IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Ο «Ρομπέν των Δασών» και οι φορολογικοί παράδεισοι. Η Amazon και το Facebook κερδίζουν δισεκατομμύρια παγκοσμίως, αλλά συχνά δεν πληρώνουν καθόλου φόρους. H Apple, έχοντας μεταφέρει στην Ιρλανδία την έδρα της, έχει ετήσια φορολογική επιβάρυνση …0,005%, επί των κερδών της. Αποτέλεσμα; Οι ψηφιακοί κολοσσοί να εξασφαλίζουν κέρδη ρεκόρ, αλλά καταβάλουν ψίχουλα σε χώρες που βλέπουν τη φορολογική βοήθεια ως εθνικό επιχειρηματικό μοντέλο. Αυτή η πρωτοφανής φοροαποφυγή έγινε ακόμη πιο τρανταχτή στη διάρκεια της πανδημίας: Όταν τα κράτη αναγκάστηκαν να δαπανήσουν δισεκατομμύρια ευρώ για να ενισχύσουν τις κοινωνίες και τις υποδομές από τις οποίες επωφελούνται επίσης οι πολυεθνικοί κολοσσοί. Είναι «σημαντική», λοιπόν ,κατ` αρχήν, η απόφαση των υπουργών Οικονομικών των Επτά πλουσιότερων χωρών του κόσμου να επιβάλουν παγκοσμίως ελάχιστο φόρο 15% στις πολυεθνικές ,ανεξάρτητα από το αν δηλώνουν τα κέρδη τους σε χώρες -φορολογικούς παραδείσους. Σίγουρα δεν πρόκειται για «επανάσταση» ,όπως έσπευσαν

Τρελάθηκαν οι πλούσιοι  και ζητούν να φορολογηθούν! Τα αφεντικά τρελάθηκαν και θέλουν να μοιράσουν τα λεφτά τους; Αυτή η φράση σού έρχεται στο μυαλό διαβάζοντας την είδηση ότι μερικοί πολύ πλούσιοι του πλανήτη καλούν τις κυβερνήσεις να φορολογήσουν αυτούς και όσους έχουν μεγάλες περιουσίες για να ανακάμψει η υφήλιος από το χτύπημα της πανδημίας. Συγκεκριμένα: μια ομάδα 83 πολύ πλούσιων συναισθανόμενη τη δεινή κατάσταση στην οποία έχουν περιπέσει η ανθρωπότητα και η παγκόσμια οικονομία μετά το χτύπημα του κορονοϊού ζητά υψηλότερη φορολογία τόσο των ιδίων όσο και των υπολοίπων μελών της παγκόσμιας ελίτ του πλούτου για να ανακάμψει ο κόσμος. Αναφέρουν: «Καθώς ο Covid-19 χτυπά τον κόσμο, εκατομμυριούχοι όπως εμείς, οφείλουμε να διαδραματίσουμε ένα σημαντικό ρόλο για την ίαση της ανθρωπότητας. Οχι δεν είμαστε εμείς αυτοί που φροντίζουν τους ασθενείς στις εντατικές μονάδες. Δεν οδηγούμε τα ασθενοφόρα που μεταφέρουν τους αρρώστους στα νοσοκομεία, δεν διανέμουμε έτοιμα γεύματα

Είναι θέμα δικαιοσύνης:  Πάρτε περισσότερους φόρους  από τις πολυεθνικές  Το κόστος της κρίσης του κορωνοϊού αναγκάζει τις κυβερνήσεις να επιδιώξουν περιορισμό της φοροαποφυγής από τις επιχειρήσεις.   Το ξενοδοχείο «Σαβόι» του Λονδίνου υποδέχεται την καλοντυμένη και καλά δικτυωμένη πελατεία του εδώ και 131 χρόνια. Αλλά παρά την αρτ ντεκό διακόσμησή του και τη μεγαλειώδη προσωπική εξυπηρέτηση που προσφέρει, το «Σαβόι» χάνει χρήματα. Πολλά χρήματα. Στην πραγματικότητα, χάνει χρήματα από τότε που οι σημερινοί ιδιοκτήτες του -ο πρίγκηπας Αλουαλίντ Μπιν Ταλάλ της Σαουδικής Αραβίας και η Αρχή Επενδύσεων του Κατάρ- εξαγόρασαν το υπερπολυτελές ξενοδοχείο, το 2005. Η επιχείρηση έχει καταγράψει ζημιές 20,4 εκατ. λιρών το 2018 και 83 εκατομμυρίων το προηγούμενο έτος. Η εταιρεία αποδίδει τις κακές αυτές επιδόσεις σε μια πληθώρα αιτιών: τρομοκρατία, Brexit, πτώση της ισοτιμίας της στερλίνας. Η Covid-19 αναμφίβολα θα περιλαμβάνεται στις αιτίες της τρέχουσας περιόδου. Αλλά υπάρχε

Thomas Piketty   Πικετί: Γιατί χρειαζόμαστε ένα νέο φόρο  για τους πλούσιους. To σημερινό επίπεδο της ανισότητας δεν είναι μόνο άδικο, αλλά και αναποτελεσματικό για την οικονομία, υποστηρίζει στους F inancial Times ο Τομά Πικετί. Ο ρόλος της ιδεολογίας και η σωστή απάντηση στην κρίση της παγκοσμιοποίησης.  Ο Τομά Πικετί άλλαξε τα δεδομένα στην παγκόσμια συζήτηση για τ η ν ανισότητα πριν από περίπου μια πενταετία με τη δημοσίευση του βιβλίου του « Το Κεφάλαιο τον 21ο αιώνα » (στα ελληνικά, εκδ. Πόλις, 2014). Η βασική θέση του βιβλίου – το οποίο πούλησε πάνω από 2,5 εκατ. αντίτυπα - είναι ότι η συρρίκνωση της μεσαίας τάξης δεν είναι ένα πρόσκαιρο φαινόμενο που διογκώθηκε από την κρίση του 2008, αλλά μια τάση των τελευταίων σαράντα ετών που αντανακλά βαθύτερες δυνάμεις των καπιταλιστικών κοινωνιών. Στο νέο του βιβλίο « Κεφάλαιο και Ιδεολογία » o Γάλλος οικονομολόγος εστιάζει στη σχέση της ιδεολογίας με την ανισότητα και προτείνει φιλόδοξα μέτρα για τη μείωση τ

Στο κέντρο παραγγελιών της Amazon στο Saran, στην Γαλλία,  τον Ιούνιο του 2011. Vincent Boisot / Riva Press / Redux Ο επικείμενος φορολογικός πόλεμος. Ένα παρακμάζον διεθνές φορολογικό καθεστώς  απειλεί την παγκόσμια οικονομία. Μια 100ετής συναίνεση σχετικά με τον τρόπο διαχείρισης της διεθνούς φορολογίας έχει διαβρωθεί, με δυνητικά εκτεταμένες συνέπειες. Ελλείψει σαφήνειας και συναίνεσης, το διασυνοριακό εισόδημα θα μπορούσε να υπόκειται σε διπλή ή πολλαπλή φορολογία. Οι πολυεθνικές εταιρείες, τότε, θα οπισθοχωρήσουν από το εμπόριο και τις επενδύσεις. Βραχυπρόθεσμα, η παγκόσμια οικονομία θα μπορούσε να επιβραδυνθεί. Μακροπρόθεσμα, θα μπορούσε να χτυπηθεί σκληρά. Ενώ ο εμπορικός πόλεμος μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών προκάλεσε πρωτοσέλιδα και οδήγησε σε ανησυχίες της αγοράς κατά το παρελθόν έτος, μια εξίσου μεγάλη απειλή για την παγκόσμια οικονομία δεν έχει λάβει αρκετή προσοχή: Ένας επικείμενος φορολογικός πόλεμος. Στις αρχές του εικοστού αιώνα, οι χώρες

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: (1) Ιζαμπέλ ντος Σάντος: Η άνοδος και η πτώση  της πλουσιότερης γυναίκας της Αφρικής. (2) Πλουσιότερη γυναίκα της Αφρικής  με... προεδρικό διάταγμα. Isabel dos Santos Δισεκατομμυριούχοι  και ηθικά οικονομικά ζητήματα. «Ενα δισεκατομμύριο εδώ, ένα πιο πέρα πολύ σύντομα, μιλάμε για πραγματικά πολλά λεφτά». Είναι μια ρήση που αποδίδεται στον Αμερικανό πολιτικό Εβερετ Ντίρκσεν και αφορά ένα μεγάλο κράτος. Σε ατομικό επίπεδο, η Ισαμπέλ ντος Σάντος , ας πούμε, το να είναι χιλιάδες φορές εκατομμυριούχος σημαίνει πως έχει στα χέρια της όντως πολλά χρήματα. Το περιοδικό Forbes υπολογίζει την περιουσία της σε 2,1 δισεκατομμύρια δολάρια. Πώς το κατόρθωσε αυτό η κόρη του πρώην προέδρου της Ανγκόλας ; Το ελάχιστο ετήσιο εισόδημα που απαιτείται να έχει κανείς για να συμπεριληφθεί στο 1% των πλουσίων των ΗΠΑ είναι 328.551 δολάρια, βάσει του οικονομικού ιστοτόπου Don’t Quit Your Day Job . Με το κριτήριο αυτό, η Ντος Σάντος θα χρειαζόταν 6.392 χρόνια