IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

   Τι επιπτώσεις θα έχει το "διπλό χαστούκι" στη Μέρκελ. Πρόκειται για μια κρίσιμη "θερμομέτρηση” των διαθέσεων του γερμανικού εκλογικού σώματος ενόψει των ομοσπονδιακών βουλευτικών εκλογών της 26ης Σεπτεμβρίου, όπου και θα αναδειχθεί ο διάδοχος της Άγκελα Μέρκελ. Και τα πρώτα αποτελέσματα από την κυριακάτικη αναμέτρηση στα ομόσπονδα κρατίδια της Βάδης-Βυρτεμβέργης και της Ρηνανίας-Παλατινάτου δείχνουν ότι το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα της καγκελαρίου κάθε άλλο παρά χαίρει άκρας υγείας. Για την ακρίβεια, και στα δύο αυτά κρατίδια στα νοτιοδυτικά της χώρας η CDU σημειώνεται αρνητικό ρεκόρ, πληρώνοντας το τίμημα της πανθομολογουμένως αποτυχημένης διαχείρισης της πανδημίας (με μόλις 7,5% του πληθυσμού να έχει εμβολιασθεί), αλλά και των σκανδάλων που σημάδεψαν προσφάτως την παράταξη, όπως παραίτηση τριών βουλευτών για την αγορά από το δημόσιο υπερτιμολογημένων μασκών από εταιρείες συμφερόντων τους. Σύμφωνα με την πρόγνωση του δικτύου ARD στην ευημερούσα Βάδη-Βυρτεμβέργη , &

«Εμφύλιος» στο Βερολίνο και το κόμμα της Μέρκελ για την ΕΚΤ. Το γεγονός ότι η Ανγκελα Μέρκελ αισθάνθηκε την ανάγκη να παρέμβει στη διαμάχη την οποία έχει ανοίξει το Βερολίνο με τη Φρανκφούρτη και τις Βρυξέλλες δείχνει ότι η υπόθεση είναι σοβαρή και έχει πολλές προεκτάσεις. Πολύ περισσότερο καθώς η επίμαχη απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας, η οποία αμφισβητεί ευθέως την ανεξαρτησία της ΕΚΤ και τη δυνατότητά της να αγοράζει τα ομόλογα των κρατών της ευρωζώνης, έχει προκαλέσει έναν άτυπο «εμφύλιο» και στις τάξεις του κόμματός της, των Χριστιανοδημοκρατών.  Κι αυτό, ενώ ήδη οι συγκυβερνώντες Σοσιαλδημοκράτες επέκριναν δημοσίως την απόφαση, η α κροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία την υποδέχθηκε ενθουσιωδώς, ενώ αντιδράσεις – προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση – έχουν προκληθεί και σε διάφορες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.  Η καγκελάριος, λοιπόν, κατά τη διάρκεια της συνάντησης της ηγεσίας της CDU, κάλεσε τους παρευρισκόμενους να δώσουν μια «σοφή» απάντηση στ

Γερµανικό φθινόπωρο...   Για πρώτη φορά µετά την ενοποίηση η Γερµανία βρίσκεται µπροστά σε µια δυναµική συνολικής αµφισβήτησης των σταθερών της Πόσο θα αντέξει ο µεγάλος συνασπισµός Χριστιανοδηµοκρατών - Σοσιαλδηµοκρατών στο Βερολίνο την πίεση των δηµοσκοπήσεων που αποτυπώνουν τη φθορά και των δύο κυβερνητικών εταίρων; Αν η κυβέρνηση Μέρκελ άντεξε τη δυσαρέσκεια του SPD για τον συµβιβασµό στην ΕΕ που ανέδειξε τη Λάιεν επικεφαλής της Κοµισιόν και τη Λαγκάρντ στα ηνία της ΕΚΤ, µήπως τώρα οι Σοσιαλδηµοκράτες αποφασίσουν να ρίξουν την κυβέρνηση αρνούµενοι την αύξηση των αµυντικών δαπανών; Ή µήπως, ακόµη και αν δεν υλοποιηθεί κανένα από τα παραπάνω σενάρια που διακινούνται στα ΜΜΕ της Γερµανίας, η υγεία της Μέρκελ δροµολογήσει από µόνη της ανατρεπτικές εξελίξεις; Αυτό που συζητείται λιγότερο απ’ όλα δεν είναι ένα ακόµη σενάριο, αλλά µε τα σηµερινά δεδοµένα µια βάσιµη υπόθεση εργασίας: το ενδεχόµενο η Γερµανία το φθινόπωρο να έχει να αντιµετωπίσει ταυτόχρονα και τις επιπτώσει

H αντίδραση των Βρυξελλών στην πολιτική Τραμπ είναι απογοητευτική. Οι λάθος επιλογές σε άμυνα, εξωτερική πολιτική και οι δισταγμοί για το ευρώ. Το λάθος της απότομης διεύρυνσης και οι χαμένες ευκαιρίες της Γηραιάς Ηπείρου. Το παρ’ ολίγον αεροπορικό δυστύχημα της Άγκελα Μέρκελ θα μπορούσε να είναι μια μεταφορά για την τύχη της ιδέας της για έναν ευρωπαϊκό στρατό. Γνωρίζαμε ήδη ότι σχεδόν όλα τα αεροσκάφη της Luftwaffe είναι σε κακή κατάσταση μετά από χρόνια ανεπαρκών επενδύσεων. Αυτό που δεν γνωρίζαμε είναι ότι το πιο σημαντικό της αεροσκάφος -εκείνο που μεταφέρει τη Γερμανίδα καγκελάριο- είναι εξίσου αχρηστευμένο. Η κα Μέρκελ αναγκάστηκε να μεταβεί στη σύνοδο της G20 στο Μπουένος Άιρες με πτήση της Iberia από τη Μαδρίτη. Είναι κάτι που πιθανότατα δεν θα συνέβαινε στον Ντόναλντ Τραμπ, τον Σι Τζινπίνγκ και τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Η κα Μέρκελ έπρεπε να είχε δώσει την ομιλία της για τον ευρωπαϊκό στρατό στην Bundestag, όχι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και να είχε επικεντρωθεί

Annegret Kramp-Karrenbauer    has been elected leader  of Germany's ruling Christian Democrat Union (CDU) party   Το συνέδριο της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU), το οποίο εξέλεξε νέα αρχηγό του κόμματος την Άνεγκρετ Κραμπ-Καρενμπάουερ, υπήρξε από τη φύση του λιγότερο μια ανοικτή διαδικασία βάσης και περισσότερο μια αντιπαράθεση μηχανισμών. Με αυτή την έννοια, δεν είναι παράλογο που μετά από 18 χρόνια στην ηγεσία η Άγκελα Μέρκελ αποδείχθηκε ότι είχε τα μέσα να επιβάλει την εκλεκτή της για τη διαδοχή. Για άλλη μία φορά την τελευταία εικοσαετία, το "κορίτσι από την ανατολική Γερμανία” νίκησε τους κομματικούς βαρόνους που συσπειρώνει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Από την άλλη πλευρά, οι 999 κομματικοί σύνεδροι που προσήλθαν στο Αμβούργο δεν μπορούσαν να αγνοήσουν και τις διαθέσεις που επικρατούσαν ευρύτερα στο ακροατήριο της Χριστιανοδημοκρατίας, όπου η υποστήριξη προς την Κραμπ-Καρενμπάουερ υπήρξε, κατά τις δημοσκοπήσεις, πλειοψηφική και με ανοδική τάση. Το ήπιο προφίλ

   Οι ψηφοφόροι των ομόσπονδων κρατιδίων δείχνουν τον "μεγάλο συνασπισμό” στο Βερολίνο – και οι πρωταγωνιστές του "μεγάλου συνασπισμού” δείχνουν τις ιδιαιτερότητες των κρατιδίων (ή τον Ζέεχοφερ). Η Έσση του χαμηλότερου παγγερμανικά ποσοστού ανεργίας δεν μπορεί να θεωρηθεί ως περιοχή εκρηκτικών προβλημάτων ή συσσωρευμένης κοινωνικής δυσαρέσκειας. Όμως και αυτή (άλλοτε προπύργιο των Σοσιαλδημοκρατών και υπό την διακυβέρνηση τις τελευταίες δύο δεκαετίες των Χριστιανοδημοκρατών) ακολούθησε το ρεύμα του κατακερματισμού της πολιτικής σκηνής και της αποδυνάμωσης των δύο πάλαι ποτέ "λαϊκών κομμάτων”. Δύο εβδομάδες μετά τις εκλογές της Βαυαρίας, η καγκελάριος Μέρκελ και οι εταίροι της βρίσκονται αντιμέτωποι με άλλο ένα μήνυμα αποδοκιμασίας, το οποίο εκ των προτέρων έχουν επιχειρήσει να υποβαθμίσουν, κάνοντας λόγο για "τοπικές ιδιαιτερότητες” από τις οποίες δεν μπορούν ευθύγραμμα να εξαχθούν πολιτικά συμπεράσμα σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Επιπλέον, ανάγοντας

Ποιος θα χρεωθεί την ιστορικών διαστάσεων ανατροπή η οποία σημειώθηκε στις εκλογές της Βαυαρίας, όπου οι Χριστιανοκοινωνιστές της CSU σημείωσαν το χειρότερο αποτέλεσμά τους από τη δεκαετία του '50, χάνοντας περισσότερο από 10% των ψήφων, καθώς και την "παραδοσιακή" αυτοδυναμία τους στο δεύτερο μεγαλύτερο ομόσπονδο κρατίδιο της Γερμανίας; Ο Ζέεχοφερ, ο Ζέντερ ή η Μέρκελ; Ο πρώτος, ως ηγέτης της CSU επί σειρά ετών, πρωθυπουργός της Βαυαρίας μέχρι πέρσι και ομοσπονδιακός υπουργός Εσωτερικών από τον Μάρτιο, οπότε συγκροτήθηκε ο νέος "μεγάλος συνασπισμός", πρωταγωνίστησε στη στροφή του κόμματος προς τα δεξιά, λόγω του άγχους που δημιούργησε η εμφάνιση της "Εναλλακτικής για τη Γερμανία"(ΑfD), αλλά και σε αλλεπάλληλες συγκρούσεις με την καγκελάριο, συνήθως με αιχμή τη μεταναστευτική πολιτική. Μολονότι μάλιστα επιμένει ότι θα συνεχίσει το έργο του στο υπουργείο, αποτελεί το πιθανότερο αυριανό "θύμα" των βαυαρικών εκλογών και απειλείται στη

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ      (1)  Το δόγμα της ΕΕ για μετανάστες:  Όποιος τρύπωνε γινόταν ανεκτός.   (2)  Βρήκε «πρόθυμους» η Μέρκελ για το μεταναστευτικό.   (3)  Μεταναστευτικό: Εθελούσια η αλληλεγγύη,  αναγκαστικός ο «μουτζούρης».  (4) Πως η Μέρκελ διέλυσε την ΕΕ. (5)  Τα πάντα είναι θέμα αριθμών.  Δημοκρατία και Δημογραφία.   Ενίοτε η δημοκρατία είναι η δημογραφία της. Ιδιαιτέρως όταν η δημοκρατία παρουσιάζει απίσχναση και η δημογραφία το ίδιο. Για την Ελλάδα ο Τουργκούτ Οζάλ συνήθιζε να λέει ότι «το πρόβλημα (μας) θα το λύσει το δημογραφικό (τους)».   Η sui generis δημοκρατία της Σπάρτης εξαερώθηκε λόγω λειψανδρίας, ενώ η άγρια ολιγαρχική Ρώμη διαχύθηκε (στη Δύση) μέσα στους νέους πληθυσμούς που μπόρεσε να εκρωμαΐσει και να μην εκρωμαΐσει. Εξαθλιωμένοι οι πληθυσμοί (έθνη και λαοί) της Μέσης Ανατολής πρώτα και της Ανατολίας ύστερα, από τη βυζαντινή υπερφορολόγηση, προσχωρούσαν κατά μάζες στο μουσουλμανικό σύστημα της δεκάτης. Βρίθει αναλογιών με το σήμερα