IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ελπίζουμε να συνειδητοποιήσουν οι Έλληνες τα τεράστια εγκλήματα εις βάρος τους μετά το 2009, με αποκορύφωνα την τραπεζική ληστεία – το δολοφονικό Swap στην Πορτογαλία, με ανόητο θύμα την κρατική εταιρεία σιδηροδρόμων. «Το  σκάνδαλο των σκανδάλων , το ξεπούλημα των ελληνικών τραπεζών έναντι μερικών μόλις Σεντ ανά μετοχή, είναι μοναδικό στην παγκόσμια οικονομική ιστορία –  οπότε θεωρούνται δεδομένες οι μαζικές αγωγές των μετόχων τους . Πόσο μάλλον αφού η περιουσία τους κυριολεκτικά υπεξαιρέθηκε, με έναν απίστευτα εγκληματικό τρόπο, ενώ τους απαγορεύθηκε η συμμετοχή στις αυξήσεις κεφαλαίου – όπως επίσης στο δημόσιο,  με αποτέλεσμα να μεταφερθεί το μεγαλύτερο μέρος της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων στα χέρια των ξένων τοκογλύφων , με οδυνηρές συνέπειες.    Οι συλλογικές αγωγές πιθανολογείται πως θα κατατεθούν  εναντίον των διοικήσεων των τραπεζών, του ΤΧΣ, καθώς επίσης της Τρόικας ή/και της ΕΚΤ  – η οποία τους παρέσυρε στην αγορά μετοχών, αξιολογώντας τις τράπεζες ως φερέγ

Μόλις το 1,6% των χρημάτων που λαμβάνει η χώρα από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης, με τη συμμετοχή του ΔΝΤ, καταλήγει στον κρατικό προϋπολογισμό και κατ’ επέκταση στην πραγματική οικονομία. Όπως έχει τονίσει μελέτη του δικτύου Attac , τα συγκεκριμένα δάνεια προορίζονται για τη διάσωση των τραπεζών και όχι των απλών πολιτών. « Αυτή ήταν εξαρχής η λογική του προγράμματος» , επισημαίνει στο tvxs.gr ο καθηγητής Οικονομικών στο ΑΠΘ Δημήτρης Μάρδας. Ο πίνακας που ακολουθεί ( πατήστε πάνω ) φιλοξενείται σε  δημοσίευμα της εφημερίδας Ελευθεροτυπία  και περιγράφει την πορεία των οικονομικών πόρων οι οποίοι διοχετεύονται από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης στην Ελλάδα και τελικά επιστρέφουν στους πιστωτές. Από τα 212 δις ευρώ που έχουν δοθεί έως σήμερα (Ιούλιος 2013) στην Ελλάδα ως δάνειο από την τρόικα, μόνο τα περίπου 18,6 δις (δηλαδή το 8,8%) πήγαν για την κάλυψη του πρωτογενούς ελλείμματος (μισθοί-συντάξεις κ.λπ.) και άλλα 4,9 δις (2,3% του ΑΕΠ) για τα ληξιπρόθεσμ

(...) μέχρι και τον Ιανουάριο του 2012, τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ μ ας έχουν δώσει συνολικά 73,2 δις €   (20,3 δις € το ΔΝΤ και 52,9 δις € τα κράτη)   - ενώ περιμένουμε τη δόση της ντροπής (31,5 δις €). Έναντι αυτού του ποσού, οι ζημίες τ ης πατρίδας μας   από την ύφεση, από την ανεργία, από τον περιορισμό των εισοδημάτων, από την κατάρρευση του χρηματιστηρίου, από τις χρεοκοπίες των επιχειρήσεων, από την πτώση των τιμών των ακινήτων κοκ .,  έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τα 800 δις €. Προφανώς, με βάση τους παραπάνω χειρισμούς, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας δεν θα είναι ποτέ βιώσιμο - αφού θα αυξάνεται διαχρονικά και κατά το δοκούν, με τη βοήθεια των παιδιών του Σικάγου. Στα πλαίσια αυτά, το να ψηφίζει κανείς μέτρα λιτότητας 11,5 δις €, αναλαμβάνοντας παράλληλα χρέη των τραπεζών ύψους 49 δις € (μελλοντικά άλλα 60,1 δις €) είναι κάτι περισσότερο από ανόητο - αν και η σιωπή των αμνών που βασιλεύει αιτιολογεί απόλυτα τη συλλογική ανοησία

Από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η πιθανότητα προσφυγής της Ελλάδας στο ΔΝΤ, η ελληνική πολιτική ηγεσία φρόντισε να περάσει το μήνυμα πως το επιτόκιο των δανείων θα ανερχόταν κοντά στο 3% και ίσως και χαμηλότερα απ' αυτό. Στην πορεία η κοινή εντύπωση που σχηματίστηκε και ισχύει μέχρι και σήμερα είναι πως το επιτόκιο διαμορφώνεται στο 3,15%. Η πραγματικότητα, όμως, μάλλον είναι αρκετά διαφορετική. Η ελληνική κυβέρνηση ζήτησε, αρχικά, δάνειο ύψους 30 δις ευρώ υπογράφοντας μία “Συμφωνία Διακανονισμού” (Stand – By Agreement) με το ΔΝΤ. Η συγκεκριμένη μορφή συμφωνίας έχει μία δεδομένη φόρμα καθορισμού του επιτοκίου που χρεώνεται ο δανειολήπτης η οποία και συνδέει τη διάρκεια και το μέγεθος του δανείου με το ύψος του επιτοκίου. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέχει το ίδιο το ΔΝΤ, το πρώτο βήμα για τον υπολογισμό του επιτοκίου μεγάλων δανείων, όπως του ελληνικού, είναι η προσαύξηση του βασικού επιτοκίου του ΔΝΤ κατά 200 μονάδες βάσης. Το βασικό, αυτό, επιτόκιο είναι κυμαι