IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Στις 12 Οκτωβρίου του 1944 η Αθήνα απελευθερώνεται από τη ναζιστική μπότα. Κατά τη διάρκεια της νύχτας οι Γερμανοί ανασυγκροτούνται και τα ξημερώματα αρχίζουν να αποχωρούν. Όσοι ελάχιστοι έχουν μείνει πίσω συγκεντρώνονται στο Σύνταγμα και με επικεφαλής τον στρατηγό Φέλμι καταθέτουν βιαστικά στεφάνι στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Χωρίς επισημότητες στις 9.15 ένας στρατιώτης τους υποστέλλει τη σημαία με τη σβάστικα από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, σημαίνοντας τη λήξη της Κατοχής, που διήρκεσε 1.625 μέρες. Θα είναι μια απελευθέρωση γλυκιά  που θα σκορπίσει τη χαρά, με τους Αθηναίους να βγαίνουν στους δρόμους να πανηγυρίσουν, φωνάζοντας «Χριστός Ανέστη». Θα είναι όμως παράλληλα και μια απελευθέρωση πικρή.  Οι τελευταίοι μήνες της Κατοχής έχουν βαφτεί με αίμα. Οι Γερμανοί, σίγουροι πλέον για την ήττα τους έχουν εκδικηθεί. Κομμένο, Καλάβρυτα, Δίστομο, Χορτιάτης, Γιαννιτσά. Τα σπέρματα ενός νέου εθνικού διχασμού έχουν πέσει και σύντομα θα έρθει ο Δεκέμβρης. Το σπάνιο βίντ

Ετσι ολόκληρο σχεδόν τον Οκτώβρη και τον Νοέμβρη του 1944 η ατμόσφαιρα … στην πρωτεύουσα, ήταν ατμόσφαιρα γενικής δυσπιστίας. Δεν έχει ουσιαστική σημασία ποιος ήταν τότε δικαιολογημένος να δυσπιστεί στον άλλον και ποιος όχι, Σημασία έχει ότι η δυσπιστία που βάραινε θανάσιμα κάθε προοπτική του άμεσου μέλλοντος, ματαίωνε τις προσπάθειες για την πρόληψη της σύρραξης (Αλέξανδρος Σβώλος.” Η Δεκεμβριανή Σύρραξη” (1)). Οι μνήμες της Ιστορίας, τα οδυνηρά θυμίσματα μιας ταραγμένης εποχής, που έχει αφήσει ως τώρα δυσεπούλωτες πληγές, έρχονται μοχθηρά επίμονες να πάρουν- όση ηρεμία σου έχει απομείνει από το σωτήριο έτος 2014 που μόλις έφυγε και όπου ουδείς γνωρίζει τι άλλο μας επιφυλάσσει μία βάσκανος μοίρα για το παρόν σωτήριο έτος 2015. Τούτες τις μέρες μας βασανίζουν πολύ περισσότερο από άλλοτε- κατανοητό άλλωστε- οι πιο απαισιόδοξες σκέψεις, λόγω των πολύ χαλεπών καιρών που διανύουμε και των βασάνων που μέλλει να υποστούμε ούτως ή άλλως (εκτός αν ο Τσίπρας μεταλλαχθεί σε θαυματοποιό

(...) Το μεταίχμιο που ζούμε οδηγεί το βλέμμα μας σε ό,τι ήταν αθέατο έως πρόσφατα· το στρέφει από τo mall της ματαιοδοξίας στα ίχνη ενός ζωτικού παρελθόντος, σε ίχνη αγώνων και αγωνίας. Επανασυνδεόμενοι με το παρελθόν, ελπίζουμε ότι θα κατανοήσουμε βαθύτερα το δύσκολο παρόν, την εσωτερική λογική των συμβάντων και των ενδεχομένων μες στην ιστορική ροή, ελπίζουμε ότι θα μπορέσουμε να αντέξουμε τη δυσχέρεια, να αντέξουμε την ιστορία ως δρώντα υποκείμενα, ως συνδιαμορφωτές, και όχι ως άβουλοι θεατές. (...)      12 Οκτωβρίου 1944  Απελευθέρωση της Αθήνας.   Αποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων κατοχής.     Σήμερα Κυριακή οργανώνεται για δεύτερη φορά ένας περίπατος στην Αθήνα της Κατοχής , με αφορμή τα εβδομήντα χρόνια από την απελευθέρωση της πρωτεύουσας. Πέρυσι σε παρόμοιο ιστορικό περίπατο προσήλθαν πάνω από χίλια άτομα. Η ιδέα είναι απλή: ένας οδηγός μεταφέρει τους περιπατητές σε τοπόσημα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, στη συγκεκριμένη περίπτωση ο ιστορικός