IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Σύμφωνα με τον Ακάρ, η Ελλάδα πρέπει να κατηγορηθεί για επεκτατισμό, καθώς, όπως είπε,  ... από το 1821 μέχρι το 1948 επεκτάθηκε επτά φορές εις βάρος της Αγκυρας! Τα επτά στάδια μιας εθνικής ψύχωσης. Διαστάσεις εθνικής ψύχωσης έχει λάβει για την τουρκική ηγεσία η μανία εναντίον της Ελλάδας, ενώ μετρήσεις της κοινής γνώμης εμφανίζουν την Ελλάδα ως τον μεγαλύτερο εχθρό / πρόβλημα της χώρας. Η τουρκική εμμονή είναι να καταργηθεί η πολυεθνής Συνθήκη της Λωζάνης και να επαναχαραχθούν τα σύνορα των δύο χωρών, σε ξηρά, θάλασσα και αέρα. Και, μάλιστα, ούτε καν με κάποιο σαφές πλαίσιο, κάτι που εδώ δεν έχει ληφθεί όσο σοβαρά υπόψη θα έπρεπε. Η Τουρκία δεν πασχίζει να πάρει μόνο ένα συγκεκριμένο τμήμα της ελληνικής επικράτειας που θα υπηρετούσε κάποια «λογική» των συμφερόντων της. Αντίθετα, ο επεκτατισμός της είναι εσκεμμένα γενικός, θολός και ασαφής, για τον πολύ απλό λόγο ότι είναι καθολικός. Δεν περιορίζεται σε συγκεκριμένη «τοπική» αμφισβήτηση. Και ως εκ τούτου, δεν έχει τέλος. Γι’ αυτό εί

103 χρόνια μετά από την Αρμενική Γενοκτονία είναι χρήσιμο να θυμηθούμε, επειδή μπορεί η Ιστορία να μην επαναλαμβάνεται ακριβώς, αλλά το παρελθόν μας διδάσκει για τις προκλήσεις του παρόντος και του μέλλοντος.  Εδώ και πάνω από έναν αιώνα η Τουρκία αρνείται κάθε ρόλο στην οργάνωση της σφαγής των Αρμενίων, γεγονός που οι ιστορικοί έχουν εδώ και καιρό αποδεχτεί ως Αρμενική Γενοκτονία που ξεκίνησε το 1915, καθώς ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος απλωνόταν εκτός της Ευρώπης. Το τουρκικό αφήγημα της άρνησης παραμένει προσκολλημένο στο επιχείρημα ότι τα αυθεντικά κείμενα από τα μεταπολεμικά στρατοδικεία που καταδίκαζαν τους σχεδιαστές της Γενοκτονίας δεν μπορούν να βρεθούν. Τώρα, ο Τανέρ Ακτσμάν, Τούρκος ιστορικός στο Clark University, που μελετά για δεκαετίες την Αρμενική Γενοκτονία, συλλέγοντας έγγραφα από όλον τον κόσμο για να αποδείξει τη συνενοχή του κράτους στις σφαγές, λέει στους New York Times ότι έχει ξεθάψει ένα αυθεντικό τηλεγράφημα από τις δίκες, από το αρχείο του Αρμενικού Πα

 Τη δραματική ιστορία του ξεριζωμού του ελληνισμού από την πατρώα γη   διεκτραγωδεί ένα ντοκιμαντέρ της δημόσιας τηλεόρασης που είχε γίνει πριν από πολλά χρόνια από τον Γιώργο Καραχάλιο, σε σενάριο και σκηνοθεσία της Πόπης Αλκούλη. Άνθρωποι της Ιωνίας, ανάμεσά τους η λογοτέχνις μας από τον Κιρκιντζέ, η αείμνηστη Διδώ Σωτηρίου, αφηγούνται το χαμό περιγράφοντας στιγμές που δεν τις χωράει το ανθρώπινο μυαλό, τις οποίες, όμως, έζησαν. Με γλύκα και νοσταλγία όμως θυμούνται και την όμορφη καθημερινότητά τους πριν από το κακό. Ένα κακό που είχε χρόνια πριν αρχίσει να προετοιμάζεται και με την υποδαύλιση του ανθελληνικού κινήματος στην Ανατολή από τον «Χίτλερ της Μικράς Ασίας», όπως τον αποκαλεί η Δ. Σωτηρίου, τον Γερμανό Λίμαν Φον Σάντερς, εισηγητή των αμελέ ταμπουρού. Διδώ Σωτηρίου:  Οιμωγές παντού... Νόμιζα πως άκουγα τη Μικρά Ασία να κλαίει. Αξιοσημείωτο είναι ότι στατιστικά στοιχεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου του 1914 δείχνου