Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα ΣΗΜΙΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

Αφ’ υψηλού κριτική Σημίτη, ως ο ίδιος να ήρθε από το …διάστημα

Εικόνα
  Ο πρώην πρωθυπουργός Σημίτης προσέρχεται στο δικαστήριο για τη δίκη του Ακη Τσοχατζόπουλου. Φωτογραφία ΑΠΕ-ΜΠΕ   Το μέλλον της Ελλάδας είναι σήμερα αβέβαιο, αναφέρει σε άρθρο του με τίτλο « Πραγματικοί αριθμοί, έωλες υποσχέσεις   » στο Βήμα της Κυριακής ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης , σημειώνοντας πως «οικονομική κρίση, υψηλή ανεργία, χαμηλή παραγωγικότητα, υστέρηση σε όλους τους τομείς, αδυναμία της Πολιτείας να αντιδράσει είναι μόνιμα φαινόμενα». Ως να είναι αμέτοχος για την άνευ προηγουμένου κρίση, που βιώνει ο ελληνικός λαός, ο κ. Σημίτης υπογραμμίζει πως «πολλοί αποδίδουν την κακοδαιμονία κυρίως στους ξένους, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο παγκόσμιο κεφάλαιο, στους πολλούς άγνωστους και σκοτεινούς που κινούν τα νήματα που μας κρατούν δέσμιους». Ο ίδιος φέρει μεγάλη ευθύνη για την κακοδαιμονία της οικονομίας. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι παρατηρήθηκε μεγάλη διαφθορά στη διάρκεια της δικής τους διακυβέρνησης. «Αρνούνται να δεχθούν ότι ο ιός που μας τ

Φάουσες φούσκες

Εικόνα
Το 2013 φεύγει  αφήνοντας πίσω του ένα  εκκωφαντικό  υστερόγραφο που πέρασε στο  ντούκου , τη δικαστική απόφαση για το  άγος , το  άλγος  και το άχθος  του Χρηματιστηρίου. Ενα υστερόγραφο-δείγμα γραφής όσων συνέβησαν και συμβαίνουν στην Ελλάδα επί εικοσαετίαν. Ο  οργανωμένος  απ’ τον κ.  Σημίτη  πυρετός του Χρηματιστηρίου υπήρξε το μεγαλύτερο σκάνδαλο ανακατανομής εισοδήματος προς όφελος των αεριτζήδων, των μεταπρατών, των λαμόγιων, των «νταβατζήδων» και των μιζαδόρων μετά τον εμφύλιο πόλεμο και πριν να υπαχθεί η χώρα σε καθεστώς Μνημονίων. Το «Κυλώνειο Αγος»  του Χρηματιστηρίου υπήρξε μια κορυφαία κερδώα στιγμή στη λειτουργία ενός συστήματος που  είχε   ήδη προσανατολισθεί  στη δήωση της χώρας, υπήρξε η  Μεγάλη Αρπαχτή , υπέρ της οποίας  δημηγορούσε  και  παρότρυνε  ο  ίδιος  ο πρωθυπουργός της χώρας, κ.  Σημίτης , όστις μετά την «απαισία έκβαση» περιορίσθηκε να δηλώσει με ήθος Ποκοπίκο και ύφος Πιπίνου του Μικρού για τα θύματα της πολιτικής του:  «ας πρόσεχαν». Ο σπι

Τi μπορεί να συμβεί μετά από 120' ή 180' επίθεσης της Τουρκίας ...

Εικόνα
(...) δύο ή τρεις ώρες, δηλαδή 120' ή 180' λεπτά της ώρας είναι υπεραρκετά για να ηττηθεί κατά κράτος μία χώρα με δεδομένο γεωστρατηγικό πρόβλημα. (...) Τi μπορεί να συμβεί μετά από 120' ή 180' επίθεσης της Τουρκίας  (βίντεο) Δεκαέξι χρόνια μετά την μοιραία νύκτα των Ιμίων, η τότε πολιτική ηγεσία εξακολουθεί και εντυπωσιάζει με τον βαθμό άγνοιας θεμάτων ασφάλειας και το πλέον ανησυχητικό είναι ότι η κατάσταση σε ό,τι αφορά την γνώση του προβλήματος ασφάλειας της χώρας από τις νυν ηγεσίες των κομμάτων και των κυβερνήσεων (καλά, δεν αναφερόμαστε στον Λ.Παπαδήμο, τα ευνόητα παραλείπονται...), όπως είναι σε θέση να γνωρίζει άριστα το defencenet.gr, βαίνει επιδεινούμενο. Έτσι ειπώθηκε χθες από τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη το περίφημο "Πόλεμος δεν μπορεί να γίνει και αν γίνει θα διαρκέσει δύο με τρεις ώρες", εννοώντας ότι σε " δύο με τρεις ώρες " θα έχουν επέμβει ξένες δυνάμεις (προφανώς εννοεί οι ΗΠΑ) και θα σταματήσει ο

Το φαινόμενο «Σημίτης»...

Εικόνα
Το φαινόμενο «Σημίτης»... Του ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΕΡΓ. ΜΠΕΛΛΕ Συγγραφέα- πανεπιστημιακού Οποτε διαβάζω τον πρώην πρωθυπουργό και νυν αρθρογράφο, σχολιαστή, αναλυτή ή τον βλέπω σε από καθέδρας διαλέξεις, οπτασιάζομαι να επιστρέφει από ένα μακρινό φεγγάρι -ονομαζόμενο Ζέρμπα (απ' το μυθικό νησί των Λωτοφάγων)- στο καφενείο « Η Ελλάς », συνώνυμο της χρεοκοπίας, του συβαριτισμού, της χλεύης. Στη Ζέρμπα, λοιπόν, τον απήγαγαν Μοίρες, Μούσες, Νεράιδες και τον μοίραναν μνήμη ελλειπτική κι επιλεκτική, όπως γινόταν με τους Λωτοφάγους. Απεκδύθηκε εαυτόν, απολησμόνησε «βίο και πολιτεία », τις χαίνουσες και αιμάσσουσες πληγές της εσταυρωμένης πατρίδας, που φέρουν ανεξίτηλα και τον τύπο της κάμας του και, εν ριπή οφθαλμού, μεταλλάχθηκε σε ασύστολο κριτή, τιμητή, ινστρούχτορα, διδάχο και εκκολαπτόμενο ψιμυθιωμένο Μεσσία. Στον περιορισμένο χώρο του άρθρου μου δειγματίζω απολησμονιές του. Ξέχασε, λοιπόν, τούτος ο υπερεκτιμημένος « εκσυγχρονιστή ς» πως η εξίσωση « νόμιμου και ηθικού » υπήρ