IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Αυτός είναι ένας πολύ παραστατικός χάρτης που δείχνει πως η Αρμενία διακόπτει την συνέχεια της Τουρκίας με τον τουρκόφωνο κόσμο. Για όσους δεν έχουν αντιληφθεί την σημασία της πτώσης του Καραμπάχ. (Pantelis Savvidis,facebook-3/10/2023) ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ πίσω από το Ναγκόρνο Καραμπάχ;  Από OBLAST της ΕΣΣΔ, (παν)τουρκικός “ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ”.   Το τέλος του Ναγκόρνο Καραμπάχ, ο κυνισμός των Διεθνών Σχέσεων και το μέλλον της περιοχής! Η ανακοίνωση της αυτοδιάλυσης της αυτοανακηρυχθείσας «Δημοκρατίας του «Αρτσάχ» των Αρμενίων του Ναγκόρνο Καραμπάχ και η διάλυση όλων των θεσμών της από την 1η Ιανουαρίου 2024 ως απόρροια της συνθηκολόγησης τους μετά την 24ωρη στρατιωτική επιχείρηση των δυνάμεων του Αζερμπαϊτζάν την 19 Σεπτεμβρίου, σηματοδοτεί το τέλος του μακροχρόνιου αυτού διεθνούς ζητήματος ασφαλείας. Η «κατάληξη» αυτή υπογραμμίζει τον κυνισμό των διεθνών σχέσεων, όπου τα συμφέροντα είναι αυτά που τις καθορίζουν με το -μοναδικό-νόμισμα που περνάει, την Ισχύ! ------------------------

Πώς η Τουρκία εκβιάζει την Αρμενία. Ο Χουλουσί Ακάρ τείνει κλάδον ελαίας - περιτυλιγμένο βέβαια μέσα σε απειλές πολέμου. Όχι μόνο προς την Ελλάδα, αλλά και προς την Αρμενία, γεγονός που μας επιτρέπει να διακρίνουμε ευκρινέστερα ορισμένες σταθερές της τουρκικής πολιτικής στις μέρες μας. Ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας βρέθηκε προχθές, Τρίτη, στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν, συνοδευόμενος από τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Γιασάρ Γκιουλέρ και τους επικεφαλής του Στρατού Ξηράς, του Ναυτικού και της Αεροπορίας, για την κοινή άσκηση "Αδελφική Γροθιά”, η οποία διεξήχθη όχι μόνο στην περιοχή της αζερικής πρωτεύουσας, αλλά και σε αυτές τουλάχιστον της Αστάρα, του Τζαμπράιλ και του Ιμισλί, με τη συμμετοχή και τουρκικών μαχητικών F-16. "Ο εχθρός του ενός από εμάς είναι εχθρός και του άλλου, ενώ ο φίλος του ενός από εμάς είναι και φίλος του άλλου” διακήρυξε ενώπιον των Αζέρων οικοδεσποτών του ο Ακάρ, επισημαίνοντας ότι κοινές ασκήσεις σαν την διεξαχθείσα "μεγιστοποιούν την ικανότητα

  Η Γενοκτονία των Αρμενίων στο φως της ιστορικής έρευνας. Του ΒΛΑΣΗ ΑΓΤΖΙΔΗ Το Αρμενικό Ζήτημα και η Γενοκτονία των Αρμενίων, σε αντίθεση με το Ελληνικό Ζήτημα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τη γενοκτονία των ελληνικών πληθυσμών, έχει διερευνηθεί σε ικανοποιητικό βαθμό από ιστοριογραφικής άποψης. Σε διεθνές επίπεδο το ιστορικό γεγονός ήταν γνωστό από τα χρόνια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, τόσο με την έκδοση του βρετανικού υπουργείου Εξωτερικών που είχε επιμεληθεί ο Άρνολντ Τόιμπι, όσο κι από τις εκθέσεις του Γερμανού ιεραπόστολου Γιοχάννες Λέπσιους. Όμως, η μεγάλη ιστοριογραφική παραγωγή θα αρχίσει μετά το 1970 και θα οφείλεται στην ενεργοποίηση των Αρμένιων της διασποράς. Η ανάδειξη του θέματος στην Ελλάδα θα ξεκινήσει από τις αρμενικές οργανώσεις με τη συμβολή Αρμένιων μελετητών, όπως ο Αγαμπατιάν Οχανές-Σαρκίς, ο Ιωσήφ Κασεσιάν κ.ά. Ως πρώτη σχετική έκδοση μπορεί να θεωρηθεί το βιβλίο “Τα απομνημονεύματα του Ναϊμ Μπέη”, που εξέδωσε το 1965 μια αρμενική οργάνωση. Το

    Γιατί το Πακιστάν στηρίζει την Τουρκία ως προς την Αρμενική Γενοκτονία. Με ευχαριστίες στο "αδελφικό” Πακιστάν και με ζητωκραυγές για την τουρκο-πακιστανική φιλία υποδέχθηκε το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών στον λογαριασμό του στο Twitter την στήριξη που πρόσφερε το Ισλαμαμπάντ στην Άγκυρα σε ό,τι αφορά το ζήτημα της Αρμενικής Γενοκτονίας. Σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Τούρκο ομόλογό του Μεβλούτ Τσαβούσογλου την Κυριακή, μία ημέρα μετά την ανακοίνωση του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν περί Αρμενικής Γενοκτονίας, ο Πακιστανός υπουργός Εξωτερικών, Σαχ Μαχμούντ Κουρέσι έσπευσε να εκφράσει τη συμπαράστασή του προς την τουρκική πλευρά. "Πιστεύουμε ότι οι μονόπλευρες προσεγγίσεις και η πολιτική κατηγοριοποίηση των ιστορικών γεγονότων θα μπορούσε να υπονομεύσει την εμπιστοσύνη και να οδηγήσει σε πόλωση μεταξύ των εθνών” ανέφερε σε σχετική ανακοίνωσή του ο εκπρόσωπος του πακιστανικού υπουργείου Εξωτερικών, Ζαχίντ Χαφίζ Τσόντρι, επαινώντας την "εποικοδομητική” πρόταση τη

  Γιατί είναι μετρημένες οι αντιδράσεις της Τουρκίας  απέναντι στον Μπάιντεν. To 2011, όταν η γαλλική Εθνοσυνέλευση προχώρησε στην ποινικοποίηση της άρνησης της Αρμενικής Γενοκτονίας, η Τουρκία πάγωσε τις διμερείς πολιτικές σχέσεις με την Γαλλία και στέρησε από τα γαλλικά πολεμικά πλοία και αεροσκάφη την άδεια να χρησιμοποιούν τουρκικά λιμάνια και αεροδρόμια. Το ότι 10 χρόνια μετά, έπειτα και από σοβαρές τριβές στην ανατολική Μεσόγειο για ζητήματα λιγότερο συμβολικά, οι δύο πλευρές δεν έχουν παραιτηθεί από την προσπάθεια μιας πολιτικής επαναπροσέγγισης, δείχνει και τα όρια της τουρκικής οργής για το ζήτημα της Αρμενικής Γενοκτονίας. Στην περίπτωση, πάντως, των ΗΠΑ, οι πρώτες τουρκικές αντιδράσεις μετά την ανακοίνωση του Τζο Μπάιντεν, στην οποία τα γεγονότα του 1915 κατονομάζονται ως γενοκτονία, δεν έφτασαν καν τόσο μακριά, μολονότι βέβαια εθνικιστές πολιτικοί όπως ο Ντογού Περιντσέκ του Πατριωτικού Κόμματος ζήτησαν να εκδιωχθούν οι αμερικανικές δυνάμεις από την στρατηγικής σημασίας βάσ

    H τραγωδία του αρμενικού έθνους:  Η κοινή του μοίρα με τον ελληνισμό της Μικράς Ασίας. H αναλογία που παρουσιάζουν οι διώξεις των Ελλήνων της Ιωνίας και της Ανατολικής Θράκης στα 1913-14 και του ποντιακού ελληνισμού στα 1916-1922 με την μεγαλύτερης έκτασης και φρικαλεότητας Γενοκτονία των Αρμενίων του 1915-16, υπογραμμίζει την εκτίμηση ότι τελικά όλες αυτές οι τραγωδίες ήταν, παρά τις ποσοτικές τους διαφορές, όψεις του ίδιου νομίσματος.     Άλλωστε, η εκτίμηση αυτή ήταν διάχυτη κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Στις εκθέσεις τους για τη Γενοκτονία οι Έλληνες πρόξενοι συχνά δεν κάνουν διάκριση μεταξύ των διώξεων εναντίον του ενός και του άλλου στοιχείου, αφού πραγματοποιούνταν σχεδόν ταυτόχρονα και, μερικές φορές, σε απόλυτο συνδυασμό μεταξύ τους. Στις ίδιες εκθέσεις δεν περιέχονται μόνο γενικές πληροφορίες για τον κοινό σχεδόν χαρακτήρα των διώξεων, αλλά και σαφείς ακόμα δηλώσεις νεοτουρκικών κύκλων της πρωτεύουσας και της επαρχίας ότι αμέσως μετά το «τέλος» του αρμενικού

Πορεία προς τον θάνατο. Αρμένιοι άμαχοι, οδηγούμενοι από ένοπλους Οθωμανούς στρατιώτες, περνώντας μέσα από το Χαρπούτ (Kharpert), σε μια φυλακή στην κοντινή Μεζιρέχ (Mezireh) σημερινή Ελαζίκ (Elazig), Απρίλιος 1915 - commons wikimedia   Απαντώντας σε δύο ερωτήματα  για την Γενοκτονία των Αρμενίων. Η γενοκτονία των Αρμενίων αποτέλεσε την καταστροφή ενός ολόκληρου έθνους. Οι συνέπειες είναι ακόμη ορατές. Πέρασαν 106 χρόνια από την 24 η Απριλίου του 1915, όταν οι Νεότουρκοι συνέλαβαν την πολιτική, θρησκευτική και πνευματική ηγεσία των Αρμενίων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αφήνοντας ακέφαλο το αρμενικό μιλλέτ, το σχέδιο για την εξόντωση των Αρμενίων της αυτοκρατορίας μπορούσε να πραγματοποιηθεί με μεγαλύτερη ευκολία. Σήμερα είναι μια ημέρα μνήμης, αλλά και πόνου. Στο παρόν άρθρο ωστόσο, δεν θα παραθέσω ούτε τις προσωπικές μου σκέψεις, ούτε την τραγική ιστορία της οικογενείας μου ούτε θα κάνω μια ιστορική καταγραφή των ιστορικών γεγονότων.