IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Το Αρτσάχ κείται μακράν. Τα μηνύματα από το πεδίο του Καυκάσου δεν είναι καθόλου αδιάφορα για τον Ελληνισμό   ΕΙΝΑΙ μάλλον απίθανο ο πρωθυπουργός να συζήτησε στις πρόσφατες συνομιλίες του στη Νέα Υόρκη με τον Τούρκο πρόεδρο, έστω και φευγαλέα, τις εξελίξεις στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Προφανώς τα ζητήματα στενού ελληνικού ενδιαφέροντος έχουν προτεραιότητα στις επαφές των δύο πλευρών, που έχουν αναθερμανθεί, αλλά έτσι κι αλλιώς το Αρτσάχ (όπως το λένε οι Αρμένιοι) είναι άλλο ένα θέμα διεθνούς πολιτικής στο οποίο εδώ και χρόνια η Ελλάδα παραπέμπει στις Βρυξέλλες, έχοντας παραιτηθεί από κάθε φιλοδοξία άρθρωσης δικής της θέσης. Ναι μεν το ευρωπαϊκό πλαίσιο μεγεθύνει τη δυνατότητα της Ελλάδας να προωθεί τις θέσεις της, όμως από αυτό μέχρι τη σιωπή, την ώρα που ο σημαντικότερος σύμμαχος της Τουρκίας στον Καύκασο προχωρά σε ντε φάκτο εθνοκάθαρση, υπάρχει απόσταση. ΣΕ ΟΠΟΙΑ περίπτωση, η εξέλιξη της σύρραξης και η πλήρης κατίσχυση του Αζερμπαϊτζάν στέλνει πολλαπλά μηνύματα στην Αθήνα. Δεν μπορεί

 https://jamestown.org/program/construction-of-zangezur-corridor -underway-despite-some-remaining-disagreements/   Είναι ο διάδρομος Zανγκεζούρ το κλειδί για την ειρήνη μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν; Αρμενία: Αγώνας ενάντια στο χρόνο. Η άμμος στην κορυφή της κλεψύδρας τελειώνει. Η ευκαιρία της δημιουργίας του διαδρόμου Zangezur (Zανγκεζούρ) για τη σύνδεση της Τουρκίας -Αζερμπαϊτζάν είναι ένα από τα σημαντικότερα αποτελέσματα της νίκης Ναγκόρνο-Καραμπάχ επί των Αρμενίων. Το γεγονός τονίστηκε και στο συμπόσιο διοργανώθηκε πρόσφατα από την Κοινοβουλευτική Συνέλευση Χωρών που μιλούν τουρκικά (TURKPA) και το Κέντρο Ατατούρκ στο Αζερμπαϊτζάν, για να σηματοδοτήσει το 30ο έτος ανεξαρτησίας των τουρκικών δημοκρατιών, τη νίκη του Αζερμπαϊτζάν στον Πατριωτικό Πόλεμο και την εκατονταετή έναρξη των εγκαινίων της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας (τουρκικής βουλής). ″Η ιστορία είναι πλούσια με παραδείγματα επιτευγμάτων που επιτεύχθηκαν μέσω της υποστήριξης των τουρκικών κρατών”, εί

   Το Άρτσαχ και η Κύπρος: ο αποκλεισμός ως όπλο. Ο ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ και ανήθικος αποκλεισμός από το Αζερμπαϊτζάν του Διαδρόμου του Lachin, της μοναδικής οδικής αρτηρίας η οποία συνδέει το Άρτσαχ (στην Δημοκρατία του Ναγκόρνο-Καραμπάχ) με τον υπόλοιπο κόσμο, έχει εισέλθει στην 27η ημέρα της. Ο αποκλεισμός είναι απόλυτος: δεν επιτρέπεται σε κανέναν και σε τίποτα να εισέλθει ή να φύγει από τον θύλακα με αρμενικό πληθυσμό στο Νότιο Καύκασο. Μία ομάδα Αζέρων –υπό τον μανδύα των «περιβαλλοντικών ακτιβιστών»- διατηρεί τον αποκλεισμό καθώς χειροτερεύει η κατάσταση μέρα με την ημέρα για τους 120.000 εγκλωβισμένους άντρες, γυναίκες και παιδιά, οι οποίοι βρίσκονται υπό μία πολιορκία, όπου τους έχουν αφαιρεθεί ακόμα και τα πιο βασικά αναγκαία ενώ εόρτασαν το Σαββατοκύριακο τα Χριστούγεννα των Αρμενίων. Μην κάνετε λάθος. Έρευνες οργανώσεων όπως το Radio Free Europe / Radio Liberty, έχουν αποκαλύψει τις σχέσεις μεταξύ των λεγόμενων «περιβαλλοντικών ακτιβιστών και του επίσημου κράτους του Αζερμπαϊτζάν. Όπω

Ρώσος στρατιώτης μέλος της ειρηνευτικής δύναμης στο Ναγκόρνο Καραμπάχ(GETTY)  Καύκασος: Η ρώσικη ουδετερότητα στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Πόσο πιθανό είναι η ειρηνευτική αποστολή της Ρωσίας  να μετατραπεί σε κατοχική δύναμη;   Ο όρος frozen conflict ως κατάλοιπο του Ψυχρού Πολέμου εκφράζει την κατάσταση στην οποία οι διαφιλονικούμενες χώρες δεν έχουν υπογράψει συνθήκη ειρήνης ούτε υπάγονται σε άλλο συναφές πλαίσιο με αποτέλεσμα να μην ελέγχονται επαρκώς από τις Αρχές τους. Σύνηθες επακόλουθο είναι η επέμβαση τρίτων που αποβλέπουν σε σημαντικά οφέλη. Η διένεξη μεταξύ  Αρμενίων  και  τουρκόφωνων μουσουλμάνων Αζέρων  στην σημερινή Δημοκρατία του  Ναγκόρνο Καραμπάχ  προκαλεί έντονο ενδιαφέρον, αφενός επειδή είναι η παλαιότερη και εμβληματικότερη των frozen conflicts που σημειώθηκαν στην πρώην ΕΣΣΔ το 1988, αφετέρου επειδή εκδηλώθηκε χωρίς την άμεση συμμετοχή της Μόσχας. Ο Οργανισμός για την Aσφάλεια και την Συνεργασία στην Ευρώπη (OSCE) θέσπισε το 1992 αρμόδιο όργανο για την πολιτική διευθέτηση

«Θα τρώμε χώμα αλλά δεν θα δώσουμε χώμα»  – Γιατί ενοχλήθηκε το Ιράν από το ποίημα Ερντογάν.   Γιατί το ποίημα για «το τραγούδι του ποταμού Αράς» ενόχλησε τόσο πολύ την κυβέρνηση και τους πολίτες του Ιράν. Ο Αζερο-Ιρανός επαναστάτης Σαττάρ Χαν και η δήλωση «θα τρώμε χώμα αλλά δεν θα δώσουμε χώμα». Ένα μικρό αλλά σοβαρό διπλωματικό επεισόδιο σημειώθηκε μεταξύ Τουρκίας και Ιράν την περασμένη εβδομάδα εξαιτίας δηλώσεων του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο Μπακού κατά τη διάρκεια συνεορτασμών με το Αζερμπαϊτζάν για την νίκη των δυνάμεών τους στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ μετά από 44 μέρες πολέμου. Ο Υπουργός Εξωτερικών του Ιράν Τζαβάντ Ζαρίφ σχολιάζοντας ποίημα που ανέγνωσε ο Ερντογάν έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter στις 11 Δεκεμβρίου: «Ο Πρόεδρος Ερντογάν δεν πληροφορήθηκε ότι αυτό στο οποίο κακώς αναφέρθηκε στο Μπακού αναφέρεται στον βίαιο διαχωρισμό περιοχών βόρεια του Άρας από την ιρανική πατρίδα. Δεν συνειδητοποίησε ότι υπονομεύει την κυριαρχία της Δημοκρατίας το

Photo of Liana Manukyan Liana Manukyan.   Η στρατιωτική παρέλαση στο Μπακού ήταν προσβολή  όχι μόνο για την Αρμενία αλλά και για τη Ρωσία. Η στρατιωτική παρέλαση στο Μπακού στις 10 Δεκεμβρίου ήταν προσβολή όχι μόνο για την Αρμενία, τον αρμενικό λαό, αλλά και για τον σύμμαχό της, τη Ρωσική Ομοσπονδία, αναφέρεται στη δήλωση του Συμβουλίου της διεθνούς Λέσχης Λαζάρεφ Ο “χορός στα κόκαλα” που διοργανώθηκε στο Μπακού στις 10 Δεκεμβρίου, αποκαλώντας το “παρέλαση νίκης”, αποτελεί πρόκληση εκ μέρους του Αζερμπαϊτζάν και της Τουρκίας, δημόσια ταπείνωση της Αρμενίας και του αρμενικού λαού. Αλλά όχι μόνο αυτό. Η Ρωσία και η Αρμενία είναι σύμμαχοι. Το Συμβούλιο της Διεθνούς Λέσχης Λαζάρεφ, το οποίο ενώνει εκπροσώπους των κοινωνιών των πολιτών της Ρωσίας και της Αρμενίας, είναι πεπεισμένο ότι οι διοργανωτές του εορτασμού προκάλεσαν προσβολή όχι μόνο στην Αρμενία, αλλά και στη Ρωσία με την προκλητική επιθετική χειρονομία τους. Από αυτή την άποψη, οι αναφορές του Προέδρου του Αζερμπαϊτζάν στη Μεγάλη

      Drones      Μαθήματα από το Αρτσάχ και τις πολεμικές τακτικές της Τουρκίας  και τη χρήση των UAV-Drones.   Η εκτεταμένη χρήση των drones στο Αρτσάχ από τους Τουρκο-Αζέρους κατά των Αρμενίων, απροετοίμαστων και περίπου άοπλων εναντίον τους, ήγειρε το ερώτημα πόσο αποφασιστικός μπορεί να είναι ο ρόλος και η συμβολή των UAV στην έκβαση μιας αντιπαράθεσης. Κατ’ επέκτασιν, πόσο σοβαρό κίνδυνο για την Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει ο εμφατικός εξοπλισμός της Τουρκίας με drones; Eίναι δηλαδή στρατηγικά όπλα, όπως π.χ. τα πυρηνικά, ή τακτικά όπλα, με χρήση και συμβολή στο πεδίο της μάχης, αλλά περιορισμένη κι ελεγχόμενη; «Ανάγωγες» επιθετικές πολιτικές με φόντο τους… αγωγούς. Προκειμένου να αναμετρηθούμε επιτυχώς με την άκαμπτα επιθετική Τουρκία, θα πρέπει να την γνωρίζουμε καλά και συνεπώς να γνωρίζουμε πώς σκέφτεται και λειτουργεί η ηγεσία της. Το «είναι» των όντων και εξελίξεων, «κινήσεων», εξηγούσε ο μέγας Αριστοτέλης ταυτίζεται κι εξηγείται από το «τελικό» τους αίτιο, τον σκοπό τους. Κ