IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Εκρηκτικά υλικά στα θεμέλια της διεθνούς οικονομίας.   Του Κώστα Ράπτη Θεαματικό όσο και μία αποπομπή η οποία πραγματοποιήθηκε σχεδόν εν πτήσει. Ο υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας Κουάζι Κουάρτενγκ αναχώρησε εσπευσμένα από τη Ουάσινγκτον, όπου βρισκόταν για τη φθινοπωρινή σύνοδο του ΔΝΤ, ενώ η πολιτική του προϊσταμένη και στενή ιδεολογική του σύμμαχος Λιζ Τρας προγραμμάτιζε έκτακτη συνέντευξη τύπου για χθες το απόγευμα, εν μέσω της κρίσης ομολόγων και του καταποντισμού της στερλίνας που περιβάλλει το τελευταίο διάστημα τη Βρετανία. Πρωθυπουργός εδώ και μόλις έναν μήνα, η Τρας υποχρεώθηκε όχι μόνο να υπαναχωρήσει σε σειρά εμβληματικών μέτρων του "μίνι-προϋπολογισμού" τον οποίο ο υπουργός της ανακοίνωσε άμα τη ελεύσει του στα πράγματα, αλλά και να αντικαταστήσει τον ίδιο τον εισηγητή τους. Η εξαγγελία της μείωσης του ανώτατου φορολογικού συντελεστή του 45% αποτελεί παρελθόν, ενώ πλέον η Ντάουνινγκ Στριτ υποχρεώνεται και να υιοθετήσει εν πολλοίς την ενδιαμέσως ανασταλείσα αύ

    Πληθωριστικές παρενέργειες. Υπάρχουν στοιχεία που δεν καταμετρούνται στις επίσημες στατιστικές. Οπως, για παράδειγμα, τα ασανσέρ που είναι εκτός λειτουργίας γιατί δεν υπάρχουν λεφτά για τη συντήρησή τους. Ή ο εργάτης που ζητάει 30 ευρώ προκαταβολή από τον (γλίσχρο) μισθό του επόμενου μήνα, για να καλύψει κάποιες «έκτακτες» ανάγκες. Ή τα διαμερίσματα όπου οι ένοικοι υποκαθιστούν τη θέρμανσή τους με κουβέρτες. Αν νομίζετε ότι τα φαινόμενα είναι σπάνια, κάνετε λάθος. Περίπου το 29% των συμπατριωτών μας, σύμφωνα με τα στοιχεία της Στατιστικής, βρίσκονται στο όριο ή κοντά στο όριο της φτώχειας. Ο επίσημος πληθωρισμός τον Φεβρουάριο έτρεχε με 7,2%. Για τα πιο ευάλωτα νοικοκυριά, για τους ανέργους και εκείνους που έχουν δουλειά αλλά αμείβονται με τον βασικό μισθό, ο πληθωρισμός είναι πολύ μεγαλύτερος. Οπως και για εκείνους που έχουν μισθούς της τάξης των 1.000 ή των 1.200 ευρώ. Σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε πανεπιστημιακό ίδρυμα για λογαριασμό γνωστής επιχείρησης, ένας μισθός 1.000 ευρώ

   Το μεγάλο αίνιγμα για το μέτωπο του πληθωρισμού. Οι μεγαλύτερες κεντρικές τράπεζες του πλανήτη (αμερικανική, βρετανική, ελβετική) προειδοποιούν με διαδοχικά μηνύματά τους: ο πληθωρισμός θα κινηθεί το αμέσως επόμενο διάστημα σε επίπεδα υψηλότερα από τα επιθυμητά και αρχικώς νομιζόμενα – και επί μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Όμως αυτό δεν είναι όλη η ιστορία. Άλλωστε, οι πάντες βιώνουν ήδη τις πληθωριστικές πιέσεις που εκδηλώνονται διεθνώς, από την αγορά ενέργειας και στέγης μέχρι τις πρώτες ύλες και τα τρόφιμα. Το κρίσιμο ερώτημα είναι άλλο: πρόκειται για παροδικό άλμα, οφειλόμενο πρωτίστως στην πανδημική κρίση και την εξ αυτής διατάραξη των εφοδιαστικών αλυσίδων ή για εκδήλωση βαθύτερης τάσης; "Παραμονεύουν αβεβαιότητες" Από αυτή την άποψη, η έκθεση, που συνέταξαν για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας οι Φίλιπ Λέιν και Ιζαμπέλ Σνάμπελ, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα, καθώς οι συντάκτες της υποστηρίζουν αντικρουόμενες ο καθένας θέσεις. Αμφότεροι βέβαια συμφωνο

H αμερικανική ομοσπονδιακή τράπεζα δημοσίευσε τα πρακτικά της τελευταίας της συνεδρίασης και οι επενδυτές έσπευσαν να αποκρυπτογραφήσουν τις προθέσεις της (η Fed έχει το ρόλο της «μάνας» στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική παρτίδα): Από τα πρακτικά προέκυψε ότι οι Αμερικανοί κεντρικοί τραπεζίτες συζήτησαν τρόπους μείωσης της ποσότητας νέου χρήματος που ρίχνουν κάθε μήνα στις διεθνείς αγορές. Συγκεκριμένα, συζήτησαν με ποιον τρόπο θα ελαχιστοποιήσουν το στερητικό σύνδρομο, πώς δηλαδή θα αποφύγουν μια νέα κρίση ανασφάλειας σαν αυτή που εκδηλώθηκε το καλοκαίρι, όταν είχαν υπαινιχθεί κάτι ανάλογο. Σκέφτηκαν πως αν ορκιστούν σε ό,τι πιο ιερό έχουν ότι θα κρατήσουν τα επιτόκια χαμηλά για αρκετό καιρό, ίσως να μπορέσουν να αρχίσουν να μειώνουν την «επιδότηση» των 85 δισ. δολαρίων τον μήνα χωρίς να δημιουργήσουν φόβους για έλλειψη ρευστότητας. Η δημοσίευση των πρακτικών της Fed κινητοποίησε αναμενόμενα αντανακλαστικά – έστω κι αν δεν υπήρχε αναφορά σε χρονοδιάγραμμα: Το δολάριο ενισχύθ

(...) Παρά τις συνεχείς αναφορές στον φόβο της Βαϊμάρης όμως, η περίοδος εκείνη ελάχιστη σχέση έχει με τη σημερινή. Το Κραχ του '29 και η παγκόσμια οικονομική ύφεση που ακολούθησε εμπίπτουν βέβαια μέσα στα χρονικά όρια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, και είναι γνωστό ότι η εξαθλίωση που προκάλεσαν έδωσε την αποφασιστική ώθηση στον εθνικοσοσιαλισμό και οδήγησε στον πόλεμο. Ωστόσο αυτό συνέβη σε μια Δημοκρατία που είχε απαξιωθεί προτού ριζώσει, κάτι που δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς για τις ευρωπαϊκές Δημοκρατίες σήμερα. Οι λοιπές ιστορικές παράμετροι καμιά σχέση δεν έχουν μεταξύ τους. (...) Η τραυμα τική εμπειρία της Βαϊμάρης Πώς ο υπερπληθωρισμός στη Γερμανία εκμηδένισε το μάρκο και οδήγησε τη χώρα σε κραχ και εντέλει στην άνοδο του Χίτλερ Του Παναγή Γαλιατσάτου « Κάθε οικονομία βασίζεται στην εσφαλμένη υπόθεση ότι ο μπαταχτσής θα πληρώσει τα χρέη του. Οταν δεν το κάνει, έχουμε την αποκαλούμενη συντονισμένη στήριξη, όπου όλοι κερδίζουν, με εξαίρεση το