IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Τις τελευταίες δεκαετίες, η Ελληνική στρατηγική και διπλωματία βασίστηκε πάνω σε δύο πολύ ισχυρούς πυλώνες. Από τη μία, στον πυλώνα ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και από την άλλη και πιο πρόσφατα, στον πυλώνα Γερμανία – ΕΕ. Οι δύο αυτοί πυλώνες στηρίζουν τον ευρύτερο ευρωατλαντικό χώρο, μέρος του οποίου αποτελούν η Ελλάδα και η Τουρκία. Παράλληλα, κύριο πρόβλημα της Ελληνικής στρατηγικής και διπλωματίας ήταν και παραμένει ο Τουρκικός αναθεωρητισμός. Η εμπειρία έδειξε, πως ΝΑΤΟ και ΕΕ, δεν απετέλεσαν για τα Ελληνικά συμφέροντα ιδανικά εργαλεία τιθάσευσης του Τουρκικού αναθεωρητισμού, εντούτοις λειτούργησαν σε πολλές περιπτώσεις αποτρεπτικά ως προς την προοπτική κλιμάκωσης του Τουρκικού αναθεωρητισμού εναντίον της χώρα μας. Η αποτροπή αυτή προέκυπτε ως αποτέλεσμα της βούλησης των ΗΠΑ και της Γερμανίας να διατηρούν συνολικά το σύστημα σε συνεχή συνεργασία και ισορροπία, περιλαμβάνοντας όλο το φάσμα των πολιτικών, οικονομικών και στρατιωτικών σχέσεων, μεταξύ των κρατών-μελών των θεσμών του ευρωατλα

Κίνηση - ματ επιχειρεί ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος σε μία πρωτοβουλία του για την Ελλάδα επισκέπτεται στις 23 Απριλίου την Άνγκελα Μέρκελ στο Βερολίνο. Στις «βαλίτσες» του τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα τόσο με το δημοσιονομικό πρόγραμμα προσαρμογής όσο και με το προσφυγικό. Στη συνάντηση Ομπάμα - Μέρκελ θα τεθεί το προσφυγικό ζήτημα και το ελληνικό πρόγραμμα, που οι Αμερικανοί επιμένουν ότι για να γίνει βιώσιμο θα πρέπει να περιλαμβάνει και ελάφρυνση του χρέους. Τη συνάντηση γνωστοποίησε ο ανώτερος διευθυντής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Λευκού Οίκου, Charles Kupchan. Η κυβέρνηση ευελπιστεί  στην ενεργοποίηση του αμερικανικού παράγοντα προς την κατεύθυνση του κλεισίματος της αξιολόγησης  και επιθυμεί να μην περιοριστεί στις συνήθεις αναφορές, ανέφερε. Η συνάντηση θα γίνει μια ημέρα μετά το Eurogroup της επόμενης Παρασκευής και αφού ήδη οι επικεφαλής των θεσμών  θα έχουν διαπραγματευτεί επί ένα τετραήμερο στην Αθήνα  (από την προσεχή Δευτέρα) έχοντ

Σταθερή και βαρύνουσα υπήρξε η στήριξη της Αθήνας από την Ουάσιγκτον στη διάρκεια της πεντάμηνης σκληρής διαπραγμάτευσης με τους «δανειστές» αλλά κυρίως με το Βερολίνο. Οι σχετικές αποκαλύψεις ανατρέπουν τη μέχρι τώρα κυρίαρχη άποψη ότι η στήριξη Ομπάμα και Λιου ατόνησε προς το τέλος, μια παρερμηνεία τής όντως πιο διακριτικής δημόσιας ρητορικής, η οποία όμως παρασκηνιακά συνέπιπτε με κλιμάκωση της αμερικανικής παρέμβασης. Τα παραπάνω έχουν σημασία που ξεπερνά τη χώρα μας, τις διμερείς σχέσεις Αθήνας - Βερολίνου. Είναι η ορατή κορυφή του παγόβουνου, μιας συνολικής αντιπαράθεσης ΗΠΑ - Γερμανίας, που σήμερα έχει ως επίκεντρο τη διαχείριση της κρίσης, με την αμερικανική πλευρά να θεωρεί ότι η πολιτική Σόιμπλε δυναμιτίζει τη σταθεροποίηση της ανάπτυξης και απειλεί με διάλυση την Ευρωζώνη. Η άποψη της κυβέρνησης Ομπάμα ότι η Αθήνα δεν έπρεπε να έλθει σε μετωπική σύγκρουση με το Βερολίνο αλλά να επιδιώξει ευρύτερες συμμαχίες με χώρες όπως η Βρετανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η

 Κάθε μέσο, ακόμα και ιδιωτικό δείπνο, χρησιμοποίησε ο Ομπάμα για να πείσει τη Μέρκελ και τους λοιπούς Ευρωπαίους να βοηθήσουν την Αθήνα ώστε να επιστρέψει στην ανάπτυξη και να καταστήσει βιώσιμο το χρέος της Οι επαναλαμβανόμενες παρεμβάσεις του αμερικανικού παράγοντα για την εξεύρεση λύσης στο αδιέξοδο μεταξύ Βρυξελλών και Αθήνας, αλλά και η πρόσκληση του Αλέξη Τσίπρα από τον Βλαντίμιρ Πούτιν στη Μόσχα στις 8 Απριλίου είναι δύο μόνον από τις ενδείξεις ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα κόμβο αντικρουόμενων γεωπολιτικών συμφερόντων, κατάσταση που εγκυμονεί κινδύνους, αλλά και προσφέρει σημαντικές ευκαιρίες εναλλακτικών κινήσεων. Ο Μπαράκ Ομπάμα στην τελευταία του συνομιλία με την Ανγκελα Μέρκελ, την Τετάρτη, τάχθηκε υπέρ της προσπάθειας να επιτευχθεί μια «ρεαλιστική συμφωνία», ώστε «να επιστρέψει η Ελλάδα στην ανάπτυξη εντός της ευρωζώνης». Ο Αμερικανός πρόεδρος σε όλη τη διάρκεια της προεδρίας του, από το 2008, θεωρεί την τρέχουσα ως τη «βαθύτερη οικονομική κρίση από τη Μεγάλ

  Η Ουάσιγκτον φοβάται επίσης τη γεωπολιτική αστάθεια που θα προκαλούσε μία αναγκαστική έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ. Λιτότητα - γεωπολιτική αστάθεια ανησυχούν τις ΗΠΑ Σε κάποια σχετική έκπληξη ακούσαμε οι Ελληνες τις πρόσφατες δηλώσεις του Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα στο CNN ότι « δεν μπορείς να συνεχίσεις να στύβεις τις χώρες που βρίσκονται σε ύφεση », δηλώσεις που φάνηκε να σιγοντάρουν τις διπλωματικές προσπάθειες του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα για συμφωνία με τους εταίρους ή για συνεχείς αγωνιώδεις τηλεφωνικές επικοινωνίες του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών Τζακ Λιου, προκειμένου να βρεθεί γρήγορα λύση στο ελληνικό πρόβλημα. Σε αντίθεση με τα δηλητηριώδη πολλές φορές δημοσιεύματα μερίδας του γερμανικού Τύπου, ο αμερικανικός Τύπος αλλά και επιφανείς Αμερικανοί οικονομολόγοι, όπως ο Πολ Κρούγκμαν, δείχνουν μεγαλύτερη κατανόηση για τις θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης από ό,τι οι εταίροι στην Ευρωζώνη, αφήνοντας αιχμές για τη δογματική εμμονή του Βερολίνου στη σκλ

Προσερχόμενος στον Λευκό Οίκο για το ραντεβού με τον Barack Obama ο Αντώνης Σαμαράς διέθετε ένα δυνατό και ένα αδύνατο “χαρτί”. Το αδύνατο χαρτί είναι γνωστό σε όλους –και κατέστη ακόμη περισσότερο εμφανές με τη δημοσιοποίηση των στοιχείων για την εκτόξευση της ανεργίας των νέων στο 64,9% . Όμως οι χώρες δεν είναι μόνο ισολογισμοί: εξ ού και ο πρωθυπουργός ήταν σε θέση να εμφανίσει το “δυνατό χαρτί” της Ελλάδας ως “πηγής σταθερότητας” σε μία ταραγμένη περιοχή και ως “αξιόπιστου ΝΑΤΟϊκού συμμάχου”. Ένα χαρτί που δεν θα πρέπει να “καεί” από τους κοινωνικο-πολιτικούς κλυδωνισμούς τους οποίους μπορεί να επιφέρει η απουσία αναπτυξιακής προοπτικής... Με αυτή την έννοια το “συνταίριασμα” με τον συνομιλητή του ήταν εγγυημένο. Διότι ο Barack Obama μιλά αφενός από τη θέση υπεροχής που δίνει στη χώρα του η επιτυχία της δικής της συνταγής εξόδου από την κρίση (τουλάχιστον εν συγκρίσει προς την ευρωπαϊκή) και αφετέρου από την αγωνία των ΗΠΑ να επαναβεβαιώσουν τα ερείσματά τους σε μία πε

Το να έχουμε ως χώρα συναίσθηση του μεγέθους μας δεν είναι ούτε ηττοπάθεια ούτε μειοδοσία, αλλά ρεαλισμός. Με αφορμή το ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, που όντως παρουσιάζει αυξημένο ενδιαφέρον σε σχέση με προηγούμενες επισκέψεις πρωθυπουργών στην Ουάσιγκτον, καλό είναι να θυμηθούμε κάποιες αυτονόητες σταθερές των διεθνών ισορροπιών της χώρας μας: Οι Μεγάλες Δυνάμεις ουδέποτε χάραξαν πολιτικές με θετικές ή αρνητικές προθέσεις ειδικά για την Ελλάδα. Ανάλογα με τις περιστάσεις, οι στοχεύσεις τους άλλοτε συμπίπτουν, άλλοτε αποκλίνουν από τα ελληνικά συμφέροντα. Θα είναι ολέθριο λάθος να επενδύσουμε στη φαντασίωση μιας μετωπικής σύγκρουσης Ουάσιγκτον-Βερολίνου για την κρίση στην Ευρωζώνη, καμία από τις δύο πλευρές δεν έχει συμφέρον από αυτή την επιλογή. Η στήριξη των ΗΠΑ για τη βιωσιμότητα του ελληνικού δημόσιου χρέους αλλά και για την επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη θα είναι πάντοτε σε συνάρτηση με την εν εξελίξει αντιπαράθεση για το Βερολίνο. Δεν υπάρχουν γενναιόδωρ

1. Το απόρρητο σχέδιο-έκπληξη των Αμερικανών για την Ελλάδα  Κωδικός «Σταθερότητα»: Αυτός είναι ο τίτλος του απόρρητου σχεδίου των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο θα αρχίσει να ξεδιπλώνεται λίγο πριν από τις γερμανικές εκλογές, με τελικό στόχο τη μετάθεση της αποπληρωμής του ελληνικού χρέους κατά πενήντα χρόνια, το 2063. Οπως αποκαλύπτει σήμερα η «κυριακάτικη δημοκρατία» , οι Αμερικανοί έχουν χάσει την υπομονή τους με τους Γερμανούς και θεωρούν επικίνδυνη πολυτέλεια την αναμονή μέχρι την άνοιξη του 2014, προκειμένου να αρχίσουν οι συζητήσεις για το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους.  Αξιολογούν προσεκτικά την κατάσταση στην περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου, ανησυχούν για τη ρευστότητα σε Συρία, Αίγυπτο, Τουρκία και, επειδή θεωρούν την Ελλάδα, παρά τα προβλήματά της, όαση σταθερότητας (stability story), αποφάσισαν να κινηθούν στη μόνη χρονική συγκυρία που κρίνουν ότι οι Γερμανοί μπορούν να εκβιαστούν: Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής τους εκστρ

Σκίτσο Π.ΜΑΡΑΓΚΟΥ Η επίσκεψη του υπουργού Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ελλάδα είναι μία πολύ σημαντική εξέλιξη. Και υποστηρίζω τη θέση αυτή, παρά το γεγονός ότι μέσα στο σκοτάδι που μας κυριαρχεί, λόγω της κρίσης και των αβάστακτων άδικων μέτρων που επέβαλαν οι δανειστές και οι κατά καιρούς ελληνικές κυβερνήσεις, δεν έχουμε τη δυνατότητα να διακρίνουμε το φως, διότι είναι ακόμα αμυδρό και τις πλείστες φορές αδιευκρίνιστο. Οι απόψεις που υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, είναι σκληρές και ξεκάθαρες για το στόχο τους, και τις εκφράζει με ωμό τρόπο, που προκαλεί και φοβίζει. Δυστυχώς, η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός δεν μπορούν να αναμένουν την παραμικρή βοήθεια από τους εταίρους της Ευρώπης και θα έπρεπε ήδη να έχει ξεκινήσει η εσωτερική συζήτηση για αναθεώρηση της σχέσης με την Ευρωπαϊκή Ενωση. Είναι πολιτική απάτη και τεράστιο ψέμα, ότι θα εξέλθουμε της κρίσης γαντζωμένοι στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες. Με τα σημερινά δεδομένα η χώρα είναι εγκλω