IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Στις συναντήσεις του στις  ΗΠΑ , και ιδίως σε αυτήν με την υφυπουργό Εξωτερικών, αρμόδια για τις ευρωπαϊκές και ευρασιατικές υποθέσεις Victoria Nuland, ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς είχε την ευκαιρία να αντιληφθεί τις γεωπολιτικές προτεραιότητες της Ουάσιγκτον για την Ελλάδα. Όπως μεταδόθηκε, "τονίσθηκε από την αμερικανική πλευρά η σημασία που έχει η πολιτική και οικονομική σταθερότητα στην Ελλάδα για την ευρύτερη περιοχή, δεδομένου του κεντρικού ρόλου της χώρας μας στην αντιμετώπιση του προσφυγικού, στην προώθηση των σχέσεων Τουρκίας-Ε.Ε., αλλά και της ενεργούς της συμβολής στη διασφάλιση της περιφερειακής ειρήνης, της σταθερότητας και της ενεργειακής συνεργασίας”. Με άλλα λόγια η Αθήνα θα πρέπει να φροντίσει ώστε να μην εκτροχιαστούν οι ελληνοτουρκικές και ευρωτουρκικές σχέσεις, οι οποίες βρίσκονται σε δοκιμασία καθώς παραπαίει η ευρωτουρκική συμφωνία για το προσφυγικό, και παράλληλα να επιμείνει σταθερά στον ενεργειακό σχεδιασμό που αποβλέπει στην "απε

Οι σχέσεις με την Ρωσία έχουν γίνει για άλλη μία φορά ένα κεντρικό ζήτημα στην γεωργιανή πολιτική, όσο πλησιάζουμε προς τις κοινοβουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου. Το Ενωμένο Εθνικό Κίνημα, το κόμμα της αντιπολίτευσης του οποίου ηγείται ο πρώην πρόεδρος Mikheil Saakashvili παρά του ότι ζει στην Ουκρανία και δεν έχει πλέον γεωργιανή ιθαγένεια, έχει δώσει στην κυβέρνηση ένα τελεσίγραφο: γνωστοποιείστε πληροφορίες για τις διαπραγματεύσεις με τη ρωσική εταιρεία φυσικού αερίου Gazprom, ή θα αντιμετωπίσετε μαζικές διαδηλώσεις. Μια συμφωνία, υποστηρίζει η αντιπολίτευση, "θα προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά στα εθνικά συμφέροντα”. Οι ηγέτες της αντιπολίτευσης έχουν δυσφημίσει τις συνομιλίες τόσο πολύ που θα μπορούσε κανείς να πιστέψει ότι οι αξιωματούχοι εμπλέκονται σε προδοσία του κράτους αντί για διαπραγματεύσεις με μια ξένη εταιρεία. Ασφαλώς, η Γεωργία και η Ρωσία δεν έχουν μια συνηθισμένη σχέση: η Τιφλίδα ισχυρίζεται ότι το 20% της περιοχής της Γεωργίας είναι υπό ρωσική κατοχή

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Άγκυρα, την 1η Δεκεμβρίου 2014. Ο Πούτιν δήλωσε ότι η Μόσχα δεν θα μπορούσε να συνεχίσει με το έργο South Stream εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν αντίθετη με αυτό. MIKHAIL KLIMENTYEV / REUTERS Την 1η Δεκεμβρίου του 2014, κατά την διάρκεια επίσκεψής του στην Τουρκία, ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν ανακοίνωσε απότομα ότι η Gazprom [1] ακύρωσε τον αγωγό South Stream [2], ο οποίος θα έπαιρνε φυσικό αέριο από την Ρωσία και μέσω της Μαύρης Θάλασσας θα το έφερνε στην Βουλγαρία, στην Σερβία, στην Ουγγαρία, στην Σλοβενία και στην Αυστρία. Την ίδια ημέρα, η BOTAŞ, η κρατική εταιρεία αγωγών της Τουρκίας, και η Gazprom υπέγραψαν μνημόνιο κατανόησης για την κατασκευή ενός νέου αγωγού υπεράκτιου αερίου που ονομάστηκε Turkish Stream [3], ο οποίος θα έχει χωρητικότητα 63 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων (bcm) ανά έτος και θα ξεκινά από την Ρωσία, κάτω από την Μαύρη Θάλασσα, και θα καταλήγει στα τουρκο-ελληνικά σύ

Η Ρωσία έχει ένα μακροχρόνιο πρόβλημα που δεν μπορεί να αποφύγει: μια υψηλή εξάρτηση από το πετρέλαιο και το αέριο, εν τω μέσω της μείωσης των τιμών και τις ακόμη μεγαλύτερες προκλήσεις για την αναποτελεσματική ενεργειακή της βιομηχανία. Οι τιμές του πετρελαίου brent έχουν ενισχυθεί τελευταίως, αλλά για το προσεχές μέλλον μπορούμε να περιμένουμε μια μέση τιμή του πετρελαίου της τάξης των 45 δολαρίων. Τον Σεπτέμβριο στο Βερολίνο, οι εμπειρογνώμονες στην ενέργεια μου είπαν ότι αναμένουν η περίοδος των χαμηλών πετρελαϊκών τιμών να διαρκέσει μέχρι το 2015. Το ΔΝΤ υπολογίζει ότι τα έσοδα από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο θα συμβάλουν με ένα 15% στον ρωσικό εθνικό προϋπολογισμό φέτος και ότι το ΑΕΠ της χώρας θα μειωθεί κατά 3,4%. (πολλοί Ρώσοι οικονομολόγοι θεωρούν ότι η μείωση θα είναι πολύ πιο σοβαρή). Αυτό έρχεται ακόμη και καθώς η τιμή άλλων βασικών εξαγωγικών εμπορευμάτων, όπως ο χάλυβας και ο άνθρακας, υποχωρούν επίσης. Στις χώρες που εισάγουν πετρέλαιο, όπως

Το πολύπλοκο γεωπολιτικό παιχνίδι που ανάγκασε τη Ρωσία να εγκαταλείψει το σχέδιο του South Stream, αναλύει το Stratfor. Οι εντάσεις ανάμεσα στην Gazprom και τις Βρυξέλλες και η επιλογή του Nord Stream. Πώς ανέτρεψε τα δεδομένα η κρίση στην ανατολική Ουκρανία. Η Ρωσία έχει εμπλακεί για άλλη μία φορά σε μια μάχη με την Ευρώπη σχετικά με μια νέα πρόταση για έναν αγωγό φυσικού αερίου. Όπως οι πιέσεις για τον South Stream και η αποτυχία του σχεδίου, η αναμέτρηση για τον  TurkStream  -ένα έργο για τη μεταφορά ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω της Ελλάδας και της Τουρκίας- είναι γεμάτη με δυνητικά εμπόδια, συμπεριλαμβανομένων των έντονων πολιτικών αντιδράσεων από τους Ευρωπαίους καταναλωτές. Αλλά τη φορά αυτή, ο  νικητής μπορεί να είναι η Ρωσία . Έχοντας διδαχτεί από τα λάθη του παρελθόντος και με λίγες επιλογές στη διάθεσή της για την παράκαμψη της Ουκρανίας, η Μόσχα είναι αποφασισμένη να μην αφήσει τον TurkStream να έχει το μέλλον του South Stream. Ανάλυση Το

Μια αποστροφή από τις δηλώσεις του Π. Λαφαζάνη χθες μετά τις συναντήσεις με τον Αλεξέι Μίλερ, έχει βαρύνουσα σημασία, καθώς φανερώνει τις προθέσεις της ελληνικής πλευράς – ή τουλάχιστον του αρμόδιου υπουργού ΠΑΠΕΝ – για τη στρατηγική προώθησης που θα ακολουθηθεί από την Αθήνα στα ευρωπαϊκά fora για τον αγωγό ρωσικού αερίου “Greek Stream”. Τι είπε ο κ. Λαφαζάνης; « Δεν δικαιολογείται η ΕΕ να δίνει άδεια στον TAP και να μη δώσει σε ένα αγωγό (Greek Stream) που θα ξεκινάει από τα ελληνοτουρκικά σύνορα και θα φτάνει στα σύνορα με τη FYROM, ο οποίος θα είναι στη βάση του κοινοτικού θεσμικού πλαισίου».       Είχε προηγηθεί και η τοποθέτηση Miller , ο οποίος επ ίσης δήλωνε ότι ο αγωγός θα υλοποιηθεί σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία και αυτό δεν ήταν ποτέ πρόβλημα για τη ρωσική πλευρά.   Πως διαμορφώνονται λοιπόν τα δεδομένα και οι προοπτικές γύρω από τον αγωγό που σχεδιάζεται να μεταφέρει ρωσικό αέριο μέσω Ελλάδας προς την κεντρική Ευρώπη; Καταρχάς, επιβεβαιώθηκ