IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ο Ταγίπ Ερντογάν διχάζει την τουρκική κοινωνία – όχι όμως σε ό,τι αφορά στην επιλογή του να προμηθευτεί τα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα S-400 . Σε έρευνα του Πανεπιστημίου Kadir Has που δημοσιοποιήθηκε στις αρχές του μηνός, το 44% των ερωτηθέντων συμφώνησαν ότι η αγορά του επίμαχου συστήματος πρέπει να προχωρήσει, παρά τις αμερικανικές απειλές για επιβολή κυρώσεων, έναντι 24,9% όσων τοποθετήθηκαν αρνητικά και 31,1% όσων δήλωσαν άγνοια. Στην ίδια έρευνα οι τουρκοαμερικανικές σχέσεις αξιολογούνται ως το πρώτο μέτωπο εξωτερικής πολιτικής της γείτονος (σημαντικότερο και από το συριακό), με την εκτίμηση παράλληλα ότι αυτές θα χειροτερέψουν. Το 81% των Τούρκων πολιτών αντιμετωπίζει τις ΗΠΑ ως απειλή για την Τουρκία (έναντι 60,2% το 2018), ενώ η Ρωσία κατατάσσεται στην 12η θέση των απειλητικών χωρών, χαμηλότερα από την Γαλλία, τη Βρετανία ή τη Γερμανία. Οι ερωτηθέντες κρίνουν ως φιλικές χώρες όπως το Ιράν, η Ουκρανία και η Βενεζουέλα, ενώ ακόμη και για την Ελλάδα εκφράζον

Hδη από την περίοδο Οζάλ είχε αρχίσει η ανάδυση μιας νέας ταυτότητας στη διαμορφούμενη τότε κοινωνική πλειοψηφία, αναδεικνύοντας τη θρησκευτική ταυτότητα της Τουρκίας και στο εσωτερικό. Κάπως έτσι Ισλάμ και εθνικισμός βρήκαν εκ νέου κοινό βηματισμό. Σημειωτέον πως στις αρχές του 1950 ο ισλαμικός εθνικισμός προωθήθηκε ως αντίπαλον δέος στον κομμουνισμό, με ισχυρές δόσεις αντισιωνισμού. Αποδυναμώθηκε αισθητά από τα μέσα του 1960 εξαιτίας της προσέγγισης με τις ΗΠΑ. Ο Οζάλ, πάντως, ανήγαγε τις τουρκικές, οθωμανικές και ισλαμικές ρίζες σε πυλώνα της εξωτερικής πολιτικής προς τις μετασοβιετικές Δημοκρατίες και τα Βαλκάνια. Κόντρα στο κεμαλικό δόγμα, το οποίο συνεπικουρούνταν από την αριστερή διανόηση υπό τον Ετσεβίτ, η οποία εκτιμούσε ότι η τουρκική ισχύς απέρρεε από την περιφερειακή της θέση σε σχέση με τη Δύση, ο Οζάλ έβλεπε στα κράτη με οθωμανικό παρελθόν και ισλαμικό υπόβαθρο δυνάμει εται

 Θα στηρίξει ο Πούτιν την τουρκική γεωπολιτική “αποστασία” από τη Δύση;  Ένα γεωπολιτικό φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρασία και δημιουργεί έντονη ανησυχία στις δυνάμεις που προσπαθούν να αποτρέψουν μια πιθανή κατάρρευση του αγγλοσαξονικού γεωγραφικού συστήματος ασφαλείας ανασχέσεως της ρωσικής ισχύος ή Rimland, κατά N. Spykman. Ο πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας βρίσκεται ενώπιον μιας ιστορικής αποφάσεως από την εξέλιξη της οποίας θα κριθεί εν πολλοίς η ειρήνη σε παγκόσμια κλίμακα. Πρόκειται για ένα μέγιστο και κρίσιμο γεωστρατηγικό ερώτημα, το οποίο αφορά στο εάν και κατά πόσον θα παρακινηθεί ή απλώς θα υποστηριχθεί από την Μόσχα, η γεωπολιτική αποστασία της Άγκυρας από την αγγλοσαξονική αμυντική αγκάλη, δηλαδή το ΝΑΤΟ. Με πολύ απλά λόγια η Ρωσία βρίσκεται ενώπιον ενός διλλήματος, το οποίο ωστόσο επηρεάζει αμέσως και την δική της ασφάλεια αλλά και την παγκόσμια ειρήνη, καθώς καθίσταται ολοένα και περισσότερο πρόδηλη η τάση της Τουρκίας να αποκτήσει περισσότερη

1. Η κατάρρευση του «τουρκικού μοντέλου».  2. Εθνικιστικό Κόμμα Τουρκίας:  Οι Αμερικανοί μας ωθούν σε εμφύλιο πόλεμο.  3. Oι θεωρίες συνωμοσίας για το αποτυχημένο πραξικόπημα. 4. Τουρκία: Καταγγέλλουν το αμερικανικό Stratfor για εμπλοκή στο πραξικόπημα!  5. Η Άγκυρα εκβιάζει και ξανανοίγει «την στρόφιγγα» των προσφυγικών ροών!  6. Τουρκία: «κοσμοθεωρητική σχιζοφρένεια». 1. Η κατάρρευση του «τουρκικού μοντέλου»   Δεν είναι σαφές πως θα εξελιχθούν τα πράγματα τους επόμενους μήνες στη γειτονική Τουρκία. Πάντως το ισλαμικό καθεστώς, κατά την πάγια, προσφιλή και λαϊκιστική τακτική του, αναζητά εξωτερικούς εχθρούς και κατηγορεί ευθέως τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ως υποκινητές των πρόσφατων γεγονότων. Όποια εξέλιξη και αν υπάρξει, είναι βέβαιο πως το περιβόητο «τουρκικό μοντέλο» έχει χρεωκοπήσει. Τ ι ήταν όμως αυτό το «τουρκικό μοντέλο;» Για να το κατανοήσουμε πρέπει να ανατρέξουμε στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν. Η ανεξαρτητοποίηση των κρατών του Καυκάσου και της κεν