IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Αποκαλύψεις του  Τζελάλ Μπαγιάρ για την μικρασιατική καταστροφή.   Ο Τζελάλ Μπαγιάρ έγραψε σ’ ένα πολύτομο έργο τις αναμνήσεις του, που δημοσιεύθηκαν το 1967 και οι τελευταίοι τόμοι εκδόθηκαν το 1968 στη Κωνσταντινούπολη από τον εκδοτικό οίκο ΒΑΗΑ με τίτλο «Κι εγώ τα έγραψα». Στο οπισθόφυλλο εξηγεί τον τίτλο: Όταν διηγήθηκε στον Κεμάλ, μέρος από τις αναμνήσεις του, εκείνος τον προέτρεψε να τις γράψει, κάτι που έκανε και έδωσε έτσι τον παραπάνω τίτλο.   Celâl Bayar   Η σημερινή ΜΙΤ (κρατική υπηρεσία πληροφοριών), το 1914 λεγόταν TESKILATI MAHSUSA (Τ.Μ.) και αρχηγός της ήταν ο Ε. KUSCUBAS1, του οποίου τα απομνημονεύματα δεν κοινοποιήθηκαν παρά μόνο στις τουρκικές αρχές. Αυτός φαίνεται ότι είχε πολύ καλή γνώμη για τον Τζελάλ Μπαγιάρ, γι’ αυτό, ο τελευταίος παραθέτει αποσπάσματα από τις αναμνήσεις του πρώτου: «Συνομιλίες διεξαγόταν μυστικά στο Γενικό Επιτελείο, με κυρίαρχο θέμα την επιτυχή διάλυση των μη τουρκικών μαζών στα μέρη με στρατιωτική σημασία» (σελ. 1537). «Όταν η κατάκτηση κα

Η γιαγιά Ξανθίππη και η γενοκτονία των Ποντίων. « Η αλήθεια είναι με το μέρος των Ελλήνων». H  Uzay Bulut ,  μ ια Τουρκάλα δημοσιογράφος, μας θυμίζει την τουρκική γενοκτονία κατά των χριστιανικών λαών και μας καλεί να μην ξεχάσουμε. Μια από τις τελευταίες εναπομείνασες της γενοκτονίας που διέπραξαν οι Τούρκοι, η Ξανθίππη Αποστολίδου, η οποία ζούσε στο Ανατολικό Πτολεμαΐδας, πέθανε στις 30 Μαΐου 2020 σε ηλικία 103 ετών.  Η Αποστολίδου είχε γεννηθεί στο Καρμούτ (Κοτσά-πινάρ -Kocapınar Αργυρούπολης (Gümüşhane) του Πόντου το 1917. Η ιστοσελίδα trapezounta.gr σε δημοσίευμά της, τη χαρακτηρίζει ως την «τελευταία πρέσβειρα της αλησμόνητης πατρίδας μας» και ως « μια από τελευταίες εναπομείνασες, από την πρώτη γενιά, της τουρκικής γενοκτονίας» .  Διαβάστε επίσης:    «Τριάντα χρόνια γενοκτονία - Η τουρκική καταστροφή των χριστιανικών μειονοτήτων» Η γενοκτονία κατά των Ελλήνων στην Οθωμανική Τουρκία έλαβε χώρα μεταξύ του 1914 και του 1923 και σύμφωνα με το Κ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:  ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ: Αναστασία Καλαϊτζίδου:  Κοιμόμουν πάνω σε πτώματα [βίντεο+κείμενο] Γενοκτονία Ποντίων: Πώς τα στημένα Δικαστήρια της Αμάσειας  αφάνισαν την ελίτ του Ποντιακού Ελληνισμού. Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου: Κατηγορούμενοι χωρίς δικαίωμα υπεράσπισης –  Πολιτικοί, ιερωμένοι, επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι στη λίστα των καταδικασθέντων και εκτελεσθέντων. Μετά το 1919 και την έναρξη της δεύτερης και σκληρότερης φάσης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου , οι Τούρκοι -με το «ΟΚ» του Μουσταφά Κεμάλ (μετέπειτα Ατατούρκ), ξεκινούν τις δίκες – παρωδία στην Αμάσεια με στόχο τον αφανισμό της ελληνικής ελίτ του Πόντου.  Η επιλογή της Αμάσειας στα βάθη της Ανατολίας για τη διεξαγωγή των δικών, είχε ως σκοπό αυτές να μείνουν μακριά από τα μάτια της κοινής γνώμης. Με πρόσχημα τις υποτιθέμενες ενέργειες Ελλήνων του Πόντου για δημιουργία ανεξάρτητου κράτους στην περιοχή, τέθηκαν σε ισχύ τα λεγόμενα «Δικαστήρια Ανεξαρτησίας» για τη νομιμοφανή εξόν

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: (1) Τρεις καθηγητές μιλούν  για την γενοκτονία των Ποντίων.   (2)  Γενοκτονία Ποντίων 100 χρόνια:  Ο Γερμανός Συνταγματάρχης  που τη σχεδίασε. Συναχθήκαμε σήμερα ἐδῶ νά διαδηλώσουμε πιστότητα  στή μνήμη τῆς Γενοκτονίας  τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου. Ἐπιτρέψτε μου νά ὑπογραμμίσω: Ἡμέρα μνήμης δέν σημαίνει ἡμέρα συναισθηματικῆς ἁπλῶς ἐκτόνωσης. Θρηνοῦμε τή δολοφονία 353.000 Ἑλλήνων ἀπό τίς στρατιωτικές καί παραστρατιωτικές δυνάμεις τοῦ τουρκικοῦ κράτους, στά πλαίσια κεντρικῆς πολιτικῆς ἀπόφασης καί μεθοδικά σχεδιασμένης στρατηγικῆς. Ἡ ὀδύνη εἶναι ἀνεξάλειπτη καί ἀφόρητη, ἀλλά μόνη ἡ ὀδύνη μένει πάντοτε ἄγονη. Ἔχει  νόημα νά διασώζουμε τή μνήμη τῆς  Γενοκτονίας τῶν Ἑλλήνων τοῦ  Πόντου, ἄν ἡ ἐγρήγορσή μας εἶναι  ἱστορικά γόνιμη. Ἄν δηλαδή ἔχει ἔμπρακτες  συνέπειες πού ἐγγυῶνται γιά  τό μέλλον τόν αὐτοσεβασμό μας  καί τή συλλογική μας ἀξιοπρέπεια. Τουλάχιστον, νά μήν συνεργήσουμε νά ἀπαλειφθοῦν ἀπό τήν πανανθρώπινη συνείδηση τά ὅρια ἀνάμεσα στόν πολιτισμό καί σ