IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Το “δόγμα” πυρόσβεσης στην Ελλάδα  η οποία διαθέτει και με το παραπάνω εναέρια μέσα. Γιατί δεν αγοράζει η Ελλάδα έναν μεγαλύτερο αριθμό αεροσκαφών πυρόσβεσης; Πόσα χρειαζόμαστε στη μάχη με τις δασικές πυρκαγιές; Στα ερωτήματα αυτά απαντά, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων « Πρακτορείο 104,9 FM» o αεροναυπηγός και επί 30 έτη διευθυντής του ειδικού περιοδικού « Πτήση και Διάστημα» Φαίδων Καραϊωσηφίδης , επισημαίνοντας πως η Ελλάδα βρίσκεται στη διεθνή πρωτοπορία, αφού « έχει μια εμπειρία αεροπυρόσβεσης που πηγαίνει πίσω στη δεκαετία του ’60». Ο έμπειρος αεροναυπηγός περιγράφει τα δεδομένα στον συγκεκριμένο χώρο σε παγκόσμιο επίπεδο, επιχειρώντας να απαντήσει σε ενδεχόμενη απορία του γενικού κοινού για τη διάθεση τέτοιων ειδικών μέσων και για το σκοπό αυτό εκκινεί την ανάλυση από τις παγκόσμιες αναζητήσεις σε ζητήματα σχεδιασμού και δράσης αντιπυρικών μέσων. «Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τα πυροσβεστικά αεροσκάφη είναι

Για τους μυημένους, τα πορτοκαλί πυροσβεστικά ελικόπτερα με το χαρακτηριστικό σχήμα θυμίζουν το βαρύ μεταγωγικό CH-54Β Tarhe του αμερικανικού Στρατού, κάποτε το μεγαλύτερο και ισχυρότερο ελικόπτερο στον δυτικό κόσμο. Για την ακρίβεια, το Aircrane είναι το στρατιωτικό Skycrane, με… πολιτικά καθώς μετά την απόσυρση του τύπου από την αμερικανική Αεροπορία Στρατού, η εταιρία Erickson Air-Crane πήρε το 1992 από τη κατασκευάστρια Sikorsky τα δικαιώματα για την τροποποίηση/ανακατασκευή ενός αριθμού εξ αυτών χαρίζοντάς τους μια νέα καριέρα. Οι περισσότερες από 1.350 τροποποιήσεις που έκανε η Erickson κατέληξαν στο S-64F, ένα «τέρας» μήκους 21,3 μέτρων, σχεδόν 5,5 μ ψηλό και βάρους 8,7 τόννων, ικανό να μεταφέρει φορτίο βάρους 11 τόννων σε ύψος 9.000 ποδών 200 ναυτ. μίλια μακριά. Με βασικό ατού την εντυπωσιακή ισχύ (4.500 hp έκαστος) των δύο turboshaft P&W JFTD12A κινητήρων που περιστρέφουν ένα εξάφυλλο κύριο στροφείο διαμέτρου 21,9 μέτρων (!) το Aircrane έχει γίνει ο ιπτάμ