IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Συνοριακοί έλεγχοι με εξελιγμένα ψηφιακά συστήματα. Βασική ιδέα του έργου FOLDOUT είναι η τοποθέτηση αισθητήρων κίνησης σε χερσαία τμήματα των συνόρων όπου λόγω μορφολογίας του εδάφους ή της βλάστησης είναι δύσκολος ο εντοπισμός κάποιας παράτυπης διάσχισης (Φωτ. ΙΝΤΙΜΕ). Στις αρχές Ιουλίου του 2019, στις εγκαταστάσεις της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στου Ρέντη και σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο του Κέντρου Μελετών Ασφαλείας στην Αθήνα, εφαρμόστηκε πιλοτικά, σε συνθήκες προσομοίωσης, ένα ερευνητικό ψηφιακό σύστημα ενίσχυσης συνοριακών ελέγχων. Τον ρόλο των ταξιδιωτών στα υποθετικά σενάρια έπαιξαν συνοριοφύλακες και αστυνομικοί. Σε δοκιμασία τέθηκε το iBorderCtrl, ένα έργο που συνδυάζει εργαλεία ταύτισης προσώπου και εξακρίβωσης αυθεντικότητας εγγράφων με τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης. Σε κάθε σενάριο, είτε επρόκειτο για ελέγχους σε επιβάτες τρένου ή σε πεζούς και οχήματα, ο υποτιθέμενος ταξιδιώτης προτού αναχωρήσει έπρεπε να ανεβάσει σε ειδική εφαρμογή μια φωτογραφία ταυτότητας ή δι

 YINWEI LIU VIA GETTY IMAGES «Εγκώμιο των συνόρων»,  Ρεζίς Ντεμπρέ (Βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ) «Αυτό το Μανιφέστο, που πάει αντίθετα στο ρεύμα, παράδοξο και παράφωνο, και το οποίο ωστόσο, αποκωδικοποιώντας το παρελθόν μας, τολμά να αντικρίσει το μέλλον» Ρ. Ντεμπρέ.   «Μια βλακώδης ιδέα γοητεύει τη Δύση: η ανθρωπότητα που δεν είναι σε σωστό δρόμο, θα τα πήγαινε καλύτερα αν δεν υπήρχαν σύνορα» γράφει ο Ρεζίς Ντεμπρέ στον πρόλογο του βιβλίου με τίτλο «Εγκώμιο των Συνόρων» το οποίο κυκλοφορεί στα ελληνικά από το Βιβλιοπωλείο της Εστίας σε μετάφραση Αντώνη Καραβασίλη. Πρόκειται για το κείμενο μιας διάλεξης που είχε δώσει ο Ντεμπρέ στη Γαλλο-Ιαπωνική Εστία του Τόκυο το 2010.  Ο Ρεζίς Ντεμπρέ, ο οποίος έχει υπάρξει σύντροφος εν όπλοις του Τσε Γκεβάρα, φίλος του Σαλβαδόρ Αλιέντε, αλλά και μια εποχή σύμβουλος του Φρανσουά Μιττεράν, αποδομεί την ιδεολογία του «χωρίς σύνορα» υποστηρίζοντας πως τα «σύνορα είναι πρωτίστως μια υπόθεση διανοητική και ηθική». «Η Ευρωλάνδη μας»

 Από έναν «πολιτισμό συνόρων» στα «σύνορα των πολιτισμών». Τα σύνορα της τουρκικής καρδιάς και το κατασκεύασμα της Βόρειας Μακεδονίας*. Η γενική πολιτισμική κατηγορία του «χαλιφάτου» είναι ακόμη «ζωντανή» ως ιδεατό σχέδιο στις καρδιές και τους εγκεφάλους πολλών Τούρκων πολιτών, αν και στην πράξη ζουν σε ένα κοσμικό κράτος, δεσμευμένο σε διεθνείς ιδεολογικούς περιορισμούς με σημείο αναφοράς το φορτίο νοημάτων, θεσμών και πρακτικών που εν συντομία αποκαλείται Δυτικός πολιτισμός. Οι επίκαιρες συζητήσεις για την επεκτατικότητα της σύγχρονης Τουρκίας ή τον εθνικιστικό φανατισμό στην Βόρεια Μακεδονία αναδεικνύουν την ευρύτητα χρήσης και κατάχρησης της έννοιας των συνόρων. Τα τελευταία δύνανται να αποτελέσουν συγχρόνως όχι μόνο εγγυήσεις του διεθνούς δικαίου στο πλαίσιο της νομιμότητας και αλληλο-αναγνώρισης των εθνών-κρατών ή διαύλους εμπορίου και οικονομικής μεγέθυνσης υπό την οπτική των διεθνών επενδύσεων και της παγκόσμιας ανάπτυξης, αλλά και εργαλεία προπαγάνδας, διεκδίκη

Αθήνα-Προπύλαια:Δημόσια προσευχή μουσουλμάνων «Ο ​​​​οικονομολόγος, ο κοινωνιολόγος, ο δημογράφος πραγματεύονται επιστημονικά τον πληθυσμό και πολύ καλά κάνουν. Ενας λαός, απεναντίας, είναι υπόθεση γεμάτη φαντασία και δαιμονικά στοιχεία: μια υπόθεση μύθων και μορφών. Χρειάζεται ένας θρύλος και ένας χάρτης. Πρόγονοι και εχθροί. Ο λαός είναι ένας πληθυσμός συν περιγράμματα και αφηγήσεις». Απόσπασμα από το «Εγκώμιο των Συνόρων» του Ρεζίς Ντεμπρέ που κυκλοφορεί στα ελληνικά από το Βιβλιοπωλείο της Εστίας σε μετάφραση Αντώνη Καραβασίλη. Πρόκειται για την ανάπτυξη μιας διάλεξης που είχε δώσει ο Ντεμπρέ στην Ιαπωνία. Εξυπακούεται πως μόλις έπεσε στα χέρια μου άρχισα να το διαβάζω και δεν σταμάτησα παρά μόνον όταν έφτασα στην τελευταία του σελίδα. Λιγότερο για τον συγγραφέα του και περισσότερο για το θέμα του. Ο Ντεμπρέ, που έγινε γνωστός ως συνοδοιπόρος του Τσε Γκεβάρα και του Σαλβαντόρ Αλιέντε, στη δεκαετία του ’80 υπήρξε σύμβουλος του Φρανσουά Μιτεράν και είναι πολυγραφότατος. Θ