IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Η «βόμβα» του παγκόσμιου χρέους   του Δ. Κωνσταντακόπουλου* «Περίπου 3,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι -σχεδόν η μισή ανθρωπότητα- ζουν σε χώρες που καταβάλλουν περισσότερα για τοκοχρεωλύσια από ό,τι για εκπαίδευση ή υγεία. Ο μισός κόσμος μας βυθίζεται σε μια αναπτυξιακή καταστροφή που την τροφοδοτεί μια συντριπτική κρίση χρέους». Αυτό τόνισε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτιέρες παρουσιάζοντας μια νέα έκθεση της Ομάδας Απάντησης στην παγκόσμια κρίση Τροφίμων, Ενέργειας και Χρηματοδότησης (GCPR) του ΟΗΕ και καλώντας ταυτόχρονα για επείγουσα ελάφρυνση του παγκόσμιου χρέους. Επειδή αυτά τα μη βιώσιμα χρέη είναι συγκεντρωμένα στις φτωχές χώρες θεωρείται ότι δεν συνιστούν συστημικό κίνδυνο για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Πρόκειται για αυταπάτη, τόνισε ο Α.Γκουτιέρες, υπογραμμίζοντας ότι αυτό το χρέος είναι «περισσότερο από συστημικός κίνδυνος, είναι συστημική αποτυχία. Μπορεί οι αγορές να φαίνεται ότι δεν υποφέρουν- ακόμα. Οι άνθρωποι όμως υποφέρουν». Ο βασικός λόγος που σ

   Διαγραφή χρέους: Το μεγάλο ευρωπαϊκό debate άνοιξε.  Στην Γαλλία το δημόσιο χρέος αγγίζει πια το 120% του ΑΕΠ και έχει αυξηθεί κατά 20% σε σχέση με τα επίπεδα του 2019. Στην Ιταλία πιάνει το 160% του ΑΕΠ και στο σύνολο της ευρωζώνης οδεύει, σε μέσο όρο, στο 100%. Οι αριθμοί αυτοί θα ήταν αδιανόητοι έναν χρόνο πριν. Αποτελούν όμως το προϊόν μιας ιστορικής πανδημίας, εγγράφουν υποθήκη μιας νέας οικονομικής κρίσης πολεμικών διαστάσεων, και σπάνε ήδη – σε επίπεδο δημόσιου debate  τουλάχιστον – τα μεγάλα ευρωπαϊκά ταμπού: Ανοίγουν, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, την συζήτηση για τη διαγραφή των χρεών της πανδημίας αλλά και για την ριζική αλλαγή του Συμφώνου Σταθερότητας – ήτοι, του δημοσιονομικού γύψου του Μάαστριχτ και της ευρωζώνης. Το πρώτο ενδιαφέρον γεγονός είναι πως τα δημοσιονομικά κάστρα της Ευρώπης απειλούνται εκ των έσω: Στο Βερολίνο ήταν ο «άνθρωπος της Μέρκελ» και διευθυντής της καγκελαρίας Χέλγκε Μπράουν εκείνος που έβαλε ανοιχτά στο τραπέζι αυτή την εβδομάδα πρόταση αλλαγής του

Ολοσχερώς και αμετακλήτως...  Ας υποθέσουμε πως έχουμε κάποιον ασθενή φίλο μας στο νοσοκομείο όπου τα τελευταία χρόνια του χορηγούν συνεχώς και υψηλότερες δόσεις μορφίνης προκειμένου να καταπραΰνουν τον πόνο που προκαλεί κάποια ασθένεια την οποία δεν μπορούν ή δεν τολμούν να αντιμετωπίσουν... Δεν τολμούν να αντιμετωπίσουν γιατί η θεραπεία θα ήταν επώδυνη και θα είχε συνέπειες για όσους την άφησαν να προχωρήσει τόσο. Ξαφνικά λοιπόν πριν μερικούς μήνες  σας λένε πως πρέπει να αυξήσουν τη δόση γιατί προέκυψε κάποια επιπλοκή η οποία ενδέχεται να επιδεινώσει την κατάσταση και να αυξήσει τον πόνο... Μετά από μερικές εβδομάδες, σας ξαναλένε πως θα αυξήσουν και άλλο τη δόση γιατί εν τω μεταξύ έχει κολλήσει και μια γρίπη η οποία επιβαρύνει περαιτέρω την κατάσταση... Μετά απ’ όλα αυτά, θα ήσασταν πιο αισιόδοξος για την κατάσταση της υγείας του φίλου σας ή "καλού-κακού" θα κοιτάγατε ποια γραφεία κηδειών βρίσκονται στην περιοχή για παν ενδεχόμενο; Κάπως έτσι

Οι συνθήκες για μια νέα και ίσως χειρότερη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση έχουν ήδη δρομολογηθεί και είναι θέμα χρόνου η έναρξή της. Ποιες είναι οι «αποδείξεις».  Το ερώτημα δεν είναι αν θα εκδηλωθεί νέα παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, αλλά ποια θα είναι η σταγόνα που θα κάνει το ποτήρι να ξεχειλίσει. Θα πρόκειται για μια χώρα, για ένα γκρουπ επιχειρήσεων ή για νοικοκυριά; Το παγκόσμιο χρέος πάντως, από τα 110 τρισεκατομμύρια δολάρια του 2007, σήμερα βρίσκεται στα 178 τρισεκατομμύρια και στα τέλη του 2020 εκτιμάται ότι θα απέχει ελάχιστα από τα 200 τρισεκατομμύρια δολάρια. Και από αυτά, τα 70 τρισ. θα είναι κρατικό χρέος, τα 80 τρισ. επιχειρηματικά χρέη και τα 50 τρισεκατομμύρια θα οφείλονται από νοικοκυριά. Κατά συνέπεια, σε δύο χρόνια κάθε κάτοικος του πλανήτη, με το καλημέρα, θα οφείλει στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτική σύστημα περί τα 30.000 δολάρια ασχέτως της προσωπικής του εισοδηματικής κατάστασης. Αν όλα αυτά δεν αποτελούν ωρολογιακή βόμβα, τότε οι ειδικοί ας μας

Συνεχίζεται ασταμάτητα η ανοδική πορεία, έχοντας ήδη φτάσει στο 318% του ΑΕΠ του πλανήτη – γεγονός που σημαίνει μεταξύ άλλων πως η ανάπτυξη στηρίζεται στις πιστώσεις, σε μία φούσκα που αργά ή γρήγορα θα σπάσει με ανυπολόγιστες συνέπειες. Επενδύσεις & Αγορές Το πρώτο τρίμηνο του 2018 το παγκόσμιο χρέος αυξήθηκε ξανά κατά 8 τρις $ στα 247 τρις $, σύμφωνα με το ινστιτούτο IIF, σε όλους ανεξαιρέτως τους τομείς της οικονομίας –  στα νοικοκυριά, στις μη χρηματοοικονομικές επιχειρήσεις, στα κράτη και στις τράπεζες, όπως φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί , το οποίο σ υγκρίνει το πρώτο τρίμηνο του 2018 με το αντίστοιχο του 2013, του 2008 και του 2003 (ανά πενταετία). Στο επόμενο γράφημα φαίνεται το μέγεθος του χρέους ανά χώρα , μετρούμενο με τα σφαιρίδια – όπου προηγούνται οι Η.Π.Α. με δημόσιο χρέος στο 101% του ΑΕΠ τους και με ιδιωτικό στο 150%, ακολουθούμενες από την Κίνα που κατέχει τα πρωτεία στο χρέος των επιχειρήσεων, από την Ιαπωνία που είναι πρώτη στο δημ