IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Τι πραγματικά επιδιώκει η Γαλλία του Μακρόν;  Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η Γαλλία του Μακρόν, προσπαθεί να ανακτήσει το χαμένο της πρεστίζ, ως μια παγκόσμια, ηγετική και “αυτόνομη” δύναμη. Οι ενέργειες της χώρας στο πεδίο της εξωτερικής της πολιτικής, δείχνουν με σαφήνεια τη συγκεκριμένη πραγματικότητα . Πιο συγκεκριμένα, από το άνοιγμα γαλλόφωνων σχολείων στην Αφρική, έως τις επισκέψεις Μακρόν στη Βηρυτό τις αμέσως επόμενες μέρες μετά την έκρηξη, την “ταύτιση απόψεων” με τον ευρωπαϊκό Νότο στο ζήτημα του ευρω-ομόλογου και των διαπραγματεύσεων για το Ταμείο Ανάκαμψης τον Ιούλιο, τις δηλώσεις του Προέδρου της Γαλλίας, περί “εγκεφαλικά νεκρού” ΝΑΤΟ αλλά και φυσικά την “έμπρακτη” στήριξη προς την Ελλάδα στα ελληνοτουρκικά, ο Μακρόν, και η γεωπολιτική ατζέντα της κυβέρνησης του, έχουν έναν ξεκάθαρο στόχο: Να δείξουν ότι η Γαλλία είναι παρούσα και δυνατή στην ευρωπαϊκή (και κατ’ επέκταση στην παγκόσμια) γεωπολιτική σκηνή και πως τα συμφέροντα της, “πρέπει” να γίνονται σεβαστά

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ  Προσοχή στην ανάλυση:  Ο ρόλος του "τρελού"  στη διεθνή σκακιέρα.    Ο Ελληνισμός και η στρατιωτικοποίηση  της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Ο Ερντογάν είναι μάστορας στη δημιουργία κρίσεων. Αξιοποιεί συγκυρίες, αδυναμίες, αμφιταλαντεύσεις και φοβίες αντιπάλων και εχθρών. Χρησιμοποιεί αδίστακτα τη «σκληρή» (hard) και την «ήπια» (soft) δύναμη. Άριστος μαθητής του Χίτλερ, επιτίθεται και επιβάλλεται διά της ισχύος, ενώ οι τρεμαλέοι και τουρκοφοβικοί Έλληνες επικαλούνται, έμφοβοι, το Διεθνές Δίκαιο που ανέκαθεν συντρίβεται υπό την μπότα του Τούρκου Οι ηγέτες της Ελλάδος και της Κύπρου έχουν σοβαρότατο πρόβλημα υγείας. Δεν ακούν, δεν βλέπουν και δεν αντιλαμβάνονται ποια είναι η κατ’ εναντίον μας ξεκάθαρη κατακτητική τουρκική πολιτική. Πεισματικά ζουν σε άλλους, ουτοπικούς κόσμους, όπου οι ευσεβείς πόθοι και οι αφελείς προσδοκίες ανταγωνίζονται τις νεφελώδεις αντιλήψεις τους για τον Τούρκο. Ο Κύπριος Πρόεδρος επιμένει στη γελοία θέση ότι δ

Γιατί η Γαλλία... «ύψωσε το ανάστημά» της στην Τουρκία; Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε πως η Γαλλία επανέρχεται στη δράση μετά από δεκαετίες όπου ο περίφημος γαλλο-γερμανικός άξονας ήταν η αρχή και το τέλος της γαλλικής εξωτερικής πολιτικής. Οι εξελίξεις στην Ε.Ε μετά την κρίση της ΕΖ κατέστησαν σαφές στη Γαλλία οτι οι καιροί που ζούμε ευνοούν τους ''επιτιθέμενους'' και τους δραστήριους. Πράγματι, η συστημική μετάβαση (από ένα υβριδικό μονο-πολυπολικό σύστημα σε ένα ασταθές πολυπολικό σύστημα) υπαγορεύει στα κράτη να διεκδικούν όσα δεν μπορούσαν να διεκδικήσουν σε μια μονοπολική περίοδο ή σε ένα χαλαρά διπολικό σύστημα όπως ήταν ο Ψυχρός Πόλεμος. Ποιοί είναι οι λόγοι που κάνουν τη Γαλλία να δείχνει τέτοιο ενδιαφέρον για τη Μεσόγειο; Γιατί η Ελλάδα πρέπει να συνεχίσει τη ''γαλλική παρέα''; Ο πρόεδρος Μακρόν κατάλαβε γρήγορα οτι το πρώτο ταλέντο ενός πολιτικού είναι η αλλαγή πολιτικών θέσεων που δεν εξυπηρετούν το εθνικό συμφέρον και την πρ

Το μπρα ντε φερ Γαλλίας - Τουρκίας  στην Ανατολική Μεσόγειο. Μια χρονική περίοδο απροσδιόριστης διάρκειας, εντός της οποίας η Ελλάδα θα πρέπει να κινηθεί όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται σε διπλωματικό επίπεδο και, ταυτόχρονα, να μην παρασυρθεί σε θερμό επεισόδιο με την Τουρκία, έχει μπροστά της η Αθήνα. Σε διπλωματικό επίπεδο, η επίσκεψη του στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ στην Αθήνα θεωρείται ένα σαφές μήνυμα προς πολλές κατευθύνσεις, ωστόσο οι πραγματικές σημαίνουσες χειρονομίες έρχονται εκ δυσμών και συγκεκριμένα από τη Γαλλία. Τις επόμενες ημέρες, η φρεγάτα «Σπέτσαι» θα διασχίσει την Ανατολική Μεσόγειο, ως μέρος μιας από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές ναυτικές αρμάδες που έχουν συγκροτηθεί τα τελευταία χρόνια ως ομάδα κρούσης του γαλλικού αεροπλανοφόρου «Σαρλ ντε Γκωλ». Περισσότερες από 10 κύριες μονάδες επιφανείας (φρεγάτες, καταδρομικά, αντιτορπιλικά) θα συνοδεύουν το «Σαρλ ντε Γκωλ» στην πορεία του από την Τουλόν μέχρι τη διώρυγα του Σουέζ, με ενδιάμεσο σταθμό τα νότια

Πώς η Γαλλία παρεμβάλλεται στα ελληνοτουρκικά.  Η συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης για την οριοθέτηση θαλάσσιων δικαιοδοσιών στη Μεσόγειο, που φέρεται να επικυρώθηκε πραξικοπηματικά από την πολιορκούμενη κυβέρνηση Σαράτζ στην Τρίπολη χωρίς εμπλοκή του ενιστάμενου κοινοβουλίου στο Τομπρούκ, πρόκειται να απασχολήσει σήμερα, με πρωτοβουλία του Ν. Δένδια, το Συμβούλιο των 27. Η περίσταση προσφέρεται για να καταδειχθεί η ευρύτερη περιφερειακή, και όχι απλώς ελληνοτουρκική, διάσταση της αντιπαράθεσης - αλλά και η ευρωπαϊκή αμηχανία απέναντι στην Άγκυρα.  Το ότι η ευρωπαϊκή χώρα με την ηχηρότερη αντίδραση έναντι της Τουρκίας είναι η Γαλλία, δεν αποτελεί σύμπτωση.  Το Παρίσι υπερασπίζεται βέβαια άμεσα γαλλικά συμφέροντα, όπως είναι οι έρευνές στα ανοιχτά της Κύπρου και νοτίως της Κρήτης στις οποίες συμμετέχει η TOTAL.  Υπερασπίζεται επίσης τις επιλογές του στην κρίση της Λιβύης, όπου στηρίζει εμμέσως τον ανταγωνιστή της Τρίπολης και προστατευόμενο Αιγύπτου, ΗΑΕ και Ρωσίας, στ

 Ο έλεγχος της Μαύρης Θάλασσας και η αξιοποίηση του ενεργού ρόλου της Ρωσίας στην λεκάνη της ανατολικής Μεσογείου δεν θα έχει πρακτική σημασία αν δεν κατοχυρώνεται η διευκόλυνση διέλευσης από τα Στενά των Δαρδανελίων. ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:    Αναβαθμισμένος ο ρόλος της Γαλλίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σε χειραψία με τον Ρώσο ομόλογό του, Βλαντιμίρ Πούτιν, μετά από συνέντευξη Τύπου στην Άγκυρα, στις 11 Δεκεμβρίου 2017. REUTERS/Umit Bektas Η Μέση Ανατολή βρίσκεται προ των πυλών μιας νέας ανάφλεξης. Στην περιοχή που εκτείνεται από την Τουρκία έως και τον Περσικό Κόλπο, λαμβάνουν χώρο εξελίξεις (κρίση μεταξύ Υεμένης-Σαουδικής Αραβίας, εσωτερική αστάθεια στο Ιράν, τουρκική επιχείρηση «Κλάδος Ελιάς» στην Αφρίν) που δείχνουν ότι η σταδιακή ομαλοποίηση κάποιων περιοχών της Συρίας δεν έχει σταθεροποιητικό αντίκτυπο στην ευρύτερη περιοχή. Μια πολύ σημαντική παράμετρος του παρόντος και του μέλλοντος της Μέσης Ανατολής, είναι η ρωσική επιρροή σ