IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Πρόστιμα ύψους  29,5 εκατ. ευρώ πληρώσαμε το 2015 προς την Ευρωπαϊκή  Ένωση για 46 χωματερές που εξακολουθούν να λειτουργούν σε όλη τη χώρα, καθώς και για άλλες  136 που έχουν κλείσει αλλά δεν έχουν ακόμη αποκατασταθεί.  Αυτά διαβάζω στον τύπο και διερωτώμαι σε ποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα μπορεί να συμβαίνει κάτι ανάλογο.  Δεν ξέρω τι γίνεται στη γείτονα Αλβανία με τα σκουπίδια, αλλά αμφιβάλλω αν κάποιος άλλος εκ των βορείων Βαλκανίων γειτόνων μας χρησιμοποιεί αυτή την ελληνικής έμπνευσης  τεχνολογία της χωματερής για την διαχείριση των σκουπιδιών. Και για να είμαστε πραγματιστές, ας δεχθούμε ότι για μια φτωχή ορεινή κωμόπολη  της ελληνικής επαρχίας υπάρχουν σοβαρότερα  προβλήματα υποδομών και καθημερινότητας που ίσως προηγούνται της διαχείρισης των σκουπιδιών. Αλλά για πλούσιους και σικ κοσμοπολίτικους προορισμούς που φιλοδοξούν να αποτελούν πόλο έλξης του πολυτελούς τουρισμού και όπου πληρώνεις το κουλούρι 2 ευρώ, τι να πει κανείς;  Το περασμένο καλοκαίρι βρέθηκα στις Σ

Οι Άλλοι ... οι ομιλούντες τη γλώσσα των χοιρογρυλλίων ... οι Ωμοφάγοι ... οι Άξεστοι του Νερού ... Κοίτες ποταμών και υγροβιότοποι έχουν γίνει αυτοσχέδιες χωματερές Ανεξέλεγκτη απόθεση σκουπιδιών σε εκτάσεις που απέχουν μια «ανάσα» από τη Θεσσαλονίκη Του Θανάση Τσιγγανα ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Πράσινο; «Τσιμέντο να γίνει...» έλεγε ένα παλιό σαρκαστικό οικολογικό σλόγκαν. Εθνικό πάρκο; Σκουπίδια και μπάζα να γεμίσει... «απαντά» η σημερινή πραγματικότητα σαρκάζοντας για το πώς αντιλαμβάνονται εκατοντάδες πολίτες πέριξ των προστατευόμενων περιοχών το φυσικό περιβάλλον τους. Γαλλικός ποταμός, εθνικό πάρκο Αξιού - Λουδία - Αλιάκμονα, εθνικό πάρκο λιμνών Κορώνειας - Βόλβης, περιαστικό δάσος του Σέιχ-Σου , τέσσερις προστατευόμενες περιοχές που απέχουν μια «ανάσα» από τη Θεσσαλονίκη, και υποφέρουν από την επέλαση των ασυνείδητων που πετούν μέσα στον αυστηρά προστατευόμενο πυρήνα τους, τόνους σκουπιδιών και μπάζων, μετατρέποντας εν μια νυκτί χιλιάδες στρέμμ