Το στοίχημα της επιστροφής στην παραγωγή
Παράλληλα με τη μνημειώδη αποβιομηχάνιση της χώρας που ξεκίνησε από τα τέλη της δεκαετίας του '70, «φούντωσε» τη δεκαετία του '80 και σχεδόν ολοκληρώθηκε στη δεκαετία του '90, στην Ελλάδα έχει λάβει χώρα και μια μετάλλαξη στο εργασιακό προφίλ της κοινωνίας και στις επαγγελματικές προτεραιότητες. Στη χώρα την τελευταία 30ετία έχει υπάρξει μια... γιάπικη μετάλλαξη, μια απαξίωση της χειρωνακτικής εργασίας με παράλληλη υποβάθμιση της έννοιας της τεχνολογικής εξειδίκευσης, των διαφόρων παραδοσιακών δεξιοτήτων και των πατροπαράδοτων τεχνών. Υποβαθμίστηκε η αξία και κυρίως η... υπεραξία της χειρωνακτικής εργασίας, καθώς και η έννοια του βιοτέχνη, του τεχνίτη, ή επιτηδευματία, ενώ στον αντίποδα υπερδιογκώθηκε το ενδιαφέρον για εργασίες παροχής υπηρεσιών, επαγγέλματα «λάμψης» και κοινωνικής καταξίωσης ή προβολής. Πέρα από την πάγια «κάψα» των Ελλήνων να κάνουν τα παιδιά τους... άξιους ανθρώπους στην κοινωνία (επιστήμονες, γιατρούς, δικηγόρους κ.λπ.), από το '90 και μετά