IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

PSI, αγγλικό δίκαιο, δανειακή και Αριστερά Συνέντευξη του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου στην εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς"  28.1.2012 Eρ. Βρισκόμαστε στην κορύφωση των διαπραγματεύσεων για το PSI. Εκτιμάτε ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου συμμετέχει στη διαπραγμάτευση ουσιαστικά ή έχει ρόλο παρατηρητή; Απ. Συμμετέχει. Βοηθώντας τις θέσεις των τραπεζών εναντίον των ελληνικών συμφερόντων. Η κυβέρνηση Παπαδήμου, προφανώς ελεγχόμενη από τις Τράπεζες, τον Σόρος, τον Ρόντος κλπ., αλλά και γιατί η ελληνική πολιτική τάξη έχει παραδοθεί ψυχολογικά, είναι έτοιμη να υπογράψει ότι χαρτί της βάλουνε μπροστά της. Υπερασπίζεται τις θέσεις του Νταλάρα εναντίον της Ελλάδας και γι’ αυτό βγήκε αυτός και είπε στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς και αλλού ότι δεν έχει κανένα παράπονο με την Αθήνα, έχει όμως με τη Γερμανία και το ΔΝΤ που, για δικούς τους λόγους, μπλόκαραν μέχρι στιγμής τη συμφωνία απαιτώντας καλύτερα επιτόκια για την Ελλάδα! Ζητάνε χαμηλότερο επιτόκιο για τα ομόλογα από αυτ

Ιδεοληψία των 600 ευρώ Τελικά το πολύ κουβεντολόι δεν κάνει καλό, δεν φέρνει αποτελέσματα. Ο κ. Γιώργος Κουτρουμάνης πάει, έρχεται, εξηγεί, αναλύει αλλά οι εκπρόσωποι της Αγίας Τριάδας κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Ο υπουργός Εργασίας προγραμμάτισε μια ακόμη συνάντηση για αύριο αλλά δύσκολα θα καταλήξει κάπου καθώς οι αλλοδαποί συνομιλητές εμμένουν στην εμμονή τους, στον κατώτατο μισθό των 600 ευρώ. Θα αυξηθεί, λένε, η επιχειρηματικότητα. Πράγματι, με τόσο χαμηλά μεροκάματα θα ανοίξουν νέα Γραφεία Τελετών για τα θύματα της νέας πείνας. Κατά τα άλλα δεν εξηγούν με σαφήνεια σε τι θα ωφεληθεί η ελληνική οικονομία αν συμπιεστούν ακόμη περισσότερο οι αποδοχές. Δηλαδή δεν υπάρχει κάποιος υπολογισμός, να πουν πόσες νέες θέσεις εργασίας θα προκύψουν. Δεν λένε πόσα θα εξοικονομηθούν για τους εργοδότες ούτε αναφέρουν ποιες νέες επενδύσεις θα γίνουν. Δεν καταθέτουν καν τις προβλέψεις, σε ποιόν τομέα αναμένονται οι πρόθυμοι επενδυτές και ποιοι είναι αυτοί. Το ποδοπάτημα των εργαζό

    Ποιος φοβάται τις εκλογές;   Βασίλειος Μαρκεζίνης Ακαδημαϊκός Ο τίτλος αυτού του άρθρου αντικατοπτρίζει ένα από τα παράδοξα που αντιμετωπίζει η σύγχρονη Ελλάδα. Πράγματι, καθώς η χώρα μας ετοιμάζεται να λάβει μια σειρά από μέτρα απίστευτης σκληρότητας, τα οποία επιπλέον θα την εγκλωβίσουν επί πολλά χρόνια, η άρχουσα ελίτ του πολιτικού μας κόσμου, μαζί με τα άλλα οικονομικά κατεστημένα που κακοκυβερνούν τη χώρα μας εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία –ή και περισσότερο, σύμφωνα με ορισμένους σχολιαστές–, προσπαθούν καθημερινά να αναβάλουν τη διεξαγωγή των εκλογών. Το γεγονός ότι αυτές οι οδυνηρές αποφάσεις μπορούν να ληφθούν, και θα ληφθούν, από βουλευτές και πολιτικά κόμματα που, στην πειοψηφία τους ξεκάθαρα δεν αντιπροσωπεύουν τη βούληση του ελληνικού λαού διόλου δεν εμποδίζει αυτή την κατηγορία ανθρώπων, ειδικά από τον χώρο του Τύπου, να θεωρεί ότι είναι δικαίωμά της να διορίζει η ίδια την κυβέρνηση της χώρας. Η τελευταία φορά που εφαρμόστηκε αυτή η πρακτική,

Ας κοπιάσουν,  του Γιάννη Βαρουφάκη Το ότι κάποιοι γερμανοί πολιτικοί κατέγραψαν αυτά που σκέφτονταν από καιρό, είναι φυσιολογικό και θεμιτό. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά προτιμώ την ειλικρίνεια από την διγλωσσία. Έτσι κι αλλιώς δεν το κρύβουν εδώ και καιρό. Ας το γράψουν κιόλας. Στο μυαλό τους η Ελλάδα φαντάζει ως ένα δυσβάστακτο, όλο και αυξανόμενο, βάρος. Αν πρέπει να το σηκώνουν, στέλνοντας όλο και περισσότερα δισεκατομμύρια στην Αθήνα (ανεξάρτητα του αν η δική μας κυβέρνηση δικαιούται να τα χρησιμοποιήσει υπέρ της ελληνικής οικονομίας), είναι λογικό να απαιτήσουν, μετά από ένα σημείο, να αποκτήσουν και επίσημα εκτελεστική εξουσία στους κόλπους της ελληνικής κυβέρνησης, του ελληνικού κράτους. Το θέμα είναι ότι όταν αυτή η σκέψη καταγράφηκε σε κείμενο, το οποίο κατόπιν διέρρευσε στους Financial Times, έδωσε το πάτημα στους δικούς μας πολιτικούς, στον Υπουργό Οικονομικών συγκεκριμένα, να παρουσιάσουν ένα δικό τουςσπαρακτικό μονόπρακτο με τους ίδιους στον ρόλο των πατριωτώ

Αποθανέτω η ψυχή μας, μετά των Ευρωπαίων αλλοφύλων Ίσως έχουμε μπει στην τελευταία πράξη του ελληνικού δράματος: μιας κρίσης χρέους η οποία, από τα λάθη ενός διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος που είχε καταφύγει σε ανεξέλεγκτο δανεισμό προκαλώντας αυτό το δυσβάστακτο χρέος, μετατράπηκε στην μεγαλύτερη πολιτική, οικονομική και κοινωνική κρίση που γνώρισε η χώρα μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου, το 1949. Και με την πολύτιμη συμβολή μιας, εξ ίσου ανίκανης, ευρωπαϊκής ηγεσίας, σε υπαρξιακή κρίση όλης της ευρωζώνης. Το Σάββατο διέρρευσαν δύο νέοι, απεχθείς όροι, που σύμφωνα με ένα ανεπίσημο έγγραφο θέτει η γερμανική πλευρά, προκειμένου να υπογραφεί η νέα δανειακή σύμβαση, η οποία παράλληλα με το PSI, το κούρεμα του ελληνικού χρέους, υποτίθεται ότι θα μας ξελαφρώσει από τα δεινά μας. Όπως συχνά συμβαίνει στα δημόσια πράγματα της χώρας, οι ηλίθιοι κοίταξαν το δάχτυλο, αντί να δουν το φεγγάρι. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το «δάχτυλο» είναι η τοποθέτηση ενός επιτρόπου που θα ελέγχ

(...) Former EU Commission president Romano Prodi Romano Prodi says he was prevented from fining France and Germany for breaking euro rules They voted to let France and Germany off. They voted not to enforce the rules they had signed-up to and which were designed to protect the stability of the single currency. (...) Who is to blame for starting the current crisis in the eurozone?   Greece? Italy? The real answer may lie further north.  East Berliners climbing onto the Berlin wall in 1989 Having to pay for its reunification after the fall of the Berlin wall, Germany broke the budget deficit rules in 2003 - did this set a bad example for the eurozone? Did Germany sow the seeds of the eurozone debt crisis? By Allan Little BBC News Who is to blame for starting the current crisis in the eurozone? Greece? Italy? The real answer may lie further north. It was not the behaviour of the eurozone's southern members that first plunged the si

Το βρετανικό δίκαιο και η Ελλάδα Κώστας Χ. Χρυσόγονος Σε άρθρο του στο ''Βήμα'' την Κυριακή 22.1.2012 ο ομότιμος καθηγητής κ. Χ. Ροζάκης συμπεραίνει ότι « αν η Ελλάδα θέλει να αντιμετωπίσει την αποπληρωμή του χρέους της με καλοπιστία και υπευθυνότητα, δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από την εφαρμογή ενός αξιόπιστου δικαίου » (δηλαδή του αγγλικού) και ότι « αντίθετες απόψεις σε αυτό φαίνεται να είναι εκ του πονηρού ». Επειδή συγκαταλέγομαι σε εκείνους που έχουν επώνυμα εκφράσει αντίθετη άποψη, επιτρέψτε μου τις εξής παρατηρήσεις: 1. Το ζήτημα δεν είναι αν η Ελλάδα θέλει να αντιμετωπίσει την αποπληρωμή του χρέους της με καλοπιστία, αλλά αν έχει την αντικειμενική δυνατότητα να αποπληρώσει το χρέος αυτό, έστω και μετά την απαλλαγή της από ένα μέρος του με το PSI. Οποιος υποστηρίζει την ύπαρξη τέτοιας δυνατότητας θα πρέπει να μας εξηγήσει γιατί ένα δημόσιο χρέος στο 120% του ΑΕΠ δεν ήταν βιώσιμο το 2009 αλλά θα είναι το 2020. Εκείνο εξάλλου που επιμελώς αποσ

Το "Σχέδιο Β" του Davutoglu για την Κύπρο Του Κώστα Ράπτη Πολλά μπορεί να προσάψει κανείς στην τουρκική διπλωματία, όχι όμως την έλλειψη προνοητικότητας. Ήδη πριν από την (τρίτη κατά σειρά) τριμερή συνάντηση των ηγετών των δύο κοινοτήτων της Κύπρου με τον γ.γ. του ΟΗΕ στο Green Tree του Long Island την περασμένη εβδομάδα, τα τουρκικά και τουρκοκυπριακά ΜΜΕ έκαναν λόγο για ένα «Σχέδιο Β» το οποίο θα κινητοποιούταν σε περίπτωση κατά την οποία η υφιστάμενη διαδικασία οδηγούταν σε οριστικό αδιέξοδο. Το «Σχέδιο Β» τοποθετήθηκε πλέον ανοιχτά στο τραπέζι με την συνέντευξη που έδωσε το Σάββατο ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Ahmet Davutoglu στο κανάλι CNN Turk. «Η διεθνής κοινότητα και ο ΟΗΕ θα πρέπει να αντιληφθούν ότι σε περίπτωση που δεν βρεθεί λύση, δεν μπορεί να συνεχιστεί το υπάρχον status quo» διαμήνυσε ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας, καθιστώντας σαφές και το χρονοδιάγραμμα που θέτει η τουρκική πλευρά: «Είναι γνωστό το τι θα κάνουμε αν τεθεί θ

(...) πρόκειται για μια πραγματική εθνική καταστροφή, την οποία μας την επέβαλαν στο όνομα της... άμεσης αντιμετώπισης του υπέρογκου δημοσιονομικού ελλείμματος και της υπερχρέωσης της χώρας μας. Υστερα από τρία χρόνια εξαιρετικά σκληρής λιτότητας και αυστηρής δημοσιονομικής προσαρμογής, το χρέος του ελληνικού Δημοσίου θα ξεπεράσει, στα τέλη του 2012, το 180% του ΑΕΠ. Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο τόσο μεγάλης αύξησης του χρέους στη χώρα μας (...) Το Μνημόνιο πέθανε... ζήτω το νέο Μνημόνιο! της Ζεζας Ζηκου «Πάρτε αυτά τα μέτρα για να πάρετε το νέο δάνειο», απαιτούν οι τροϊκανοί... Τα επώδυνα μέτρα που θα συνοδεύουν τη νέα δανειακή σύμβαση ύψους 130 δισ. ευρώ είναι εξαιρετικά σκληρά και θα προκαλέσουν σοκ στην ελληνική κοινωνία. Κάποια πράγματα πρέπει να γίνουν έστω και τώρα, έστω και με βίαιο τρόπο, αλλιώς δεν θα γίνουν ποτέ... όπως ορίζει το 10σέλιδο κείμενο με τις βασικές αρχές του νέου Μνημονίου. Οι τροϊκανοί αδιαφορούν αν θα κάψουν μαζί με τα ξερά και

(1) Ο Ερντογάν δεν τολμά να «λυτρωθεί» από τη γενοκτονία των Αρμενίων Φυλακίζει στρατηγούς και πολεμάει δικαστές, αλλά καλλιεργεί το μεγαλείο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας «Είμαστε όλοι Χραντ, είμαστε όλοι Αρμένιοι». Χιλιάδες διαδηλωτές στην Κωνσταντινούπολη διαμαρτύρονται για την απόφαση του δικαστηρίου να θεωρήσει «μεμονωμένη» ενέργεια του δολοφόνου και όχι συνωμοσία τη δολοφονία του αρμένιου δημοσιογράφου Χραντ Ντικ πριν από πέντε χρόνια «Σαρκοζί, Σατανά!» ήταν ο τίτλος της τουρκικής εφημερίδας «Sozcu » την επομένη της ψηφοφορίας στη γαλλική Γερουσία με την οποία ποινικοποιήθηκε η άρνηση της γενοκτονίας των Αρμενίων από τους Οθωμανούς στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Παρά το πρόβλημα εικόνας που δημιουργεί διεθνώς στην Τουρκία, η σφαγή παραμένει ταμπού για τους περισσότερους Τούρκους. Ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν τολμά να «λυτρωθεί». Δηλαδή να απαλλαχθεί από το βάρος του φοβερού ιστορικού εγκλήματος, να το «φορτώσει» στους διεφθαρμένους