IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Το πραγματικό τίμημα της ελληνικής χρεοκοπίας του 1893 καταβλήθηκε μια γενιά (30 χρόνια) αργότερα: το 1922, με τη Μικρασιατική Καταστροφή και τον ξεριζωμό 1,5 εκατομμυρίου ανθρώπων από τις προαιώνιες εστίες τους. Πριν από την καταβολή αυτού του τεράστιου από κάθε πλευρά (οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά) ιστορικού τιμήματος, το διάστημα 1893-1922 εμφανίζονται κάποιες αναλογίες με το σήμερα τις οποίες δεν είναι φρόνιμο να αγνοήσουμε. 1. (Και) τότε οι δανειστές εγκαταστάθηκαν επιτόπου, αναλαμβάνοντας τη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών με τρόπο ώστε να ικανοποιηθούν κατά προτεραιότητα οι οικονομικές τους απαιτήσεις. Στα χέρια του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου (ΔΟΕ) πέρασε κάθε έσοδο του Ελληνικού Δημοσίου. Τότε ο ΔΟΕ μάζευε από τα τελωνεία και τα έσοδα από τα ελληνικά μονοπώλια (αλάτι, σπίρτα, τράπουλες κ.λπ.). Σήμερα το θεσμικό τέθριππο μαζεύει ξεπουλώντας παραλίες, κτήρια, λιμάνια, αεροδρόμια, δρόμους, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ κ.λπ. Τότε ο ΔΟΕ έμεινε στην Αθήνα για 81 χρόνια. Σήμερα

Ιωάννης Ορλάνδος, θύμα της Επιτροπής του Λονδίνου και θύτης της Επανάστασης “Είκοσι μουρτάτες, [προδότες] βρωμόσκυλα, δεν εμπορείτε να κομματιάσετε;”   Την σχετική επιστολή στέλνει από το Λονδίνο ο Ιωάννης Ορλάνδος στις 30/6/1825. Παραλήπτης είναι ο Γ. Κουντουριώτης τον οποίο η βρετανική πολιτική ανέδειξε Πρόεδρο της προσωρινής Κυβέρνησης στην θέση του νόμιμα εκλεγμένου Π. Μαυρομιχάλη. Ιστορικό πλαίσιο της επιστολής Δεν έχει περάσει ούτε μήνας από την δολοφονία του Οδυσσέα. Έχουν περάσει τέσσερις μήνες από την σύναψη του β΄ δανείου στο Λονδίνο και την αποβίβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο. Τον προηγούμενο χρόνο το Λονδίνο “διόρθωσε” τα λάθη του με δραστικές ουσίες, ανακλήσεις ή σφαίρες (Byron, Stanhope, Trelawny) και κατόρθωσε, εξαγοράζοντας τις χαλαρότερες επαναστατικές συνειδήσεις (α΄ εμφύλιος), να κλείσει στην φυλακή ή να θέσει στο περιθώριο τους υπερασπιστές της υπερεθνικής Επανάστασης. Ένα νέο διεθνές και εγχώριο επιτελείο προωθήθηκε από το Λονδίνο προς τον δικό του

Η περίπτωση της Επιτροπής Αλήθειας για το Χρέος  Εάν στο ιδεατό εθνικό δικαστήριο, ο -εκλεγμένος για την αριστεία του- Δικαστής ερωτούσε τον υπογραφόμενο μάρτυρα* σε ποια χρονική στιγμή θα τοποθετούσε την κατάπτωση του λειτουργήματος της ενημέρωσης στην Ελλάδα στην έσχατη υποστάθμη του εκπεσμού, η απάντηση θα ήταν άμεση και χωρίς δισταγμό: την Παρασκευή, 25 Σεπτεμβρίου 2015.  Εκείνη την ημέρα, σε μια οποιαδήποτε χώρα υπό καθεστώς Δημοκρατίας και ελευθερίας του Τύπου, κορυφαίο θέμα σε δελτία των ΜΜΕ και πρωτοσέλιδα των εφημερίδων θα ήταν τα συγκλονιστικά στοιχεία που κατέθεσε την προτεραία στην Επιτροπή της Αλήθειας για το Χρέος ο μέχρι πρόσφατα υφυπουργός Αμύνης κ. Κώστας Εφήμερος.  Τα στοιχεία απεκάλυπταν ότι μέγα μέρος του συντριπτικού χρέους που χρησιμοποιείται ως πολεμική μηχανή εθνικής υποδούλωσης, είναι το άθροισμα οφειλών και τόκων, από το 1974 έως σήμερα, από ένα σωρείτη ληστρικών προμηθειών όπλων άχρηστων για την εθνική άμυνα, από προμηθευτές εταίρους-δυν

(...) Η επιτροπή κατόρθωσε να συνάψει το πρώτο δάνειο στις 9 Φεβρουαρίου 1824. Η ονομαστική του αξία ήταν 800.000 στερλίνες. Βαπτίστηκε «Δάνειο της Ανεξαρτησίας» αλλά για την παραλαβή του, μπήκαν υποθήκη «εθνικές γαίες και τα έσοδα των τελωνείων, αλυκών και ιχθυοτροφείων». Και βέβαια, από το αρχικό ποσό, έπρεπε να αφαιρεθούν «έξοδα φακέλου», προμήθειες, οι δόσεις ενός χρόνου, οι τόκοι δυο χρόνων και διάφορα άλλα. Από τις 800.000 που υποτίθεται ότι θα εισέπραττε η Ελλάδα, απέμειναν 250.000. Η δουλειά ήταν αρκετά επικερδής. ... η επιτροπή έμεινε στην Αγγλία για να συνάψει και δεύτερο δάνειο. (...) Τελικά, με το δεύτερο, κολοσσιαίο για την εποχή δάνειο, όχι μόνο ήταν δυνατή η τελική επικράτηση των Ελλήνων αλλά και μπορούσαν να αγοραστούν ατμόπλοια που θα εμπόδιζαν την απόβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο. Όμως, αντί του ισόποσου των εβδομήντα εκατομμυρίων χρυσών φράγκων για τα οποία δεσμεύτηκε η χώρα (τα δύο εκατομμύρια λίρες), εισπράχτηκαν 37 εκατομμύρια, από τα οποία τα δύο τρίτ

Γνώριζαν ότι υπάρχουν παρανομίες, δηλώνει η κ. Φαττορέλλι, μέλος της Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος και το περιεχόμενο των δανειακών συμβάσεων Οι δανειστές έχουν φροντίσει να προστατευτούν από οποιαδήποτε παρανομία ή ατασθαλία, αποκαλύπτει η Μαρία Λουσία Φαττορέλλι, μέλος της Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος, μιλώντας στην εκπομπή «Περπατάμε Μαζί» που παρουσιάζουν στο Vmedia ( www.vmedia.gr ) οι Μωυσής Λίτσης και Σταμάτης Στεφανάκος. Διαβάζοντας ένα και μόνο άρθρο από τις δανειακές συμβάσεις του 2010, η κ. Φαττορέλλι επισημαίνει ότι ακόμη και αν βρεθεί η οποιαδήποτε παρανομία ή ατασθαλία με βάση την εφαρμογή της οποιασδήποτε νομοθεσίας, θα προέχει η ισχύς της σύμβασης, η οποία πρέπει να συνεχίσει να εφαρμόζεται κανονικά «σύμφωνα με το πνεύμα» του κειμένου, Με άλλα λόγια οι «εταίροι» δανειστές έχουν φροντίσει να εξασφαλίσουν «ασυλία», ακόμη και αν η δανειακή συμφωνία θεωρηθεί «άκυρη, μη νόμιμη ή μη εφαρμόσιμη».* Τα όσα αποκαλύπτει η κ. Φαττορέλλι εί