IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Καραμανλήδες, Μητσοτάκηδες, Βαρβιτσιώτηδες, Κεφαλογιάννηδες. Και άλλοι με  προγόνους στην παραταξιακή πινακοθήκη. Από τον Σαμαρά, ως τον Μεϊμαράκη και τον Τσιτζικώστα. Σόι πάει το βασίλειο.  Τις τελευταίες δεκαετίες κάθε σοβαρός πολιτικός της Δεξιάς ένιωθε την υποχρέωση να αφήσει στο πόστο του κάποιον από την οικογένεια, κατά προτίμηση κατιόντα πρώτου βαθμού. Γιοι, κόρες, αλλά και ανιψιοί και σώγαμπροι, είχαν στρωμένη δουλειά στη Βουλή, ασκώντας κληρονομικό δικαίωμα -κι από εκεί ό,τι ήθελε προκύψει. Σαν τους φουρνάρηδες από την Ήπειρο. Προφανώς γι' αυτό τη ΝΔ έγινε πλέον σαν το φούρνο του Χότζα: στρίβει παντού. Για όσους εκτίθενται αυτή την περίοδο ως υποψήφιοι αρχηγοί στις εσωκομματικές αρχαιρεσίες και για όσους παρακολουθούν από μακριά, ή το αφήνουν γι' αργότερα, η αξιολόγηση στη συλλογική κομματική συνείδηση δεν γίνεται με βάση το πολιτικό προφίλ, αλλά με βάση τα γονίδια. Αντί για ομιλίες σε κομματικά ακροατήρια θα χρειαστεί να κάνουν τεστ DNA.  Η υποψ

«Από πού ’σαι ποταμάκι;/ Από κείνο το βουνό./ Πώς τον λένε τον παππού σου;/ Σύννεφο στον ουρανό./ Ποια είν’ η μάνα σου;/ Η μπόρα./ Πώς κατέβηκες στη χώρα;/ Τα χωράφια να ποτίσω και τους μύλους να γυρίσω.» Ο οικογενειακός μύθος αναφέρει ότι ο αδελφός μου ανέφερε «μούλους» αντί για «μύλους» και το κοινό της σχολικής γιορτής, ενώπιον του οποίου απάγγελλε το «ποταμάκι», λύθηκε στα γέλια.  Όπως αντιλαμβάνεστε, ο Σ. Θεοδωράκης, με την αναγγελία ίδρυσης της πολιτικής κίνησης «Το ποτάμι», απελευθέρωσε έναν κανονικό Αχελώο λαϊκής θυμοσοφίας και συνειρμών, περιπαικτικής, καλόβουλης ή κακόβουλης διάθεσης. Ό,τι ξέρουμε και δεν ξέρουμε για τα ποτάμια, τους χειμάρρους και  τα ρυάκια, μέσα σε λίγα 24ωρα,  έχει ήδη λεχθεί και γραφεί. Πλην όμως, ο πειρασμός παραμένει ακόμη ισχυρός, τουλάχιστον μέχρι να μάθουμε ποιοι θα πέσουν για κολύμπι, για ράφτινγκ ή απλώς για βαρκάδα στο καινούργιο ποτάμι. Και μένα μου είναι δύσκολο να μην υποκύψω στον πειρασμό.  Άλλωστε, ούτε καν το παπάκι αντιστάθ

Απεγνωσμένες οι προσπάθειες, εν όψει εκλογών, να επανακτηθούν οι ψήφοι που για δεκαετίες προσφέρονταν στη «σοσιαλιστική» φενάκη. Nα επανακτηθούν από ποιους; Προφανώς από όσους χρησιμοποίησαν τη φενάκη για να νέμονται, δεκαετίες τώρα, την εξουσία. Kαι να επανακτηθούν πώς; Mε τη δημιουργία καινούργιου κομματικού σχήματος «κεντροαριστεράς», δηλαδή με επανάληψη της εξαπάτησης των ψηφοφόρων, ίσως από πιο επιδέξιους παραχαράκτες. H λέξη «κεντροαριστερά» θα ήταν λογικό να σημαίνει για κάθε ελλαδίτη ψηφοφόρο με μνήμη, κρίση και αυτοσεβασμό, τα εξής εξόφθαλμα δεδομένα: Tο εν ψυχρώ κακούργημα εξωφρενικού υπερδανεισμού της χώρας, προκειμένου να τραφεί ο Mινώταυρος του πελατειακού κράτους. Tο κατάφωρο έγκλημα αχρήστευσης και διάλυσης της Δημόσιας Διοίκησης, προκειμένου να εξαγοράζονται ψήφοι με αντάλλαγμα την «προστασία» της διαφθοράς και της ανικανότητας (την κατάργηση κάθε ελέγχου της ποιότητας - απόδοσης - εντιμότητας των υπαλλήλων, όπως και κάθε αξιοκρατικής ιεράρχησης ευθυνών). Tην

 Τα χρέη του ΠαΣοΚ είναι μια ενδιαφέρουσα ιστορία που θα γίνει ακόμη πιο ενδιαφέρουσα αν κλείσει το μαγαζί, αν χρεοκοπήσει αξιοποιώντας όλες τις ευνοϊκές διατάξεις για να φεσώσει το σύμπαν. Αυτή την παράμετρο δεν τη θυμηθήκαμε με την γλαφυρή επιστολή που έστειλαν στον Μάρτιν Σουλτς οι απλήρωτοι υπάλληλοι του κόμματος. Την θυμηθήκαμε από ένα εύγλωττο διαφημιστικό βίντεο του πως-τον-είπαμε Θόδωρου Σκυλακάκη, προέδρου της Δράσης («Δράση» ονομάζεται ένα μικρό φιλελεύθερο κόμμα που παρά τις ωραίες θέσεις δεν βρήκε τον Θεοδωράκη του…) Η επισήμανση του Σκυλακάκη αδρομερώς: Η τραπεζική χρηματοδότηση ύψους 270 εκατομμυρίων ευρώ που έχουν λάβει με προνομιακούς όρους τα δυο κόμματα της συγκυβέρνησης δεν εξυπηρετείται, γεγονός που σημαίνει ότι ουσιαστικά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν χρεοκοπήσει. Η επιδότηση των κομμάτων δεν αρκεί ούτε για την πληρωμή των τόκων. Για την πληρωμή των υπαλλήλων ούτε λόγος. Θα πάρουν το πολύ 20% από τα δεδουλευμένα_ αν τα πάρουν κι αυτά. Να θυμηθούμε πώς ζού

Προεκλογικές δηλώσεις του Γ. Ιωαννίδη στο Λιτόχωρο !!!  Τελικά η Θεσσαλονίκη δεν παίζεται. Το έγραψε Θεσσαλονικιά δημοσιογράφος στη σελίδα της στο fb φέρνοντας στο προσκήνιο ανεκτίμητα κομμάτια της προεκλογικής ομιλίας-συνέντευξης του υποψήφιου Περιφερειάρχη Κ. Μακεδονίας, Γιάννη Ιωαννίδη, στην Κατερίνη. Το απομαγνητωφωνημένο κείμενο είναι απολαυστικό, σε σημείο που να αναρωτιέται κανείς μήπως είναι μυθοπλασία, γιατί παρουσιάζει φοβερές ομοιότητες με το σενάριο της θρυλικής ελληνικής ταινίας "Υπάρχει και Φιλότιμο" με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα. Ναι, αυτή με τον υπουργό Μαυρογιαλούρο στις αρχές της δεκαετίας του '60, που με μοναδικό τρόπο περιγράφει το ελληνικό παλαιοκομματικό πολιτικό μοντέλο του παραγοντισμού, των βολεμένων κομματαρχών αλά Γκρούεζα, των ρουσφετιών και των υποσχέσεων του τύπου "και ποτάμια θα σας φέρουμε", των λέξεων χωρίς νόημα και χωρίς νήμα που να τις δένει με την πραγματικότητα. Γιατί τι σχέση μπορει να έχει με την πραγματικότητα και

(...) Με συνταγματικές διατάξεις πρέπει να οριστούν επακριβώς η νομική μορφή και η λειτουργία κομμάτων αρχών, η διαφάνεια στα οικονομικά τους και η υποχρέωση των στελεχών τους να δημοσιεύουν πλήρες «πόθεν έσχες» στο διαδίκτυο πριν από τις εκλογές. Και χωρίς αναθεώρηση του Συντάγματος αυτά μπορούν να τα κάνουν τα κόμματα, ανοίγοντας τον δρόμο για την εξυγίανση του πολιτικού συστήματος. Δυστυχώς, δεν θα το τολμήσουν. Για να αντιμετωπιστεί η κοινωνική κρίση, που είναι σοβαρότερη της οικονομικής, είναι απολύτως αναγκαίο να γίνει εξυγίανση του πολιτικού συστήματος της χώρας με μια σε βάθος κάθαρση και παράλληλη αυτοκάθαρση. Η κάθαρση είναι έργο της Δικαιοσύνης, που ήδη το επιτελεί με ικανοποιητικά αποτελέσματα. Πολλοί αναγνώστες μού έθεσαν το ερώτημα: Πώς θα γίνει η αυτοκάθαρση και από ποιους; Ο φίλος μου ο Παναγιώτης, απογοητευμένος από την εικόνα του πολιτικού σκηνικού, μου είπε ότι ματαιοπονώ και μου ζήτησε να απαντήσω στην ερώτηση: «Για ποιον τα γράφεις όλα αυτά για κάθαρση κα

Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ έχουν υποχρεώσεις εκατομμυρίων ευρώ προς το τραπεζικό σύστημα. Οι διοικήσεις των τραπεζών που πρωτοστάτησαν σε αυτή την πρωτοφανή κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος δεν έχουν δώσει μέχρι σήμερα εξηγήσεις, ούτε και τους ζήτησε η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη κάτι σχετικό. Τα κόμματα, πάντως, θα συνεχίσουν σαν να μην συμβαίνει κάτι. Πώς; Με νέο ΑΦΜ!   Το μεγάλο άνοιγμα στη δανειοδότηση σημειώθηκε την περίοδο που Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ είχαν υψηλά διψήφια εκλογικά ποσοστά ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ των φορολογουμένων θα πέσουν, όπως όλα δείχουν, τα δανειακά βάρη των πολιτικών κομμάτων. Και αν για τη Νέα Δημοκρατία θέμα άμεσου «φορτώματος» δεν φαίνεται, για το ΠΑΣΟΚ, που φέρεται πως θα κατέβει με άλλη «επωνυμία» στις ευρωεκλογές, τα περίπου 120-125 εκατ. ευρώ που οφείλει στις τράπεζες είναι σχεδόν βέβαιο πως θα τα πληρώσει ο κοσμάκης. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία, η Ν.Δ. εμφάνιζε χρέη-υποχρεώσεις περίπου 145 εκατ. ευρώ, ενώ λίγο μικρότερα ήταν τα χρεωστούμενα του ΠΑΣΟΚ. Τ

Μέσα σε μια εβδομάδα ο κρετινισμός και η καφρίλα της λούμπεν πολιτικής τάξης της χώρας σε όλο της το μεγαλείο. Με Λιάπηδες, Καμμένους και Διαμαντόπουλους η χώρα και ο λαός πορεύονται άξιοι της μοίρας μας και των επιλογών μας… Την ίδια ώρα, αναρίθμητοι Κάντες, Άκηδες, Γιάννοι, Βαρβιτσιώτηδες, Μπόμπολες, Ψυχάρηδες, κλπ, κλπ, ξεκοκαλίζουν τη λεία τους μαζί με τους Γερμανούς και βρυξελλόβιους γκαουλάιτερ.    ΚΑΤΑΝΤΙΑ ! Ο ένας (Καμμένος), που επιθυμεί κιόλας να ηγηθεί του αντιμνημονιακού μετώπου ή έστω να γίνει αντιπρόεδρος σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, δεν φτάνει που έκανε τη ματσαράγκα με το γιοτ, τώρα με τη βιλάρα στην Ικαρία βρήκε να δώσει σαν “αποστομωτική ” απάντηση ότι η δήθεν επιχείρηση, που ξεκοκάλισε τα προγράμματα οικοτουρισμού, έκλεισε πριν πέντε χρόνια (…και άρα παραδέχτηκε ότι του έμεινε η βίλα, του δυστυχή!!!). Ο άλλος (Διαμαντόπουλος), κατέκτησε ξανά και επαξίως τα πέντε λεπτά δημοσιότητας που του αντιστοιχούν κάνοντας τον καραγκιόζη, έχοντας πλήρως μπ

(...) Δεν έχει προηγούμενο αυτό που συμβαίνει σήμερα.  Σε τέτοια ανελπιστία δεν είχε περιπέσει ποτέ άλλοτε ο Eλληνας,  ποτέ δεν τον είχε κυριέψει, σε τέτοιο βαθμό, ο πανικός της απόγνωσης.  (...) O σημερινός απελπισμός δεν έχει την αιτία του στην πτώχευση του κράτους – πτωχεύσεις γνώρισε πολλές το δάνειο (τεχνητό, όχι φτιαγμένο για τις δικές μας ανάγκες) ελλαδικό κρατικό μόρφωμα. Tον απελπισμό τον γεννάει σήμερα η εσκεμμένη και έμπρακτη άρνηση της κοινωνικής συνοχής από μέρους ενός μεγάλου αριθμού ανθρώπων, ταγμένων να υπηρετούν αυτή τη συνοχή και αμειβόμενων για τις υπηρεσίες τους. Zούμε μιαν εφιαλτική κοινωνική αποσύνθεση, έναν πρωτογονισμό εγωκεντρισμού, που κυοφορήθηκε από τα κόμματα σαν αυτονόητη πολιτική συμπεριφορά. (...) Aπελπισία δεν γεννάει ούτε καν η διαφθορά, αλλά το ότι εξακολουθούν να κυβερνάνε τη χώρα οι υπεύθυνοι γι’ αυτή τη διαφθορά. Aπελπισία γεννάει το γεγονός ότι διαχειρίζονται τη ζωή μας αμετανόητοι οι αυτουργοί της καταστροφής μας. Kυνικά, αδιάντ