IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Rudolf Elmer Ο Ρούντολφ Ελμερ είναι από τους πρώτους «πληροφοριοδότες» (2005), όπως ονομάζονται ο «μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος». Εργαζόμενος ως Ελβετός τραπεζίτης στα Νησιά Καϊμάν, ανακάλυψε ένα τεράστιο δίκτυο φοροδιαφυγής εις βάρος όχι μόνο ιδιωτών αλλά και κρατών. Τα αποκάλυψε μέσω των WikiLeaks και από τότε άλλαξε η ζωή του προς το χειρότερο. Η ιστορία του ανοίγει με λεπτομέρειες τον φάκελο «δημοσίου συμφέροντος», δίνοντας απαντήσεις σε πολλά. Είμαι μάρτυρας της μεγαλύτερης κλοπής στην ιστορία του κόσμου. Γνωρίζω πολλά από τα βρόμικα κόλπα με τα οποία εξαπατώνται οι κοινωνίες και υποφέρουν εξαιτίας ενός διεφθαρμένου δικτύου πάμπλουτων ιδιωτών και πολυεθνικών εταιρειών Είμαι πεπεισμένος ότι έκανα καλό στην ανθρωπότητα και ότι θα κάνω ακόμα περισσότερο με τα τρία ντοκιμαντέρ, τα βιβλία, τις ομιλίες κ.λπ. Προσπαθώ να δείξω ότι μπορεί ακόμα και να κερδίσουμε απέναντι σε αυτό το πανίσχυρο σύστημα, ότι έχει αδύναμα σημεία και ότι μπορούμε να το αλλάξουμε Ο Αμερικανός δικ

Ο   Ben Wizner  μιλάει στο ΒΗMAgazino για τον καταζητούμενο πελάτη του, για το WikiLeaks, για την εκλογή Τραμπ και για τις νέες προκλήσεις σε έναν κόσμο που ρέπει πλέον επικίνδυνα προς τον αυταρχισμό Ο Μπεν Γουίζνερ , διε υθυντής του προγράμματος ελευθερίας του λόγου, ιδιωτικότητας και τεχνολογίας της Αμερικανικής Ενωσης Πολιτικών Ελευθεριών ( ACLU  ), υπό κανονικές συνθήκες θα είχε κάθε λόγο να είναι χαρούμενος. Τις τελευταίες εβδομάδες, η ACLU, ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός με έδρα τη Νέα Υόρκη που παρέχει νομική υποστήριξη σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έχει δει τις δωρεές που λαμβάνει να εκτινάσσονται σε περισσότερες από 200.000. Κι όμως, στην αρχή της συνομιλίας μας μέσω Skype, λέει κάπως ράθυμα: «Ολες οι ημέρες είναι πια το ίδιο. Κοιτάζουμε τις ειδήσεις με απόλυτη δυσπιστία, προετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα». Οπως θα διασαφηνίσει αργότερα, η εκτίναξη των δωρεών ήλθε αμέσως μετά την εκλογική νίκη του Ντόναλντ  Τραμπ, κάτι που μάλλον φανερώνει τη διάχυτη ανησυχί

Από μάγος των υπολογιστών, συνεργάτης των υπηρεσιών πληροφοριών και εν συνεχεία κοινωνός των μυστικών τους στην κοινή γνώμη. Η περίπτωση του Εντουαρντ Σνόουντεν προσδίδει νέες διαστάσεις στην ηθική της ψηφιακής εποχής Είναι μια ιστορία που ξεκίνησε σαν την ταινία «Ολοι οι άνθρωποι του προέδρου» και εξελίχθηκε σαν το «Terminal». Στις 6 Ιουνίου 2013 μια ανώνυμη πηγή των αμερικανικών υπηρεσιών ασφαλείας επιβεβαίωσε στον «Guardian» και στη «Washington Post» την ύπαρξη ενός τεράστιου προγράμματος παρακολουθήσεων με το όνομα PRISM, υπεύθυνου για τη συνάθροιση δεδομένων αναφορικά με τηλεφωνικές συνδιαλέξεις, e-mail, chat, φωτογραφίες, μεταφορά αρχείων και στοιχείων κοινωνικών δικτύων εντός και εκτός Ηνωμένων Πολιτειών, στο πλαίσιο της αντιτρομοκρατικής επαγρύπνησης. Τρεις ημέρες μετά, το «Βαθύ λαρύγγι» του 21ου αιώνα αποκάλυψε την ταυτότητά του – «για να μη βαρύνουν οι υποψίες πρώην συναδέλφους του», όπως δήλωσε. Και από τις 23 Ιουνίου, έχοντας εγκαταλείψει τον αρχικό προορ

Η κρατική αεροπειρατεία εναντίον του προέδρου της Βολιβίας από ευρωπαϊκές χώρες αναβίωσε την ιμπεριαλιστική εικόνα της ΕΕ Περιφρόνηση και οργή απέναντι στην Ευρώπη προκάλεσε σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική η πρωτοφανής και όντως κατάπτυστη ενέργεια της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας την περασμένη εβδομάδα να απαγορεύσουν την πτήση στον εθνικό εναέριο χώρο τους του προεδρικού αεροσκάφους της Βολιβίας κατόπιν απαίτησης των ΗΠΑ... Ούτως ή άλλως, αυτή καθαυτή μια τέτοια απαγόρευση υπερπτήσης αεροπλάνου που μεταφέρει τον ηγέτη μιας χώρας συνιστά εχθρική πράξη και παραβίαση θεμελιωδών κανόνων συμπεριφοράς στις διεθνείς σχέσεις. Αυτή η εχθρική πράξη καθίσταται ιδιαζόντως σοβαρή όταν γίνεται από ομάδα χωρών που συνορεύουν, καθώς θέτει πλέον σε κίνδυνο τη ζωή του περί ου ο λόγος ηγέτη, όταν απαγορεύεται η προσγείωση ακόμη και για ανεφοδιασμό καυσίμων. Εγγίζει δε τα όρια της πράξης κρατικής αεροπειρατείας, όταν το αεροσκάφος υποχρεώνεται να προσγειωθεί σ

1 . Σε πρώτο επίπεδο, η ιστορία του Έντουαρντ Σνόουντεν θυμίζει κατασκοπευτική ταινία, όμως είναι κάτι παραπάνω. Είναι μια ιστορία που μας βοηθά να κατανοήσουμε τόσο τις μεγαλειώδεις δυνατότητες της εποχής μας, όσο και τα αμείλικτα όρια που θέτει η ατομική ιδιοκτησία στη διάδοση της γνώσης και στην απελευθέρωση του ανθρώπου. Να «κατανοήσουμε» είναι μεγάλη κουβέντα. Να υποψιαστούμε θα ήταν ίσως το πιο ακριβές, ίσως και να αναθαρρήσουμε. Η κατασκοπευτική διάσταση είναι η πιο φαντασμαγορική, η πιο πολυσυζητημένη. Όπως ο Τζούλιαν Ασάνζ, οι ιδρυτής των Γουίκιλικς, ζει πάνω από ένα έτος έγκλειστος στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο, έτσι και ο 30χρονος Σνόουντεν, ο πιο διάσημος φυγάς των ημερών μας, έχει καθηλωθεί στη ζώνη τράνζιτ του αεροδρομίου Σερεμέτιοβο στη Μόσχα. Μέχρι στιγμής δεν ξέρουμε σε ποια χώρα θα καταλήξει, ενώ δεν αποκλείεται κάποιοι να τον υποβοηθήσουν να αυτοκτονήσει. Δεν άντεξε το βάρος της προδοσίας του, θα πουν... Ανοιχτό είναι και το ενδεχόμενο να συμβιβασ