IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Στο νομοσχέδιο που θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση ορίζεται ότι οι συνδικαλιστές δεν θα έχουν ρόλο στην επιλογή των συνολικά περίπου 20.000 εκπαιδευτικών που θα στελεχώσουν τις διοικητικές θέσεις εκπαίδευσης. ΑΠΕ-ΜΠΕ «Ταμπού» η αξιολόγηση  εκπαιδευτικών.   Η μάχη κατά της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών δημιουργεί αρραγές μέτωπο από τις συνδικαλιστικές παρατάξεις των εκπαιδευτικών. «Ο συνδικαλισμός είναι ένα κόμμα με διάφορες συνιστώσες», λέει στην «Κ» στέλεχος του υπουργείου Παιδείας, για να εξηγήσει τη σύμπραξη των διαφορετικών συνδικαλιστικών παρατάξεων κατά της αξιολόγησης. Μάλιστα, και η κυβερνητική ΔΑΚΕ είναι αρνητική. «Η ατομική αξιολόγηση με βάση τον σχεδιασμό της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας θα γίνει σε βάθος χρόνου. Οι ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών έχουν σαφή αρνητική θέση», ανέφερε στην «Κ» στέλεχος της ΔΑΚΕ. «Η αξιολόγηση είναι θέμα ταμπού», προσθέτει στέλεχος του ΚΙΝΑΛ. «Αρκετά με τους συνδικαλιστές και τη ΔΑΚΕ, τους ακούσαμε», σχολιάζει στην «Κ» υψηλόβαθμ

Η ΓΣΕΕ αντιμετωπίζει μια σοβαρή κρίση ταυτότας.  Από τη μία η διοίκηση της εμφανίζεται να διεκδικεί εργασιακά δικαιώματα που χάθηκαν την περίοδο των μνημονίων, πολλά από αυτά στοιχειώδη. Από την άλλη η «ελαστική» εργασία με πεντάμηνη, «κοινωφελή» απασχόληση φαίνεται ότι έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα επικερδής γι αυτήν. Συν τοις άλλοις η εξάρτηση της από τα κοινοτικά προγράμματα μοιάζει να αλλοιώνει τον χαρακτήρα της.  Ήταν 1η Ιουλίου του 2015, όταν η ΓΣΕΕ με ανακοίνωση της έστελνε σαφές μήνυμα υπέρ του «Ναι» στο δημοψήφισμα, προκαλώντας σφοδρές αντιδράσεις και ερωτηματικά. Με μια ματιά όμως στα 130 εκατομμύρια ευρώ που διαχειρίζεται η Συνομοσπονδία μέσω των προγραμμάτων ΕΣΠΑ την περίοδο των μνημονίων, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς το γιατί. Και δεν είναι μόνο αυτό. Η ΓΣΕΕ έχει καταλήξει να λειτουργεί ως εργοδότης, υπογράφοντας εξευτελιστικές ατομικές συμβάσεις με εργαζομένους και «νοικιάζοντας» τους στη συνέχεια στους φερόμενους ως εργοδότες τους, έναντι αμοιβής. Αυτό δ

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!  (...) Η αναπάντητη απορία λοιπόν είναι απλή:  Α . Γιατί χρειάζεται να κλείσει ένα ολόκληρο σχολείο (και όχι μόνο ένα, αλλά εκατοντάδες) για μια απλή ψηφοφορία 2-3 λεπτών όπου θα τικάρεις ένα όνομα (που συνήθως δεν ξέρεις); Δε μπορεί να γίνει αυτό μετά το μεσημέρι; Μπορεί. Σε άλλους φορείς και υπουργεία αντίστοιχες εκλογές γίνονται Σάββατο.  Β . Μήπως μπορεί να γίνει το απόγευμα; Μπορεί. Θα ήταν πιθανό να πραγματοποιηθεί η ψηφορία από το μεσημέρι ως το απόγευμα; Οπωσδήποτε. Και αυτό είναι εφικτό. Όποιος ισχυριστεί το αντίθετο λέει ψέμματα ή προφασίζεται δικαιολογίες.  ...  Γ .   Δε μπορεί να στηθεί μια κάλπη δίπλα στην κάλπη για τις εκλογές του Συλλόγου, οι οποίες θα γίνουν κι αυτές σε δυο βδομάδες περίπου (τώρα τον Νοέμβριο) ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΘΑ ΞΑΝΑΚΛΕΙΣΟΥΝ τον ίδιο μήνα για ‘συνδικαλιστικούς’ λόγους;   (...) ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!! Aυτή τη Δευτέρα σε ένα σχολείο στο Χαλάνδρι δύο ‘τρελλοί’ δάσκαλοι, για άλλη μια φορά θα επιχειρήσουν το ‘α

ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗΣ:  Εάν καταρρεύσει το κοινωνικό κράτος, καθώς επίσης εάν ιδιωτικοποιηθούν-εκποιηθούν οι κοινωφελείς, οι κερδοφόρες και οι στρατηγικές επιχειρήσεις της πατρίδας μας, ένοχοι θα είναι κυρίως τα συνδικαλιστικά κινήματα και η έλλειψη εμπιστοσύνης που παρατηρείται παντού “ Όταν απειλείται η εθνική κυριαρχία ενός κράτους, στα πλαίσια ενός συμβατικού πολέμου, η προστασία των συνόρων του είναι υποχρέωση των ενόπλων δυνάμεων - οι οποίες, σε περιόδους ειρήνης, λειτουργούν προληπτικά, αποθαρρύνοντας τους εχθρούς της χώρας τους. Από την άλλη πλευρά, όταν απειλείται η εθνική κυριαρχία ενός κράτους, στα πλαίσια ενός οικονομικού πολέμου , η υποχρέωση προστασίας των «συνόρων» του είναι, μεταξύ άλλων, θέμα των οργανωμένων κοινωνικών ομάδων - στις οποίες ανήκουν τα συνδικαλιστικά κινήματα τόσο των εργαζομένων, όσο και των εργοδοτών, αφού απέναντι σε εξωτερικές απειλές οφείλουμε να είμαστε όλοι ενωμένοι ”.  Ανάλυση Οι περισσότεροι Έλληνες αλλά και