IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

(...)   Οι μηδενικές προσδοκίες, το άνυδρο μέλλον, ο αποκλεισμός, οδηγούν σε εσωστρέφεια, αυτοαναφορικότητα, ατυπική οργάνωση ανά αγέλες, προσκόλληση στις υποκουλτούρες. Το στυλ του κάγκουρα, αισθητικά και ανθρωπολογικά, εκφράζει τη νέα φτωχογειτονιά, αυτή που έως πρόσφατα πίστευε ότι ήταν μικροπλούσια. Ο κάγκουρας ήταν φτωχός, τώρα είναι πληβείος· είχε λιγοστό μέλλον, τώρα δεν έχει καθόλου. Δεν χρειάζεται να μάθει τίποτε καινούργιο, έχει τους κώδικες, άλλωστε είναι εύκολοι και ρευστοί, του αρκούν για να αποικίσει το αστικό κενό. Είναι ήδη μια εκδοχή βίου, για πολλούς η μόνη. Τις νύχτες η Αθήνα είναι σιωπηλή και αργόσυρτη, σχεδόν ακίνητη. Οι πιάτσες ταξί φυτρώνουν παντού, μικρές κίτρινες αποικίες. Παρ’ όλα αυτά, κίνηση βουβή, αραιή. Η άνοιξη καταφέρνει να ζωηρέψει την πόλη μόνο πέριξ του Σαββάτου και μόνο στις ορισμένες ζώνες διασκέδασης. Πολλά μπαρ φτάνουν τη happy hour με φτηνά ποτά έως τις 9 και 10, για να πείσουν την πελατεία να κεραστεί κάτι· οι νεότεροι ψωνίζου

(...) Εάν οι πιστωτές θέλουν έναν λαό φτωχό εσαεί και μια οικονομία που θα ισοπεδωθεί , αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και το εθνικό συμφέρον ή το ενδεικνυόμενο οικονομολογικά μέλλον (...) Αυτό που ζει σήμερα ένα μέρος της κοινωνίας μπορεί να συγκριθεί με ό,τι τραβούσαν οι ραγιάδες τους δύο πρώτους αιώνες της Τουρκοκρατίας (...) Οταν, λοιπόν, αυτά συμβαίνουν από αυτούς που αρέσκονται να αποκαλούνται αστικά κόμματα, ας μην τους ενοχλούν γιατί ανεβαίνουν τα κόμματα των άκρων και η κοινωνία αναζητεί τις άμυνές της. Σκίτσο του Γ.ΙΩΑΝΝΟΥ Στο ''ΕΘΝΟΣ'' Παρακολουθώντας το ματς της Εθνκής με τη Σλοβακία άντλησα μια σημαντική αλλά και ενδεικτική πληροφορία ταυτόχρονα. Το στάδιο διεξαγωγής δεν ήταν άλλο από αυτό που η ΑΕΚ είχε αντιμετωπίσει την Ιντερ Μπρατισλάβας το 1977. Πράγματι, ήταν ένα μικρό γήπεδο που έδειχνε πώς ακριβώς έχουν μείνει τα πράγματα σε μια νοικοκυρεμένη κατά τ’ άλλα χώρα, η οποία δεν χάνει ευκαιρία να μας ζητά τα ρέστα. Από τότε στην Ελλάδ

   Maciej Trzepalka ( Poland )       Την προχθεσινή Κυριακή δημοσιεύτηκε στο «Βήμα» ένα εντυπωσιακό κείμενο.   Τυπικά είναι μια συνέντευξη του Πολ Τόμσεν  – του ανθρώπου που εκπροσωπεί στην τρόικα το ΔΝΤ. Επί της ουσίας , όμως, είναι ο ωραιότερος «Ύμνος στη Βλακεία» που δημοσιεύτηκε ποτέ στον ελληνικό Τύπο. Δεν γνωρίζω τον άνθρωπο αλλά θα πρέπει να αποτελεί παγκόσμια περίπτωση ιδεοληπτικού στόκου. Τι λέει ο Τόμσεν; Παρατηρεί , πρώτον , ότι «η μη προσαρμογή των μισθών ως και σήμερα είναι ο κύριος λόγος για την υψηλή ανεργία». Πράγμα που σημαίνει ότι οι άνθρωποι απολύονται όχι επειδή κλείνουν ή συρρικνώνονται οι δουλειές από την ύφεση αλλά επειδή οι μισθοί δεν έχουν πέσει όσο θα ήθελε ο Τόμσεν – προκειμένου να έλθουν ακόμη μεγαλύτερη ύφεση και περισσότερες απολύσεις! Σημειώνει , δεύτερον , ότι «ο κύριος λόγος που το πρόγραμμα δεν έχει ανταποκριθεί πλήρως στις προσδοκίες είναι ότι οι μεταρρυθμίσεις απώλεσαν τη δυναμική τους». Πράγμα που σημαίνει ότι το Μνημόνι

“Μνημόνιο Οικονομικών και Χρηματοπιστωτικών Πολιτικών ”. Πρόκειται για ένα τρομακτικό κατασκεύασμα (...) Διαβάζοντάς το δεν πιστεύει κανείς ότι η συζήτηση για τη “σωτηρία της χώρας” είναι σοβαρή (...) κάθε Ελληνας πρέπει να αηδιάσει με τον ξεφτιλισμό της Δημοκρατίας (...) Μέλλον γραμμένο στο πόδι Του Γιάννη Μπογιόπουλου Ο Γιάννης Μπογιόπουλος διαβάζει το νέο μνημόνιο και επισημαίνει τις απίστευτες προχειρότητες του εγγράφου που θα σφραγίσει το μέλλον μας Πηγή:  The Press Project Στο ελληνικό Κοινοβούλιο έχουν πολλές φορές κατατεθεί μισο-επεξεργασμένα νομοσχέδια, φωτογραφικές διατάξεις, κακές μεταφράσεις και λάθος αριθμοί. Αλλά αυτό που έγινε με το νέο Μνημόνιο δεν έχει προηγούμενο. Οι βουλευτές, με περιθώριο μερικών μόλις ωρών, από το πρωί του Σαββάτου έως την απογευματινή έναρξη της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων, κλήθηκαν να μελετήσουν 24 πολυσέλιδα κείμενα, μερικά στα αγγλικά. Αυτό από μόνο του είναι υποβάθμιση της Δημοκρατίας. Δεν προλαβαίνουν . Χώρια