IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Κωνσταντινούπολη 1917 - Ο Κάιζερ μαζί με τον Μωάμεθ τον Πέμπτο και τον Ενβέρ Πασά( ullstein bild Dtl. via Getty Images)     Οι ιστορικοί δεσμοί της Γερμανίας με την Τουρκία - Πώς ξεκίνησαν και γιατί. Και η γερμανική εξωτερική πολιτική και οι συνέπειες της για τους Έλληνες από το 1878 έως το 1923 Στο πέρασμα από τον 19ο στον 20ο αιώνα η Γερμανία εκδηλώνει την επιθυμία της να καθιερωθεί ως μεγάλη αποικιακή δύναμη στην Ανατολή. Ο κυριότερος αντίπαλός της, η Αγγλία, είναι ήδη μια υπολογίσιμη δύναμη στη Μέση Ανατολή πράγμα που αναγκάζει τη Γερμανία να στρέψει το ενδιαφέρον της προς το απομεινάρι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην Μικρά Ασία. Στόχος της είναι να το θέσει εντελώς κάτω από την επιρροή της και να το διαμορφώσει με τον τρόπο που συμφέρει καλύτερα. Ο τρόπος αυτός περιλαμβάνει την ενίσχυση του τουρκικού στοιχείου και τον πλήρη εκτουρκισμό της περιοχής στα πλαίσια μια γερμανικής εκπαίδευσης και προπαγάνδας .  Το κίνημα των Νεοτούρκων

Heiko Josef Maas   Ανοιχτή επιστολή προς τον Γερμανό Υπουργό Εξωτερικών.   Η Γερμανία η οποία ασκεί το τρέχον εξάμηνο την προεδρία της ΕΕ, δεν επιθυμεί να αντιμετωπίσει μια ελληνοτουρκική σύγκρουση υψηλής ή ακόμα και χαμηλής εντάσεως. Ισορροπεί μεταξύ της ιδιότητας της ως προεξέχον μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των συμφερόντων που έχει, λόγω ειδικών σχέσεων, με την Τουρκία. Επ’ αφορμή της επίσκεψης του γερμανού υπουργού Εξωτερικών Χάικο Μάας σε Αθήνα και Άγκυρα με σκοπό την αποκλιμάκωση της έντασης και την προσπάθεια έναρξης ενός διαλόγου μεταξύ των δύο χωρών, ο πρέσβης ε.τ. Αλέξανδρος Μαλλιά απευθύνεται στον γερμανό διπλωμάτη, θέτοντας μια σειρά από ερωτήματα. 1. Χαιρετίζουμε όπως επιβάλλεται την παρουσία στην Αθήνα του Υπουργού Εξωτερικών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Αθήνα. Δεν έχουμε αντιληφθεί αν ενεργείτε υπό την ιδιότητα της Γερμανικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή εξ ονόματος της πανίσχυρης συμμάχου, εταίρου και φίλης χώρας της Γερ

 Εν αναμονή της νέας κρίσης με την Τουρκία:  Η γερμανική «πρωτοβουλία», ο Μπορέλ και η... σύγχυση Ερντογάν. Οι τελευταίες εξελίξεις και η σφοδρή πολιτική αντίδραση της Τουρκίας στην ανακοίνωση της Ελληνο-αιγυπτιακής Συμφωνίας για την μερική οριοθέτηση ΑΟΖ, προαναγγέλλουν «υπερθέρμανση» των ελληνοτουρκικών σχέσεων, την στιγμή που το Βερολίνο δρομολογούσε μια προβληματική -σε ότι αφορά στους όρους και στο περιεχόμενο- πρωτοβουλία για να φέρει πιο κοντά Αθήνα και Άγκυρα. Η Τουρκία, παζαρεύοντας δεξιά και αριστερά, διαισθανόμενη την απειλή που συνιστά για τους σχεδιασμούς της η Συμφωνία Ελλάδας - Αιγύπτου, θεωρείται δεδομένο ότι τις αμέσως προσεχείς ημέρες και εβδομάδες θα επιχειρήσει να κλιμακώσει την ένταση, οδηγώντας ακόμη και σε κρίση, προκειμένου να επαναφέρει την κατάσταση στα... «μέτρα» της. Η Αθήνα πρέπει να είναι έτοιμη, όπως έπραξε και στο τέλος Ιουλίου, ώστε να αντιμετωπίσει επί του πεδίου την οποιαδήποτε πρόκληση αλλά συγχρόνως να προβάλει και στην διεθν

 Η διεθνής συγκυρία και ο συσχετισμός δυνάμεων διαμορφώνονται από την σκληρή πραγματικότητα των οικονομικών μεγεθών αλλά και από τις θεμιτές και αθέμιτες τουρκικές πρακτικές που χειραγωγούν τις πολιτικές ελίτ, ακόμη και εντός της Ελλάδας, με αρκετές φωνές να μιλάνε για την «πέμπτη φάλαγγα» η οποία προωθεί την τουρκική επιχειρηματολογία. Η ελληνική εξωτερική πολιτική που βασίζεται κυρίως σε ευχολόγια και ευσεβοποθισμούς σε σχέση με τους συμμάχους και τους εταίρους μας, μάλλον καταρρίπτεται από την γεωπολιτική και γεωοικονομική πραγματικότητα. Ο Ελληνισμός βρίσκεται πλέον σε κομβικό σημείο της ιστορίας του και οφείλει να αποφασίσει εάν προτίθεται να αντιμετωπίσει την κατάσταση ρεαλιστικά ή να περιμένει για άλλη μια φορά τον από μηχανής θεό, ο οποίος απ’ ότι φαίνεται έχει σοβαρούς λόγους για να μην έρθει. ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: New York Times: Η τουρκική επιθετικότητα  είναι ο "ελέφαντας στο δωμάτιο" του NATO.   Γιατί η Τουρκία έχει το ΝΑΤΟ του χεριού της  και αγνο