IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Στη νεώτερη ιστορία της Ελλάδας, είναι διαδεδομένη η πολιτική του Polaroid. Οι έλληνες πρωθυπουργοί, επιζητούν να φωτογραφίζονται με ξένους ηγέτες, για να προσδίδουν κύρος και «ξένο» αέρα στον πολιτικό τους επαρχιωτισμό και πολλές φορές την ξενοδουλία. Από την εποχή που ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος φωτογραφιζόταν με τον αμερικανό στρατηγό Βαν Φλιτ και το ελληνικό στρατιωτικό άγημα λέγοντας το ιστορικό «στρατηγέ μου ιδού ο στρατός σας», ως σήμερα που ο Σαμαράς θα υποδεχθεί τη Μέρκελ σε μια Αθήνα με βατραχανθρώπους, ελεύθερους σκοπευτές, κλειστά παντζούρια αλλά κυρίως κλειστές επιχειρήσεις και ακόμη πιο κλειστές ψυχές, πέρασαν πολλά χρόνια. Οι ελληνικές κυβερνήσεις ωστόσο δείχνουν να αντιμετωπίζουν τον ξένο παράγοντα, όχι ως τον εταίρο σε μια ισότιμη σχέση, αλλά ως τον θείο από την Αμερική του οποίου πρέπει να εξασφαλίσουν την εύνοια. Οι έλληνες υποψήφιοι πρωθυπουργοί μέχρι πρόσφατα, τα έδιναν όλα για μια φωτογραφία στο Λευκό Οίκο που σηματοδοτούσε το χρίσμα για τον

 Ουαί υμίν Φαρισαίοι υποκριτές!  ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ...   « Με τόσους Αφρικανούς στην Ελλάδα, τουλάχιστον τα κουνούπια του Δυτικού Νείλου θα τρώνε σπιτικό φαγητό» ... * * * Η ΑΠΟΦΑΣΗ! « Δυστυχώς η αθλήτρια έκανε μία ρατσιστική δήλωση που αντίκειται στη θεμελιώδη αξία (*) του Ολυμπιακού Κινήματος που είναι ο σεβασμός . Ο σεβασμός στο συναθλητή σου, στον συναγωνιζόμενο, στο διαφορετικό φύλο χρώματος και φυλής  (...) Τα λάθη πληρώνονται ειδικά όταν είναι τόσο σοβαρά . Είναι εκ των ων ουκ άνευ ο αποκλεισμός»  ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΟΥΒΕΛΟΣ   ΣΧΟΛΙΑ: [ (*) Eίναι τόση η  ...αξία του Ολυμπιακού κινήματος που με  τη συγκεντρωμένη   διεθνή ντόπα στο Λονδίνο  τα κουνούπια του  Τάμεση θα  πάρουν το χρυσό στο πέταγμα και το τσίμπημα!] * * * Πάντως |   ο κ. Κούβελος δεν είναι ρατσιστής , τα χρήματα που έβγαλε έξω ήταν Μ Α Υ Ρ Α ... (Σχ όλιο στο ''ΒΗΜΑ'' για την απόφαση τ ης Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής  )

H χώρα μετατράπηκε σε επαρχία με ηγεμόνες τραγικούς πολιτικούς που λειτουργούσαν όπως οι πολιτευτές στις ελληνικές ταινίες του ’60. Η θεωρία της Ψωροκώσταινας αναβιώνει και πάλι.  Η Ελλάδα καλείται να παραμείνει υποταγμένη σε πολιτικές που διαμόρφωσαν την υποταγή της. Στον πατέρα μου αρέσει πολύ η έκφραση «από τότε που κατάλαβα τον κόσμο». Και προσθέτει διάφορα, συνήθως ιστορίες μιας ζωής με ταλαιπωρία αλλά και πολύ κουράγιο. Να που αισθάνομαι την ανάγκη να τη χρησιμοποιήσω κι εγώ, ίσως γιατί μπήκα σε ηλικία που μου αρέσουν οι ιστορίες και αναζητώ το κουράγιο, όπως πια όλοι οι Έλληνες. Από τότε που κατάλαβα τον κόσμο, λοιπόν, στα τέλη της δεκαετίας του ’70 -λίγο πριν από την ανήσυχη εφηβεία που δεν ήξερα πως θα με ρίξει σε μια τόσο ιστορική περίοδο, που σήμερα χαρακτηρίζεται ως η αιτία όλων των κακών-, αντιλαμβάνομαι πως για να απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα, στους ανθρώπους και στις καταστάσεις υπάρχουν πολλοί τρόποι. Αλλά δύο συμπεριφορές. Αυτή που σε βάζει απέ

  Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω απ’ την Ευρώπη. Δεν είναι το φάντασμα που περιγράφεται στο κομμουνιστικό μανιφέστο. Είναι το φάντασμα του Τσίπρα. Για όσους δεν καταλάβατε ακόμη, η Ευρώπη ολόκληρη- η Ελλάδα σίγουρα- κινδυνεύει από την πιθανότητα ανάληψης της εξουσίας από τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ. Ό,τι έφτιαξαν με επιμέλεια τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις της Ελλάδας πάει κατά διαόλου. Η χώρα δεν θα είναι η ίδια. Το τιμόνι της δεν θα είναι στα στιβαρά χέρια της Τόνιας Αντωνίου, της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, του καπετάνιου του Τιτανικού Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Η καρέκλα της εξουσίας δεν θα τρίζει πια, κάτω από το πολιτικό βάρος του Ευάγγελου Βενιζέλου και ο Άκης δεν μπορεί πια να βοηθήσει γιατί είναι φυλακή. Η ευρωπαϊκή προοπτική του Σαμαρά που ατένιζε την Ευρώπη στα προεκλογικά σποτ από τα παράθυρα της Αγιά Σοφιάς απειλείται να ακυρωθεί. Ο δε Καραμανλής, δεν θα μπορεί να αρθρώσει στο μέλλον ούτε τις 15 λέξεις που είπε μέσα σε 3 χρόνια. Ακέραιοι άνθρωποι όπως ο Παυλίδης, ο Μπασιάκος, ο

Ανοιχτή επιστολή του Κ. Βαξεβάνη στον Ευαγ. Βενιζέλο Από την αλήθεια της ρητορείας προτιμώ τη ρητορεία της αλήθειας Δημοσιευμένο στις 19 Οκτ 2011 ΠΑΝΔΩΡΙΚΩΣ Συντάκτης:  Κώστας Βαξεβάνης Κύριε Βενιζέλο, Αυτά που σας γράφω τα ξέρετε και εσείς και εγώ. Τα υποψιάζεται, φαντάζομαι, πλέον και ο κόσμος. Θα περιοριζόμουν στην “αντιπαράθεσή” μας στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου, αν δεν μου πατούσατε τον “κάλο” με αυτό το “είσαι δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης και πληρώνεσαι από τον ελληνικό λαό”. Εύχομαι να μην εννοείτε αυτό που όλοι κατάλαβαν. Είμαι λοιπόν δημοσιογράφος και αυτή την εποχή τυγχάνει να εργάζομαι στη Δημόσια Tηλεόραση και όχι Κρατική, όπως την αποκαλείτε εσείς. Έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό, γιατί αντικατοπτρίζει την αντίληψη που έχει ο καθένας για την ΕΡΤ. Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να ελέγχει την εξουσία. Αυτή είναι η υποχρέωσή μου, άσχετα αν αυτό δεν σας αρέσει. Το γεγονός επιπλέον πως “με πληρώνει ο ελληνικός λαός” είναι μια ακόμ