IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Wall Street  Οι ευρείες ρυθμιστικές παρεμβάσεις μετά την οικονομική κρίση του 2007 που ξεκίνησε στις ΗΠΑ δεν έλυσαν τα προβλήματα του χρηματοπιστωτικού τομέα. Δέκα χρόνια μετά είμαστε ασφαλείς έναντι νέων κρίσεων ή μήπως όχι; Η πρόεδρος της Αμερικανικής ΚεντρικήςΤράπεζας (Fed) Τζάνετ Γέλεν δήλωσε πρόσφατα ότι το ξέσπασμα μια νέας χρηματοπιστωτικής κρίσης ευρείας κλίμακας όπως εκείνης του 2007/2008 είναι απίθανο να συμβεί «στη διάρκεια της ζωής μας». Ωστόσο, πολλοί αναλυτές θεωρούν ότι η πιθανότητα μιας νέας οικονομικής καταστροφής τους προσεχείς μήνες είναι μεγαλύτερη από ό,τι μέσα στα επόμενα χρόνια. Για παράδειγμα, ο Τζιμ Ρότζερς από το ιδιωτικό hedge fund «Quantum» δήλωνε πριν λίγο καιρό στο Business Insider ότι ένα χρηματιστηριακό κραχ θα μπορούσε να συμβεί ακόμη και μέσα στη χρονιά που διανύουμε, ενώ ο Ελβετός επενδυτής Μαρκ Φάμπερ, γνωστός και ως Dr Doom, ανέφερε στο CNBC ότι κάποιοι μέτοχοι θα μπορούσαν να χάσουν ακόμη και το 50% της αξίας των τίτλων τους κ

  Ένα κείμενο του Δ. Καζάκη που θα συζητηθεί πολύ!  Όταν η ιδιοτέλεια σε σπρώχνει να ξεχνάς ακόμη και τα πιο προφανή… Το να κάνεις προτάσεις για την κρίση και μάλιστα της ευρωζώνης, προϋποθέτει ότι, αφενός, γνωρίζεις ποιο είναι το πρόβλημα και, αφετέρου, είσαι σοβαρός σ’ αυτά που προτείνεις. Το κατά πόσο είναι ορθά αυτά ή όχι, κρίνεται εκ των υστέρων. Τα λέμε αυτά γιατί οι περίφημες 4 προτάσεις των Βαρουφάκη, Γκάλμπρεϊθ και Χόλαντ στερούνται και σοβαρότητας και γνώσης του προβλήματος. Μάλιστα, ως προς τον χαρακτήρα τους, είναι τόσο προκλητικά υπέρ της κερδοσκοπίας στις διεθνείς αγορές χρέους και νομίσματος, που λες και τους έβαλαν να τις κάνουν οι πιο αδίστακτοι κερδοσκόποι σαν τον Σόρος. Καταρχάς, οι επιφανείς αυτοί οικονομολόγοι δεν έχουν ιδέα σε τι πράγμα αναφέρονται. Για τους κυρίους αυτούς η κρίση της ευρωζώνης δεν υπάρχει. Ναι, καλά ακούσατε δεν υπάρχει. Απαρτίζεται από τέσσερεις διαπλεγμένες, άλλες, διακριτές κρίσεις, οι οποίες εκδηλώθηκαν κα

  Σπάστε τη «φούσκα της παιδείας»!   Η πεπατημένη των άρθρων μας στο BHMAscience είναι να « μεταβολίζουμε» την επικαιρότητα των επιστημονικών ειδήσεων σε κείμενα που αναδεικνύουν τη χρησιμότητα των επιτευγμάτων για την κοινωνία. Ομως, όταν η κοινωνία στην οποία απευθύνονται τα άρθρα αυτά φτάνει στην «ώρα μηδέν » και όταν τα μηνύματα που έχουν φθάσει ως εμάς από τις εξελίξεις των τελευταίων ετών αποθησαυρίζονται σε μία διασταυρωμένη γνώση, τότε είναι χρέος μας να τολμήσουμε τη διατύπωση ακόμη και μιας ριζοσπαστικής οπτικής, εφόσον αυτή κρίνουμε ότι μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στο σταμάτημα της πτώσης. Για την αίσθηση της « ώρας μηδέν » είναι μάλλον περιττό να παραθέσουμε επιχειρήματα. Οπότε, ας περάσουμε στην παράθεση των σημαινόντων «μηνυμάτων». ΑΕΙ, όπως Αεί Ετεροχρονιζόμενη Ισοπέδωση Στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, στην Ελλάδα των χρεωκοπημένων αξιών και των φαύλων ονείρων, στην παραλυτική χώρα που ζούμε σήμερα, συνηθίσαμε πρόσφατα να ανακαλύπτουμε την μία

Κρίση δημοκρατίας Η οικονομική κρίση εξαπλώνεται σταθερά και καθημερινά όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη, με συνεχή αύξηση των θυμάτων, αλλά και αύξουσα πιστοποίηση των ωφελουμένων από αυτήν. Ολο και περισσότεροι πολίτες χάνουν την εργασία, την κατοικία, το μέλλον. Ανακύπτει οξύ ζήτημα οικονομικής πολιτικής, που προωθείται από τους πυλώνες του κατεστημένου οικονομικού συστήματος, τράπεζες και χρηματοπιστωτικούς τομείς. Για τους τελευταίους, η συρρίκνωση της οικονομίας, η κατάρρευση αγορών, η καταστροφή επιχειρήσεων και θέσεων εργασίας σημαίνουν εξόντωση « πλεονάζοντος» κεφαλαίου , με συνέπεια υψηλότερες χρηματοπιστωτικές αποδόσεις. Η οικονομική διαχείριση της κρίσης αποδεικνύεται περισσότερο επικίνδυνη για την κοινωνία από την ίδια την κρίση. Η πραγματική οικονομία κινδυνεύει περισσότερο από αυτούς που υποτίθεται ότι τη διασώζουν, παρά από τα αντικειμενικά προβλήματά της. Παραμένει, εν τούτοις, γεγονός ότι στο μέτωπο της οικονομίας, οι κοινωνικές αντιστάσεις δεν φ

Το τραπεζικό σύστημα για αρχάριους. Που οφείλεται η παγκόσμια οικονομική κρίση;   ΠΗΓΗ ΕΔΩ

Τ ρεις ενότητες παραγόντων συνδυαστικά προσφέρουν, κατά τη γνώμη μου, μια πρώτη προσέγγιση στο ερώτημα του πώς οδηγηθήκαμε στην πρόσφατη κρίση, οι οποίες αναδεικνύουν ταυτόχρονα και τους τομείς στους οποίους απαιτούνται σοβαρές μεταρρυθμίσεις και παρεμβάσεις πολιτικής. Πρώτον , τις τελευταίες δεκαετίες επεκράτησαν σταδιακά οι νεοκλασικές αντιλήψεις για τη λειτουργία της οικονομίας και της αγοράς στη διεθνή οικονομική, επιστημονική και πολιτική ζωή. Η κυριαρχία των νεοκλασικών απόψεων οδήγησε σε ερμηνεία των μετέπειτα κρίσεων αλλά και αυτής του ΄29- κυρίως σαν λάθη της νομισματικής πολιτικής . Παράλληλα, υποβαθμίστηκαν οι κεϊνσιανές και νεο-κεϊνσιανές αναλύσεις, καθώς και οι προσεγγίσεις άλλων επιστημών αναφορικά με τα όρια του ανθρώπινου ορθολογισμού και τον ρόλο της ψυχολογίας και της αβεβαιότητας στην οικονομική και στην επενδυτική δραστηριότητα . Οι παραπάνω τόνιζαν τις ατέλειες και τις αστάθειες που ενίοτε αναπτύσσονται στην οικονομία της αγοράς, οι οποίες καθιστούν απαραίτητες

Το διπλό μήνυμα για την κρίση Yπάρχει κρίση; Ή δεν υπάρχει; Μήπως υπάρχει μεν, αλλά προβλέπεται κάποια φάση ανάκαμψης από τον επόμενο χρόνο; Τα μηνύματα είναι αντιφατικά . Την περασμένη εβδομάδα, διαπιστώθηκε επισήμως έκρηξη της ανεργίας στην Ελλάδα – μάλιστα, της φανερής, καταγεγραμμένης ανεργίας. Μόνο το τελευταίο οκτάμηνο 163.729 άνθρωποι βρέθηκαν άνεργοι· οι απολύσεις αυξήθηκαν κατά 11,7 το α΄ τρίμηνο, ενώ οι προσλήψεις μειώθηκαν κατά 19% για το 2008. Ταυτοχρόνως, κορυφαίοι επιτελικοί κεντρικών τραπεζών, όπως λ. χ. ο αντιπρόεδρος της ΕΚΤ Λουκάς Παπαδήμος, προβλέπουν ανάκαμψη από το 2011, ενώ στα χρηματιστήρια, μετά την κατάρρευση, το παιχνίδι με χαρτιά και προεξοφλήσεις προσδοκιών συνεχίζεται ως εάν να μη συμβαίνει τίποτε . Ως εάν... Τι κι αν ο Πολ Κρούγκμαν και άλλοι οικονομολόγοι, που είχαν μάλιστα επικρίνει τον άγριο νεοφιλελευθερισμό και είχαν προβλέψει τα χείριστα, μιλούν για δύσκολη και επώδυνη έξοδο από την κρίση, μιλούν για αλλαγή παραδείγματος και για ανάγκη παρέμβασης τω

ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑ ΠΡΟΕΞΟΦΛΟΥΝ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ, ΥΠΟΨΙΑΣΜΕΝΟΙ ΑΝΑΛΥΤΕΣ ΚΑΝΟΥΝ ΛΟΓΟ ΓΙΑ «ΑΝΑΚΑΜΨΗ ΠΑΓΙΔΑ» Εκεί που έψαχναν σανίδα σωτηρίας, ονειρεύονται κότερα Από τον εφιάλτη της παγκόσμιας κρίσης και της γενικευμένης κατάρρευσης των αξιών, στο όνειρο της ταχείας οικονομικής ανάκαμψης και ενός νέου «bull market» μεταπηδούν οι χρηματιστηριακές αγορές, προεξοφλώντας τα καλύτερα σε μια περίοδο που μόλις αρχίζουμε να ζούμε τα χειρότερα. Το τελευταίο δίμηνο η αλλαγή της ψυχολογίας στις παγκόσμιες κεφαλαιαγορές, που υποτίθεται πως «προβλέπουν» το μέλλον της οικονομίας, είναι εντυπωσιακή, καθώς από τη Σοφοκλέους μέχρι τη Wall Street και από τη Ρωσία ώς την Κίνα οι χρηματιστηριακοί δείκτες ανακάμπτουν με φρενήρεις ρυθμούς (30-60%) έχοντας ήδη ανακτήσει ώς και το 1/3 των απωλειών που κατέγραψαν από το φθινόπωρο του 2007 μέχρι τον «πυθμένα» του φετινού Μαρτίου. Η αισιοδοξία επανέρχεται, οι φόβοι για κατάρρευση υποχωρούν κι εκεί που οι επενδυτές αναζητούσαν αγωνιωδώς μέχρι πρότινος σανίδα σ