IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Jürgen Habermas Το δίλημμα της Δύσης Ενας πόλεμος εναντίον μιας πυρηνικής δύναμης δεν μπορεί να «κερδηθεί» με καμία λογική έννοια, τουλάχιστον όχι με τη στρατιωτική ισχύ σε μια θερμή σύγκρουση. Το ακόλουθο κείμενο του Γερμανού φιλοσόφου Γιούργκεν Χάμπερμας είναι απόσπασμα άρθρου του, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Sϋddeutsche Zeitung στις 29/4/22 Εβδομήντα εφτά χρόνια μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου και τριάντα τρία χρόνια μετά το τέλος μιας ειρήνης που διατηρήθηκε -ακόμα και όταν απειλήθηκε- με την ισορροπία του τρόμου, επέστρεψαν στα σπίτια μας οι συγκλονιστικές εικόνες ενός πολέμου που εξαπέλυσε αυθαίρετα η Ρωσία. Ετσι, μεταξύ των δυτικών θεατών μεγαλώνει η ανησυχία για κάθε θάνατο, το σοκ για κάθε δολοφονία, η αγανάκτηση για κάθε έγκλημα πολέμου, ακόμα και η επιθυμία να κάνουν κάτι σχετικά με αυτά. Η λογική έκβαση στην οποία οδηγούν αυτά τα συναισθήματα σε όλη τη χώρα είναι η προφανής τοποθέτηση εναντίον του Πούτιν και εναντίον μιας ρωσικής κυβέρν

Jürgen Habermas Μία ημέρα πριν από τη διεξαγωγή του α' γύρου στις γαλλικές εκλογές, ο διάσημος Γερμανός φιλόσοφος Γιούργκεν Χάμπερμας αναφέρεται στην ανάδυση των δεξιών λαϊκιστών σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, επιρρίπτοντας ευθύνες στην πολιτική που ακολουθεί η καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ. Μιλώντας στην εφημερίδα του Αμβούργου «Die Zeit», o Χάμπερμας επισήμανε πως « ήταν η ανικανότητα των εθνικών κυβερνήσεων να συνεργαστούν στις Βρυξέλλες, η οποία καταρχάς επέτρεψε την ανάδυση των δεξιών λαϊκιστών. Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η -υπό την καθοδήγηση της γερμανικής κυβέρνησης- επιβληθείσα πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης, η οποία δεν επέλυσε τη συνεχιζόμενη ακόμα οικονομική κρίση, αλλά επιτάχυνε τη διεύρυνση του χάσματος των εθνικών οικoνομιών μεταξύ βορρά και νότου και διέσπασε βαθιά την Ευρώπη». Συνεχίζοντας, ο Γερμανός φιλόσοφος υπογράμμισε πως «σημαντικό δεν είναι το ερώτημα "υπέρ" ή "κατά" των Βρυξελλών, αλλ

Κριτική στην ηγεσία της Ευρώπης, συνολικά, αλλά και στην ηγεσία της Γερμανίας ειδικά για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τη νομισματική και πολιτική ένωση, αλλά και για τους χειρισμούς τους απέναντι στην Ελλάδα, ασκεί ο μεγαλύτερος εν ζωή Γερμανός φιλόσοφος Γιούργκεν Χάμπερμας, με σημερινό του άρθρο στην Suddeutcsche Zeitung. Ο Γερμανός φιλόσοφος κάνει εκτεταμένη αναφορά στο ελληνικό ζήτημα, χαρακτηρίζοντας το εκλογικό αποτέλεσμα «ψήφο κατά της ταπεινωτικής δυστυχίας». Με αυτή τη δημοκρατική νομιμοποίηση, γράφει στο άρθρο του ο Χάμπερμας, η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να επιφέρει μια αλλαγή πολιτικής στην Ευρωζώνη, αλλά «βρίσκεται αντιμέτωπη με μία ξεροκέφαλη επιμονή σε μία πολιτική λιτότητας που έχει βάρβαρες συνέπειες στην Ελλάδα και έχει αποδεδειγμένα αποτύχει». Στρέφοντας τα πυρά του στη γερμανική κυβέρνηση χαρακτηρίζει σκάνδαλο τη δυστοκία με την οποία αντιμετωπίζει τον ηγετικό της ρόλο η γερμανική κυβέρνηση και επισημαίνει πως η Γερμανία οφείλει την ώθηση στ

Κι όμως ο Τσίπρας δικαιώνεται από τους Γερμανούς συντηρητικούς. Δηλαδή η ιταλική πίεση που εξασκείται τελευταία, ως προς την συναλλαγματική σκληρότητα του ευρώ, εξανάγκασε τη γερμανική άποψη επί των οικονομικών, να ενδώσει και ν’ αρχίσει δειλά δειλά να μιλάει για το σκληρό ευρώ, που έχει καθιερωθεί κι ενοχλεί την αύξηση των εξαγωγών των φτωχών. Στη συζήτηση μπήκε και η Γαλλία, που πλήττεται αρκετά το τελευταίο διάστημα. Ζητώντας λοιπόν δημοσιονομικές χαλαρώσεις για να σπάσει η λιτότητα, η γερμανική κυβέρνηση θεώρησε ότι για το σκληρό ευρώ φταίει η ΕΚΤ κι όχι η πολιτική της Γερμανίας. Με δυό λόγια πάει να πετάξει από πάνω της το βάρος των κατακρίσεων, που έχει επιβάλλει αναντίρρητα το γερμανικό δημοσιονομικό μοντέλο τιθάσευσης και κοντρολαρίσματος της ευρωζώνης. « Εμείς εφαρμόζουμε ό,τι μας υποδεικνύουν » λέει η Μέρκελ. Πηγαίνετε λοιπόν στον Ντράγκι, αυτός ξέρει. Στις 6 Σεπτεμβρίου του 2012, μεσούσης της μεγάλης κρίσης, ο Μάριο Ντράγκι εκφράζοντας την άποψη των ευρω

(...) Ο μεγάλος κυβερνητικός συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών - Σοσιαλδημοκρατών ασκεί «π ολιτική, που είναι καθαρά φιλική προς τους επενδυτές », τα μέτρα που παίρνει « δεν αγγίζουν στο παραμικρό τις αιτίες της κρίσης ». Και το τίμημα για την επιστροφή των επενδυτών στις υπερχρεωμένες χώρες είναι « ο πολιτικός εξευτελισμός ολόκληρων λαών ».   (...)  Leading SPD politicians have done little to counter the widespread belief that German bailout contributions were not transfers of hard cash never to be seen again, rather than loans that are being repaid with interest. This misrepresentation fed a German prosperity chauvinism narrative. Amplified by influential sectors of the German media, crisis countries were portrayed as slatternly "debt sinners" who overdid it in the good times and must now do their penance – or reform "homework" – along German lines. (...) 1. Η γερμανική κυβέρνηση εξευτελίζει ολόκληρους λαούς Η Gro Ko είναι μονόπλευρη. Ο μεγά