IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

   Το πολυπολικό σύστημα πολλών ηγεμονικών δυνάμεων μετά την Ουκρανία. Ο πόλεμος της Ουκρανίας απλά επιτάχυνε τις πλανητικές στρατηγικές ανακατατάξεις ενός πλέον πιο ώριμου πολυπολικού διεθνούς συστήματος. Οι προβλέψεις στην διεθνή πολιτική είναι ανέφικτες ή πολύ ριψοκίνδυνες. Ιδιαίτερα στο επίπεδο των μεγάλων δυνάμεων η διαπάλη τους ήταν πάντα ρευστή, οι μεταβλητές μεγάλης κύμανσης που συμπλέκονται αναρίθμητες και συχνά αθέατες και οι εναλλαγές συμμαχιών διαρκείς και απρόβλεπτες. Κριτήριο για τα ηγεμονικά κράτη είναι η παρεμπόδιση άλλων ηγεμονικών δυνάμεων να καταστούν περιφερειακοί ηγεμόνες και κατ’ επέκταση ενδεχομένως πλανητικές ηγεμονίες, κάτι που θέτει ευθέως την επιβίωσή τους σε κίνδυνο. Για να το επιτύχουν χαράσσουν σχέδια ελέγχου της κατανομής ισχύος και των ανακατανομών ισχύος και συμφερόντων στις περιφέρειες. Οι μεγάλες δυνάμεις αποφεύγουν να συγκρουστούν ευθέως και όποτε αυτό συνέβη αποτελούσε υπερεπέκταση του επιτιθέμενου και ήττα του (πχ Ναπολέων, Χίτλερ). Σ

  Το Ελληνοτουρκικό σύστημα  σε τροχιά σύγκρουσης σκληρής ισχύος. Μιντιακά αλλά και πολιτικά στελέχη , τόσο στην Ελλάδα όσο και στο Δυτικοευρωπαϊκό γεωπολιτικό στερέωμα,  επιμένουν να αποδίδουν την κλιμάκωση της Τουρκικής επιθετικότητας, στις καθεστωτικές ανάγκες του Τουρκικού κατεστημένου  το οποίο επιδιώκει να ισχυροποιήσει περαιτέρω την θέση του εν όψει εξελίξεων  και φυσικά στις εκλογικές ανάγκες του ιδίου του συστήματος Ερντογάν , που επιδιώκει να αντιστρέψει το κλίμα της πολιτικής αβεβαιότητας  εν όψει των προεδρικών εκλογών του Ιουνίου του 2023 … Πρόκειται για μια κατάφορα  εσφαλμένη προσέγγιση, που υποβαθμίζει ένα κρίσιμο γεωπολιτικό στοίχημα στο επίπεδο του διαχειριστικού τακτικισμού  και συνακόλουθα  υποτιμά και το μέγεθος των κινδύνων με τους οποίους βρίσκεται αντιμέτωπη η χώρα μας  αλλά και η ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου. Η επιθετική κλιμάκωση  εκ μέρους της Τουρκίας,  ΔΕΝ είναι απλώς μια κλιμάκωση στο επίπεδο της ρητορικής  και όλα δείχνουν πως η εξέλιξη αυτής της κλ