IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Κόστισαν πάνω από 300 εκατ. ευρώ, επί δώδεκα χρόνια ρημάζουν λεηλατημένα και αναξιοποίητα, παρ' όλα αυτά ο έλληνας φορολογούμενος έχει έως σήμερα πληρώσει για έξοδα συντήρησης και φύλαξης σύμφωνα με τις πληροφορίες του liberal.gr γύρω στα 35 εκατ. ευρώ ! Δεν υπάρχει ίσως μεγαλύτερο φιάσκο διαρκείας στο σύγχρονο ελληνικό κράτος από τα ολυμπιακά ακίνητα, στολίδια του 2004, τα οποία συνεχίζουν και κοστίζουν στον προϋπολογισμό, και αναζητούν σωσίβιο σωτηρίας μέσω του "Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων και Επενδύσεων" (ΤΑΕ), όπως φαίνεται ότι θα λέγεται ο νέος φορέας που θα αναλάβει να αξιοποιήσει τη δημόσια περιουσία. Δεν απέφεραν ποτέ ούτε μισό ευρώ έσοδα στο κράτος μετά τη λήξη των Αγώνων, κανείς δεν σκέφτηκε και εφάρμοσε ποτέ ούτε τότε -ούτε σήμερα- ένα βιώσιμο πλάνο εκμετάλλευσης, πέραν της κατά καιρούς φιλοξενίας προσφύγων ή της ατυχούς εμπνεύσεως σχεδίων για δημιουργία δικαστηρίων. Το γήπεδο του μπιτς βόλλευ στο φαληρικό όρμο που παρ' ολίγον να φι

Τις τελευταίες ημέρες τα ολυμπιακά ακίνητα ήρθαν εκ νέου στην επικαιρότητα με την απόφαση της κυβέρνησης να τα χρησιμοποιήσει ως  κέντρα φιλοξενίας προσφύγων . Αρχικά διατέθηκε το κλειστό γυμναστήριο Γαλατσίου, κατόπιν οι πρόσφυγες μεταφέρθηκαν στο γυμναστήριο Tae Kwon Do στο Φάληρο και τελικά για τους επόμενους τουλάχιστον 3 μήνες θα εγκατασταθούν στο γήπεδο Χόκεϊ του Ελληνικού. Φυσικά αυτές οι ενέργειες είναι  σπασμωδικές  και αποτελούν προσωρινές λύσεις ανάγκης , ως αποτέλεσμα του αιφνιδιασμού της ελληνικής πολιτείας από το μεγάλο κύμα προσφύγων και της έλλειψης μακροπρόθεσμου σχεδιασμού για τη διαχείριση του προβλήματος. Παράλληλα όμως  αναδεικνύουν την τεράστια απαξίωση που υφίστανται πολλές από τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις και τη μνημειώδη αδυναμία του κράτους να τις αξιοποιήσει προς όφελος των πολιτών και των δημόσιων εσόδων. Σε αντίθεση με άλλες διοργανώτριες πόλεις, όπως η Βαρκελώνη και το Λονδίνο, οι οποίες εκμεταλλεύονται σήμερα επικερδώς τις

  Athens-Olympic Village Από πρότυπος οικισμός, σχεδόν... γκέτο Μια πληγή που χαίνει είναι το Ολυμπιακό Χωριό. Ενα ημιτελές κακέκτυπο πρότυπου οικισμού μεταξύ βιομηχανιών, στρατιωτικών εγκαταστάσεων και χωραφιών με 9.000 εγκλωβισμένους κατοίκους, εκ των οποίων 1.700 παιδιά. Κακοτεχνίες σε σπίτια και κοινόχρηστους χώρους, σπασμένες λάμπες, ραγισμένα πεζοδρόμια και οδοστρώματα, ταμπέλες με τις ονομασίες των δρόμων πιασμένες πρόχειρα με σύρμα, συντριβάνια με λιμνάζοντα νερά, παγκάκια χωρίς κάθισμα σε βρώμικες πλατείες, σπασμένες παιδικές χαρές, ξερά φυτά και δέντρα στην πράσινη ζώνη των 220 στεμμ. κόστους 5 εκατ. ευρώ. Τα 800 παιδιά του δημοτικού μοιράζονται σε σχολικές αίθουσες και 6 κοντέινερ και οι 700 μαθητές γυμνασίου-λυκείου στριμώχνονται σ’ ένα κτίριο, ενώ σε προαύλιο σχολείου είναι εγκατεστημένος υποσταθμός της ΔΕΗ. Χωρίς μαγαζιά -όσα νοικιάστηκαν, στη συνέχεια έκλεισαν-, χωρίς επαρκείς συγκοινωνίες ή υπηρεσίες καθαριότητας, αφού το χωριό των 2.291 κατοικιών δεν ενσωμ

Στα σκουπίδια... τα διαμάντια του 2004 Παρασκευή 13 Αυγούστου 2004 - Παρασκευή 13 Αυγούστου 2010: Εξι χρόνια μετά από την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, που απέσπασε τα διθυραμβικά σχόλια όλης της υφηλίου, η χώρα μας περνά μία από τις χειρότερες κρίσεις της ιστορίας της. Και η διοργάνωση, που έκανε περήφανους όλους τους Ελληνες, είναι σαν να μην έγινε ποτέ! Τι απέμεινε, λοιπόν, από την τεράστια αίγλη εκείνων των 15 ημερών; Καμένο πράσινο, εγκαταλειμμένες εγκαταστάσεις και ελάχιστες από τις 17 συνολικά να έχουν αθλητική δραστηριότητα. Αποτέλεσμα, η Αθήνα να αποτελεί για άλλη μία φορά παράδειγμα προς αποφυγή παγκοσμίως όσον αφορά την αξιοποίηση των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων. Παραχωρήσεις που δεν προχωρούν κυρίως λόγω προσφυγών στο ΣτΕ, αν και οι παραχωρησιούχοι πληρώνουν μισθώματα στην Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ, στάδια που μετατρέπονται σε εμπορικά κέντρα, ένα θαλάσσιο μέτωπο που παρέμεινε ανεκμετάλλευτο και γέμισε πάλι σκουπίδια. Χρήματα που σπαταλήθηκαν

<< «Αρχαίο πνεύμα»... σύγχρονο! Eχουν ξεχαστεί πια οι γκρίνιες και τα εύλογα ερωτήματα που άφηναν να διαφανούν υποψίες αδιαφάνειας και πανάκριβης διαπλοκής, που διατυπώνονταν πολύ χρόνο πριν από το «ολυμπιακό 2004», για το γεγονός ότι η Αθήνα, ήταν η πρώτη πόλη που θα φιλοξενούσε ολυμπιακούς αγώνες με τόσο... μεγάλες, «βαριές» (κατά την ορολογία των τεχνικών) ολυμπιακές αθλητικές εγκαταστάσεις. Χωρίς κάτι τέτοιο να είναι απαραίτητο, και χωρίς να μας έχει ζητηθεί από τον όποιο «αρμόδιο» διεθνή παράγοντα! Τα χρήματα πληρώθηκαν (κοντά στα 2,2 δισ. ευρώ, όταν ο ανάλογος προϋπολογισμός με προβλέψεις για «ελαφρές» κατασκευές, έφθανε κάτω από το... μισό αυτού του θηριώδους ποσού!), οι εργολάβοι ήταν κάτι περισσότερο από ικανοποιημένοι, το ίδιο και οι... πολιτικοί, που τους «διευκόλυναν»! Στην τελική ευθεία προς τους Ολυμπιακούς (από τα μέσα του 2003 και μετά) και με το άγχος της υπερχρέωσης για την προετοιμασία της διεξαγωγής τους, πολλοί ήταν εκείνοι που –έγκαιρα ακόμη– δεν παρέλειπαν