IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Τριάντα τρία χρόνια φετβά για τον Σαλμάν Ρούσντι:  Η αμηχανία της Δύσης. Το να αντιταχθούν οι κοινωνίες στους σύγχρονους ολοκληρωτισμούς είναι κάτι που θα προκαλέσει και την ανανέωση των δικών τους αξιών. Ο φετβάς για τον Σαλμάν Ρούσντι εκδόθηκε το 1989, από τον ανώτατο θρησκευτικό ηγέτη του Ιράν, Αγιατολάχ Χομεϊνί. Ελάχιστοι τότε πρόσεξαν τη σημειολογία ενός Φετβά που εκδόθηκε στο Ιράν, αφορούσε έναν Ινδό, και καλούσε για την δολοφονία του επειδή δημοσίευσε ένα μυθιστόρημα στο Λονδίνο ―στη ”γη των απίστων”. Ωστόσο η έκδοσή του διατύπωνε μια στροφή: Έδειχνε ότι πλέον ο ριζοσπαστικός ισλαμισμός δεν δεχόταν την μέχρι τότε διάκριση μεταξύ της επικρατείας των πιστών και εκείνης των απίστων, και αξίωνε παγκόσμια εφαρμογή του θεϊκού νόμου. Τι άλλο εξέφραζε αυτή η στροφή αν όχι μια πρόθεση επέκτασης, την ανάδυση ενός σχεδίου παγκόσμιας (έστω πολιτιστικής) κυριαρχίας; Κι όμως, το γεγονός αυτό θάφτηκε τότε κάτω από έναν κακοφορμισμένο αντι-ιμπεριαλισμό, ο οποίος δεν πατούσε π

   Αν ο ελληνορθόδοξος λοιπόν συναισθηματισμός και αναχρονισμός μας είναι η βασική αιτία της νεοελληνικής κρίσης, γιατί άραγε η προτεσταντική κυρίως, αλλά και η καθολική Δύση –που ουδέποτε «χώνεψε» την επίσης τροφό της Ορθοδοξία, και δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να εκσυγχρονίζεται ανελλιπώς, καπιταλιστικώς και ανθρωποφαγικώς, μέχρι πλανητικής καταστροφής– βιώνει σήμερα τη μέγιστή της κρίση;  Διαβάζοντας κάποιος στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο άρθρα και συνεντεύξεις Ελλήνων συγγραφέων και διανοητών για τα αίτια της κρίσης του δυτικού πολιτισμού, αλλά και της σημαντικότατης και εν πολλοίς ιδιαίτερης κρίσης της νεοελληνικής μας κοινωνίας, δεν είναι δυνατόν να αγνοήσει και μία ενδιαφέρουσα ιδεολογική και συγγραφική εμμονή, να αναζητούνται οι όποιες βασικές αιτίες της παγκόσμιας κρίσης, αλλά και της δικής μας ιδιαίτερα κρίσης, σε θρησκευτικούς παράγοντες, και για την περίπτωσή μας στην ελληνορθόδοξή μας παράδοση. Η συγκεκριμένη αυτή εμμονή εκφράζεται, κατά τη γνώμη μου, στη χ