Η θρησκευτική διπλωματία της Τουρκίας
Η τουρκική εκδοχή του κοσμικού κράτους υπήρξε εξαρχής άκρως ιδιόρρυθμη – καθώς παρά τις κινήσεις θρησκευτικού αποχρωματισμού της δημόσιας σφαίρας (εισαγωγή του ελβετικού αστικού δικαίου, υποχρεωτικός πολιτικός γάμος, απαγόρευση της ιερατικής περιβολής στους λειτουργούς όλων των δογμάτων, κ.ο.κ.) η ιδιότητα του “αυθεντικού Τούρκου πολίτη” ταυτίσθηκε υπόρρητα με αυτήν του Μουσουλμάνου, ενώ οι μη μουσουλμανικές μειονότητες έγιναν αντιληπτές ως ξένα σώμα. Επιπλέον, το τουρκικό μοντέλο κοσμικότητας δεν συνιστά πραγματικό χωρισμό της θρησκείας από το κράτος, αλλά ασφυκτικό κρατικό έλεγχο του επικρατούντος θρησκεύματος – μέσω της Διεύθυνση ς Θρησκευτικών Υποθέσεων (Diyanet İşleri Başkanlığı) , γνωστής απλούστερα ως Diyanet . Το Diyanet ιδρύθηκε παράλληλα με την κατάργηση του Χαλιφάτου από τον Kemal Atatürk, στις 3 Μαρτίου 1924, σε αντικατάσταση του οθωμανικού Υπουργείου Βακουφίων, υπάγεται απευθείας στο πρωθυπουργικό γραφείο και ο επικεφαλής του είναι πάντοτε θρησκευτικός λειτο