IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ετοιμάζοντας τη συνάντησή του στις 17 Οκτωβρίου στην Ουάσιγκτον με τον πλανητάρχη ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μάλλον θα ευχόταν να μην είχε δημοσίως διατυπώσει τις σκέψεις του τον Μάρτιο του 2016 για τον υποψήφιο τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ: «(...) και βεβαίως με όλα όσα σηματοδοτεί αυτή η υποψηφιότητα και με τις ιδέες που εκπροσωπεί και με την απήχηση που βρίσκουν και η απειλή να είναι πιθανόν πρόεδρος – ελπίζω να μην μας βρει αυτό το κακό – της ηγεμονεύουσας χώρας στον πλανήτη». Παρ’ όλα αυτά ο πρωθυπουργός – ελπίζοντας ότι οι πρακτικοί Αμερικανοί δεν κρατούν κακίες όταν πρόκειται για μπίζνες – δεν είχε κανένα πρόβλημα να αιτηθεί για μια συνάντηση με τον πλανητάρχη, όπως άλλωστε συνήθιζαν όλοι οι προκάτοχοί του.  Ιδού πώς περιγράφει την εμμονή των Ελλήνων πολιτικών για μια... φωτογραφία με τον πλανητάρχη στην Ουάσιγκτον ο συνταξιούχος πρέσβης Χρήστος Ζαχαράκις στο βιβλίο του « Άκρως Απόρρητο ειδικού χειρισμού» (Λιβάνης 2008): « Πρόκειται, δυστυχώς, για εκ

Ο Αμερικανός πρόεδρος και ο 'Ελληνας πρωθυπουργός ακούν τον γ.γ. του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ στην πρόσφατη σύνοδο της Συμμαχίας. Τσίπρας και Τραμπ θα συναντηθούν στον Λευκό Οίκο στις 17 Οκτωβρίου. Την επιβεβαίωση της στήριξης των ΗΠΑ στις νέες ισορροπίες που τείνουν να διαμορφωθούν, τόσο εντός της Ευρώπης όσο και σε περιφερειακό επίπεδο, αναμένεται ότι θα προσπαθήσει να εκμαιεύσει ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατά την επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον και τη συνάντησή του με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. Η πρωτοφανής, όπως χαρακτηρίζεται και από τις δύο πλευρές, άριστη συνεργασία ανάμεσα σε Αθήνα και Ουάσιγκτον ανοίγει σοβαρές προοπτικές για την Ελλάδα σε πολλαπλά επίπεδα. Από την αμερικανική πλευρά τονίζεται ότι η συνεργασία υπερβαίνει τις όποιες διαφορές σε πρόσωπα, κόμματα και ιδεολογίες. 'Οπως το έθεσε Αμερικανός αξιωματούχος, είναι σημαντικό ο πρωθυπουργός και ηγέτης ενός κόμματος όπως ο ΣΥΡΙΖΑ να έρχεται στην Ουάσιγκτον, στον Λευκό Οίκο, στο Blair Hous

Φαίνεται πως, όντως κατά τα φαινόμενα και το τρέχον ρεπορτάζ, η συνάντηση του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ με τον Έλληνα Πρωθυπουρργό Αλέξη Τσίπρα έχει οριστικοποιηθεί για το διάστημα 17 με 22 Οκτωβρίου και πλέον συζητιέται σε Αθήνα και Ουάσινγκτον η ατζένα και οι λεπτομέρειες αυτού του ταξιδιού στις ΗΠΑ Aς μου επιτραπεί, να αντλήσω από την πολύχρονη εμπειρία μου και να απευθυνθώ προς άμεσα και έμμεσα εμπλεκόμενους και να σημειώσω τα εξής: επειδή πριν από κάθε τέτοιο ταξίδι, δυστυχώς είδαμε πολλές φορές το «ίδιο έργο» με σενάρια επί σεναρίων, τα οποία όλα -μα όλα - υπόκεινται σε σκοπιμότητες και ιδιοτέλειες - καλό θα είναι οι άμεσα εμπλεκόμενοι αρμόδιοι και συναρμόδιοι κυβερνητικοί εμπλεκόμενοι φορείς (διπλωματικό γραφείο του Πρωθυπουργού, Υπ. Εξωτερικών) να προσέξουν ορισμένα σημεία. Και πιο συγκεκριμένα: 1. Πρωτίστως θα πρέπει να υπάρχει στόχευση. Τι θέλουμε και τι μπορούμε να δώσουμε. Τι είναι εφικτό και τι ανέφικτο. Σχέδιο και στρατηγική. Πέρα από τις συναντήσεις με

Μια νέα κατάσταση μεγαλύτερης πίεσης προς την Ευρωζώνη από την πλευρά του ΔΝΤ, έχει αρχίσει να αποκρυσταλλώνεται το τελευταίο δεκαήμερο, όσον  αφορά τις σχέσεις Ευρώπης - ΗΠΑ μέσα στο Συμβούλιο του Ταμείου. Και ένα από τα σημεία αιχμής αυτής της αυξημένης πίεσης αφορά στο θέμα διευθέτησης του ελληνικού χρέους.  Κοινοτικός αξιωματούχος, που είναι σε γνώση των σχετικών διαπραγματεύσεων, υποστηρίζει στο  Capital.gr , ότι το συνολικό κλίμα των σχέσεων μεταξύ Ευρωζώνης και Ουάσιγκτον –ανεξαρτήτως δημοσίων δηλώσεων –  έχει αποδειχθεί μετά τις συναντήσεις κορυφής στο ΝΑΤΟ και το G-7 περισσότερο δύσκολο από ό,τι αρχικά φαινόταν. Ένα από τα σημεία που αυτή η διαπίστωση είναι εμφανής είναι αυτή της διευθέτησης του ελληνικού χρέους.  Σύμφωνα με τον ίδιο αξιωματούχο, χαρακτηριστικό της συνολικής αναθεώρησης των σχέσεων είναι ότι το μοναδικό "χρήσιμο" αποτέλεσμα από τις επαφές αυτές του κ. Τραμπ και του επιτελείου του στις Βρυξέλλες και την Ταορμίνα, είναι η σ υγκρότηση μίας επιτρ

  Θεωρητικά, η Ελλάδα θα αποτελούσε στα μάτια της Ουάσινγκτον έναν ενδιαφέροντα εταίρο. Ωστόσο, οι εγγενείς αδυναμίες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, αλλά και οι εσωτερικές πολιτικές ιδιαιτερότητες, δύσκολα θα επέτρεπαν μια τέτοια συνεργασία σε στρατηγικό επίπεδο.*   President Trump Proclaims March 25 Greek Independence Day Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ, ερχόμενη σε συνέχεια του Brexit, αλλά και της θεαματικής ανόδου κάθε μορφής λαϊκιστικών και ακραίων κομμάτων και κινημάτων στις δύο πλευρές του Ατλαντικού καθιστά επιτακτική μια εκ βαθέων συζήτηση για την έννοια της Δύσης, τις αντιλήψεις σε βασικά ζητήματα, τις κοινές αξίες και συμφέροντα που συνδέουν(;) τις χώρες-μέλη της Ευρω-ατλαντικής κοινότητας. Επιπλέον, η, ούτως ή άλλως προβλεπόμενη με κάθε αλλαγή ενοίκου του Λευκού Οίκου, διαδικασία επανεξέτασης της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής εθνικής ασφάλειας αποκτά ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον λόγω της προσωπικότητας και των απόψεων το

Ορθότερος θα ήταν ο τίτλος «περιμένοντας στο… ακουστικό τον πρόεδρο Τραμπ». Γνωρίζω από πρώτο χέρι ότι είναι μία από τις πιο δύσκολες και επίπονες προσπάθειες να πείσεις την άλλη πλευρά του Ατλαντικού ότι πρέπει να πάρουμε σειρά προτεραιότητας. Ας ομολογήσουμε την αλήθεια. Η ανακοίνωση για το τηλεφώνημα με τον Αμερικανό πρόεδρο έχει την ίδια ή ακόμη μεγαλύτερη σημασία από το περιεχόμενό της. Ιδίως στη δική μας περιοχή. Αλλωστε, οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι η πρώτη αποτίμηση των συνομιλιών αυτών από τους διαδοχικούς φιλοξενούμενους του Μεγάρου Μαξίμου είναι ταυτόσημου περιεχομένου. Δηλώνουν ικανοποίηση, ίσως και μεγάλη, με την επισήμανση των διαχρονικών «κύκλων» ότι ο πρόεδρος έδειξε να αντιλαμβάνεται την ορθότητα και το βάσιμο των θέσεών μας κυρίως στα εθνικά θέματα. Η επιγραμματική τους απαρίθμηση μόνο χρειάζεται μισή ώρα. Αν παραλείψεις κάποιο, αντί επαίνων θα υποστείς μόνο την κριτική γι’ αυτό που δεν πρόλαβες να θίξεις. Οι πλέον έμπειροι θα συμβουλεύ

 Πως ο Τραμπ βλάπτει την Ελλάδα…          Trump και Putin:      Μία ιστορία που τελικά… έχει και «Δράκο» (Κίνα)   Μια ματιά στην προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ.     Μαύρα σύννεφα στις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας.    Τραμπ και Ιερουσαλήμ.    Πως ο Τραμπ βλάπτει την Ελλάδα…        Η εκλογή του Ρόναλντ Ρέιγκαν πριν μερικές δεκαετίες την ίδια περίοδο που στη Βρετανία κυβερνούσε η Θάτσερ και στην Κίνα ηγείτο ο Τενγκ Σιάο Πινγκ, έβαλε τέλος σε μια ιστορική περίοδο και αποτέλεσε την αρχή για την περίοδο της παγκοσμιοποίησης. Λίγα χρόνια μετά την πρώτη προεδρία Ρέιγκαν η ΕΣΣΔ κατέρρευσε ενώ η Κίνα βγήκε από την απομόνωση και την παλαιολιθική εποχή της κομμουνιστικής οικονομίας  και εξελίχθηκε σε παγκόσμια δύναμη. Η νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις τελευταίες αμερικάνικες εκλογές ενδεχομένως να σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής και την αρχή μιας άλλης. Ιδίως αν τη συνδυάσει κάποιος με τις εξελίξεις που αφορούν την ισλαμική τρομοκρατία, τα κύματα μετανάστευσης προς τον αναπτυγ