IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Τι θέλει να πετύχει ο Μακρόν μιλώντας για "στρατό στην Ουκρανία". Του Κώστα Ράπτη Τι είχε κατά νου ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν όταν δήλωσε ότι αποτελεί αντικείμενο συζήτησης η αποστολή ευρωπαϊκών στρατευμάτων στην Ουκρανία; Ο ίδιος δε θέλησε να αποκαλύψει την ακριβή απάντηση της δικής του χώρας στο συγκεκριμένο ερώτημα, επιθυμώντας, όπως το διατύπωσε ρητά, να διατηρήσει "στρατηγική αμφισημία”. Πρόσθεσε, πάντως, ότι με τη χαρακτηριστική για τους Ευρωπαίους διαφορά φάσης, ζητήματα που αποτελούσαν ταμπού, όπως η αποστολή αρμάτων ή μαχητικών αεροσκαφών στην Ουκρανία, έγιναν με την πάροδο των μηνών κοινός τόπος. Οι περισσότεροι εταίροι και συνομιλητές του στην ειδική διάσκεψη που οργανώθηκε στο Ελυζέ για τη στήριξη της Ουκρανίας πήραν αποστάσεις από το παράτολμο σενάριο της αποστολής στρατευμάτων. Σε τι λοιπόν απέβλεπε πραγματικά ο Μακρόν ανακινώντας δημοσίως το ζήτημα; Αν ήθελε να πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων απέναντι σε εταίρους

  Τι σημαίνει η ανατροπή στις γαλλικές βουλευτικές εκλογές. Από τις αρχές του αιώνα η θητεία του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας μετετράπη από επταετής σε πενταετή, προσαρμοζόμενη σε αυτήν της Εθνοσυνέλευσης, με στόχο να αποφεύγονται οι "συγκατοικήσεις” διαφορετικών παρατάξεων στην κορυφή της εξουσίας. Επιπλέον, το γεγονός ότι οι προεδρικές εκλογές προηγούνται κατά μερικές εβδομάδες των βουλευτικών είχε ως αποτέλεσμα αφενός να μειώνεται το ενδιαφέρον των ψηφοφόρων για τη δεύτερη αναμέτρηση, εφόσον το μείζον διακύβευμα θεωρείται ότι έχει κριθεί, και να εξασφαλίζεται συντριπτικό πλεονέκτημα για την παράταξη η οποία στηρίζει τον πρόεδρο με τη νωπή εντολή. Ομοίως, το πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα με μονοεδρικές περιφέρειες αποσκοπεί στην ενισχυμένη κυβερνητική σταθερότητα. Η αποχή υπήρξε πολύ υψηλή και στον χθεσινό πρώτο γύρο των γαλλικών βουλευτικών εκλογών, όμως οτιδήποτε άλλο έχει ανατραπεί. Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου σε μία εβδομάδα, ο Εμανουέλ Μακρόν, ο

  «Η μέθοδος Μακρόν» Του Massimo Nava* Το αποτέλεσμα των γαλλικών προεδρικών εκλογών προκάλεσε ένα κύμα αναλύσεων και σχολίων, των οποίων ο κοινός παρονομαστής είναι η έκπληξη για τον κοινωνικοπολιτικό χαρακτήρα του αποτελέσματος και των δυνάμεων στο πολιτικό πεδίο. Λίγοι δείχνουν να θυμούνται ότι η μάχη του 2022 απλώς αναπαρήγαγε μια κατάσταση που είναι βαθιά ριζωμένη στην ιστορία της 5ης Δημοκρατίας. Το 2017, η Μαρίν Λεπέν είχε επίσης περάσει στον δεύτερο γύρο, όπως και ο πατέρας της δεκαπέντε χρόνια νωρίτερα. Αυτή τη φορά ξεπέρασε το 40%. Μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι πρόκειται για μια σταθερή παρουσία; Ηδη το 2017, τα δύο μεγάλα κόμματα που πρωταγωνίστησαν στη ζωή της 5ης Δημοκρατίας είχαν αποκλειστεί από τον δεύτερο γύρο. Και το παιχνίδι παίχτηκε ανάμεσα στους ηγέτες δύο κινημάτων. Το ένα, με αρχηγό τη Μαρίν Λεπέν, είχε ασθενείς δομές και αναγκάστηκε να ζητήσει δάνειο από τη Ρωσία. Το άλλο, με αρχηγό τον Εμανουέλ Μακρόν, είχε ιδρυθεί μόλις έναν χρόνο πριν από τις εκλογές. Μια άλλη

  Οι επόμενες προκλήσεις για τον Μακρόν. Δικαιολόγηση ψήφου στην κάλπη δεν υπάρχει. Ούτε "αστερίσκοι”. Μπορεί πολλοί από τους Γάλλους που έδωσαν την προτίμησή τους στον Εμανουέλ Μακρόν να το έκαναν, όπως παραδέχθηκε ο ίδιος κατά τη νικητήρια ομιλία του, περισσότερο από επιθυμία να κλείσουν τον δρόμο στη Μαρίν Λεπέν, παρά από συμφωνία με το πρόγραμμά του. Όμως σε κάθε περίπτωση, ο ένοικος των Ηλυσίων κέρδισε άλλη μία πενταετία στην εξουσία και αυτό εντέλει μετράει . Είναι μάλιστα ο πρώτος πρόεδρος της Γαλλίας εδώ και είκοσι χρόνια που εξασφαλίζει επανεκλογή: ο τελευταίος ήταν ο Ζακ Σιράκ, ο οποίος αντιμέτωπος με τον Λεπέν πατέρα στον δεύτερο γύρο των εκλογών του 2002, συγκέντρωσε θριαμβευτικό ποσοστό, αν και υπό το διόλου κολακευτικό σύνθημα που είχαν λανσάρει αρκετοί συμπατριώτες του "Τον απατεώνα και όχι τον φασίστα!”... Τα "μοναρχικά” στοιχεία του πολιτεύματος της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας δίνουν στον αρχηγό του κράτους μεγάλο βαθμό ελευθερίας. Όμως αυτό έχει όρια,

  Οι γαλλικές εκλογές:  Η επόμενη μέρα θα μας βρει απροετοίμαστους και ανέτοιμους να αντιμετωπίσουμε τις νέες προκλήσεις.       Οι γαλλικές εκλογές σηματοδοτούν τεκτονικές κοινωνικές και πολιτικές ανακατατάξεις, που φαίνεται να μην αφορούν μόνο τη Γαλλία αλλά την Ευρώπη και ακόμη ευρύτερα τη Δύση. Καθώς η Γαλλία ήταν πάντα ένα κοινωνικό πειραματικό εργαστήριο, είναι πολύ πιθανόν αυτές οι εκλογές να δείχνουν τον δρόμο που θα ακολουθήσει κάποια στιγμή και η υπόλοιπη Ευρώπη και γενικότερα ο δυτικός κόσμος. Από τη χώρα αυτή ξεκινούν, από την  εποχή της Γαλλικής Επανάστασης, πολλαπλά και σημαντικά ιδεολογικά ρεύματα, πολλαπλά κοινωνικά κινήματα που καθορίζουν τη διαδρομή, εν πολλοίς, ολόκληρης της Δύσης. Στις εκλογές της περασμένης Κυριακής το παλιό γαλλικό πολιτικό σύστημα κατέρρευσε επί της ουσίας και φαίνεται να έχει κλείσει τον κύκλο του. Οι μεγάλες πολιτικές οικογένειες των γκωλικών, των σοσιαλιστών και των κομμουνιστών που κυβέρνησαν τη χώρα για δεκαετίες εξαφανίστηκαν. Οι τρεις μαζί

  Γαλλία: Μάχη για δύο  με έπαθλο το Μέγαρο των Ηλυσίων. Ο Εμανουέλ Μακρόν τρέχει. Έτσι τον απεικόνισε η γαλλική εφημερίδα Libeation σε πρωτοσέλιδό της που προκάλεσε αίσθηση, με τον χαρακτηριστικό της τίτλο "Αγάπη μου, ξέχασα την Αριστερά!". Το έχουν αυτό οι αναμετρήσεις σε δύο γύρους, καθώς ο ηττημένος του πρώτου αναδεικνύεται σε ρυθμιστή του δεύτερου. Και ενώ μέχρι την προηγούμενη Κυριακή, η προεκλογική καμπάνια είχε κατακλυσθεί από συζητήσεις για θέματα εθνικής ταυτότητας, μετανάστευσης ή νόμου και τάξης, λόγω του ανταγωνισμού στα δεξιά του πολιτικού φάσματος ανάμεσα στη Μαρίν Λεπέν, τον Ερίκ Ζεμούρ και την Βαλερί Πεκρές των Ρεπουμπλικανών, πλέον οι μονομάχοι της 24ης Απριλίου στηρίζουν τις ελπίδες τους για κατάκτηση της γαλλικής προεδρίας σε αλλεπάλληλα ανοίγματα προς τα αριστερά. Ο λόγος είναι απλός: οι καλύτερες του προβλεπόμενου επιδόσεις του υποψήφιου της ριζοσπαστικής Αριστεράς, Ζαν-Λυκ Μελανσόν, ο οποίος, φθάνοντας το 22% έμεινε για μόλις 1,1 μονάδα πίσω από τη Λεπέ

  Με ποια προηγούμενα αναμετριέται ο Μακρόν. Αντιμέτωπος με την πρόκληση της επανεκλογής του στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, που θα διεξαχθεί στις 24 Απριλίου, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν έχει να αντιμετωπίσει ορισμένες γαλλικές "ιδιαιτερότητες”. Κανένας πρόεδρος μετά τον Ζακ Σιράκ δεν εξασφάλισε δεύτερη θητεία. Για την ακρίβεια, ο Νικολά Σαρκοζί έχασε τις εκλογές, ενώ ο Φρανσουά Ολάντ δεν δοκίμασε καν την τύχη του σε αυτές. Επίσης καμία κυβέρνηση από το 1986 και μετά δεν εξασφάλισε κοινοβουλευτική πλειοψηφία για δεύτερη πενταετία (με την εξαίρεση της κεντροδεξιάς το 2007). Επιπλέον κάθε δημοσιονομικό έτος από το 1978 και εξής έκλεισε με μεγαλύτερο ή μικρότερο έλλειμμα. Το πρώτο από τα τρία αυτά ιστορικά προηγούμενα ο Μακρόν ελπίζει βασίμως να το ξεπεράσει, έχοντας απέναντί του την Μαρίν Λεπέν. Όμως επιδόσεις σαν του 2017, οπότε η ηγέτιδα της ακροδεξιάς περιορίσθηκε στο ένα τρίτο των ψήφων κατά τον δεύτερο γύρο, ενώ ο νυν πρόεδρος συγκέντρωσε τα δύο τρίτα, ανήκουν

  Emmanuel Macron et Valérie Pécresse Γαλλία-Εκλογές Απριλίου:  Ο Μακρόν προηγείται, αλλά φοβάται. Οι διεκδικητές της γαλλικής προεδρίας διέβησαν όλοι τον Ρουβίκωνα της ανακοίνωσης της υποψηφιότητάς τους. Για την ακρίβεια, όχι ακριβώς όλοι, αφού ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Εμανουέλ Μακρόν, δεν θα γνωστοποιήσει πριν τον Ιανουάριο τις προσωπικές του προθέσεις, για τις οποίες πάντως δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία. Η διάταξη των πολιτικών δυνάμεων είναι λοιπόν γνωστή. Ο "επαγγελματίας προβοκάτορας" Ερίκ Ζεμούρ πλαγιοκοπεί τη Μαρίν Λεπέν του Εθνικού Συναγερμού από τα δεξιά, οι κεντροδεξιοί Ρεπουμπλικανοί έδωσαν το χρίσμα στη Βαλερί Πεκρές, ανατρέποντας όλα τα προγνωστικά, ενώ στα αριστερά του κέντρου επικρατεί πολυδιάσπαση και αποθάρρυνση, ώστε να μην αναμένονται εκπλήξεις από αυτή την πλευρά του πολιτικού φάσματος. Τα δημοσκοπικά δεδομένα Η τελευταία μεγάλη δημοσκόπηση για λογαριασμό της εφημερίδας Le Monde, με τη συμμετοχή 11.000 πολιτών, εμφανίζει τον Μακρόν ως νικητή τ

  Στην εποχή του εσωστρεφούς εθνικού λαϊκισμού, η διεθνής αλληλεγγύη σε   θέματα   αξιών   φαίνεται  ξεπερασμένη,  και   είναι   ευκολότερο  να αποφευχθεί όταν αυτή η επιλογή προσφέρει ένα φτηνό λούστρο ενάρετης πολυπολιτισμικότητας. Και έτσι η Γαλλία μένει ως επί το πλείστον μόνη της. Αφίσα με την φωτογραφία του Γάλλου προέδρου, Εμμανουέλ Μακρόν, στην Δυτική Όχθη, τον Οκτώβριο του 2020. Mussa Qawasma / Reuters  Ο πρόεδρος της Γαλλίας στέκεται στις αξίες αλλά σκοντάφτει στην πράξη. Ο Emmanuel Macron αντιμετωπίζει την ισλαμική βία, τα κίτρινα γιλέκα  και την COVID-19.   Η Γαλλία εξέλεξε τον Emmanuel Macron πρόεδρο το 2017 ως ένα συμβολικό εμπόδιο ενάντια στην αυξανόμενη παγκόσμια παλίρροια του αντιφιλελεύθερου λαϊκισμού. Τέσσερα χρόνια αργότερα, καθώς το χάος που προκάλεσε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, οδεύει προς ένα είδος κρεσέντο στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι εσωτερικές εντάσεις στην Γαλλία απειλούν να καθορίσουν την ηγεσία και την κληρονομιά του Μακρόν. Η πανδημία του κορωνοϊού