IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Jeremy Corbyn Ξεχάστε το Brexit. Μην ασχολείστε με την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αυτά είναι μικροπράγματα, μια μικρή «βόλτα στο πάρκο» όπως λένε οι Αγγλοι. Αυτό που φοβάται πραγματικά το Σίτι, αυτό που χαλάει τον ύπνο των χρηματιστών, αυτό που θα μπορούσε να προκαλέσει τη φυγή των πλουσίων, είναι μια απειλή που μοιάζει να έρχεται κατευθείαν από τη δεκαετία του ’70: «ο φόβος των κόκκινων».  Δεν είναι αστείο. Η προοπτική της ανάληψης της εξουσίας από τον ηγέτη των Εργατικών Τζέρεμι Κόρμπιν, που θα έστρεφε τη Βρετανία προς τα αριστερά, λαμβάνεται πλέον πολύ σοβαρά υπ’ όψη. Οι υποσχέσεις του να αυξήσει τις δημόσιες δαπάνες, να ξεκινήσει ένα πρόγραμμα εθνικοποιήσεων και να αυξήσει τους φόρους, τρομάζουν. Η επιβολή φόρου στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, καθώς και φόρου 50% στα υψηλά εισοδήματα (άνω των 140.000 ευρώ τον χρόνο), φαίνεται ξαφνικά να είναι μια ρεαλιστική προοπτική.  Χαρακτηριστική είναι η φράση που είπε πρόσφατα ένας διαχειριστής της περιουσίας 20 πλου

Jeremy Corbyn Mόνο που δεν με έβρισε ένας φίλος τις προάλλες όταν του είπα ότι δεν αποκλείω ακόμα και νίκη του Κόρμπιν στις εκλογές, αλλά σίγουρα αποκλείω περίπατο των Συντηρητικών. Αλλά δεν ήταν μόνος του. Για ακόμα μια φορά, η μεγάλη πλειοψηφία των παρατηρητών παγκοσμίως, αλλά και των πολιτικών, έπεσαν τελείως έξω στις προβλέψεις τους. Η “πολιτική ορθότητα”, αφού κατάφερε να ελέγξει όλη τη δημόσια ζωή έπεσε θύμα της επιτυχίας της, φτάνοντας να εξαπατάει τον εαυτό της και εκλαμβάνοντας ως αλήθεια αυτό που η ίδια υπαγορεύει. Πρόκειται για συστηματικό, όχι τυχαίο λάθος, γι’ αυτό και επαναλαμβάνεται διαρκώς, όπως έγινε στα δημοψηφίσματα της Ολλανδίας και της Βρετανίας, στις εκλογές στις ΗΠΑ, τη Γαλλία, το ισπανικό Σοσιαλιστικό Κόμμα και τώρα στη Βρετανία. Σημειώνεται πάντα τέτοιο λάθος σε περιόδους βαθειάς κρίσης και μετάβασης σε νέα ιστορική εποχή. Οι άνθρωποι τείνουν να αναλύουν το μέλλον με όρους του βιωμένου παρελθόντος και παρόντος. Διάβασα στην “Εστία” ότι η στρο

Jeremy Corbyn Έχει χαρακτηριστεί από «βαρετός» έως «επικίνδυνος», σε μια εποχή όπου ο κόσμος και βαριέται και φοβάται εύκολα. Βρίσκει τον Μαρξ συναρπαστικό, σε μια χώρα όπου ο σοσιαλισμός είναι λέξη ταμπού, έχει περίεργο στιλ, σε μια κοινωνία όπου θα χρειαστεί πολύς καιρός μέχρι οι πολιτικοί να αποχωριστούν τις γραβάτες, και δεν τα πάει καλά με το κόμμα του – αυτό πουθενά και ποτέ δεν είναι καλό για έναν υποψήφιο πολιτικό αρχηγό. Ωστόσο, ο 66χρονος Τζέρεμι Κόρμπιν είναι ο νέος αρχηγός του βρετανικού Εργατικού Κόμματος. Όχι μόνο συγκέντρωσε το 59,5% των ψήφων -το διπλάσιο, δηλαδή, από τους υπόλοιπους τρεις υποψήφιους πολιτικούς και περισσότερο από το 57% που είχε κερδίσει ο Τόνι Μπλερ το 1994- αλλά προσέλκυσε εκατοντάδες χιλιάδες νέα μέλη στο Εργατικό Κόμμα τις τελευταίες εβδομάδες και πάνω από 15.000 το 24ωρο που ακολούθησε την νίκη του. Διατρέχοντας την έβδομη δεκαετία της ζωής του, βουλευτής για περισσότερα από 30 χρόνια μα χωρίς κανένα πόστο, αντάρτης στο κόμμ