IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Πριν από μερικές βδομάδες, ο ευρωπαϊστής François Heisbourg, πρόεδρος του (γαλλικού) Διεθνούς Ιδρύματος Στρατηγικών Σπουδών, δημοσίευσε το «Τέλος του Ευρωπαϊκού Ονείρου» (La Fin du Rêve Européen). Χωρίς περιστροφές, γράφει: «Το όνειρο έγινε εφιάλτης. Καιρός να αποδεχθούμε ότι η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση απειλείται από το ευρώ. Ήταν λάθος μας να πιστέψουμε ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε ομοσπονδιακές δομές για να σώσουμε ένα νόμισμα. Τα χρήμα πρέπει να εξυπηρετεί τις πολιτικές δομές. Όχι το αντίθετο.». Ανεξάρτητο αν έχει δίκιο ή όχι, μόνο και μόνο ότι τέτοιες φωνές ακούγονται στον πυρήνα της Ευρώπης από τέτοιες προσωπικότητες σηματοδοτεί κάτι σημαντικό. Μια στροφή που προαναγγέλλει αυτό που έρχεται: τη σταδιακή επανεθνικοποίηση των κεντρικών πολιτικών της ΕΕ και την αποδόμηση του πυρήνα της. Το ότι ο κ. Heisbourg δεν είναι φωνή βοώντος είναι προφανές σε όποιον παρακολουθεί τον δημόσιο διάλογο στη Γαλλία και, γενικότερα, στη Β. Ευρώπη. Σε πρόσφατη δημοσκόπηση του Ιδρύματος Pew, το 6

(...) «Σε μια στιγμή που ο πειρασμός τού να κλειστούμε στον εαυτό μας οξύνεται από την κρίση, το Erasmus παραμένει περισσότερο από ποτέ ένα κλειδί επιτυχίας για τη συγκρότηση μιας ευρωπαϊκής συνείδησης, αναγκαίας προϋπόθεσης για την προσχώρηση των πολιτών στο ευρωπαϊκό σχέδιο μιας πολυεθνικής δημοκρατίας» . (...) Η Ευρώπη δεν ξέχασε τους νέους Υπάρχουν και καλά νέα:  το πρόγραμμα Erasmus θα χρηματοδοτηθεί από την Ευρωπαϊκή Ενωση με 19 δισ. ευρώ για την ερχόμενη επταετία, ξεκινώντας από το 2014. Λίγες ημέρες πριν από την ψήφιση του συνολικού προϋπολογισμού για την Ε.Ε. στις Βρυξέλλες, η ανησυχία ήταν μεγάλη. Εξι Ευρωπαίοι (Γάλλοι, Γερμανοί και Ιταλοί ευρωβουλευτές, πρόεδροι ή γενικοί γραμματείς οργανισμών) συνυπέγραψαν ένα κείμενο στη Le Monde εγκαλώντας τους ηγέτες της Γηραιάς Ηπείρου για αδιαφορία και εσφαλμένη ιεράρχηση προτεραιοτήτων. Η φήμη ότι το Erasmus θα συρρικνωνόταν μέχρις εξαφανίσεως ήταν περισσότερο από έντονη. Ευτυχώς, όμως, το αρνητ

Bloomberg:  Πιο φθηνή από τις εκτιμήσεις η διάσωση του ευρώ Το διεθνές πρακτορείο κάνει πρόταση υπέρ της μεταφοράς πόρων Την άποψη ότι ένα είδος δημοσιονομικής ένωσης θα μπορούσε να διασώσει το ευρώ με κόστος πολύ μικρότερο από ό,τι εκτιμούν (ή φοβούνται) πολλοί, μεταξύ τους και η Γερμανία, διατυπώνει σε άρθρο του το Bloomberg. Στο άρθρο το πρακτορείο αρχικά επισημαίνει ότι τα σχέδια για την επίλυση της κρίσης χρέους στην Ευρώπη προσκρούουν στη διατυπωμένη άρνηση πολλών χωρών να υποστηρίξουν η μία το χρέος της άλλης. Αυτή η μεταφορά πόρων (αντί του δανεισμού) βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετη τη Γερμανία. Οι ανησυχίες του Βερολίνου είναι κατανοητές, παρατηρεί το Bloomberg και επισημαίνει ότι στο πιο επιτυχημένο παράδειγμα πιστωτικής ένωσης, αυτό των ΗΠΑ, οι εύπορες πολιτείες σηκώνουν τα υπέρμετρα βάρη των χρεοκοπημένων χάρη στην αναδιανομή πόρων από τους ομοσπονδιακούς φόρους εισοδήματος.  Ωστόσο, προσθέτει το δημοσίευμα, ένας παρόμοιος μηχανισμός στην Ευ

Γαλλοβρετανική συνεργασία σε άμυνα και πυρηνική ενέργεια Μέχρι τα μέσα του 2012 αναμένεται να είναι έτοιμη και μία μελέτη για τη νέα γενιά τηλεπικοινωνιακών στρατιωτικών δορυφόρων που θα διαδεχθούν τους υπάρχοντες Syracuse (γαλλικός) και Skynet (βρετανικός). Την απόφασή τους να προωθήσουν τη συνεργασία τους στους τομείς της άμυνας και της πυρηνικής ενέργειας ανακοίνωσαν σήμερα ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον και ο πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί κατά τη σύνοδο κορυφής που είχαν στο Παρίσι. Οι δύο ηγέτες εμφανίστηκαν πρόθυμοι να αφήσουν πίσω τους την ένταση που επικρατούσε στις σχέσεις τους μετά τη σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον Δεκέμβριο. «Οι γαλλοβρετανικές σχέσεις είναι εξαιρετικές », είπε χαρακτηριστικά ο Σαρκοζί, χαρακτηρίζοντας τον Κάμερον «θαρραλέο άνθρωπο ». Σημείωσε μάλιστα ότι κατανοεί τις «κόκκινες γραμμές » που θέτει η Βρετανία για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Αλλά και ο Βρετανός πρωθυπουργός από την πλευρά του φάνηκε να έχει ξε

Ποια Ευρώπη; Tου Νικου Κωνστανταρα   Ο Γάλλος ιστορικός Φερνάν Μπροντέλ έθεσε το ερώτημα αν οι κινήσεις προς μια ενωμένη Ευρώπη θα οδηγούσαν σε «μια ευρηματική Ευρώπη, η οποία θα εδραίωνε την ειρήνη, ή σε μια Ευρώπη όπως πριν, η οποία θα συνέχιζε να δημιουργεί τις εντάσεις που τόσο καλά γνωρίζουμε». Σήμερα, δεκαετίες μετά τη συγγραφή του έργου «Μια Ιστορία των Πολιτισμών» (1963), θα έβλεπε λόγο για να ελπίζει, αλλά και για να φοβάται: από τη μία πλευρά, η Ευρωπαϊκή Ενωση εκφράζει το ανθρωπιστικό πνεύμα των πολλών λαών της, και επιχειρεί να διατηρήσει την αλληλεγγύη μεταξύ τους, από την άλλη, όμως, οι χώρες παραμένουν προσκολλημένες πρώτα στην εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων, στην ικανοποίηση δικών τους εμμονών, και μετά λογαριάζουν το καλό του συνόλου της Ενωσης. Η Ευρώπη βρίσκεται στο κρίσιμο σημείο το οποίο θα απαντήσει στο ερώτημα του μεγάλου ιστορικού, ο οποίος πέθανε το 1985. Η ευρωπαϊκή ιστορία είναι το αποτέλεσμα μιας αέναης προσπάθειας των εθνών και χωρώ

Μόνη λύση για την Ευρώπη, η πλήρης ενοποίηση Των Nouriel Roubini και Nicolas Breggruen*  The Guardian Μετά πολλούς μήνες εμβαλωματικών λύσεων, οι οποίες δεν άγγιξαν τις ρίζες της οικονομικής, δημοσιονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης, η Ευρώπη βρίσκεται σε πολύ κρίσιμο σημείο. Εάν συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο των παλινωδιών, αντί να υιοθετήσει επιτέλους αποφασιστική στάση, τότε η Ευρωζώνη θα διαλυθεί και οι εθνικές της οικονομίες θα αποδυναμωθούν. Μόνο εάν προχωρήσει προς την πλήρη ενοποίηση θα μπορέσει να σώσει τον εαυτό της. Οπως είπε και ο πρώην πρωθυπουργός της Ισπανίας, Φελίπε Γκονζάλες, οι Ευρωπαίοι ηγέτες φέρονται μέχρι σήμερα λες και είναι πυροσβέστες. Σβήνουν τη μία φωτιά μετά την άλλη, αλλά δεν παίρνουν μέτρα για να αποτρέψουν την επόμενη αναζωπύρωση. Αναβολές και υποκρισίες. Προσευχές και κωλυσιεργία. Αυτός δεν είναι τρόπος να βρεις βιώσιμες και σταθερές λύσεις, παρά μόνο να βάλεις μπαλώματα. Η ευρωπαϊκή κρίση ακυβερνησίας, μαζί με τις διαρκείς πολιτικές αντιπ

Οικονομική ομοσπονδιοποίηση ή διάλυση της ευρωζώνης Του ΜΑΝΟΛΗ Γ. ΔΡΕΤΤΑΚΗ* Η κρίση του χρέους, που ταλανίζει την Ελλάδα και άλλες χώρες-μέλη της Ε.Ε., δεν είναι νέο φαινόμενο. Υπήρχε και πριν από τη δημιουργία της ευρωζώνης, δηλαδή από τη δεκαετία του '90. Το 1995 το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ του Βελγίου ήταν 130,4%, της Ιταλίας 121,5% και της Ελλάδας 97,0%. Παρά τον όρο της Συνθήκης του Μάαστριχτ, το δημόσιο χρέος να μην υπερβαίνει το 60% του ΑΕΠ τους, πολλά μέλη της ευρωζώνης παρέκαμψαν το κριτήριο αυτό και ακόμα και το 2007 (δηλαδή πριν από το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης), δημόσιο χρέος πάνω από το 60%, εκτός από τις τρεις χώρες που προαναφέρθηκαν, είχαν η Γερμανία, η Γαλλία και η Πορτογαλία. Το χρέος αυξήθηκε σημαντικά το 2009 και στις 6 χώρες. Αιτία της αύξησής του ήταν από τη μια μεριά η διόγκωση των δημόσιων ελλειμμάτων, λόγω των μέτρων που πήραν οι κυβερνήσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης, και από την άλλη τα «κρυφά » χρέη που « π

(...) The Commission will have to be turned into a government that is controlled, in parliamentary terms,  by the European Parliament. That translates into a United States of Europe . (...) Gerhard Schröder (Fhoto:Stefan Thomas Kröger/DER SPIEGEL )   5/9/2011 SPIEGEL Interview with Gerhard Schröder 'Europe Needs to Wake Up' In a SPIEGEL interview, former German Chancellor Gerhard Schröder, 67, discusses the German government's learning curve in the euro crisis and his idea of a United States of Europe. He also addresses allegations that his government helped set the stage for the current common currency woes . SPIEGEL: Mr. Schröder, is the euro in mortal danger? Schröder: No. If you look at the external value of the euro in relation to the dollar, we were once at 82 cents and are now at 1.40. The euro is not in danger. What is missing is a political concept. SPIEGEL: But something is going fundamentally wrong with the euro at the mo

Ο  πρώην καγκελάριος της Γερμανίας σε εκδήλωση που οργάνωσε η εφημερίδα Die Zeit στη Φρανκφούρτη στις 25 Αυγούστου 2011. ( Πηγή: REUTERS/Alex Domanski) Χέλμουτ Σμιτ: Η Ευρώπη δεν εμπιστεύεται τη Γερμανία Δηλώσεις του πρώην καγκελαρίου της Γερμανίας στην εφημερίδα Die Zeit Βερολίνο Στο φύλλο της εβδομαδιαίας εφημερίδας Die Zeit, που κυκλοφορεί την Πέμπτη, προδημοσιεύονται δηλώσεις του πρώην καγκελαρίου της Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ με τον τίτλο «Ο Χέλμουτ Σμιτ συμφωνεί με την κριτική του Κολ για την εξωτερική πολιτική του Βερολίνου». Αποσπάσματα των δηλώσεων: « Η βασική πρόταση στην κριτική του Κολ είναι κατ’ εμέ η εξής: Πρέπει να μπορεί κανείς να εμπιστευθεί τους Γερμανούς. Κι αυτό δεν συμβαίνει προς το παρόν ούτε στο Παρίσι ούτε στο Λονδίνο ούτε σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Αυτή τη στιγμή, οι γείτονές μας δεν μπορούν πλέον απαραίτητα να εμπιστευθούν τους Γερμανούς. Αναρωτιούνται τι θέλουν οι Γερμανοί. Οι Γερμανοί επέτρεψαν να δημι

(...) Η πλέον τρομακτική πτυχή της τρέχουσας πολιτικοοικονομικής κρίσης είναι ότι θέτει σε δοκιμασία την πίστη στις δημοκρατικές κυβερνήσεις. Τα πολιτικά συστήματα στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη απεδείχθησαν ανίκανα να διευθετήσουν κρίσιμα οικονομικά προβλήματα στο διάστημα . (...)  Τι απομένει, λοιπόν, ως οικονομικό πρότυπο; Η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία, η Τουρκία; Δικαιολογημένα ο κόσμος έχει πέσει σε κατάθλιψη.     Η δυσλειτουργία ΗΠΑ - Ευρώπης Tου David Ignatius (Αρθρογράφου της Washington Post) Θεωρητικά οι ελεύθερες αγορές είναι αυτορρυθμιζόμενες. Οταν χάνουν την ισορροπία τους, οι μεταβολές στις τιμές επαναφέρουν σταδιακά το σύστημα σε κατάσταση ισορροπίας. Η ίδια διαδικασία αναγέννησης υποτίθεται ότι επιδρά και στα δημοκρατικά πολιτικά συστήματα. Ομως η πρόσφατη εμπειρία μας –ο ίλιγγος στις χρηματαγορές και η αδυναμία των πολιτικών θεσμών να διευθετήσουν τα προβλήματα– μας αποπροσανατολίζει. Υπενθυμίζει, ω