IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν   Το Ριάντ δίνει στον Λίβανο τη χαριστική βολή. Πώς καλύπτει κανείς την αποτυχία των στρατιωτικών του τυχοδιωκτισμών απέναντι στον φτωχότερο γείτονά του; Πολύ απλά: επιλέγοντας ένα άλλο μικρό και ευάλωτο κράτος στο οποίο να ξεσπάσει την οργή του. Είναι η συνταγή του ισχυρού άνδρα της Σαουδικής Αραβίας, πρίγκιπα διαδόχου Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν. Η Σαουδική Αραβία και μερικές ακόμη μοναρχίες της επιρροής της (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Μπαχρέιν, Κουβέιτ) ανακάλεσαν τους πρεσβευτές τους από τον Λίβανο και αντιστοίχως έδωσαν προθεσμία 48 ωρών στους Λιβανέζους πρεσβευτές να εγκαταλείψουν το δικό τους έδαφος. Επιπλέον διέκοψαν τις εισαγωγές προϊόντων από τον Λίβανο ενώ προσανατολίζονται και στην διακοπή αποστολής εμβασμάτων προς την Χώρα των Κέδρων από την ογκώδη λιβανέζικη διασπορά που διαβιοί και εργάζεται στον Περσικό Κόλπο. Πλήγμα Το πλήγμα είναι τεράστιο για μία χώρα η οποία έτσι και αλλιώς μαστίζεται, εδώ και δύο χρόνια, αλλά με ιδιαίτερη ένταση μετά την πολύνεκρη έκρη

  Λίβανος: Το νέο αυτογκόλ των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή Εργάζονται οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους για να εξασφαλίσουν (αθέλητα) άλλη μία επιτυχία στο Ιράν και τους συμμάχους του στη Μέση Ανατολή; Η απάντηση φέρεται πως είναι παραδόξως θετική – και στον απόηχο της αμερικανικής αποχώρησης από το Αφγανιστάν κυοφορείται ένα ακόμη πλήγμα, λιγότερο θεαματικό αλλά όχι λιγότερο ουσιαστικό, στην αξιοπιστία της υπερδύναμης. Η οικονομική και κυβερνητική κρίση του Λιβάνου έφερε την Ουάσιγκτον στην ιδιόμορφη θέση να πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στην χαλάρωση των κυρώσεων προς τη Συρία του Άσαντ και την καταστροφή των ερεισμάτων της στη Χώρα των Κέδρων. Η κατάρρευση πρόπερσι της "πυραμίδας” που συνιστούσε το τραπεζικό σύστημα του Λιβάνου, μετά και την θέσπιση αμερικανικών κυρώσεων εναντίον τραπεζών συνδεόμενων με την σιιτική λιβανική οργάνωση Χεζμπολλάχ, και η αδυναμία σχηματισμού βιώσιμης κυβέρνησης στο πλαίσιο του "κοινοτικού” συστήματος κατανομής των αξιωμάτων στα διαφορετικά θρησκευτικά δόγματα

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: Τι χρειάζεται για να σβήσουν οι "φωτιές" του Λιβάνου.  Ζημιές από την έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού, στον Λίβανο,  τον Αύγουστο του 2020. Mohamed Azakir / Reuters Η διεφθαρμένη πολιτική τάξη που διέλυσε τον Λίβανο. Ένα αποσυντιθέμενο σεχταριστικό σύστημα  πυροδότησε την έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού. Με την αδιαλλαξία τους, οι σεχταριστές ηγέτες του Λιβάνου κατέστησαν σαφές ότι δεν νοιάζονται για την κατάρρευση της οικονομίας και την καταστροφή της χώρας. Η ύψιστη προτεραιότητά τους είναι η προστασία του εαυτού τους και της παρέας τους. Η μαζική έκρηξη που διέλυσε το λιμάνι της Βηρυτού το βράδυ της 4ης Αυγούστου άφησε περισσότερους από 200 ανθρώπους νεκρούς, 6.000 τραυματίες και ένα τέταρτο του εκατομμυρίου αστέγους. Στις ξέφρενες μετέπειτα ώρες, καθώς οι κάτοικοι της πρωτεύουσας του Λιβάνου έσκυβαν στους τραυματίες και χτένιζαν τα ερείπια για επιζώντες, πολλοί αρχικά πίστευαν ότι η έκρηξη ήταν μια πράξη πολέμου ή τρομοκρατίας. Ήτα

   (AP Photo/Hassan Ammar)  Οι εχθροί του Λιβάνου. Και το πολύπλοκο γεωπολιτικό "παιχνίδι" στην ευρύτερη περιοχή. Γαλλία, ΗΠΑ, Κίνα, Ιράν, Συρία, Σαουδική Αραβία μερικοί από τους "παίκτες". O Λίβανος παραδοσιακά υπήρξε ένας σημαντικός εμπορικός κόμβος για τη Μέση Ανατολή με έντονη εμπορική δραστηριότητα. Το πάλαι ποτέ «Παρίσι της Μέσης Ανατολής» βρέθηκε ουκ ολίγες φορές στο επίκεντρο των συγκρούσεων,παρά το μικρό του μέγεθος, λόγω των συνόρων του με τη Συρία και το Ισραήλ και τη μοναδικά περίπλοκη κοινοτική του σύνθεση. Σιίτες μουσουλμάνοι, Σουνίτες μουσουλμάνοι, Χριστιανοί και Δρούζοι είναι οι κύριες πληθυσμιακές ομάδες σε μια χώρα που αποτελεί καταφύγιο για τις μειονότητες της περιοχής εδώ και αιώνες. Η έκρηξη που προκλήθηκε από την αποθηκευμένη νιτρική αμμωνία στις 4 Αυγούστου εξαιτίας της αμέλειας των κυβερνώντων να πάρουν μέτρα ασφαλείας για το εύφλεκτο υλικό είχε ως απόρροια ο Λίβανος να βρεθεί ξανά στο προσκήνιο. Αυτή την φορά τα ερωτήματα ήτ

Χιλιάδες είναι οι τραυματίες στη Βηρυτό. Η καταστροφή που προκάλεσε η έκρηξη εκτείνεται σε ακτίνα τριών χιλιομέτρων από τη μοιραία αποθήκη (φωτ. A.P. Photo/Hassan Ammar). 'Εκρηξη στη Βηρυτό: Χαριστική βολή  στο «Παρίσι της Μέσης Ανατολής». Στις τρεις δεκαετίες μετά το τέλος του πολυετούς εμφυλίου πολέμου, ο Λίβανος πάσχιζε να αναστηλώσει την παλιά του φήμη που ήθελε τη Χώρα των Κέδρων εξαίρεση ανεκτικής, πλουραλιστικής κοινωνίας στην ταραγμένη Μέση Ανατολή και τη Βηρυτό «Παρίσι του Λεβάντε». Ωστόσο, οι προσπάθειες της εξαιρετικά προικισμένης και δυναμικής, για τα μέτρα της περιοχής, κοινωνίας των πολιτών προσέκρουαν σε δύο καθοριστικούς παράγοντες: στην ανάμειξη των συγκρουόμενων περιφερειακών δυνάμεων (Συρία - Ιράν, Ισραήλ, Σαουδική Αραβία) και το απαρχαιωμένο συνταγματικό καθεστώς, κληρονομιά της γαλλικής αποικιοκρατίας, που διαιωνίζει τη νομή της εξουσίας ανάμεσα στις διάφορες θρησκευτικο-πολιτικές φατρίες (πρόεδρος Χριστιανός, πρωθυπουργός Σουνίτης, πρόεδρος τη