ο άνθρωπος με το χαμόγελο
ο άνθρωπος με το χαμόγελο (...) Ο καλός μας άνθρωπος, ο Θανάσης Βέγγος. Ενας ήρωας των ανθρώπων. Μέσα στην ψυχή μας, μοιράζοντας σοκολάτες στα παιδιά, ο αξιοπρεπής παλιάτσος ο ταλαίπωρος βιοπαλαιστής το άδολο γέλιο ο αγαπησιάρης γκαφατζής η θλιμμένη σάτιρα και ο ξέφρενος χαβαλές μαζί κι αγκαλιά ο δίκαιος, ο αδικημένος και ο δικαιωμένος το ανθρωπάκι που μπροστά στον βασανιστή έγινε Προμηθέας τα δάκρυ που μύριζε γιασεμί ο λαϊκός και ο λόγιος η ντροπή του παραδόπιστου και το όνειδος του τοκογλύφου το καθαρό κούτελο, τα πεντακάθαρα μάτια, το ευρύχωρο χαμόγελο, ο φαμελιάρης, ο άνθρωπος του καθήκοντος, ο ανιδιοτελής, ο δοτικός, ο πλησίον, όλοι ρόλοι μιας εποχής που η Ελλάδα είχε απαιτήσεις απ' τους Ελληνες και όπου οι ρημαγμένες απ' τους πολέμους ζωές ξανακτίζονταν με ήθος, αρχές, αξίες, ελπίδες και όνειρα. Αυτός ο Θανάσης Βέγγος και οι πολλοί του σύντροφοι (όλοι στον Ολυμπο τώρα) με εφτά δραχμές στις αίθουσες τα Σάββατα ζωγράφιζαν στη