IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Ο στρατηγικός ρόλος της Τουρκίας στην σινοαμερικανική πλανητική αντιπαράθεση είναι ο λόγος της ατιμωρησίας της. Γράφει ο Γάλλος Στρατηγός ε.α. Jean-Bernard Pinatel,  αντιπρόεδρος του ιστοτόπου Geopragma . Σήμερα, κανένας σοβαρός αναλυτής δεν αμφισβητεί ότι ο Ερντογάν βρίσκεται σε πλήρη ισλαμική και πανοθωμανική παρεκτροπή. Το απέδειξε για άλλη μια φορά με μια χειρονομία ακραίας συμβολικής βίας, όπως υπογράμμισε ο Raphaël Glucksmann, αφήνοντας την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, την οποία δεχόταν στην Άγκυρα, σε αμηχανία, «να τριγυρίσει» όρθια ενώ ο ίδιος καθόταν. Το βίντεο αυτής της στιγμής, που έχει περιοδεύσει στα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης, ενσαρκώνει αυτή τη προσβολή στην γυναίκα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την απόφασή του να αποχωρήσει από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη της βίας κατά των γυναικών και των παιδιών. Είναι συνεπώς θεμιτό να αναρωτηθούμε γιατί η Τουρκία προσέχεται τόσο πολύ από τους Ευρωπαίους Ατλαντιστές που ευθυγραμμίζονται με την Ουάσιγκτον, παρά

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: (1) Οι σχέσεις ΕΕ - Τουρκίας στην περίοδο κυριαρχίας Ερντογάν. (2) Κίνα προς Τουρκία: «Κλείσαμε προξενείο &  σας θέσαμε προσωρινά εκτός του "Δρόμου του Μεταξιού"».  Τα τουρκικά ΜΜΕ δεν γράφουν για όσα λένε οι άνθρωποι στα καφενεία, στα σχολεία, στην δουλειά, και στο δρόμο: Η τουρκική οικονομία καταρρέει. Για 10 διαθέσιμες θέσεις στις υπηρεσίες καθαριότητας του δήμου της Ανατολίας, 6500 άνθρωποι έκαναν αίτηση. Όσον αφορά την τιμή των καυσίμων, αυτή αυξάνεται διαρκώς. Ο κυβερνητικός Τύπος δεν χρησιμοποιεί ποτέ την λέξη «αύξηση». Αντιθέτως προτιμά τον όρο «ανανέωση των τιμών». Τον θεωρεί πιο σικάτο! Το μηνιαίο ακαθάριστο εισόδημα είναι 2558 τουρκικές λίρες (περίπου 422 ευρώ). Το ένα τρίτο του κατώτατου μισθού πηγαίνει στο δημόσιο, οπότε ο εργαζόμενος δεν παίρνει παρά 2020 τουρκικές λίρες (περίπου 330 ευρώ). Είναι ένα ποσό με το οποίο είναι αδύνατο να ζήσεις ακόμη και αν είσαι μόνος, καθώς τα έξοδα του νοικοκυριού ξεπερνούν κατά πολύ τις 1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ:    Τσίπρας-Αναστασιάδης ως άλλοι Daladier και Chamberlain   του κυπριακού Μονάχου.  Πλοία του τουρκικού πολεμικού ναυτικού στην ..."Γαλάζια Πατρίδα".  Φωτογραφία υπουργείου Άμυνας.   Πριν 17 σχεδόν χρόνια, από την διάρκειας μίας ώρας μαγνητοσκοπημένη ανάλυσή μου για την Τουρκία δεν παίχτηκε ούτε ένα λεπτό. Και αυτό γιατί προφανώς ήμουν εκτός του κλίματος ΜΜΕ και πολιτικών για την δήθεν ελληνοτουρκική «φιλία» .       Ήταν λίγο μετά τη «συμφωνία» του Ελσίνκι…     Ποια ήταν η κεντρική γραμμή της τοποθέτησής μου; Μα φυσικά η προειδοποίηση για την αυξανόμενη ισχύ και επιθετικότητα της Τουρκίας, ιδιαίτερα λόγω της μεγάλης αύξησης του πληθυσμού, της δημιουργίας πολεμικής βιομηχανίας και της απόκτησης οπλικών συστημάτων που εντάσσουμε στην κατηγορία των στρατηγικών όπλων, όπως δορυφόρων, πυραύλων, χημικών, κ.ά. Η κυρίαρχη άποψη του πολιτικού και επικοινωνιακού συστήματος επεφύλαξε την ίδια συμπεριφορά, της αποσιώπησης ή της αδιαφορία

Όταν μια εθνοτική και θρησκευτική μειονότητα ζει σε μια περιοχή πλούσια σε πρώτες ύλες, που συνιστά, επίσης, ενεργειακό πέρασμα για μια χώρα με ασύλληπτους ρυθμούς ανάπτυξης και τεράστιες ενεργειακές ανάγκες για την θηριώδη βιομηχανία της, όπως η Κίνα, τότε τα πράγματα είναι πολύ άσχημα για όλους και καταρχήν για την μειονότητα. Πολύ περισσότερο που η συγκεκριμένη μειονότητα, γνωστή ως Ουιγούροι , διεκδικεί την ανεξαρτησία της από την Κίνα, απειλώντας ακριβώς να την αποκλείσει από το ενεργειακό «Ελντοράντο» της Ρωσίας και των ασιατικών πρώην σοβιετικών δημοκρατιών. Από το 1990 και μετά, το αίμα - Ουιγούρων και Κινέζων - ρέει στην επαρχία Σιντσιάνγκ, την οποία οι Ουιγούροι μοιράζονται - αλλά όχι με όρους καλής γειτονίας - με Κινέζους Χαν και άλλες εθνότητες. Οι Ουιγούροι είναι τουρκικό φύλλο και μουσουλμάνοι, καθιστώντας την ακριτική αυτή κινεζική επαρχία, στο μεγαλύτερο μέρος της, μουσουλμανική. Συγκεκριμένα αποτελούν το 40% των 20 εκατομμυρίων κατοίκων της επαρχίας. Το γεγο