχής μας είναι, ότι όπως δεν κηρύσσονται πια οι πόλεμοι, έτσι ομοίως δεν ανακοινώνεται το τέλος θεσμών που η εποχή και οι εξελίξεις έχουν απαξιώσει. Είναι τόσο μεγάλα και τόσο ισχυρά τα γραφειοκρατικά συμφέροντα που έχουν οικοδομηθεί γύρω από την ΕΕ, που το πιθανότερο είναι αυτός ο θεσμός να διαιωνίζεται στα χαρτιά μέχρι και το βιολογικό τέλος του τελε

O Kissinger εκτός από παρελθόν έχει και παρόν: και αυτό χαρακτηρίζεται από την ρητά εκπεφρασμένη αντίθεσή του στην νεοψυχροπολεμική τροπή που πήραν οι ρωσοαμερικανικές σχέσεις. Τα ταξίδια του στη Ρωσία είναι πολύ συχνά – προ ολίγων δε ημερών εξελέγη τιμητικά μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Αντιλαμβάνεται κανείς πόσο πολύ έχει προχωρήσει η ιδεολογικοποίηση της εξωτερικής πολιτικής των κυριότερων δυτικών δυνάμεων, όταν ακούει τον αποχωρούντα πρόεδρο των ΗΠΑ Barack Obama να απευθύνει έκκληση προς τον διάδοχό του Donald Trump, και μάλιστα από το κατάφορτο συμβολισμών έδαφος του Βερολίνου, να μην ασκήσει έναντι της Ρωσίας realpolitik – σαν ο όρος αυτός να αποτελούσε βρισιά. Όμως την ίδια στιγμή στον Πύργο Τrump στην Νέα Υόρκη συνέβαινε κάτι πολύ πιο ενδιαφέρον: ο αυριανός πρόεδρος των ΗΠΑ δεχόταν έναν κατεξοχήν άνθρωπο της realpolitik, τον άλλοτε επικεφαλής του State Department, Henry Kissinger, με τον οποίο, κατά πληροφορίες συζήτησε για την Κίνα, τη Ρωσία και το Ιράν.