IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Μια σειρά από κοινωνικοπολιτικά συμβάντα υποδεικνύουν ότι ο ανθρώπινος φόβος, ο διάχυτος πανικός αλλά και η «τυφλή» κοινωνική και ατομική βία που βιώνουμε καθημερινά στις σύγχρονες κοινωνίες δεν αποτελούν τόσο τις ορατές «παρενέργειες» ή τα υποπροϊόντα της εγωιστικής ανθρώπινης φύσης, αλλά μάλλον την κυρίαρχη ιστορική επιλογή μιας νέας μορφής άσκησης εξουσίας. Το καινοφανές στοιχείο, σήμερα, δεν είναι η εκμετάλλευση από την εξουσία των εγγενών και διαχρονικών βιο-ψυχολογικών μηχανισμών του φόβου, αλλά η συστηματική καλλιέργεια και η καλοσχεδιασμένη διαχείριση του ανθρώπινου φόβου σε πλανητικό επίπεδο. Αν, όπως όλα δείχνουν, η νέα σκιώδης βιο-πολιτική δεν προσβλέπει τόσο στη μεγιστοποίηση του οικονομικού κέρδους αλλά μάλλον στην ελαχιστοποίηση του εγγενούς βιολογικού πλούτου και της ποικιλομορφίας της ανθρώπινης ζωής, τότε η πλανητική απαξίωση της εργασίας και άρα της οικονομίας, όπως τη γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, σε συνδυασμό με την ασαφή απειλή και τον διαρκή φόβο για την επιβί

        (1)  Ο φόβος ως εργαλείο κυριαρχίας.   (2) Δεν είναι κρίση, είναι αναδιανομή πλούτου.  (3) Πέθανε ο καθηγητής Κοινωνιολογίας Ζίγκμουντ Μπάουμαν -Μια παλιά,αλλά πάντα επίκαιρη, συνέντευξή του. (4) Οι υπεράριθμοι: τα απορρίμματα της οικονομικής ανάπτυξης. 1. Ο φόβος ως εργαλείο κυριαρχίας Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα συνέντευξης του Πολωνού κοινωνιολόγου Ζίγκμουντ Μπάουμαν, που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Αύγουστο στην ιταλική εφημερίδα «La Repubblica». ● Καθηγητή Μπάουμαν, έχουν περάσει δέκα χρόνια από τότε που γράψατε το βιβλίο σας «Ρευστός φόβος». Τι έχει αλλάξει από τότε; Ο φόβος είναι ακόμα το κυρίαρχο συναίσθημα του καιρού μας. Χρειάζεται όμως πριν απ’ όλα να κατανοήσουμε για ποιον τύπο φόβου πρόκειται.  'Ομοιος πολύ με την ανησυχία, με μιαν αδιάκοπη και διαπεραστική αίσθηση κινδύνου, είναι ένας φόβος πολύμορφος, πολύ έντονος μέσα στην αοριστία του. Είναι ένας φόβος που είναι δύσκολο να τον εξηγήσουμε και γι’ αυ