IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Μια πιο προσεκτική αμερικανική εξωτερική πολιτική θα ήταν λιγότερο πιθανό να εμπλέξει την Ουάσιγκτον σε νέες παγκόσμιες συγκρούσεις, προστατεύοντας έτσι την δική της ασφάλεια και αυτή της διεθνούς κοινότητας. Φάλαγγα αμερικανικών οχημάτων στο Ερμπίλ, στο Ιράκ, τον Οκτώβριο του 2019. Azad Lashkari / Reuters  Οι ρίζες του εθισμού της Ουάσιγκτον στην στρατιωτική βία. Και πώς η άνοδος της Κίνας θα μπορούσε να περιορίσει τον αμερικανικό παρεμβατισμό. Με την πάροδο του χρόνου, οι Ηνωμένες Πολιτείες αισθάνθηκαν άνετα να χρησιμοποιούν μεγαλύτερα επίπεδα βίας στο εξωτερικό. Αυτό δεν ίσχυε στην αρχή της ίδρυσης χώρας: στις πρώτες εποχές της κρατικής υπόστασης, οι Ηνωμένες Πολιτείες εμπλέκονταν ελάχιστα εκτός της Βόρειας Αμερικής, καθώς πολλές από τις συγκρούσεις τους αφορούσαν την υπεράσπιση των συνόρων τους, τους συνοριακούς πολέμους, και την επέκταση προς τα δυτικά. Η εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο οδήγησε την Ουάσιγκτον σε παγκόσμι

 Η Κίνα κερδίζει πόντους και στον διεθνή επιστημονικό ανταγωνισμό. Συνηθίζουμε να αξιολογούμε την ισχύ των κρατών κυρίως με όρους στρατιωτικής ή οικονομικής υπεροχής. Όμως η επιστημονική υπεροχή, όπως και αν την ποσοτικοποιήσουμε, αποτελεί εξίσου ή και περισσότερο κρίσιμο μέγεθος. Και από αυτή την άποψη, η "κινεζική ανάδυση" είναι εντυπωσιακή. Αν πάρουμε ως δείγμα τον αριθμό των επιστημονικών δημοσιεύσεων, η πρόοδος της Κίνας τις τελευταίες δύο δεκαετίες είναι εντυπωσιακή, καθώς ήδη το 2017 τα papers Κινέζων επιστημόνων ήσαν περισσότερα από των Αμερικανών. Αλλά και ποιοτικά, έχοντας ως μέτρο τις ετεροαναφορές, οι δημοσιεύσεις Κινέζων επιστημόνων έχουν κατακτήσει κορυφαία θέση. Για την ακρίβεια, μεταξύ του 1% των δημοσιεύσεων με τις περισσότερες ετεροαναφορές παγκοσμίως, αυτές από Κινέζους συγγραφείς ξεπέρασαν ως ποσοστό τις προερχόμενες από συναδέλφους τους στην Ε.Ε. το 2015 και από Αμερικανούς το 2019 (με 8.422 άρθρα έναντι 7.959). Καταρρίπτεται έτσι πλέον η εδραιωμένη παλαι

  Η δεκαετία της Ινδίας ξεκίνησε – Πώς θα αντιδράσουν Κίνα και Πακιστάν.   Η Ινδία γιγαντώνεται, όχι μόνο πληθυσμιακά αλλά και οικονομικά, αλλάζοντας τις ισορροπίες στη διεθνή σκηνή. Η «δεκαετία της Ινδίας» έχει ήδη ξεκινήσει, σύμφωνα με τον ιστοχώρο Gzero του Eurasia Group. Morgan Stanley και S&P εκτιμούν, μέσα από πρόσφατες εκθέσεις τους, ότι η Ινδία θα έχει γίνει η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο όχι κάποια στιγμή στο μακρινό μέλλον αλλά σύντομα: ξεκινώντας ενδεχομένως ακόμη και από το 2027. Παράλληλα, σύμφωνα με έκθεση των Ηνωμένων Εθνών που είχε δοθεί στη δημοσιότητα τον περασμένο Ιούλιο, η Ινδία αναμένεται μέσα στα επόμενα χρόνια να γίνει και η πολυπληθέστερη χώρα στον κόσμο, ξεπερνώντας την Κίνα . Η ινδική οικονομία ήδη ξεχωρίζει ως η ταχύτερα αναπτυσσόμενη μεγάλη οικονομία στον κόσμο. Το ινδικό ΑΕΠ των 3,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων εκτιμάται πως θα έχει διπλασιαστεί ως το 2031. Η κατανάλωση εντός των ινδικών συνόρων αναμένεται να υπερδιπλασιαστεί, από 2 τρι

  Τεράστια τα ρίσκα της επίσκεψης Πελόζι στην Ταϊβάν. Μια δεύτερη, περισσότερο απρόβλεπτη "Ουκρανία" στη Νότια Σινική Θάλασσα; Η προαναγγελθείσα, καίτοι εκτός του αρχικού προγράμματος της ασιατικής της περιοδείας, προσγείωση σήμερα στις 17.30 (ώρα Ελλάδος) της προέδρου της ομοσπονδιακής Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ Νάνσι Πελόζι στην Ταϊβάν έχει εκρηκτική δυναμική, καθώς το Πεκίνο έχει προειδοποιήσει πως οι ένοπλες δυνάμεις του "δεν θα μείνουν απαθείς" μπροστά σε ό,τι η κινεζική πλευρά θεωρεί μείζονα πρόκληση και ανάμιξη στα εσωτερικά της. Το ότι η τρίτη στην ιεραρχία του αμερικανικού κράτους επιθυμεί να επισκεφθεί την Ταϊβάν και μάλιστα με στρατιωτικό αεροσκάφος δοκιμάζει τα αντανακλαστικά της Λαϊκής Δημοκρατίας, εφόσον η de facto αποσχισθείσα από το 1949 νήσος θεωρείται τμήμα της "Μίας Κίνας” και κάθε υψηλού επιπέδου επαφή με την ταϊβανική πλευρά αποτελεί οιονεί αναγνώριση της διακριτής υπόστασής της και ενθάρρυνση των εθνικιστικών δυνάμεων που επιδιώκουν ε

  Τα μεγάλα προβλήματα της Κίνας: Γιατί το Πεκίνο δεν μπορεί να «φορτωθεί» τη Ρωσία. Με τον Πόλεμο της Ουκρανίας,  τα διλήμματα της Κίνας αυξάνονται. Η Κίνα στην Ευρώπη και στην Αμερική φαντάζει όσο περνά ο καιρός σαν μια αήττητη αυτοκρατορία. Οι περισσότεροι θιασώτες της νομοτελειακής πρωτοκαθεδρίας στο μέλλον, προέρχονται από τον Μαρξισμό ο οποίος είναι νομοτελειακή θεωρία. Οι μαρξιστές είναι ρεαλιστές, όμως οι ρεαλιστές δεν είναι κατ′ ανάγκην μαρξιστές. Ο Μαρξισμός έχει ντετερμινισμό και πιστεύει στον έλεγχο των μέσων παραγωγής. Όμως δεν ασχολείται καθόλου με τη θεωρία των προσδοκιών (The Prospect Theory) η οποία αποδεικνύει ότι τα κίνητρα είναι αυτά που οδηγούν τον άνθρωπο σε αποφάσεις και τελικά γι΄αυτό και επικρατεί ο καπιταλισμός (με τις διάφορες εκδοχές του). Η Κίνα με το πολιτικό της σύστημα είναι υποχρεωμένη να είναι επεκτατική διότι δεν θα ήθελε γείτονες ″Ταϊβάν″ και ″Χονγκ Κονγκ″, ″Ιαπωνία″ και ″Νότια Κορέα″ αλλά ακόμη και χώρες σαν την Ινδονησία. Η Κίνα είναι

   Chinese President Xi Jinping    & Politburo Standing Committee member Wang Huning Ο "εγκέφαλος" πίσω από τον Σι Τζινπίνγκ. Ήταν μια ήσυχη ημέρα του περασμένου Αυγούστου όταν η Ζάο Ουέι, μία από τις πιο δημοφιλείς και πιο ακριβοπληρωμένες ηθοποιούς στην Κίνα, εξαφανίστηκε από το κινεζικό Διαδίκτυο. Κάθε αναζήτηση που αφορούσε το όνομά της, από ταινίες έως τους λογαριασμούς της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οδηγούσε στην παγκοίνως γνωστή ένδειξη "error 404". Τα διαδικτυακά ίχνη αρκετών ακόμη Κινέζων καλλιτεχνών, λ.χ. των ανδρόγυνης αισθητικής δημοφιλών boy bands, επίσης χάθηκαν, στο πλαίσιο μιας κυβερνητικής εκστρατείας εκτεταμένης λογοκρισίας των "χυδαίων διασημοτήτων" και των προτύπων που φαίνεται πως "διαστρέφουν" την ευεπηρέαστη νεολαία. Στην πραγματικότητα, η Ζάο και οι ατυχείς συμπατριώτες της έγιναν άθελά τους το αντικείμενο εφαρμογής μιας δέσμης νέων πρωτοβουλιών που έχουν σύμφωνα με τα κρατικά μέσα ενημέρωσης ως στόχο "να μετ

  To chicken game Κίνας - Ταϊβάν  που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε πυρηνικό πόλεμο. Μεγάλη αποβατική άσκηση με τη συμμετοχή ειδικών δυνάμεων πραγματοποίησε ο στρατός της Κίνας, όπως ανακοίνωσε χθες Δευτέρα δια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, στην επαρχία Φουτζιάν, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τη νήσο Ταϊβάν. Ασκήσεις τέτοιοι τύπου δεν είναι βέβαια κάτι σπάνιο και η συγκεκριμένη, αν κρίνουμε από τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν στο σχετικό βίντεο, μάλλον πραγματοποιήθηκε εδώ και μερικές ημέρες. Όμως η συγκυρία αυτής της ανακοίνωσης είναι η πιο ευαίσθητη εδώ και μισόν αιώνα. Αρκεί και μόνο να σημειωθεί ότι η κινεζική Πολεμική Αεροπορία πραγματοποίησε, σύμφωνα με την Ταϊπέι, 38 εισόδους μαχητικών στην Ζώνη Ταυτοποίησης Αεράμυνας (ADIZ) της Ταϊβάν την 1η Οκτωβρίου, άλλες 39 την επομένη και άλλες 16 τη μεθεπομένη. Για το Πεκίνο βέβαια η ταϊβανική ADIZ δεν υφίσταται καν, εφόσον δεν αναγνωρίζεται ξεχωριστό κράτος. Μόλις το Σάββατο ο Κινέζος ηγέτης Σι Τζινπινγκ εξέφρασε τη βεβαιότητα

Οι ρίζες του κινεζικού θαύματος  – και του σημερινού πολυπολικού κόσμου. Σκέψεις με αφορμή το βιβλίο του Ιταλού στοχαστή Τζιοβάνι Αρίγκι «Ο Άνταμ Σμίθ στο Πεκίνο». Σήμερα, τείνουμε να εκλαμβάνουμε ως δεδομένη την πολυπολυκότητα του παγκόσμιου συστήματος. Και όντως η εποχή εκείνη όπου οι ΗΠΑ (2000-2010) φάνταζαν πανίσχυρες, ικανές να παρεμβαίνουν σε κάθε γεωπολιτικό πεδίο του πλανήτη μάλιστα μονομερώς και δίχως να έχουν εξασφαλίσει κάποια γενική συναίνεση με τις υπόλοιπες δυτικές δυνάμεις, φαίνεται πλέον αρκετά μακρινή. Συνέβαλαν ως προς αυτό πρόσφατα συνταρακτικά γεγονότα, μεταξύ των οποίων θα μπορούσαμε να επιλέξουμε ως χαρακτηριστικά την άτακτη αποχώρηση των Αμερικάνων από το Αφγανιστάν · ή, αν στρέψουμε το βλέμμα μας στο εσωτερικό πεδίο των Ηνωμένων Πολιτειών και την κρίση που αυτές αντιμετωπίζουν, την εισβολή του πλήθους στο Καπιτώλιο , στις πρώτες ημέρες του 2021. Ποιες, όμως, είναι οι ρίζες αυτής της ανατροπής που έλαβε χώρα στ

   Το μεγάλο αίνιγμα για το μέτωπο του πληθωρισμού. Οι μεγαλύτερες κεντρικές τράπεζες του πλανήτη (αμερικανική, βρετανική, ελβετική) προειδοποιούν με διαδοχικά μηνύματά τους: ο πληθωρισμός θα κινηθεί το αμέσως επόμενο διάστημα σε επίπεδα υψηλότερα από τα επιθυμητά και αρχικώς νομιζόμενα – και επί μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Όμως αυτό δεν είναι όλη η ιστορία. Άλλωστε, οι πάντες βιώνουν ήδη τις πληθωριστικές πιέσεις που εκδηλώνονται διεθνώς, από την αγορά ενέργειας και στέγης μέχρι τις πρώτες ύλες και τα τρόφιμα. Το κρίσιμο ερώτημα είναι άλλο: πρόκειται για παροδικό άλμα, οφειλόμενο πρωτίστως στην πανδημική κρίση και την εξ αυτής διατάραξη των εφοδιαστικών αλυσίδων ή για εκδήλωση βαθύτερης τάσης; "Παραμονεύουν αβεβαιότητες" Από αυτή την άποψη, η έκθεση, που συνέταξαν για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας οι Φίλιπ Λέιν και Ιζαμπέλ Σνάμπελ, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα, καθώς οι συντάκτες της υποστηρίζουν αντικρουόμενες ο καθένας θέσεις. Αμφότεροι βέβαια συμφωνο