IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ο νικητής του πολέμου Ρωσίας - Ουκρανίας είναι ... ο Αλίεφ. Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία δεν εξελίχθηκε όπως ήλπιζε ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ωστόσο έχει αποδειχθεί ασύλληπτα ωφέλιμη για τον συνάδελφό του, αυταρχικό ηγέτη του γειτονικού Αζερμπαϊτζάν. Ο πρόεδρος Ιλχάμ Αλίεφ δεν ήταν ποτέ τόσο ασφαλής πολιτικά όσο είναι σήμερα. Δυστυχώς, αυτή η επιτυχία απλώς προσθέτει στοιχεία, αν υποθέσουμε ότι χρειάζονταν περισσότερα, πως όταν οι δικτάτορες αισθάνονται δυνατοί, τείνουν να χρησιμοποιούν την αυξημένη αυτοπεποίθησή τους για καταστολή και όχι για πολιτικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Πολλαπλά κέρδη Ο Αλίεφ κέρδισε πολλά από την εισβολή της Ρωσίας σε πολλαπλά μέτωπα. Τον Ιούλιο του περασμένου έτους υπέγραψε συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση για διπλασιασμό των εξαγωγών αζερικού φυσικού αερίου προς το μπλοκ των 27 χωρών, καθώς το τελευταίο προσπαθούσε να βρει νέες πηγές ενέργειας για να καλύψει το κενό που άφησαν οι ρωσικές προμήθειες οι οποίες χάθηκαν λόγω κυρώσεων. Πρέπει να κατασκευα

Ο πρόεδρος και η αντιπρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν, το ζεύγος Αλίεφ  |  AP Photo/Ivan Sekretarev, File «Είναι επαγγελματίας, καλλιεργημένη, έμπειρη, με αρχές και μεγαλόψυχη». Έτσι περιέγραψε τη σύζυγό του, Μεριμπάν Αλίγεβα, ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν, στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας λίγο πριν ανακοινώσει τον διορισμό της στη θέση του πρώτου αντιπροέδρου της χώρας. Όχι άδικα, πολλοί βλέπουν στην απόφαση αυτή ακόμη μία προσπάθεια του Ιλχάμ Αλίεφ να ενισχύσει την πολιτική ισχύ του σε μια χώρα την οποία κυβερνά σχεδόν κληρονομικώ δικαιώματι. Ο Ilham Aliyev   , που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας διαδεχόμενος τον πατέρα του Χαϊντάρ, κυβερνά με σιδηρά πυγμή την πλούσια σε κοιτάσματα πετρελαίου χώρα, πριν από ένα χρόνο προχώρησε σε δημοψήφισμα ώστε να δημιουργηθεί η θέση του πρώτου αντιπροέδρου, μια θέση με αυξημένες εξουσίες. Τότε η αντιπολίτευση είχε υποστηρίξει ότι μόνος στόχος του ήταν να εξασφαλίσει ακόμη μία θέση στη διακυβέρνηση της χώρας για κάποιο μέλος της

Αφού απόλαυσαν μια δεκαετία ενεργειακής ευημερίας, οι ηγέτες του Azerbaijan    πρέπει τώρα να μάθουν να επιβιώνουν σε μια εποχή φθηνού πετρελαίου. Η κατάσταση στο Νότιο Καύκασο είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού που ο πολιτικός επιστήμονας Andreas Schedler αποκαλεί "εκλογικό αυταρχισμό". Με άλλα λόγια, πρόκειται για ένα πολιτικό σύστημα που έχει τα εξωτερικά χαρακτηριστικά της δημοκρατίας, αλλά στερείται του πραγματικού πολιτικού ανταγωνισμού ή της οποιασδήποτε δημόσιας εποπτείας της κυβέρνησής του. Τα έσοδα από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο έχουν συντηρήσει το σύστημα αυτό για πολλά χρόνια και εξακολουθούν να δίνουν στο σημερινό καθεστώς χώρο για ελιγμούς τόσο στην εξωτερική, όσο και στην εσωτερική πολιτική. Όταν οι τιμές του πετρελαίου ήταν υψηλές, τα τεράστια κέρδη από τις εξαγωγές υδρογονανθράκων διατηρούσαν τη σταθερότητα στη χώρα. Επέτρεπαν στην κυβέρνηση να κάνει μια μεγάλη εντύπωση με τη διοργάνωση μεγάλων εκδηλώσεων κύρους όπως το Δι